P.o.v Caroline
Waarom zijn ze hier heen gekomen. Ze geven niks om me. Ik snap niet waarom ze hier zijn. Evelien heeft het goed gehoord, ik mag niet voelen. Mijn gevoel is uitgewist. Ik loop naar de training room. Ik gooi messen in de hoofden van de poppen. Waarom kwamen ze. Ik ben niet meer wie ze denken dat ik ben. Ik laat niet meer over me heen lopen. Ik maak een zijwaardse three sixty. Ik richt mijn frustratie op de poppen. Als ik klaar ben zijn de poppen helemaal kapot. Ik snap het nog steeds niet. Waarom moesten ze mij nou komen opzoeken? Ik vertel de baas dat er nieuwe poppen nodig zijn. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn oude mobiel en ga door de gallery.

P.o.v Naill
We zijn op weg naar huis. Ik snap nog steeds niet dat ze me bij me vermoorde. Ben ik niks meer voor haar? Is wat Evelien zei waar? Mag ze niet voelen? Mag ze niet verliefd worden? Mag ze geen lol hebben? En mag ze geen vrienden hebben? En waarom zei hij dat Caroline de beste vechter was? Ze houd niet eens van vechten. Haar blik zei niks. Zelfs haar ogen niet. Die mooie ogen die ik altijd kon lezen, zijn nu leeg en er valt niks aan te lezen. Waarom koos ze hier voor? Waarom koos ze voor zwart haar en bruine ogen? En de vraag die ik me het meest stel, waarom koos ze voor een vechters kamp waar geen meisjes toegestaan zijn? En hoe is ze daar dan binnen gekomen? Als we thuis zijn ga ik gelijk naar boven. Ik ga liggen in bed en stel me alle vragen opnieuw en opnieuw.

P.o.v Louis
Niall loopt gelijk weer naar boven. Wat is er nou precies met Niall? Ze was toch alleen een beste vriendin? Zou het kunnen dat..? Nee dat heeft Niall nooit. Als het dan toch zo is? Bij Niall is nooit iets af te lezen, maar wat als het zo is? Dat verklaard zijn gedrag wel, maar het kan toch niet dat.. of toch wel? Ik weet het niet. Te veel vragen. TE VEEL VRAGEN. 'Wat voor vragen?' Vraagt Harry. Ik word rood. 'Vragen over Niall en Caro, maar laat maar. Ik heb honger.' Iedereen stemt in. We weten dat Niall niet wil eten en we kunnen hem niet dwingen. Het komt vast goed.