Louïse
----------
"Ehh" zeg ik. Pim trekt zijn hand weg "sorry" zegt hij met verlegen. Hij blijft zitten, maar zegt niks "het is niet erg, maar.." voor dat ik mijn zin af kan maken "ik weet het, Maaike is mijn ex en dat kan natuurlijk niet" snauwt hij geïrriteerd "waarom moeten vrouwen nou altijd overal zn probleem van maken?" Bijna krijg ik medeleiden met de woorden die hij uitsprak maar het is mijn beste vriendin het kan gewoon niet.
*
*
*
Pim is intussen weggelopen als de dokter binnenkomt. "We hebben niks kunnen vinden" zegt hij "over 3 uurtjes kan je weg." Ik zucht nog drie saaie uren te gaan.
*
*
*
Als ik thuis ben loop ik meteen naar mijn kamer toe. Waar ik dus geen zin in heb is het bezorgde gesprek van mijn ouders. Wanneer ik op mijn bed zit kan ik pas rustig nadenken over wat er met Pim is gebeurt. Ik weet niet zo goed of ik hem leuk vind, hij is knap maar ik ken hem niet zo goed. "Louïse bezoek" roept mijn moeder. Onee he ik ben niet dood, ik ren de trap af en open de deur. "Eh hey" zegt Pim "oh hoi, wil je naar binnen?" Vraag ik "nee ik wou je alleen dit geven" hij overhandigd me een bosje rozen "omdat je uit het ziekenhuis ontslagen bent" zegt hij er snel achteraan. Fijn denk ik want een of andere liefdesverklaring kan ik op dit moment niet hendelen. "Doei" worden mijn gedachtens onderbroken. "Pim" zeg ik hij draait zich om "dankje." Hij glimlacht en loopt weg. "Mooie bloemen" zegt mijn moeder terwijl ik naar boven probeer te vluchten "zal ik ze in het water zetten?" Ik geef de rozen en loop naar boven.
*
*
*
Dat verdomde licht zit in de weg. Ik wil nog niet wakker worden, dan moet ik naar school. "Lieverd?" Roept mam "ik heb besloten dat je vandaag nog een dagje thuisblijft" "oke" roep ik terug. Chill kan ik nog even slapen.
-----------------------------------------------------------
Dit was deel 13 tnx voor het lezen