#22.04.19#

-Nawet sobie nie wyobrażasz jak bardzo mi się tu nudzi, a to trzeci dzień - narzekałam do telefonu od jakiegoś czasu a Derek wytrwale mnie słuchał.

-To idź na wyścigi - wzruszył ramionami.

-Wiesz że to nie głupi pomysł? - zastanowiłam się.

-Wiem, bo mój - uśmiechnął się głupio.

-Jakiś ty skromny - zadrwiłam.

-To moje drugie - puścił mi oczko

-Wracając... Zapytam się kogoś czy wiedzą coś o jakichś wyś... - urwałam widząc że na balkon obok wszedł Jonah - super... Teraz to mam dwoje narcyzów w pobliżu - skakałam wzrokiem raz na Dereka raz na Maraisa.

-Co? - zapytali na raz a ja wywróciłam oczami.

-Nic - mruknęłam rozłączając się, po czym wróciłam do środka.

Przeszłam przez swój pokój i korytarz kierując się do kuchni po szklankę wody. Chwyciłam szklankę i zaczęłam nalewać do niej wody, kiedy usłyszałam dźwięk elektrycznej maszynki do golenia oraz poczułam jak ktoś przykłada mi coś do głowy. Podskoczyłam i oparłam się dłońmi o blat, na którym sekundę wcześniej rozbiłam ze strachu szklankę. Przestraszona odwróciłam się do tyłu i chwyciłam głowę w miejscu gdzie wcześniej coś było jednak nie wyczułam dłonią nic dziwnego.

-Ty się mózgiem ze świnią zamieniłeś?! - wydarłam się na stojącego przede mną bruneta który uśmiechał się głupio - coś ty odpierdolił?

-Nic - wzruszył ramionami i podrzucił do góry telefon, a ja zrozumiałam, że miał w nim aplikację imitującą dźwięk maszynki do golenia - odpłaciłem ci się, za Jessice.

-Nienawidzę cię - warknęłam.

-Vice versa - uśmiechnął się

-Co się stało?! - do kuchni wbiegli Zach i Kay.

-Zapytajcie tego debila - spojrzałam na Jonah.

-Coś ty jej zrobił? - najmłodszy zmarszczył brwi zakładając ręce na piersi.

-Przestraszyłem trochę - odparł nie wzruszony.

-Sofia, twoja dłoń - Kay wskazała na moją rękę a ja spojrzałam w nią i zobaczyłam że zrobiła się czerwona od krwi, byłam tak skoncentrowana na brunecie, że nic nie czułam.

-To nic takiego - machnęłam ręką i odwróciłam się żeby pozbierać kawałki szklanki.

-Zostaw - podszedł do mnie Zach - Jonah to posprząta.

-Niby czemu ja? - oburzył się.

-Bo to twoja wina. Zbieraj to, a ty idź to opatrzyć - podniosłam się i powoli ruszyłam na piętro do łazienki.

Słyszałam jeszcze jak Zach prawił Jonah kazanie na temat jego głupiego żartu.
Zamknęłam drzwi na klucz i wyjęłam szafki apteczkę której nie odniosłam dzień wcześniej po czym wyciągnęłam z niej wodę utlenioną i bandaż.
Kawałki szkła powbijały mi się w rękę, więc powyjmowałam je pęsetą krzywiąc się przy tym. Rany nie były głębokie, ale i tak przemyłam je wszystkie wodą utlenioną i zawinęłam bandażem, po czym sprzątnęłam po sobie.

-Wszystko w porządku? - zapytał Zach zza drzwi a ja wyszłam z łazienki kiwając przy tym głową.

-Tak, to tylko małe draśnięcie - machnęłam ręką i poczłapałam pod drzwi do swojej sypialni.

-Potrzebujesz czegoś? - zapytał zanim zniknęłam mu z oczu.

-Chyba ni.. - urwałam zastanawiając się - wiesz może czy gdzieś w okolicach są dziś jakieś wyścigi?

-Wyścigi? - zdziwił się - jeśli chodzi ci o te nielegalne to akurat dzisiaj są.

-Gdzie? - zainteresowałam się.

-Za miastem, niedaleko Altadeny. Jakieś pół godziny drogi - odpowiedział - a po co ci to?

-Chcę się przejechać - mruknęłam podirytowana.

-Jechałaś kiedyś?? - zapytał zaskoczony.

-Zdarzało się - wzruszyłam ramionami - gdzie one są?

-Na Woodglen Ln musisz skręcić w ostatnią uliczkę po prawej i przez kilkanaście minut jechać ciągle prosto - pokiwałam głową na znak zrozumienia.

-A masz jakiś samochód do pożyczenia? - miałam nadzieję że miał.

-Niestety nie - zaprzeczył - jedyny samochód który się nada jest Jonah.

-Zapomnij - odmówiłam - nie poproszę go.

-On też przez jakiś czas jeździł, ale jakoś przestał - opowiadał - na 100% zna drogę. Będziesz bezpieczniejsza.

-Nie potrzebuje ochrony - mruknęłam podirytowana.

-Sofia... - wyraz twarzy chłopaka zmienił się.

-Nie kończ. Jeśli się zgodzi to z nim pojadę. Przyda mi się prywatna nawigacja - Zach parsknął i pokręcił głową na moje słowa pstrykając palcami na drzwi do pokoju Maraisa dając mi znać, że on tam był, po czym odwrócił się i chciał już odejść ale go zatrzymałam - jeszcze jedno. Jak nazywa się ta mafia? - zapytałam cicho.

-Możemy pogadać o tym jak wrócisz? - poprosił - Kay pójdzie do domu i będziemy mogli spokojnie rozmawiać.

-No dobrze. Nie ma sprawy - kiwnęłam głową a Zach puścił mi oczko i odszedł.

Westchnęłam głęboko i spojrzałam na drzwi po prawej. Stałam chwilę w miejscu aż nie zebrałam w sobie chęci do zrobienia kroku.
Po kilku chwilach szybkim ruchem otworzyłam drewniane drzwi i weszłam do pokoju Jonah, gdzie brunet leżał na łóżku z telefonem w ręku, a kiedy mnie zobaczył zmarszczył brwi.

-Coś ci się pojebało - burknął wciąż zły - twój pokój jest obok.

-No co ty nie powiesz - pokręciłam oczami.

-Czego chcesz? - westchnął odkładając telefon.

-Mam sprawę - wskazał na siebie palcem a ja powiedziałam - pojedź ze mną na wyścigi.

-Że co? - otworzył szeroko oczy - nie wiem o czym ty mówisz.

-Mówię o wyścigach w których ty sam brałeś udział - zmieszał się na moje słowa - nie zaprzeczaj, że tak nie było.

-Skąd to wiesz? - zmarszczył brwi, jednak nie odpowiedziałam - nie chce mi się jechać żebyś sobie pooglądała auta czy facetów.

-Nie chcę patrzeć, chcę startować - poprawiłam go.

-Ty umiesz jeździć? - nie wierzył.

-Tak. Pojedziesz ze mną czy mam jechać sama twoim samochodem? - wiedziałam że stanęłam na cienki lód

-Jak to moim?! - oburzył się.

-Tylko twój nadaje się na wyścigi - wzruszyłam ramionami - to jak?

-Dobra - mruknął zły, a ja czułam że poszło za łatwo -ale  nic za darmo - pokręcił głową.

-Nie będę Ci płacić - oznajmiłam od razu.

-Odwdzięczysz mi się w naturze - powiedział wstając a ja westchnęłam mając nadzieję, że nie wymyślił czegoś głupiego, co mogłoby spowodować że jego buźka przybrałaby trochę inny odcień na poliku - masz zadzwonić do Jessici i powiedzieć jej że nie mam tego cholernego HIV-a. - wziął telefon do ręki.

-Sam nie możesz tego zrobić? - prychnęłam

-Nie wierzy mi - wzruszył ramionami.

-Pojedziesz ze mną? - upewniłam się a on kiwnął głową więc wzięłam od niego telefon i niechętnie wcisnęłam zieloną słuchawkę.

-Mówiłam Ci że masz do mnie nie dzwonić bo i tak nie przyjdę - przeszły mnie dreszcze kiedy usłyszałam jej głos.

-Tu Sofia - odezwałam się.

-Kto?

-Ta...Nie ważne. Jonah nie ma HIV. Możesz się z nim pieprzyć - rozłączyłam się i rzuciłam telefonem w bruneta - zadowolony? Możemy jechać? - zapytałam patrząc na niego zniecierpliwiona.

-Masz zamiar jechać w tych dresach? - podniósł jedną brew a ja westchnęłam i wyszłam z jego pokoju.

Otworzyłam szafę z moimi rzeczami wyjęłam z niej czarne spodnie, ciemno szarą bluzę i czarną kurtkę skórzaną.
Związałam włosy i zebrałam z łóżka telefon oraz kasę na wpłatę wyścigu, kiedy usłyszałam krzyk Jonah.

Zbiegłam po schodach na dół i udałam się do garażu. Wsiadłam do jednego z samochodów, w którym na miejscu kierowcy siedział już Marais. Czarne Lamborghini Aventador SVJ prezentowało się nienagannie.

-W co ty się ubrałaś? - zmarszczył brwi i skanując uważnie moje ciało wykrzywił usta w grymas.

-Co ci nie pasuje? - spojrzałam w dół i nie rozumiałam o co mu chodzi.

-Nie masz jakiejś spódniczki? Bluzki z dekoltem? - wymienił na szybko.

-Chyba ci się dziewczyny pojebały. Nie jestem Jessica - warknęłam.

-Wiem, ale mogłabyś...

-Nie, nie mogłabym - przerwałam mu zakładając ręce na piersi - nie jadę tam żeby mnie zgwał..

-Nie zrobią tego. Powiesz ze znasz mnie, albo Zacha, to nikt cię nie tknie - tym razem to on mi przerwał.

-Cokolwiek. Jadę tam tylko wygrać wyścig - zakończyłam temat.