6
Ik loog niet toen ik zei dat ik nog nooit zo blij was geweest met een doodgewoon kleurpotlood, want dat was ik nog nooit geweest. Ik vond die dingen altijd afschrikwekkend en pakte al snel naar het vertrouwde grijs. Maar nu niet, vandaag niet!
Was het omdat de zon doorbrak en de wolken eindelijk eens voorgoed konden verdwijnen? Had de regen me zo miserabel gemaakt dat ik opeens in kleurpotloden mijn blijdschap vond?
Ik hoopte het, want het leek alsof ik onder de grijze deken, die zo lang over mij heen lag, vandaan was gekropen. Mijn schouders leken lichter en mijn hoofd leek te stralen. En dat allemaal door een knal paars potlood. Ik floot voor het eerst weer op weg naar mijn kamer toe en mijn huisgenoten keken me verward aan. Niet dat ik ze het kwalijk kon nemen. Ik zou ook raar opkijken als iemand die altijd grijs was opeens kleur leek te krijgen.
Bijna huppelend kwam ik mijn kamer in en legde trots mijn nieuwe aankoop op mijn bureau. Mijn schoenen trok ik uit en in kleermakerszit ging ik op mijn bureaustoel zitten. Neuriënd ging ik aan de slag en mijn hart sloeg een slag over toen het paars zo goed naar voren kwam. Het raakte me diep vanbinnen en warmde me op in deze vroege, maar koude lentedagen. Ik haalde mijn telefoon tevoorschijn en maakte een foto, die ene foto werden er tien, want de lichtval werkte alles behalve mee. Toen de tekening eindelijk vastgelegd was zoals ik wilde, gooide ik de tekening de wijde wereld in, ook wel bekend als mijn Instagram account. Daarna legde ik zuchtend mijn telefoon weg, over een uur bekeek ik de reacties wel. Mijn ogen gingen naar buiten en ik zag dat het meisje niet meer in het raam zat. Het raam was wel open, dus dat betekende dat ze er nog was. Met een sprongetje schoof ik iets met mijn stoel naar achteren zodat ik het raam beter kon zien. Ik wist niet wat ze aan het doen was, maar in mijn hoofd speelde er scenario's van wat ze zou kunnen doen. Misschien was ze ook wel een tekenaar en was ze nu bezig met een kunstwerk dat nog maar halverwege was. Mijn hoofd associeerde door, want stel nou dat ze een van mijn volgers was... Ik keek naar mijn telefoon. Het was niet een gewoonte voor mij om meteen naar alle reacties te kijken, maar nu kon ik de drang niet weerstaan. Ik opende de app en de meldingen stroomde binnen. Positief en vol waardering. Ik had meer reacties dan gewoonlijk en sommige vroegen of ik something new aan het doen was. Ik lachte onwillekeurig en ging naar mijn volgerslijst. Maar wat moest ik intypen? Wat zou haar gebruikersnaam kunnen zijn? En had ze überhaupt wel Instagram? Ik had werkelijk geen idee.
--------------
Ik had het gevoel dat het zowel vrijdag als zaterdag was xD daarom zo'n late update, maaaaar nog wel op donderdag ;) (had letterlijk net bijna zaterdag getypt god help me)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top