P.o.v Niall
Ze gaat het land uit? 'En?' Ik kijk Liam aan. 'Ze gaat morgen het land uit.' Evelien huilt. Dan kijkt ze op. 'Jullie wonen samen in Engeland?' Ik knik. 'Ze wilde ooit naar Engeland.' Ik knik. Eerst het concert en dan gaan we terug. Dan hebben twee maanden vrij. 'Laten we gaan anders komen we te laat voor het concert.' Ik knik.

P.o.v Caroline
Ik word wakker. Ik moet opschieten. Ik borstel mijn haar. Ik ren naar de halte en stap in. Als ik aan kom op het vliegveld zie ik de jongens en Evelien staan. Ik kijk kort naar ze. Evelien kijkt me recht aan. Ze praat tegen Niall en wijst naar mij. Ik draai me om en loop weg. Ik voel dat ik word omgedraait. Ik zet een fake stemmetje op. Dat heb ik geöefend. 'Caroline?' Ik kijk Niall raar aan. 'Nee mijn naam is Annelore.' Ik draai me om. Hij pakt mijn hand en doet mijn mouw omhoog. 'Ja sure.' Ik ruk me los en roep de bewakers. 'Hij rand me aan.' Dan loop ik weg. Ik stap in. Ik had voor de tweede klas betaalt. Ik zie ze instappen en naar de eerste klas gaan. Niall kijkt me kort aan. 'Het spijt me ik dacht dat je iemand anders.' 'Het is al goed.' Zeg ik met mijn fake stemmetje. Als we aankomen stap ik gelijk uit. Ik stap reis naar het kamp. Ik wil naar binnen lopen, maar ik word tegen gehouden. 'No girls aloud here.' Ik rol met mijn ogen. 'Go get your boss. I want to speak him.' Ze lachen. Dan komt er een man aan. 'Who is this girl.' Ik zucht. 'I want to join this here. Better fix it. Put me in to the best group.' Hij lacht me uit. En knikt. Ik pak mijn tas en kijk de bewakers vuil aan. 'What's your name?' 'I'm having a Dutch name so call me Caroline.' Niemand kent me hier dus ik gebruik me eigen naam wel gewoon. 'We have a Dutch guy here so he can tell you everything you need to know.' Ik knik. We lopen naar een getinte jongen. 'This is Jake. Jake she speaks Dutch so tell her everything she needs to know.' Jake knikt. 'Okay. Er zijn een aantal regels. Regel één geen meisjes toegestaan.' Ik lach. 'Ik sta hier anders toch.' Jake knikt. 'Regel twee. Niet voelen. Geen verdriet, vrolijkheid, woede, medelijden en al helemaal geen liefde.' Ik knik. 'Makkie. Ik ben goed in verbergen.' Hij schud zijn hoofd. 'Je mag het niet voelen. Niet verbergen, maar gewoon niet voelen. Is moeilijker dan je denkt.' Ik knik. 'Regel drie. We eten om zes uur. Regel vier. Je mag het terrein niet verlaten zonder toestemming en regel vijf. Maak geen vrienden. Niemand is je vriend. Je kan niemand vertrouwen.' Ik knik. Het gaat moeilijk worden. 'Dan gaan we nu trainen. Ze moet goed kunnen vechten als je een missie wilt krijgen. Ik knik langzaam en zucht stil.