Στολιστηκες κιηρθες να σε δω
Ενα φθινοπωρινο ηλιοβασιλεμα
Χωρις προσκληση.
Ψυχραιμη ηρεμη κιανεμελη.
Λες και δεν σε νοιαζε αν σαγαπω
Μενα δακρυ που δεν κυλαγε
απο ταυπνα ματια μου
Καθισαμε αγκαλια
Μια αγκαλια απο κεινες που μεσα τους χανεσαι.
Υστερα ειπες τις αληθειες σου
Που θα ταν πικρες οπως ειπες.
Σ ακουσα προσεχτικα ενω μου λεγες τις δικαιολογιες σου.

Οσος χρονος κιαν περασε μου μεινε να θυμαμαι αυτο το ηλιοβασιλεμα.