Één Vriendin
(Tijdsprong van vier jaar)
P.o.v Caroline
Vandaag weer naar school. Mijn armen zitten onder de krassen. Nog één jaar op school dan ben ik ervan af. Hoop ik. One Direction is heel beroemd geworden. Ik haat die band. Vooral omdat Niall er in zit. Hij zal wel niet aan me denken. Wie denkt er nou aan een lelijk, dik, kut kind? Er komt een meisje de klas binnen met de derecteur. 'Dit is Evelien. Wees aardig voor haar. Je mag naast Caroline zitten.' En hij wijst naar mij. Het plekje naast mij is altijd leeg. Niemand wil naast me zitten. Evelien luisterd naar de les. Als de bel gaat hebben we een tussenuur. Gezellig... Ashley, Celeb, Newton en Sabrina komen weer op me af. Ze pakken mijn brood en drinken af en gooien het weg. Maakt toch niet uit ik wilde het toch al weg gooien. 'Dikke mensen horen niet te eten. Worden ze alleen maar dikker van.' Zegt Sabrina. De rest lacht. 'LAAT DAT!' Hoor ik iemand zeggen. Het is Evelien. 'Gaat de nieuwe het voor ons varkentje opnemen?' Evelien loopt boos naar ze toe en geeft ze allemaal een klap in het gezicht. 'Ja dat doe ik en ZE IS GEWOON EEN MENS EN GEEN FUCKING VARKEN!' Schreeuwd ze. Evelien pakt mijn hand en trekt me mee. Tranen staan in mijn ogen, maar ik vecht er tegen. Ze trekt me in een knuffel. Dan pakt ze mijn arm beet. Ik trek hem weg, maar ze pakt hem weer en schuift mijn mouw omhoog. 'Niet doen okay. Ze zijn het niet waard. Je bent echt mooi zoals je bent. Vergeet dat niet.' Waarom zou ik naar haar luisteren? Ze is hier pas, wat is het twee uur? 'Vrienden?' Ik kijk haar aan. Wil ze vrienden worden met mij? Ik zet een glimlach op en knik. 'Hey ken je One Direction?' Ik knik langzaam. 'Wil je er met mij heen om te vieren dat we vriendinnen zijn?' Eigenlijk wil ik niet gaan, maar toch knik ik. Hij zal me toch niet herkennen. Ze geeft me een knuffel en samen lopen we door de gang gewoon old school hand in hand. 'HEY LESBI'S!' Schreeuwd Newton. 'MEELOPER!' Schreeuwd Evelien terug. Gelijk houd hij zijn mond. Het is fijn om iemand te hebben die het voor me opneemt. Ik had vroeger zo iemand. Ik denk aan Niall, maar gelijk zet ik hem uit mijn hoofd. 'Wanneer is het concert?' Ze kijkt op haar telefoon. 'Morgen om acht uur.' Morgen is het zaterdag. Ik knik. En zo gaan we door de lessen. Gezellig pratend en af en toe de pesters die afgesnauwd worden door Evelien.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top