Deel 8
Misschien moet ik huilen, ik accepteer zijn volgverzoek op insta. Ik staar leeg naar mijn mobiel, naar zijn insta naam en dan val ik in slaap.
*
*
*
'Throwback'
"Word wakker" zegt mijn moeder gespannen "we worden aangevallen." Iedereen gilt om ons heen, ik vertel mezelf rustig te blijven en dan zie ik Gianni, hij wenkt naar de kast. "Mam" zeg ik snel "kom!" We rennen naar de kast en gaan erachter zitten "jij moet hier eerst weg" zeg ik wijzend "zie die deur rennen als ik nu zeg oke?" "Oke, lieverd als je beloofd dat...." Ik kijk recht in de ogen van een man en de loop van het geweer "NUUUUUUUU!" Schreeuw ik. Mama rent naar buiten en net voordat hij schiet, duik ik onder de kast.
*
*
*
Ik schrik op, het was een droom. Nouja een waargebeurde droom. Ik kijk in de spiegel en probeer rustig adem te halen. "GA JE INPAKKEN" Roept mn moeder "We gaan zoo" "jaa is goed" schreeuw ik terug. Mijn tas ligt onder het bed en terwijl ik hem inpak neem ik alvast afscheid. Aan de ene kant blij dat ik weg ga van de oorlog, maar ik ga de cultuur missen.
-----------------------------------------------------------
Dit was deel 8 plsss als je leest kan je tips geven!?? 😇
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top