P.o.v Emily
Ik word wakker en zie dat Caroline nog slaapt. Ik ga langzaam mijn bed uit. Ik kan niet geloven dat C gewoon hier is. Dat zij C is. Mijn idool heeft gewoon naast me geslapen. Ik maam wat ontbijt en zet de tv aan. Als het ontbijt klaar is komt Caroline ook beneden. 'Goedemorgen.' Zegt ze vrolijk. Ik knik en geef haar een bord met eten. We gaan samen oo de bank zitten. 'Waar is je vader?' Vraagt ze. 'Op het werk.' Ze knikt. 'En je moeder?' Vraagt ze voorzichtig. Ik slik. 'Ik heb mijn moeder nooit gekent. Mijn vader verliet haar toen ik klein was. Later vertelde hij dat ze is omgekomen met haar nieuwe man in een ongeluk. Hij vertelde ooit dat ik ook nog een zus had, maar daar weet ik verder niks van.' Caroline knikt. 'Mijn moeder is ook omgekomen met mijn vader. Het was heel stom. Ik zag ze sterven.' Wacht. Dat lijkt op het verhaal wat mijn vader vertelde. Zou ze mijn half zusje kunnen zijn? Vast niet. Ze is Iers, dat kun je gelijk horen, en ik ben Amerikaans. Dan komt One Direction op tv. Ik ga op het puntje van mijn stoel zitten. Ik ben zo'n fan van ze. Vooral van Niall.

Welkom bij de Lennies,
Vandaag hebben we ernstig nieuws. Niall is gevonden in een hoekje bij een huis in de stad. Zijn beide polsen waren door gesneden en er lag een briefje bij.
Caroline begint zacht te huilen als ze Niall ziet.

De brief was gericht naar de rest van de jongens en een meisje. Hij had spijt van dat hij een ene Caroline in de steek liet. We weten niet wie ze is, maar we weten wel dat ze veel haat gaat krijgen haha.

Caroline staat op en rent huilend naar boven. Dan komt Liam in beeld.

Niall heeft spijt Caro. Kom terug. Niall heeft je nodig.

Dan zet ik de tv uit. Dus Niall is de jongen waar ze over vertelde. Ik loop naar boven en zie de badkamer deur open staan. Caroline ligt doodstil op de grond. Er liggen lege doosjes medicijnen op de wastafel. Ik gil het uit en merk niet dat mijn vader net thuis kwam. Ik zak huilend bij Caroline neer. Mijn vader komt de trap op rennen en ziet haar liggen. Hij belt meteen een ambulace en vraagt mij dan wat er gebeurd is. Ik vertel wat er gebeurde. Van het verhaal van onze ouders tot toen ik haar hier vond. 'Emily ze is je halfzus.' Ik kijk geschrokken. Ik heb mijn eigen halfzus bijna of dood gezien. Ik barst uit en huil uit bij mijn vader. We gaan meteen naar het ziekenhuis. Ze brengen haar weg en ik vraag naar Niall. Ze wil geen informatie geven, dus zeg ik dat ik Caroline ben. Ze geeft het door en gelijk komen er twee jongens en een meisje aan lopen. Waarschijnlijk is de andere jogen nog bij Niall. 'Jij bent Caroline niet.' Ze willen weg lopen, maar ik zak door mijn benen en begin te huilen. Ze draaien zich om en kijken me aan. 'Nee klopt. Ik ben Emily. Ik kwam erachter dat ze mijn halfzusje is.' Ze kijken nog raarder. 'Waar is ze nu dan?' Ik slik. Ik vertel het verhaal wat ik mijn vader ook vertelde. 'En nu hebben ze haar hier gebracht.' Het meisje slaat een hand voor haar mond en word geknuffeld door Harry. Louis loopt naar me toe en steekt een hand uit. Ik neem de hand aan en hij trekt me omhoog en knuffeld mij. 'Het moet vast heel erg voor je zijn. Ondekken dat je idool je halfzus is en dan haar zien liggen op de badkamer vloer.' Ik huil zoveel als ik kan. Waarom moest ik de tv ook aan zetten? Ik voel me duizelig. 'Emily?' Ik zak door mijn benen. 'Emily!?' Ik laat mijn hoofd zakken, omhoog houden kost te veel moeite. 'Jongens ze gaat out.' Ik begin ook zwaar te ademen. 'Emily rustig. Volg mijn ademhaling.' Zegt Louis rustig. Ik probeer het maar het lukt niet. Alles draait. Ik voel mijn ogen wegdraaien. Ik krijg bijna geen lucht. Dan voel ik lippen op de mijne die meer lucht in mijn longen blazen. Ik word langzaam rustiger. Ik word opgetild en op iemand schoot neer gezet. Ik laat mijn hoofd op zijn borst rusten. 'Ga maar slapen Emily.' Fluisterd Louis in mijn oor. Ik knik zacht en sluit mijn ogen. Niet veel later val ik in slaap.

P.o.v Louis
Ik voel haar ademhaling rustig. Ze slaapt. 'Goed zo Lou.' Ik heb haar mond op mond of gezoend, het is maar net hoe je het bekijkt, gegeven. Ze ging bijna out. Ze is wel leuk. Ik bloos. 'Is Lou een beetje verliefd?' Ik knik. Het maakt me niet uit of ze het weten of niet. Emily is een hele leuke meid. Dat weet ik gewoon. Ze heeft ook veel meegemaakt. Ik hoop dat ze verder in orde is.