Ik loop naar het bed waar nog ren paar bloedvlekken liggen. Ik keek om me heen. Pucky liep kreunend naar mij toe. "Pucky, je leeft nog" ik rende naar hem toe en pakte hem in mijn armen. "wat ben ik blij dat je nog leeft." ik wilde met Pucky naar het ziekenhuis, alleen het is een wolf. Dus ja.... Langs mijn bed zag ik een kapotte vaas liggen. Dat hoorde ik dus. Ik liep met Pucky naar beneden om hem te leren lopen. een paar uurtjes later gaat het al veel beter. Ik kijk op de klok en zie dat het al half 7 is. "Tijd om eten te maken" ik pakte een pizza uit de oven, zette de oven aan en stopte de pizza erin. "nu nog 20 minuten wachten Pucky" In de tussentijd dacht ik aan vroeger hoe ik tekende. in het begin een paar krassen en strepen. De krassen kregen vorm. een kunstwerk ontstond. Dan kwamen de kleuren. Elke kleur maakt het schilderij echter. En dan de schaduw.. de schaduw maakte mijn tekening werkelijkheid. Als ik dan ging slapen kwam de tekening tot leven. ik kwam in een andere wereld. Een mooiere wereld waar kleuren vrolijk en mooier waren. Een plek waar ik mezelf kon zijn. Waar ik vrienden had. en zo ging het elke dag. het pesten, dan tekenen, gaan slapen. Ik word onderbroken door de pieper. De pizza's zijn klaar. Samen met Pucky eet ik de pizza op. Als we de pizza op hebben gaan we samen op de bank zitten. En zette de tv aan. Ik kijk naar Pucky, Pucky slaapt al. Ik leg mijn hoofd langs Pucky en doe mijn ogen dicht.