Chapter 6: The lifeguard...saved us(part 1)
Σχολιαστε αλλιως να κλεισουν ολα τα ντελιβερι της πολης σας για 2 μηνες(αρχιζω να περνω το παραδειγμα της μαμας😏💕💕)
Τ: Εμμμ, που καθομαστε?!
Απ'οτι καταλαβατε η παραλια ηταν ΓΕΜΑΤΗ κυριολεκτικα ουτε καρφιτσα δεν επεφτε σκεφτειτε ηταν σαν την πολυκοσμικη παραλια του βυθου του Μπικινι γεματη με ομπρελες με τις χαρακτηριστικες ασπρες και κοκκινες ριγες ή αυτες που καθε ριγα της ομπρελας ειναι διαφορετικη, ε σκεφτειτε ολο αυτο ιν ριαλ λαϊφ. Εβλεπα τα παιδια να ψαχνουν καπου να καθισουμε και ειπα να "ψαξω" και εγω για να μην καρφωθω οτι χαζευω και δεν τους βοηθαω. Εκει που κοιταγα να βρω καπου να κατσουμε ακουω μια σπαστικη και ψιλη φωνη να φωναζει.
?: Austineeeee. ΓΙΟΥΧΟΥΥΥΥΥ. ΕΔΩ ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ!!!!
Μη μου πειτε οτι αυτη η φωνη ειναι της...
Α: Sandra?
S: Ναι μωρο μου εγω ειμαι, δεν με καταλαβες? Λογικο αφου εχω πιασει τα μαλλια και ειμαι με μαγιο.
Αχ ας τη βαρεσει καποιος...
Για πρωτη φορα θα συμφωνησω μαζι σου Ντεπη...
Τ: Τι θες Sandra?
S: Να σας ειδα που κοιταγατε και σκεφτηκα οτι θα ψαχνατε να κατσετε...
Ε: Σκεφτηκες εσυ?!! Παραξενα πραγματα
S: Αχχ γλυκια μου επειδη δεν εισαι του επιπεδου μου κανε μου τη χαρη και μη μιλας!
Ε: Ναι εχεις δικιο, δεν ειμαι τσουλακι και ουτε κουναω τον κωλο μου σε οποιον βρω για να μου κατσει...
Μ: Αουτσ...αυτο ετσουξε
Η Τara απλα με κοιταξε για αλλη μια φορα σοκαρισμενη ενω και εγω η ιδια ακομα προσπαθουσα να καταλαβω τι ειπα και για ποιον λογο ειπα εγω κατι τετοιο...Κατι πηγε να πει η Sandra αλλα ο Αustine τη διεκοψε.
Α: Αμαν, μη το συνεχιζεις αλλο
S: Μα δεν βλεπεις ρε μωρο μου πως μου μιλαει!?? Σε παρακαλω ελα να κατσεις μαζι μου και ασε τους αλλους να βρουν μονοι τους να κατσουν.
Ειπε καθως τριβοταν πανω στον Αustine. Απο μεσα μου ευχομουν να τη διωξει και να συνεχισει το ψαξιμο μαζι μας ή εστω να μην παει και ας σταματησει να ψαχνει, αρκει να μην παει και για πρωτη φορα η ευχη μου πραγματοποιηθηκε.
Α: Εχω την παρεα μου απ'οτι βλεπεις και δεν υπαρχει περιπτωσει να τους κρεμασω ετσι...
Ενα χαμογελο χαραχτηκε αθελα μου στα χειλη μου οχι μονο επειδη ο Αustine θα εμενε μαζι μας αλλα ειχα φατσα-καρτα την ξυνισμενη μουρη της Sandra. Τι καλυτερο!!! Αφου εφυγε ηττημενη ακουσα την Tara
T: Ακολουθηστε με...
Μ: Που παμε?
Τ: Εμμ, να κατσουμε? Duhh!!?
Α: Που ακριβως να κατσουμε
Τ: Απλα ακολουθηστε και μη μιλατε.
Την ακολουθησαμε και μας βρηκε θεση να κατσουμε...στη θεση του ναυαγοσωστη συγκεκριμενα στα σκαλακια(αμα καταλαβατε, μπραβο σας)
Τ: Ειναι να κοβει το ματι σου.
Α: Γυπας η αδερφη μου, γυπας.
Ειπε ο Αustine και ολοι γελασαμε.
Βαλαμε αντηλιακα και πεσαμε ολοι στη θαλασσα εκτος απο την Τara που πρεπει να κανει μιση ωρα για να μπει
Μ: Μεχρι και η γιαγια μου μπαινει πιο γρηγορα
Ε: Αντε θα νυχτωσουμε μεχρι να μπεις.
Μ: Δεν παει αλλο
Βλεπω τον Μansen να βγαινει απο το νερο και να πλησιαζει την Tara.
T: Μansen, αλλο ενα βημα να κανεις και πεθανες
Μ: Οο αληθεια? Ουψ εκανα
Τ: Σοβαρολογω Μansen, κανε πισω
Μ: Μπλα μπλα μπλα, τελειωσες?
Τ: Ναι, νομιζω
Μ: Ωραια
Σε κλασματα δευτερολεπτου ο Μansen εχει σηκωσει την Tara και αφου εχει φτασει σε ενα σημειο που να εχει βαθος το νερο την αφηνει να πεσει μεσα παρα τα παρακαλια της. Εβλεπα τον Αustine που ηταν αφηρημενος και γελαγε και πηγα κοντα του. Τον πλησιασα απο πισω και με οση δυναμη ειχα τον εσπρωξα για να τον βυθισω, ματαια ομως ειχε πιο πολυ δυναμη απο εμενα.
Α: Γλαστρακι τι πηγες να κανεις εκει? Πηγες να με βουλιαξεις? Ξερεις οτι δεν επρεπε να το κανεις αυτο οποτε τωρα προσευχησου για να μεινεις ζωντανη
Ε: Οχι, σε παρακαλω τη θελω τη ζωη μου.
Κατευθειαν βουτηξε και βρεθηκε το κεφαλι του αναμεσα απ'τα ποδια μου(😏😏) και με σηκωσε στον αερα. Πηγε πιο βαθια ενω εγω τον παρακαλουσα να με αφησει
Α: Εισαι σιγουρη οτι θες να σε αφησω?
Ε: Ναι σε παρακαλω
Α: Οπως θες...
Ε: Ευχαρ-
Πριν πω ευχαριστω αυτο το χαζο το παιδι με ειχε πεταξει απο πανω του λιγο πιο μακρια του. Εγω οταν βγηκα στην επιφανεια αρχισα να βηχω γιατι ειχα πιει νερο και οι αλλοι με κοιταγαν και γελαγαν. Βγηκαμε για λιγο εξω να στεγνωσουμε, παιξαμε ρακετες, μπιτσ βολεϊ
Βολεϊ δωματιου θα παιξετε...αργοτερα...με τον Austine
Πφφ, τι θελω και σε εχω στο κεφαλι μου
Μα χρυσο μου δεν ειναι επιλογη σου για το αν θα με εχεις ή οχι. Ειμαι μεσα ετσι κι αλλιως...
Ναι, μαλιστα
Που ειχα μεινει...ααα ναι και αφου παιξαμε μαζεψαμε τα περισσοτερα πραγματα και πηγαμε να φαμε. Ειχε ενα πολυ καλο ταβερνακι(ναι ταβερνακι στον Καναδα, προμπλεμ?) οχι πολυ μακρια πεντε λεπτα με τα ποδια, δυο με αμαξι ή μηχανη. Εμεις αποφασισαμε να αφησουμε τις μηχανες στην παραλια και να παμε με τα ποδια.
Φαϊβ μινετσ λεϊτεγ
Αφου φτασαμε επιτελους κατσαμε και αρχισαμε να συζηταμε απο τις γκαφες που καναμε οταν ημασταν μικρα μεχρι το πως θα θελαμε να πεθανουμε(φτου φτου χτυπατε ξυλο) παραγγειλαμε τα φαγητα και συνεχισαμε να μιλαμε μεχρι που πιασαμε για λιγο τα κινητα. Εκει που ηταν ησυχια, ακουμε τον Mansen να σπαει τη σιωπη.
Μ: Ρε το ακουσατε για ενα νεο challenge?
Α: Οχι. Για ποιο λες?
Μ: Λεγεται Ice Bucket Challenge που το ξεκινησαν οι celebrities για να μαζεψουν λεφτα για να κανουν δωρεες σε διαφορα ιδρυματα και εξελιχθηκε να ειναι το νεο trending των νεων.
Τ: Και τι ακριβως κανεις?
Μ: Πρεπει να σε εχουν προκαλεσει να το κανεις. Ειναι πολυ απλο σε ενα κουβα βαζεις μεσα κρυο νερο και προσθετεις παγακια. Μετα το νερο αυτο το ριχνεις πανω σου.
Ε: Μια βλακεια ειναι δηλαδη.
Μ: Ε αμα ζεστενεσαι ειναι μια καλη ευκαιρια να δροσιστεις.
Τ: Το εχει κανει κανεις μεχρι τωρα?
Μ: Δεν ξερω δεν μου εχει δειξει καποιον μεχρι στιγμης.
Α: Καλα, ελατε να φαμε, να παμε παραλια να κοιμηθουμε λιγο γιατι σημερα θα μεινουμε μεχρι το βραδυ στην παραλια.
Μ: Ναι μαλακα, καταπληκτικη ιδεα. Να και κατι σωστο που λες.
Α: Α γαμησου ηλιθιε εγω παντα μιλαω σωστα
Μ: Ναι ναι ο,τι πεις.
Α: Γιατι αντιλεγεις?
Μ: Οχι καθολου...
Α: Ετσι μπραβο.
Τ: Ναιιι, καταπληκτικη ιδεα, εγω ειμαι μεσα. Εσυ Violetta?
E: Εγω...? Εε δε-δεν ξερω. Ειναι κατι που δεν εχω ξανακανει και...και η μαμα μου δεν θα με αφηνει
Μ: Οοο ελα βρε Lettaaaa, μην εισαι ξενερωτη
Τ: Ναι ρε ελα και θα πω στη μαμα σου οτι θα ειμαστε μαζι και οτι θα κοιμηθεις σπιτι μου και αποψε
Ε: Πφφφ, δεν ξερω. Εσυ Αustine δε θα πεις κατι?
Α: Τι θες να πω? Κανε οτι θες, με νοιαζει κιολας νομιζεις...
Ε: Ναι εχεις δικιο...
Ειπα σχεδον απο μεσα μου, ισα που ακουστηκα
Αυτο πρεπει να πονεσε...
Λιγακι...ναι
Ε: Ενταξει λοιπον θα μεινω.
Αφου φαγαμε. Οπα γραψτε λαθος φαγανε εγω ισα που ακουμπησα το πιατο μου. Μην με κοιτατε ετσι ειμαι πολυ ευαισθητη και επηρεαζομαι ευκολα. Τα λογια του απλα επαιζαν σε επαναληψη στο μυαλο μου "τι θες να πω? Κανε ο,τι θες, με νοιαζει κιολας νομιζεις..." γιατι ομως πρεπει να νοιαζομαι τοσο τι μου λεει αυτος ο μπαμπουινος που δεν εχει αφησει ουτε θηλυκια γατα
Μηπως καποια ερωτευεται?
Τι βλακειες λες Ντεπη? Βασικα ποιον ακριβως?
Ελα που δεν ξερεις...
Οχι δεν ξερω...θα' πρεπε κιολας?
Ααα δεν ξερω, εσυ θα μου πεις
Ωχου μωρε δεν με παρατας...
Τ: Violetta? Violeeettaaaa!!
E: Ε? Ναι? Με φωναξες Τara?
Τ: Ναι, που ταξιδευεις?
Ε: Πουθενα εδω ειμαι
Μ: Δεν θα φας αλλο?
Ε: Οχι, ειμαι ενταξει χορτασα
Α: Μα εσυ δεν εφαγες τιποτα.
Ε: Εσυ τωρα γιατι μιλας? Αφου δεν σε ενδιαφερει τιποτα απλα κοιτα να φας ή ο,τι αλλο ειναι και ασε με εμενα.
Ειπα καπως με λιγο πιο εντονο τον τονο της φωνης μου.
Τ: Εε εε ηρεμηστε.
Α: Εγω? Αυτη! Αυτη μου επιτεθηκε.
Ε: Σιγα μη σου εσκισα και το καλσον...
Μ: Σταματηστε επιτελους!
Τ: Πραγματικα κανετε σαν πενταχρονα.
Ε: Καλα ο,τι πεις...
Α: Πληρωνουμε?
Τ: Ναι, αντε σηκωθειτε.
Περπατησαμε αλλα πεντε λεπτα και φτασαμε στο μερος που ειχαμε τα πραγματα μας. Πηρα την πετσετα μου και πηγα κατω απο μια ομπρελα να ξαπλωσω δεν ηθελε πολυ τα γελια των παιδιων, το κυμα της θαλασσας που εσκαγε στην ακτη ηταν σαν νανουρισμα για εμενα και αφεθηκα ετσι σε ενα γλυκο υπνο.
Θρι αουεγς λειτεγ
Ξυπνησα κατα τις εξι αφου ειχα ξεκουραστει και ειδα λιγο πιο διπλα απο εμενα να κοιμαται η Τara ενω στην διπλα ομπρελα ηταν ο Αustine με τον Μansen. Ο Μansen κοιμοταν του καλου καιρου και αμα δεν ηταν και ο ηχος της θαλασσας θα ορκιζομουν οτι ροχαλιζε καθως δεν μπορουσα να τον δω απο τη στιγμη που τον ειχα πλατη. Ο Αustine απο την αλλη ηταν ξυπνιος και αγναντευε χωρις καμια εκφραση στο προσωπο του ενω εγω τον παρατηρουσα. Ηταν πολυ ομορφος καθως ειχε πολυ ωραια χαρακτηριστικα. Εκεινη τη στιγμη γυρισε και πρεπει να καταλαβε οτι τον κοιταγα.
Α: Εβλεπες κατι που να σου αρεσε Violetta?
Οταν τον ακουσα να το λεει αυτο κοκκινησα λιγακι
Ε: Να, εφευγε απο πιο διπλα ενα παιδι και μου τραβηξε την προσοχη
Α: Ααα, μαλιστα...
Ησυχια...ξανα...
Ε: Θα μπεις παλι μεσα?
Α: Μπα δεν το νομιζω.
Ε: Καλα, θα μπω εγω. Μου κανεις μονο μια χαρη?
Α: Τι?
Ε: Μου βαζεις λιγο αντηλιακο?
Α: Εσυ δεν ησουν αυτη που ειπες οτι δεν ενδιαφερομαι? Λοιπον δε σου βαζω.
Ε: Ελα, σε παρακαλω, το ειπα πανω στο νευρα μου δεν το εννοουσα. Συγγνωμη
Α: Πφφφ
Ξεφυσιξε και σκεφτηκε λιγακι
Α: Ενταξει, ελα να σου βαλω
Ε: Σε ευχαριστω Austine!!!
A: Tιποτα, τιποτα.
Πηγα κοντα του και αρχισε να μου βαζει αντηλιακο...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
*ΚΟΙΤΑΕΙ ΔΕΞΙΑ, ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΦΟΒΟΥΜΕΝΗ ΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΝΤΟΜΑΤΑ* *ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ* *ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΑΝΕ ΛΑΧΑΝΑ, ΝΤΟΜΑΤΕΣ, ΚΑΡΕΚΛΕΣ* ΤΟ ΞΕΡΩ ΤΟ ΞΕΡΩ, ΧΑΘΗΚΑ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΕΙΜΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΑΛΛΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ 4 ΜΕΡΕΣ ΔΝ ΕΙΧΑ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, ΤΗ ΜΙΑ ΤΟ ΞΕΧΝΑΓΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΙΧΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΖΩ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΠΑΡΤ. ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟΟΟΟ
-KissesBitches😚-
Ευα👽: Που δε θελει να ξεκινησουν τα σχολεια ακομαααα
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top