P.o.v Liam
'Je hoeft je niet schuldig te voelen. Daarmee ging het juist mis. Niall voelde zich en deed het zo, maar jij voelde je schuldig omdat hij dat zo deed. Caro het is niet jou schuld.' Zegt Evelien. Carien reageerd niet. Ik loop naar de andere kant van het bed, maar als ik daar ben pakt ze het kussen en legt die over haar hoofd. Ik pak het kussen af, maar dan pakt ze de dekens en trekt die over haar hoofd. Ik zucht. Er komt een dokter binnen en Caro trekt de denken naar beneden. 'Dokter? Zou u deze mensen weg wille sturen?' We kijken haar aan. Wil ze ons echt weg hebben? 'Jullie horen het.' We zuchten. Het half zusje van Caro begint te huilen. Haar naam is me even ontschoten, maar daar kom ik later nog wel op. De dokter gaat met ons mee de kamer uit. 'Niall is wakker. Jullie mogen naar hem toe.' 'Ik blijf hier. Niall hoeft niet in paniek te raken door mij.' Zegt het zusje van Caro. 'Dan blijf ik bij je. Ik kan je niet alleen laten. Straks hyperventileer je weer.' Zegt Louis. Iedereen gaat akkoort en we lopen naar de kamer van Niall. Harry stapt als eerste naar binnen. Niall ligt met zijn gezicht naar het raam gericht. 'Hey Nialler.' Zegt Evelien. Niall draait zijn hoofd naar ons. 'Waar is Lou?' 'Hij is met Caro's half zusje bij de kamer van Caro.' Nialls ogen worden groot. 'E.. En waarom ligt ze hier?' Evelien vertelt over het nieuws en wat Caro gedaan heeft. Er stromen tranen over zijn wangen. 'Het is mijn schuld. Alweer.' Ik zucht. Ik begin het een beetje zat te worden. 'DIT is het probleem. Jullie blijven jezelf de schuld geven. Niall jij begon waardoor Caro ging en etcetera (etc). Stop met jezelf de schuld te geven!' Niall haalt zijn schouders op en draait zijn hoofd weer naar het raam. 'Niall stop. Caro negeerd ons ook al.' Niall pakt zijn mobiel en doet zijn oortjes in zijn oren met muziek. Fijn nu negereb beide ons. Dit schiet niet op zo. Ik loop de kamer uit en loop naar buiten. Ik zet mijn mobiek uit en loop naar het strand. Dat duurt wel drie kwartier, maar ik loop dat wel. Ik loop langs de zee en adem de frisse zee lucht diep in. Ze zullen nooit stoppen met zichzelf de schuld geven, als ze niet inzien dat ze zo in een cirkel lopen. Ze doen zichzelf alleen maar pijn. Toch denk ik dat het wel goed komt. Ze zijn slim genoeg. Ze komen wel uit die cirkel, maar ze hebben gewoon een steuntje in de goede richting nodig. Ik heb minn best gedaan om die steuntjes te geven. Ik loop al een uur langs de zee. Ik vind het heerlijk hier. Ik blijf nog uren lopen totdat ik er genoeg van heb. Ik zet mij mobiel weer aan en krijg gelijk een shit load aan gemiste oproepen en berichten binnen. Ik lees de berichten, maar reageer er verder niet op. Ik spreek ze zo wel. Ze zullen vast wel begrijpen dat ik ook even alleen wilde zijn. Als ik daar langer was gebleven werd ik gillend gek. De wandeling heeft me goed gedaan en ik loop rusrig naar het ziekenhuis terug. Ineens herinner ik me Caro's half zusje haar naam. Emily. Ze past goed bij Louis. Als ik binnen kom komt iedereen, behalve Caro, Niall en Emily, op me afrennen.