Chapter 7: The lifeguard...saved us(part 2)

Σχολιαστε αλλιως να μη σας κατσει ποτε το κρας😊(περιμενω γυρω στα 50 σχολια καθως εχει λιγα reads, οταν αυξηθουν τα reads θα ζηταω παραπανω💕💕)

Αρχισε να μου βαζει αντηλιακο στην πλατη μιας και δεν εφτανα εκει. Εγω ειμαι απο αυτους τους ανθρωπους που ειμαι λευκη σαν γαλα, παιρνω λιγο χρωμα το καλοκαιρι και αμα δε βαλω αντηλιακο ουτε το απογευμα ειμαι ικανη να καω. Καθως εκανε κυκλους με τα χερια του στην πλατη μου για να μου απλωσει καλα το αντηλιακο ενιωθα ενας ηλεκτρισμος να διαπερναει την σπονδυλικη μου στυλη και να εχω ανατριχιασει ολοκληρη. Γαμωτο γιατι να αισθανομαι κατι τετοιο, δεν ειναι φυσιολογικο.

Στο ειπα και πριν εισαι ερωτευμενη!!

Οχι δεν ειναι δυνατον, δεν το δεχομαι να ειμαι ερωτευμενη με ΑΥΤΟΝ!! Τσακωνομαστε, μισιομαστε και το κυριοτερο δεν θελουμε ο ενας τον αλλον!!!

Ολα αυτα που λες τα πιστευεις!!??

Ναι!!!

Εβαλα αντηλιακο και στο υπολοιπο σωμα μου και βουτηξα. Πηγα να κολυμπησω λιγο στα βαθια για να ηρεμησω. Δεν περασαν δεκα λεπτα απο τοτε που ειχα βουτηξει και βλεπω τον Austine να μπαινει στο νερο.
Εγ: Ηταν που δεν θα εμπαινες ακομα
Α: Ναι, ετσι ειχα πει αλλα μετα σε ειδα που μπηκες ζηλεψα και εκτος απο αυτο ποιος αλλος θα σε επνιγε ε?
Ειπε και σε δευτερολεπτα τοποθετησε τα χερια του στη μεση μου και με βουτηξε μεσα. Στην αρχη ημουν καλα αλλα μετα απο λιγο δεν ειχα πλεον οξυγονο αρχισα να χτυπιεμαι ομως οσο χτυπιομουν δεν με αφηνε οποτε εμεινα απλα ακινητη σαν να εχω πνιγει. Αφου ο Αustine δεν εβλεπε αντιδραση απο μερος μου με εβγαλε στην επιφανεια. Εγω επαιζα ακομα την ψοφια.
Α: Violetta, Violetta, σε παρακαλω μιλα μου, δεν ηθελα να σε πνιξω!! Σε παρακαλω
Ανοιξα τα ματια μου σιγα-σιγα
Εγ: Au-Austine, σκου-σκουπισε τη-την α-ακρη των χει-χειλων σου
Α: Γιατι τι εχω?
Εγ: Για να καθαρισεις το αιμα απο το αγκιστρι ψαρακι!!
Α: Με κοροϊδευες τοση ωρα!!???
Εγ: Ααα, δεν ξερω, ισως.
Α: Ξεκινα να τρεχεις γιατι δε σε βλεπω να ζεις, τωρα ειναι που θα σε πνιξω.
Ξεκινησα να κολυμπαω οσο πιο γρηγορα μπορουσα και απο πισω μου ειχα τον καρχαρια aka Austine. Με το κολυμπι φτασαμε πισω απο κατι βραχια που ειχε η παραλια, ο Αustine λιγο ακομα ηθελε και θα με εφτανε. Με επιασε απο το ποδι και με τραβηξε πισω, βουτηξε το κεφαλι μου απο την ξαφνικη οπισθεν οταν βγηκα απο το νερο με επιασε απο τα χερια και με κολλησε σε ενα απο τα πολλα βραχια. Εμεινε απλα να με κοιταει και να τον κοιταω.
Α: Σε επιασα τελικα
Ειπε ενω προσπαθουσα να σταθεροποιησει την ανασα του
Εγ: Αφου κουραστικα, λογικο ηταν να με πιασεις
Ειπα προσπαθοντας να σταθεροποιησω και εγω την δικια μου. Τα ματια του καρφωναν μια τα ματια μου και μια τα χειλη μου ενω ερχοταν πιο κοντα μου. Αντανακλαστικα γυρισα το κεφαλι μου απο την αλλη για να τον αποτρεψω να με φιλησει. Τον ακουσα που ξεφυσιξε ομως δεν μπορουσα να το κανω αυτο μετα απο αυτα που μου ειπε.
Εγ: Καλυτερα να παμε πισω, τα παιδια θα μας ψαχνουν
Αφου εφυγα απο το κρατημα του αρχισα να κολυμπαω εξω απο εκεινο το απομονωμενο μερος. Οταν απομακρυνθηκα απο τα βραχια ειδα οτι τα παιδια ειχαν ξυπνησει και ηταν και αυτα μεσα στη θαλασσα. Τους πλησιασα και μετα απο λιγο με ακολουθησε και ο Αustine
Μ: Που ησασταν εσεις?
Εγ: Με πηγε ο Αustine να με ξεναγησει λιγο πισω απο εκει
Τους ειπα και τους εδειξα τα βραχια
Τ: Ααα, ξεναγηση το λεμε τωρα
Α: Ναι Tara ξεναγηση, αφου η κοπελα δεν εχει ξαναπαει εκει πισω σε ειπα να την παω να το δει
Τ: Καλα ενταξει
Ειπε η Τara ενω μου εριχνε το γνωστο σε ολους βλεμμα "θα τα πουμε μετα εμεις και θα τα πουμε ολα". Ναι ακριβως αυτο. Ο ηλιος ηδη ειχε πεσει αρκετα και ο κοσμος αρχισε να φευγει σε αντιθεση με εμας που ειχαμε μεινει ακομα στις ξαπλωστρες μας. Αφου ειχε σκοτεινιασει για τα καλα πηραμε τις δαδες που ειχε φερει μαζι του ο Mansen και μαζι με τον Αustine τις αναψαν ενω εγω με την Tara πηγαμε να παρουμε σουβλακια για να φαμε. Οταν γυρισαμε κατσαμε να φαμε και αρχισαμε να λεμε βλακειες.
Α: Ιδεα!!
Εγ: Ωχ...
Α: Τι λετε να παιξουμε κρυφτο απο τη στιγμη που μονοι μας ειμαστε, δεν ενοχλουμε κανενα και εχουμε και τις δαδες για φως.
Τ: Μπα οχι βλακεια
Μ: Εγω συμφωνω
Τ: Τωρα που το ξανασκεφτομαι δεν θα ηταν ασχημο...
Και τωρα ηταν η σειρα μου να της ριξω το βλεμμα "θα τα πουμε μετα εμεις και θα τα πουμε ολα".
Μ: Εσυ Violetta τι λες?
Εγ: Εμμ, δεν εχω θεμα αμα θελετε ολοι τοτε ειμαι μεσα.
Α: Ωραια, ποιος φυλαει?
Τ: Αριθμακια
Α: Ωραια Violetta γυρνα τα βγαζω εγω
Γυρισα πλατη και ο Αustine εβγαλε τα αριθμακια
Α: Εισαι το 1...εισαι το 2...εισαι το 3...εισαι το 4. Γυρνα
Μ: Πες εναν
Εγ: Λοιπον θα πω τον τυχερο μου αριθμο, το 2
Τ: Δεν ειμαι εγω
Ακουσα να λεει η Τara χαρουμενη
Μ: Ουτε εγω ακολουθησε ο Mansen
A: Εγω ειμαι
Εγ: Ωραια, φυλα.
Μ: 5-5 δυο φορες, αργα
Α: Ωραια, που φυλαω?
Τ: Εδω στην ομπρελα μας.
Ξεκινησε ο Αustine να μετραει και χωριστηκαμε...σχεδον. Εγω πηγα προς μια καλυβα εκει κοντα που ειχα δει ενω η Tara μαζι με τον Mansen πηγαν στο "σπιτακι" του ναυαγοσωστη.

Taras pov

Χωριστηκαμε με την Violetta, την ειδα να κατευθεινεται σε μια καλυβα εκει κοντα ενω εγω με τον Mansen πηγαμε στο σπιτακι του ναυαγοσωστη. Μπηκε πρωτος αυτος και με βοηθησε και εμενα να μπω. Κατσαμε κατω να μη φαινομαστε και που και που κοιταγε να δει για τον Austine.
Α: Φτου και βγαινω, οποιος βρισκεται πισω μου, μπροστα μου, δεξια μου ή αριστερα μου θα τα φυλαει για ολη του τη ζωη. Αα επισης οποιον φτυσω πρωτο φυλαει!!
Με το ακουσμα αυτου του μικρου κειμενου ημουν ετοιμη να βαλω τα γελια. "Αυτος δεν μπορει να ειναι αδερφος" μου σκεφτηκα. Καποια στιγμη ειδα τον Mansen να με παρατηρει
Εγ: Εχω κατι?
Απαντηση δεν πηρα για ανταλλαγμα ομως πηρα τον Mansen σε αποσταση αναπνοης απο εμενα.
Μ: Σςς, σε παρακαλω μη χαλας τη στιγμη.
Για λιγα δευτερολεπτα μειναμε και οι δυο ακινητοι απλα παρατηροντας ο ενας τον αλλον. Τα ματια μας εκαναν την ιδια διαδρομη, απο τα χειλη του ενος πισω στα ματια. Ο Μansen αρχισε να ερχεται πιο κοντα και ασυναισθητα εκανα το ιδιο. Τα χειλη μας ενωθηκαν σε ενα βαθυ φιλι. Η γλωσσα του Mansen ζητουσε προσβαση στο στομα μου κατι που δεν του εδωσα αμεσως και σαν αποτελεσμα δαγκωσε δυνατα το χειλος με αποτελεσμα να βγαλω εναν οσο πιο ελαφρυ αναστεναγμο μπορουσα καθως παιζαμε και ενα παιχνιδι, μην ξεχνιομαστε. Το αισθημα αυτο ηταν πρωτογνωρο. Εννοειται πως ειχα και αλλες σχεσεις αλλα αυτο το φιλι ηταν κατι που το αποζητουσε ολο μου το ειναι. Αφου απομακρυνθηκαμε ακουσαμε βηματα απο τα σκαλια και το κεφαλι του Αustine εμφανιστηκε.
Α: Επιτελους σας βρηκα
Κατεβηκε κατω γρηγορα
Α: Φτου Tara, φτου Mansen.
Eγ: Πες μου οτι εφτυσες πρωτη την Violetta.
V: Για την ακριβεια εγω τον εφτυσα πρωτη.
Εγ: Πωω δηλαδη θα φυλαω!?
Α: Ακριβως.
Μ: Η Violetta που ηταν?
V: Hμουν στην καλυβα εκει περα
Μ: Μα και ο Αustine κατευθυνθηκε προς τα εκει γιατι δεν σε βρηκε?
Α: Γιατι εγω δεν πηγα μεσα στην καλυβα πηγα γυρω απο την καλυβα και οσο ημουν στο πισω μερος της η κυρια απο εδω βγηκε και με εφτυσε.
Εγ: Καλα, εμεις γιατι δεν ακουσαμε τιποτα, λιγο πιο διπλα ημασταν.
V: Μηπως ησασταν απασχολημενοι?
Εγ: Εμεις? Με τι να ειμαστε απασχολημενοι
V: Ααα δεν ξερω εσεις θα μας πειτε
Εγ: Δεν ειμασταν με τιποτα απασχολημενοι και ελατε να παιξουμε

Taras pov end

My pov

Μετα απο αρκετη ωρα παιχνιδιου κουραστηκαμε οποτε το σταματησαμε. Μαζεψαμε τα πραγματα μας και γυρισαμε σπιτι. Ο Mansen στο δικο του ενω εγω θα εμενα στην Tara. Απο την παραλια φυγαμε στις 10 και μιση και ειμασταν ολοι λιωμα, σκεφτειτε αφησα τον Austine να οδηγησει. Οταν φτασαμε σπιτι μπηκαν ο Austine και η Tara για μπανιο ενω εγω επλαινα τα μαγιο τους και εβαζα τις πετσετες μας για πλυσιμο. Πηγα στο δωματιο του Αustine για να βγω στο μπαλκονι του γιατι το πρωι ο ηλιος χτυπαει πιο εντονα στο δωματιο του οποτε τα μαγιο θα στεγνωσουν πιο γρηγορα. Τι ηθελα και εμπαινα με το που απλωσα τα μαγιο και μπηκα μεσα εκειμη τη στιγμη εβγαινε ενας Αustine απο το μπανιο μονο με μια πετσετα ισα να καλυπτει τα απαραιτητα. Στραβοκαταπια ενω τα μαγουλα μου ειχαν παρει φωτια και ειμαι σιγουρη πως εχω κοκκινησει.
Εγ: Συγγνωμη, ε-επρεπε να απλωσω τα μαγιο
Γκαντεμια, τραβλιζω κιολας. Τελεια!!
Εγ: Εμμ, να σε αφησω να ντυθεις. Γειααα
Πηγα σχεδον τρεχοντας στο δωματιο. Μπηκα στο μπανιο.
Εγ: Καθαρες πετσετες?
Τ: Θα σου δωσω εγω.
Εγ: Θα μου κανεις μια χαρη?
Τ: Τι?
Εγ: Να πλυνεις το μαγιο μου.
Τ: Ενταξει θα το κανω.
Εγ: Σε ευχαριστω, εισαι τελεια. Α και κατι αλλο, αυτη την πετσετα να τη φορας πιο συχνα σου παει.
Με κοιταει, την κοιταω
Τ+Εγ: ΙΟΥ, ΛΕΣΒΙΕΣ ΘΑ ΚΑΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
Ειπαμε συγχρονισμενα και σκασαμε στα γελια
Εγ: Παω να πλυθω.
Μπηκα στο μπανιο και αρχισα να ξεπλενομαι και εννοειται το συνηθειο μου που δεν προκειται να κοπει, τραγουδαω στο μπανιο.
Αφου βγηκα απο το μπανιο εβαλα πιτζαμες και επεσα κατευθειαν για υπνο γιατι δε με κραταγαν τα ματια μου.
Εγ: Αυριο κακομοιρα μου θα περασεις απο ανακριση γι'αυτο ετπιμασου
Τ: Καλα κοιμησου τωρα και τα λεμε αυριο
Εγ: Νυχτααα

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΒΡΕ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ? ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ. ΛΕΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΙΛΟΥΣ, ΕΧΩ ΜΟΝΟ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΤΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ?

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ?

-KissesBitches😚-

Eυα👽: Που ηθελε να παει στις 26 στην Καλαμτα γιατι ειχε λευκη νυχτα και ηθελε να δει το κρας

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: