Never Surrender

Vannamei's POV

Its been a month since she leave us without a single mark. In a span of the past month, we search, look and gathered some information on were she been. But its always end up nothing.

We almost give up to find her. Her time was ticking, the sand of the slinder glass continue to go down. Nauubusan na kami ng oras.

Were have you been, Devina? Halos mapuntahan na namin lahat ng lugar na posibleng naandoon siya pero kung wala siya, ay huli na kami dahil nakaalis na siya.

*

After one week namin malaman na nagawa na niya yung 1, 3, 4 at 5. Saturday, we plan to find her in the travel list she did.

Nasa staff room uli kami para magplano ng next na gagawin. As we promise to Ma'am Elle. Anim o lima lang ang aalis ngayon. At sila Kuya Jasthin yun.

Uunahin namin ang 16 at 18. Probably iisang place lang ang pupuntahan niya.

"New to me" Bulong ko sa sarili ko. Sa tagal ng panahon na hindi kami nagsama. Hindi ko na alam ang ilang bagay na ginagawa niya. She's not that kind of person na showy eh. Ano ba ang mga bagay na gusto niyang gawin na bago sa kanya.

"Ano Vannamei?" Pagtatanong nila sa akin. Napailing ako sa kanila. Wala akong maisip eh.

"Ano ba yung 18?" Pagtatanong muli ni Clion kay Kuya Jasthin.

Napatingin muna siya sa bond paper bago sumagot.

"Stargaze in the secluded place" Monotone na sagot ni Kuya Jasthin.
Napaisip naman ako sa sinabi niya. Naalala ko noong ilang araw matapos kaming magkakilala. Noong gabi na pinuntahan ko siya. I saw her looking at the sky in the center of woods. Maybe that time she was mourning and yet watching at the night sky.

Pero hindi eh! galing na kami doon last week ano mang bakas wala kaming makita. Hindi pa ata siya pumupunta doon. So? nasaan siya kung ganoon?

Saan siya makakapag stargazing ng hindi crowded na place? Napatingin naman ako sa may bulletin board na maliit kung nasaan nakaayos ang mga lugar na posibleng napuntahan na niya. Nakaconnect ito gamit ang pin at yarn.

Taimtim ko na pinagmamasdan ang bawat larawan ng lugar na nakadikit doon. Hanggang sa dumako ang tingin ko sa isang lugar kung saan pwedemg mag camp. Sa larawan nakikita ang kalangitan tapos mga tent. Napaisip ako, pwede kayang?

Nilapitan ko ito saka pinagmasdan ng mabuti. Tama, ang Crystal beach resort. Sa pagkakaalam ko kukunti lang ang inaacommodate nila dahil gusto nila maasikaso lahat ng guess nila.

"May nakita ka na ba?" Bulong na tanong ni Clion sa akin. Napalingon naman ako bigla sa kanya.

"Distance!" Nadiin kung saad sa kanya. Kaagad naman niyang ginawa.

"So?" tanong niya muli habang nakahawak sa magkabilang baywang niya ang kamay niya. Muli ako humarap sa board.

"This place" Saad ko saka tinuro ang picture ng Crystal Beach Resort. "There a posibility na pumunta siya dito since never siyang nakaexperience ng camping. And stargazing, this place is also perfect for that kind of hobby." Paliwanag ko sa kanya. Seryoso naman siyang nakatingin dito. Saka humarap sa akin.

"They why not we try to go there?" Pagtatanong niya sa akin. Napabuntong hininga ako sa tanong niya. Sa totoo lang natatakot na ako sa mga pwedeng mangyari. Marami ng pumapasok sa isip ko na senario.

"Scared?" Paghuhula niya sa reaksiyon ko. Napaiwas ako ng tingin. Mabilis na akong basahin this days.

"Hm, I'm scared lately lang kami nagkaayos lahat. I knew her reason why she forgot me. I wanna build a new relationship with her. To full fill my lack on her because of my own insecurity. I been regreting all the years that I ignored her, avoid and hating her. Iniisip ko na lang na sana nakipag ayos ako. Sana inapproach ko na lang siya." Nagpipigil kong umiyak na sinabi sa kanya. Saka tumingin sa kisame.

"You know what? I starting to hate myself. Narealized ko na ang selfish kung tao. Tama nga ang sabi nila no?" Maluha-luha kung saad sa kanya.

"You realized how important the people is. When there gone." Mahina kung saad sa kanya.

"Yeah, thats right but look if you always thinking about that you don't hit the right one. Look if you just here regreting about the past and not doing anything. Do you thing that would help us to see her?" Pagtatanong niya sa akin. Napayuko naman ako sa sinabi niya.

"No!" Malungkot kung sagot sa kanya.

"Then we continue to do what we start now" Pagcoconvince niya sa akin. Napatango naman ako. Okay for you my bestfriend, Eve. Gagawin namin ang lahat just to find you.

Pinahid ko muna ang luha na tumakas sa mata ko. Saka sinabi sa kanila amg plano. After non kaagad din sila umalis.

Naiwan kami dito sa Cafe. Bilang palit sa kanila. Kanina pa sila nakaalis pero hindi pa rin ako mapakali. Napansin naman yun kaagad ni Clion. Lagi itong nakabantay sa mga kilos ko.

"Hindi mapakali?" Takang tanong niya sa akin habang naglilinis ng table. Pasara na kasi kami. Its already Ten in the evening. Bukas pa sila makakabalik dahil almost 6 hours ang byahe papuntang Zambales. Kung saan ang Crystal Beach Resort.

"Just be calm. Leave it to them. Kaya na nila yun. Trust them, you have been so worried the whole day." Tahimik niyang puna sa akin.

"You look so stress" Huling saad niya bago umalis sa harap ko. Naiwan akong nakatanga sa pwesto ko. What? Mabilis ko naman tinignan ang sarili ko sa salamin. Halos ngumanga ako sa nakita kung itsura ko. The fuck what kind of face is this? Hindi makapaniwalang tanong ko sa sarili ko.

"Grabe, Vanna para ka ng witch sa itsura mo, look!" Puna sa akin ni Chessell. Mas lalong nalaglag ang panga ko sa narinig ko.

"What? Witch?" Nanlalaking matang tanong ko sa kanya.

"Yah! Dark circle on both eyes, sabog na buhok? pale skin and lips and dull outlook!" Pagdedescribe niya sa akin habang iniisang ituro ang mga ito. Tuluyan ng nalaglag ang panga ko sa sinabi niya.

"Really?" Nanghihina kung tanong sa kanya. Mabilis naman siyang tumango-tango.

"You need rest, Vanna. We all know your worried about her. Matagal na naming pansin yun. Before pa kayo nagbati." Singit sa amin ni Vailey. Sumang ayon naman si Chessell sa sinabi ni Vailey. Tama nga ang sabi sa akin dati ni Clion. Obvious kami ni Devina. Halata nila yung galawan namin. Matagal na pala nila kaming pinakikiramdaman.

"Tapos na kayo?" Biglang saad ni Ma'am Elle habang pababa ng hagdan. She's wearing cream ruffle sun dress above the knee. Pair with black boots. Nakawhole ponny tail siya. She look like at our age but the fact she's one decade older than us.

"Yes Ma'am" Magalang na sagot nila sa kanya. Napadako ito ng tingin sa akin. Umiwas naman ako dahil sa itsura ko ngayon.

"After this you can leave na. This past few days is a tiring one. I know everyone of you, worried about her. But you must also worried about your self. I'm sure hindi niya gugustuhin na makita kayong ganito. Pagkauwe niyo, rest and don't think too much about it. Makikita at makikita din natin siya. Nagpakalat na rin ako ng ilang tauhan ko maging ang kaibigan ko kung saan muntik ng madukot si Devina. Ay tumutulong na rin." Kalmado niya g pangral at payo sa amin.

"Marami ng naghahanap sa kanya. Don't stress up your self to much. Right, Vannamei?" Special mention sa akin ni Ma'am Elle. Tahimik naman akong tumango.

"Good then, See you on Monday. No work day tomorrow. Its serve as your day off." Huling saad niya bago umakyat sa taas. Napabuntong hininga kaming lahat sa mga sinabi ni Ma'am.

Matapos malinis ang mga dapat linisan. Nagkayayaan ng umuwe. Nasa locker room na kami para makapagpalit. Habang nag aayos, and iba naman ay nagpapaalam ng umuwe.

"Sabay na tayo!" Saad ni Clion habang inaayos ang gamit sa locker niya. Napatingin lang ako sa kanya.

"Mauna na ako!" Paalam sa amin ni Blyst. Halos manlaki ang mata ko ng makita din ang itsura niya. Napansin naman niya ito. Lumingon pa siya sa amin bago nagsalita.

"Its a tie!" Sabay turo sa mukha niya sala tuluyang umalis. I tilt my head, I have the same status. Not bad, I tough I was the only who like a zombie but.

"He really like a zombie. I bet his the one who had been so hurt from this happening. Akalain mo, his two important person in life. Taking away from him? Thats so much cause of pain right?" Nahihimigan niyang tanong sa akin. Nanghina naman ako sa sinabi niya.

"So be thankful, ikaw may pag asa pang makita siya bago mawala. Make thing clear on her. Say what you have to tell about her. While him, he never have a chance to talk with Marco. The same case with you. You two may have chance to closed the unclosed things on her. Whats I hoping this following days is we found her." May pag asa niyang sabi sa akin.

"Tapos ka na? Tara na tayo na lang ang naiwan dito" Pagyaya niya sa akin saka naunang naglakad. Inantay naman niya ako sa labas. Sabay kaming naglakad pauwe sa amin kanya-kanyang bahay.

Magkasubdivision lang kaming dalawa. Pero magkaibang block.

"Dito na ako!" Sabay turo ko sa bahay namin. Tumango naman siya saka tumuloy sa paglalakad. Malapit lang ang subdivision namin sa Cafe unlike kila Devina walong kanto pa bago ang Bahay nila mula sa Cafe. Sa amin dalawa lang kaya mabilis kaming makarating.

Ang seryosong Kuya ko kaagad ang sumalubong sa akin. Prente siyang nakaupo sa sofa habang nagbabasa ng mga reports sa business niya. Yes, He own his desire business.

Nang maramdaman niya ako binaba niya ito saka ako tinanong.

"Is there any update where about her?" He ask me concern. I lower my gaze and answer him.

"Nothing unsure!" I said in low tone. A pain accross in his face. He still inlove with Devina after all this year. That girl capture everyone's heart. But she deep in lost.

Bumalik uli sa dati ang emosyon sa mukha niya. Plain, blank and serious only vivid emotion you can read.

"Go up stair, rest. You look horrible!" Affirmative niyang utos sa akin. I silent nod and then start walking up stair.

Slam my self in the bed. Deep breathing, my body is tire. My head is aching. Para ng sasabog ang utak ko sa lahat ng nangyayari.

Kinuha ko ang unan ko saka tinakip sa mukha ko. Lahat ng frustation, stress at galit, binuhos ko sa sigaw.

"Ahhhhhh!" Galit kong sigaw habang nakatakip ang unan sa mukha ko. No one will heard my agony. I hate myself for being so immature girl. Sana inayos ko na dati pa ang lahat hindi yung kung saan siya mawawal saka ko lang marerealized ang lahat.

"No! I will see you, not now but soon. Just wait up on us, Devina!" Umiiyak kung bulong sa sarili ko.

Death is really a painful reality that we didn't want to accept. And being alive is half true of lies we strive to achieve.

Nanghihina na ako, hinihili na ako ng antok. I need a rest, to ease this kind of suffer. Ha-ha-ha!

*

Its already late in the morning when I open my eyes. Its sunday, rest day. I lazy get up sleepy watching the sunlight passing through my curtains. Another day, another hope.

My phone vibrate, sign there's someone text me. I just look at it. Battling with myself to pick it or not.

"Tsh!" I irritate scuttlebutt. Padabog akong tumayo saka kinuha ito. Ipapower off ko sana ng mabasa ang text message.

From: Clionking

Hey, Cafe asap!

Tipid nitong text sa akin at mukha pang Group message. Hmm, may balita na ata. Binaba ko ito saka mabilis na nag ayos.

"Oh may lakad ka?" Takang tanong sa akin ni Mama ng makita akong pababa. Nagkukumahog kasi ako. Kanina pa pala yung text na yun. Anong oras na, pang apat na yung nabasa ko shock.

"Mauna ko Mom!" Paalam ko sa kanya habang nagkukumahog na lumabas ng bahay. Malalaking hakbang na ang ginawa ko para makarating ng mabilis sa Cafe. Baka ako na lang ang wala, takte yan.

Tama nga ang hula ko. Ako na lang ang wala. Pero pagpasok ko pa lang ramdam ko ang bigat ng atmosphere sa loob. I feel bad about it. Bad news I guess.

"And finally were complete."Matamlay na saad ni Kuya Jasthin. Base sa reaksyon niya mukhang wala na naman siya doon.

"Wala ba?" Tanong ko sa kanya. Napaiwas siya ng tingin sa akin. Natahimik naman ang ilan. I guess tama ang hula ko.

"Hindi, nahuli kami!" Biglang saad ni Kuya Land at his usually tone.

"What do you mean?" Naguguluhan kung tanong sa kanya.

"Pagkarating namin doon, nakaalis na siya" Paos niyang sagot. What?

"So its mean, 16 and 18 is check?" Pagtatanong ni Blyst sa kanila. Si Kuya Osgood naman ang sumagot.

"Yah, camping and stargazing." He said in monotone one.

"33, seven left!" Nanghihinang saad ni Kuya Jasthin. His breaking again. Another man I saw being broke. My Kuya and this man. Two people who love Devina the most.

"So whats next?" Kaagad na tanong ni Ate Shye. Tinignan muli ni Kuya Jasthin ang list. Nanginginig ang kamay niya itong hinawakan. Kinuha na sa kanya ni Kuya Runyon ang bond paper bago ito mabasa.

"Ako na" Saad niya sabat tapik sa balikat ni Kuya Jasthin." Uhm, 22. Movie marathon!" Paos niyang saad sa amin. There's a big posibility na nagawa na yan habang naandoon siya.

"Maybe she did that while in the Crystal Beach Resort. Ilang araw ba siyang namalagi doon?" Pagtatanong ko sa kanila.

"Five days" Si Kuya Tibor ang sumagot sa tanong ko. So its settled.

"Check that number" Utos ni Ate Kheye. Mukhang parehas kami ng iniisip.

"So, 34. How about 23 and the other?" Tanong ni Ate Cosima.

"Wait, I read it." Pagpipigil ni Kuya Runyon sa kanya. "Okay, 23. Food trip. 24. try extreme sport or something extreme. 25. Get a picture the stranger at least ten. This number, she did already five. May nakausap kami na iilang tao doon and nagpakita kami ng picture niya. Ilan doon sinasabing nagkausap sila saka naghingi siya ng favor if they can take a photo together." Pagkukuwento ni Kuya Runyon.

"So lima na lang ang kulang niya. Next, mounting climbing or hiking. and then 39 and 40" Pagbabasa ni Kuya Runyon.

"So ano ang posible niyang pwedeng gawin?" Takang tanong niya sa amin. Napaisip naman ako sa tanong ni Kuya Runyon. Tumingin muli ako sa board kung saan nakaplot lahat ng pwedeng niyang puntahan.

Pumunta ako doon saka sinuri ang mga larawan. From this! Turo ko sa Crystal Beach Resort. If may fofood trip siya. Pwede na ang pagpapalit palit ng resort or baka sa mga streetfood siya magfofoodtrip. Sa 24, naman extreme sport, pwede dito. Turo ko sa larawan ng isang lugar kung saan isang extreme sport ang ginagawa.

"Cliff diving!" Mahinang bulas ko.

"What? magclicliff diving siya? For real?" Gulat na saan ni Blyst. Nasa likod ko lang pala siya.

"What? are you sure?" Pagtatanong nila sa akin. I look at them seriously.

"Mukha ba akong nagbibiro? Devina is a hard headed and risk taker. Kung gusto niyang gawin, hahanap niya ng paraan para magawa yun. Iyon ang isa sa pinakaayaw ko sa ugali niya. Walang nakakapigil sa kanya kapag buo na ang desisyon niya." May inis kung paliwanag sa kanila.

"Woah, woah, chill guys. Devina's safe is the topic please lets keep in touch with it" Pakiusap sa amin ni Ate Resonate. Kinalma ko naman ang sarili ko saka mahinahon silang kinausap.

"Its also in San Antonio Zambales. Actually, yung natitirang hindi pa niya nagagawa. Sa Zambales lahat ng yun. Mounting climbing or hiking. Dito niya posibleng gawin. Ang kilalang bundok sa Zambales. Ang Mt. Tapulao, isa yan sa sikat na pinag mamounting climbing or hiking sa Zambales. Posibleng doon niya lahat gawin ang ng natitirang hindi pa niya nagagawa. Maliban sa 39 at 40." Pagpapaliwanag ko sa kanila sa kalmadong paraan.

Nakikinig naman sila sa akin ng maayos. Ang problema ngayon maaring may natapos na siya sa araw na ito. Kung muli kaming luluwas sa Zambales. Posibleng hindi na naman namin siya maabutan.

"Baka may natapos na siya ngayon. Anong oras na ba?" Takang tanong ni Ate Avonlea. Napatingin kami lahat sa oras sa staff room. Its around eleven Am na pala. If we go back at Zambales. Posibling Gabi na kami makakarating doon. At isa muli ang magagawa niya. Either Food trip or Cliff diving. Mas malapit yun kisa sa Mt. Tapulao. Sa northen portion yun ng Zambales.

"So whats the plan?" Kaagad na tanong ni Geff sa amin.

"Ganito, sino willing na sumama sa amin. Para sa isang linggo na trip to.Zambales. Sagot ko na ang sasakyan. May Mini van kami sa bahay. We can use that. Ipapaalam ko kay Papa." Positive na saad ni Kuya Osgood.

Kaagad akong nagtaas ng kamay sa suggestion niya.

"Count me in" Seryoso kung saad habang nakataas ang kamay ko.

"Ako rin" Taas ng kamay ni Blyst.

"Ako" Sabay taas ng kamay ni Kuya Tibor.

"Maiiwan ako" Saad ni Kuya Land. Na pinasundan ni Kuya Runyon.

"Ako din, sasamahan ko si Land dito.para magbantay sa maiiwan" Sigurado nilamg sagot. Si Kuya Jasthin, Ate Cosima, Geff at Jamyr ang sasama sa amin.

Nagpaalam na kami kay Ma'am Elle sa gagawin namin plano.

"Its going to be risky, knowing na pupunta kayo doon with the posibility na makikita niyo siya. And the fact, Zambales Province is far away from here. Kinakatakot ko lang na may mangyari sa inyo. But if you decided over this. Wala na akong magagawa. Just make sure you all comeback here safe and with Devina." Mariin niyang utos sa amin.

"I miss that girl" May multo na ngiti sa kanyang labi. Maybe naalala niya yung sarili niya kay Devina.

"Kaya ipangako niya na babalik kayo dito with her" Medyo basag na saad ni Ma'am sa amin. Hindi siya sanay na makita kaming ganito. Lagi niha.kaming nakikita na nagtutulungan. Masaya at maingay. Hindi siya sanay na ganito kami. Malungkot at para ng walang buhay.

Nalagasan na kami ng isa at malalagasan muli pa ng isa. This will be a hard year for us. Knowing to important person take away from us. Masakit pero kailangan naming tatagan ang amin mga sarili. It just a challenge for us. Babangon kami hindi kami susuko.

After namin madiscuss kay Ma'am Elle nagpaalam na kami para maghanda sa gagawin byahe pa-Zambales. Umuwe na ako kaagad para makakuha ng gamit na kakailanganim namin.

I search for my parents first before preparing anything. Nagpaalam ako sa kanila na hahanapin si Devina sa Zambales. I though mahihirapan akomg iconvince sila pero hindi nila ako pinahirapan na iplease sila. Kaagad din silang pumayag.

"Just be safe and comeback with her. Were waiting for both of you here" Malumanay na saad ni Mama. Tangin tango lang ang iginawad sa akin ni Papa. After that umakyat na ako para mag ayos ng gamit.

While busy fixing my things, Kuya Ruine slide on my room. I know may alam na siya.

With my side vision. I saw him with his usually look. Anong pinunta nito.dito.

"Spill it Kuya" Seryoso kong saad sa kanya. Napabuntong hininga siya bago nagsalita.

"Here, may debit card. Makakatulong sa inyo yan kapag nasa byahe na kayo. You need extra money for emergency uses. Take it, and please take care of your self. I'm a little bit worried for both of you. Sana maibalik niya sa dito ng maayos. I can't stand seing her like that again." Malungkot niyang saad sa akin. I understand Kuya Ruine. Devina is important to him. Even he love her secret in the shadow. I know its pure and clean.

Three man with good will and pure intention capture by her unique personality. And yet manage them to teach them what they are now. Thats her being unique from us. Maybe she may not see it through here self. But we always see her soft side. The one that I envy the most.

"Thank you Kuya" Sincere na saad ko sa kanya saka siya niyakap.

"Hmm, its not a big deal. Ayusin mo na yan, nasa baba na sila" Saad niya bago ako iniwan para ayusin ang gamit ko.

Nakita ko sila kaagad pagkababa ko sa hagdan. Kausap sila nila Mama at Papa. Maybe arranging something. Nagpaalam na kami saka tumulak para magsimula ng magbyahe.

Kompleto na kami. Maluwag din pala itong mini van nila. Kasya kami even we have a baggage.

Si Kuya Osgood ang nagdadrive ngayon. Si Kuya Jasthin ang nasa passenger seat. Sa pangalawa kami ni Blyst.

Mahaba-haba pa ang byahe bago kami makaluwas dito. Lot of tall building I watch while traveling.

Many senario, scene na kinababahala nila. Along with the travel. The sound in the stereo is the only thing that keeping us on loud.

Kanya-kanya kami ng mga iniisip ngayon. Maybe its bad or good. But we only thing that we insert to our mind. Is that we, us never surrender to find her at most of the time.

We never surrender if we all know. Where near to her. Just hold a little bit on we are on your side, Devina.

Antayin mo kami. Please, hindi ka naman susukuan. At huwag mo rin kaming sukuan kapag hindi mo pa talaga oras. I need to settle things to you.

Please give me a chance to heal with you. Our heart must reunite and heal. Yung ginawa natin before it just a phase of circle of friend. But this is not just an simple friendship. Its like sister-hood. Count on us, Devina.