Kurt Jervis Crane

*kriingg*

Mabilis akong nagising dahil sa tunog ng alarm clock.

Wait?Alarm clock? Nasaan na si Andromeda?

Ni minsan hindi sya nagmintis sa paggising saakin simula ng ipilit nyang ikasal kami..

Hinanap ko sya sa buong kwarto pero ni anino nya hindi ko makita, kaya naligo nalang ako para pumasok sa school, baka nasa baba lang sya at nagluluto...

Matagal akong maligo kaya alam kong tapos na syang gumawa ng Breakfast, dapat tinatawag na niya ako pero hindi nangyari..

Lumabas nalang ako sa kwarto pagkatapos kong magbihis dala ang bag ko..she didn't even prepare my clothes for today that she usually does..

Bumaba na ako at dumiritso sa Dining Area, pero walang tao roon, kaya tinawag ko ang kasamabahay namin..

"Cecil!"
Mabilis itong nakapunta sa harapan ko at yumuko..

"Ano po yun Sir?"

"Nasaan na ang niluto ni Andromeda? Wala akong nakikita sa mesa.."
Tanong ko rito, kahit si Andromeda ay hindi ko makita...
What's happening? Tanong ko sa aking isip, alam kong kanina pa unusual ang nangyayari. hindi ang mga nakasanayan ko simula ng ikasal ako kay Andromeda..

"Nako sir hindi po nagluto si ma'am, nagtataka nga rin po ako ehh..."
Lalong kumunot ang noo ko...palagi akong pinaluluto ni Andromeda, palagi rin akong tinitimplahan ng kape..

"Asan na ba sya? Kanina ko pa sya hindi nakikita?"

"Maaga pong umalis si ma'am,sir. Gamit nya po yung kotse na binigay ng daddy niya.."
Hindi umaalis ng bahay si Andromeda ng hindi ako kasama lalo na't paputang school, gusto niyang lagi kaming sabay pumasok para daw malaman ng schoolmates nila na pag aari sya nito.. this is getting weirder and weirder..

"Makakaalis kana.."
Pagtataboy ko rito, mabilis naman itong tumalima at yumukod muna bago umalis..

Nawalan na ako ng ganang kumain kaya kumuha nalang ako ng masanas at dumiritso na sa garahe..

Fastforward~~~

Mabilis akong nakarating sa school at nakita ang mga kaibigan kong nag hihintay sa parking lot..

I parked and get out of my car, nagkanda haba haba ang leeg nila ng lumabas ako sa kotse.tinted kasi ito kaya hindi makita ang loob...

Kumunot ang noo nila ng walang makitang lumabas mula sa passanger seat..

"Nasaan si Meda, Kurt?"
Kunot noong tanong ni Kruse sa saakin..

"Wala.."
Walang gana kong sabi saka nagsimulang mag lakad papasok sa school, naramdaman ko namang sumunod sila saakin...

"Anong wala? Ni minsan hindi umabsent si Meda.."
Sabi ni Kith na sumabay sa paglalakad ko..

"Wala akong sinabi na absent siya Kith, 'Wala' kasi hindi ko sya kasamang pumasok hindi dahil absent sya,tsk.."

"I think I saw Meda with some guy earlier..."
Agad akong napahinto sa paglalakad at nilingon si Holli ng marinig ang sinabi nya, ng makitang lumingon ako sa kanya ay agad nyang binawi ang sinabi.. "but, I'm not really sure if it's Meda, kasi diba that's impossible.." nakalabi nyang bawi saka nag-iwas ng tingin. I don't know but I felt something heavy in my heart when I heard what Holli said, but just like what he said after 'it's impossible'.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad papuntang school grounds ng magsalita naman si Dazz..

"Paano mo naman nasabi Holli? Asan mo sya makita?."
Hindi ako huminto sa paglalakad but but my attention is focused on what will Holli answer for Dazz's question..

Ni hindi ko pinansin ang mga babaeng nagpapacute saakin na dati rati ay kinikindatan ko kapag nagsasalubong kami ng tingin,tapos malalaman ni Meda kasi titili sila - - - - - Meda...

"Sa Coffee shop malapit dito sa Univ, but I'm not really sure kung si Meda yun. Sa peripheral vision ko lang kasi nakita ng dumaan ako doon.."
Hindi na ako nakinig sa iba nilang sinasabi dahil nag-iba na sila ng topic at nag kukulitan narin, malayo layo pa kasi ang lalakarin papuntang Green building kung nasaan nasa iisang building ang BSBA, Engineering, BM at Comsci courses..

Ako nga lala si Kurt Jervis Crane, 22 years old, isang Filipino-American-Brazilian national and taking up the course of Computer Science and it's my last year this year, meaning graduating student naako. I always wanted to be a Game Developer, pangarap ko ring magkaroon ng Gaming Company and I'll make sure it'll happens.

Hindi ko namalayang papasok na pala kami sa glass door ng Green Building, ni hindi ko naramdamang dumaan kami sa hagdan papunta dito sa entrance, tsk.

Ng makapasok ay iniswipe namin ang aming I. D para tuluyan ng makapasok at dumiretso na sa elevator.

'Ting'

Mabuti naman at bumukas na, malapit narin kasi kaming malate. Pumasok agad kami ng makalabas na lahat ang sakay ng elevator mula sa itaas. Holli pressed 4, kung nasaan ang department ng ComSci..

'Ting'

Hindi paman nagsasarado ang pintuan ng elevator ng makita kong pumasok ng building si Meda and she's with a guy...

**********

Kurt Jervis Crane



aeilla