Threat

Matapos ang pag-uusap namin Kuya Jasthin kaagad akong umalis sa pwesto ko. Naging aligaga na ako non buti nalang wala akong nabasag na gamit dahil sa nginig ng kamay ko.

"Hey, ayos ka lang?" Nag aalalang tanong sa akin ni Jamyr. Nang alalayan ako sa hawak kong tray.

"Oo" Balisa kong sagot. Tinignan naman niya ako na para bang tinitimbang kong totoo ang sinasabi ko o hindi.

"Ah ilalagay ko lang ito doon"Nagmamadali kong sabi saka umalis. Hindi ko na inantay kung ano pa ang sasabihin niya. Pagkapasok na pagkapasok ko sa kusina, si Blyst kaaagad yung bumungad sa akin. Nagkagulatan pa kaming dalawa, saka napahinto.

Sa itsura niya may gusto siyang sabihin pero kaagad siyang umalis sa harap ko. Anong nangyari doon, baka may kinalaman ang kuya ko kaya ganon siya. Kanina ko pa kasi napapansin na medyo ilag siya sa akin. Matapos madalang din niya akong kausapin hindi tulad ng nakaraan na halos magkapalit na kami ng mukha sa kakulitan niya.

Hindi malayong may kinalaman ang kuya ko dito. Hindi yun pupunta dito para lang magsayang ng oras. Kung ano man ang pakay niya yun ang dapat kong malaman. Isa rin ito sa mga bagay na ayaw kung mangyari sa lahat ng nakapalibot sa akin. Minsan iniisip ko, may kinalaman sila kung bakit walang tumatagal na kaibigan ko. Lahat ako nilalayuan, at kung anong dahilan nila, ewan ko.

Hindi pa ba sapat sa kanila ang pagdurusa ko ngayon. At pinapakialaman pa nila ako. Hindi ba pwedeng hayaan na lang nila ako! Nakakainis na! Kung kaya ko lang silang labanan ginawa ko na pero malakas sila.

Mag isa lang ako walang wala ako sa kaya nilang gawin. They are too powerful for a person like me. Yes, anak nila ako pero pagdating sa akin lahat ng kayang gawin ng isang ibang tao kayang kaya nilang gawin sa isang pitik lang ng kamay nila.

Hindi ko pa pala nasasabi na anak ako ng isang Senator at Attorney. Maimpluwensiya sila kaya lahat ng kaaway nila, sa isang kurap mabubura na lang nang bigla-bigla. Kaya mahirap ng banggain ang sarili kong pamilya.

Si Senator Brady Jonathon Carter Garcilla, isang magaling na senator para sa karamihan. Pero yung ang akala nila, pero kapag nakatalikod masahol pa sa hayop. I witness some of his dirty works and all I can say is, he really one of the devil living behind of good profile. Opposite of my mother, kaya hindi ko alam kung paano niya natagalan si Daddy.

And about my siblings, wag niyo ng tanungin. Halata naman lahat sila mana kay Daddy, greedy and selfish.
Si kuya Eurion nalang yata ang mana kay Mommy pero kaagad din binawi. Maybe a Karma to my Daddy, but I hate to say that. Kuya Eurion is so kind person, ang kaisa-isang taong kakampi ko at naniniwala sa akin. Yun nga lang dahil sa aksidenteng yun, namatay siya kaagad. And that the start of my hell life.

"Hoy!"

"Ay nademoniyo ka!" Gulat kong wika ng may sumundot sa tagiliran ko. Napatalon ako dahil sa gulat, pagkatingin ko. Paktay kang bata ka.

"Oh ayos ka lang?" Nag aalalang tanong sa akin ni Ma'am Elle ng humarap na ako sa kanya.

"Ah y-yes po, Ma'am, Hehehehe" Kunwari patawa kong saad. Sinukat naman ni Ma'am kung totoo ba yung sinasabi ko o hindi. Hindi siya umimik, kaya naalerto ako. Seryoso kasi ang expression na mababasa mo sa mukha niya. Usually kapag ganito ang ekspresiyon niya may problema. Ang tanong ano yun o sino?

"Sumunod ka sa akin" Seryoso niyang utos sa akin. Kinabahan ako sa sinabi niya. Is this all about sa Kuya ko na dumalaw dito?

Napatingin sa amin ang ibang staff dito sa Cafe. Kita sa istura nila ang pagkalito kung bakit nakasunod ako kay Ma'am Elle. Pero si Blyst, iba ang nakaplaster sa mukha niya. Paalala ang nakikita ko bago kami tuluyang umakyat sa taas kung nasaan ang office niya.

"Pasok!" Utos niya ng pagbuksan miya ako ng pinto. Tahimik naman akong sumunod sa kanya. Wala pa ring ibang salita ang lumalabas sa bibig niya kaya natatakot ako sa pag-uusapan namin.

Nakaupo ako ngayon sa may visitor's seat niya. Sa kaliwang bahagi ng office niya. Seryoso pa rin siya hanggang ngayon.

"Alam mo ba kung bakit kita pinapunta dito?" Kaagad niyang tanong pagkaupo niya. Napalunok naman ako ng sarili komg laway sa tono ng pagtatanong niya. Hindi ko mawari kung galit ba siya o hindi.

"Hi-hindi po" Nauutal kong sagot sa kanya. Actually ng hinala na ako pero isinantabi ko yun dahil napakaimposible non.

Napatungkod siya ng siko niya sa lamesa bago pinagsaklop ang dalawang kamay. Ito ang ayaw ko na gawain ng isang tao, nakakatakot na expression ito para sa akin.

"Kanina, Connor Preston Garcilla came here in Cafe. You know him right? The First born of Garcilla clan, anak ng isang kilalang Senator na, si Senator Brady Jonathon" Marahan niyang pahayag sa akin. Anong ibig sabihin ni Ma'am.

"Ano po ang gusto niyong ipahiwatig?" Kinakabahan kong tanong sa kanya. Napapakurot nalang ako sa daliri ko sa kaba dahil sa mga salitang binibitawan ni Ma'am.

"What I want to say is, how are you connected to that Clan. Knowing your surname is Garcilla?" Curious niyang saad sa akin. Napatameme ako sa tanong niya. Iyan ang isang tanong na iniiwasan ko. Everytime na may nakarinig ng apelyido ko. They were asking me if I am related to Senator Garcilla. Cause all they know, Senator has only Five child and doesn't include me. They were talking about, Kuya Connor, Ate Qwer, Ate Ridget, Ate Velvet and the youngest Kuya Eurion na kinaluksa ng lahat ang pagkawala niya. Kaya nagtataka sila kung bakit may isa pang Garcilla.

"Are you Related to them?" Sumisingkit na matang tanong sa akin ni Ma'am. Kahit na totoong kadugo nila ako hindi ko yun sinasabi. Hindi dahil sa binilin nila kundi ayaw ko ding masangkot sa gulo ng buhay politika ni Daddy.

"No, Ma'am I'm not related to them. Marami naman po kasi magkakaapelyido pero hindi magkaano-ano" Palusot ko sa kanya at sana gumana sa kanya. Sa iba kasi madaling paniwalaan pero kay Ma'am ewan ko lang.

Napasandal siya sa backrest ng upuan niya saka tinignan ako ng mabuti. Habang nakahawak ang kanang kamay niya sa baba niya. I think she know something about me.

"You're lying" Simpleng saad niya saka tumayo sa upuan niya. Bigla akonh pinanlamigan sa sinabi niya.

"Paano niyo nasabi, Ma'am?" Painosente kong tanong. Hoping na gagana.

Umikot siya papaikot para makaupo sa katapat kong upuan. She seated properly in front of me. May hinugot siyang sobre sa may Coat niya.

"Ito, nakikita mo ito?" Tanong niya sabay wagayway sa harap ko nito. Napatikom ako ng bibig ko dahil alam ko kung ano ang nasa loob non.

Maraming beses na akong nakakita nan. Yan yung laging ginagawa nila kapag may pinapatahimik sila o binabayaran para may gawin para sa kanila. Biglang naging blanko ang utak ko sa mga nangyayari. Bakit may ganyan si Ma'am? Bakit siya binigyan? Para saan?

"Don't worry, this is not what you thinking worst" Pampalubag ng loob ni Ma'am sa akin. Pero kahit anong gawin niya never na magbabago ang isip ko sa bagay na ganyan. Yeah maybe sanay na akong makakita nan pero yung dahilan hindi.

"Siguro naman may idea ka na sa pinakita ko at may naiisip ka na rin na dahilan?" Pagtatanong sa akin ni Ma'am Elle. Unti-unti naman akong mapatango sa tinanong niya. Yeah, I think that the reason why?

"Ahh, bayad para tanggalin ako sa trabaho" Hula ko sabay baba ng tingin. Isang nakakabingin katahimik ang namayani ng bitawan ko ang mga salitang yun. Yun naman kadalasan ang nangyayari eh. Magbibigay sila ng pera sa Boss o May-ari ng pinagtatrabahuhan ko, saka ako ipapatangal. Wala ng pinagkaiba yun sa nangyari ngayon. This Cafe is not my first work place. I've been in almost 20 work place but also fired because of my Father's wealth.

Bigla siyang tumayo saka lumapit sa akin.

"Look at me, dear" Mahinahon niyang utos sa akin. Nagdadalawang-isip pa akong sundin siya, pero sa huli sinunod ko na lang siya. Wala naman mawawala kapag ginawa ko diba!

"You need to listeh to me first" Pahayag niya sa akin, "This envelop you see in my left hand is not pay for you to fired. You know what its means? They gave me this money to improved my security system and add a security man in the back side of this Cafe. Although hindi nila sinabi what is the real reason. I have a feeling its for your safety. Maybe someone want to get you or maybe they received a threat that someone kidnap you. I didn't know lang ha kung totoo ang mga deductions ko. Pero walang masama sa pag aasume na ganoon nga, kaya I called you here to talk about it. And one think, your tactic to deceived me in your identity, not buying to me. I know you since you apply here in the first place. Sorry, hindi ko nasabi sayong pinabackground check kita. Nakakapagtaka lang kasi na may isang Garcilla na nag apply sa Cafe ko so normal lang na gawin ko yun. Then, I found it out so, no need to hide you identity to me, it's safe"Mahabang paliwanag sa akin ni Ma'am. Sa haba ng sinabi niya mabagal ko itong naitatak sa utak ko.

I slowly absorbing every piece that Ma'am Elle told me. At nag sisystem error kada maisip kong para sa safety ko yun. Napaka out of the world ang idea na yun. Sila maglalabas ng ganon kalaking pera para sa safety ko, wow nakakabigla naman ata. Isang malaking himala ang nangyari. Or baka para sa safety ko na walang makaalam na isa rin akong anak si senator. Marami din kasing nagtatanong sa akin dito baka nabahala na sila sa mga naririnig nilang tsimis.

Mahirap paniwalaan na may gagawin sila for my security. Ito yung dahilan kaya hindi ako kasama sa ilang gathering ng pamilya namin. Only my family know about my existences, The other relative like my grandpa and grandma doesn't know about me. So totally I'm a ghosy in this Clan.

Kaya isang malaking issue kapag may nakatuklas sa pagkatao ko. Panigurado masisira ang reputasiyon na binuo nila ng matagal. Ang kapangyarihang hawak nila ngayon. At lahat ng yun mawawala kapag may nakaalam sa pang anim nilang anak, which is ako. Pero I know Dad won't count me as one of his children. Base sa pinapakita na siya akin. Pinaparamdam para hindi niya ako anak. One time nga may unexpected visitor sa bahay ako yun naabutan. Alam niyo kung anong sinagot niya ng tinanung ko anak din ba niya ako?Simple lang naman ang sagot niya.

"Anak ng mayordoma namin yan" Sagot niya sa kakompare niyang senator. Yun ang palagi niyang palusot kapag may nakakakita sa amin. Kaya kapag may issue na lumalabas walang naniniwala kapah tsimis lang. Wala kasing evidence na nagpapatunay na anak nga niya ako. Kaya nakakapagtaka at naglabas pa talaga sila ng pera. Hindi ko lang talaga lubos na maisip na gagawin nila ito.

Para saan? at Bakit? Tahimik naman na ang buhay ko ah. Pwera lang yung sa school.

"Hey! you okay?" Nag aalalang tanong sa akin ni Ma'am ng mapansin ang pagkatulala ko.

"Yes po, ayos lang ako Ma'am" Sagot ko ng nakabalik na ako sa wesyo ko.

"I think that's too much information. Malapit na rin mag sara ang Cafe. Mabuti pang bumaba ka na ng makapagpahinga ka bago umuwe" Paalala sa akin ni Ma'am

Tumango naman ako bilang pagsagot. Tumayo na ako para makalabas na, pero bago ako makalabas sa office ni Ma'am. She told me something make my knees weak.

"One month na mawawala si Marco. Pinauwe siya sa probinsiya ng parents niya. Emergency sa bahay nila kaya aabutan siya ng ganoon katagal. Nasa hospital sila ngayon for his grandmother" Pahabol ni Ma'am sa akin bago niya hinarap ang paper works na nakatambak sa lamesa niya.

Halos mapatumba ako sa sinabi ni Ma'am ng makalabas ako sa office niya. Bakit ganoon katagal siya mawawala, hindi naman sa kung ano. Pero ito kaagad yung naging reaction ko. Hindi ko alam kung bakit, dahil ba wala na akong kasabay na umuwe. At nalaman ko pang nagbigay sila ng pera kay Ma'am Elle for my safety daw.

Nagtagal pa ako ng kunti sa labas ng office ni Ma'am Elle bago tuluyang bumaba. Nagulat naman ako dahil nasa may tapat sila lahat ng hagdan. Waiting for me to come down. Pansin ko ding nakaayos na lahat ng chair and table sa buong Cafe. Nagsarado na pala kami? Ganoon kami katagal na mag usap.

Napatayo silang lahat ng nakababa ma ako. Unang sumalubong sa akin ni Kuya Jasthin.

"Anong pinag-usapan niyo ni Ma'am?" Nag aalala niyang tanong. Kita ko sa mga mata nila ang concern sa akin. Sabagay matagal-tagal na rin ako dito.
"May tinanong lang siya sa akin" Nakangiti kong sagot sa kanya.

"Eh bakit ang tagal mong bumaba?" Curious na tanong ni Ate Isabelline.

"Napahaba lang, nasamahan kasi kwentuhan hehehe" Sagot ko sa kanila.

"Talaga ba!" Sabat ni Blyst na prenteng nakasandal sa may lamesa sa bandang kanan ko.

Napalingon naman ako sa kanya, hes' something off. May alam ata itong lalaki na ito.

"Bakit? May iba pa bang dapat kaming malaman?" Biglang naging seryosong tanong ni Kuya Jasthin. Naging matagal ang pagpapaligsahan namin ni Blyst.

"Wala, nevermind me" He said in monotone voice. Bago siya umalis sa grupo namin. Napatahimik naman ang iba sa ginawa niya. Kilala kasi nila si Blyst bilang isang kwelang lalaki, palabiro at palatawa, kaya siguro hindi sila sanay makita siyang ganito kaseryoso.

"Anyari doon?" Patanong na sabi ni Ate Avonlea. Lahat kami nakatanaw sa pinuntahan niya.

"Hay, hayaan niyo mo na. Kanina pa yan ganyan. Siya-siya, mag ayos na kayo at lumalalim na ang gabi. Lalo na kayong mga babae, mag-iingat kayo. May mga sundo ba kayo?" Paninirmon sa amin ni Kuya Jasthin.

"Yup"

"May kasama akong uuwe"

Isa-isa nilang sagot, natahimik naman ako sa mga sagot nila. Tahimik akong umalis doon at sumabay kila Ate Shye na papunta sa staff room.

"Ikaw, Dev may kasama kang uuwe?" Tanong sa akin ni Ate Shye nang inaayos niya yung gamit niya. Napatahimik ako sa sinabi niya, wala akong masagot dahil wala naman Si Marco. Siya yung nakakasama ko pauwe pero ngayon nasa probinsiya siya wala na akong kasabay.

"Wa---

"Ako!" Firm voice eco at our back. Napalingon kami ni Ate Shye.

"Ikaw pala Blyst, akala ko umuwe ka na!" Gulat na saad ni Ate Shye. Hindi siya inimikan ni Blyst dahil sa akin lang siya nakatingin. Ano bang meron?

"Shye, tara na" Yaya sa kanya ni Ate Resonate.

"Ah sige, maiwan na namin kayo" Saad ni Ate Shye bago pumunta kay Ate Resonate na nakaabang na sa may pintuan.

"Andito ka pa pala, akala ko umalis ka na!" I said in a flat tone. Akala ko iniwan na rin niya ako katulad ni Marco.

"Tsk! naiiwan ba kita sa lagay ngayon!"

Sa sinabi niya, alam kong may alam siya sa nangyari kanina.

"I accidentally heard what they talking about. I was their to tell your here, but I heard she's talking to someone. Babalik na sana ako kaso, narinig ko ang pangalan mo sa pag uusap nila. Kaya hindi ako umalis at nakinigpa. And the rest, sinabi na ni Ma'am sayo" Paliwanag niya sa akin.
Napatango na lang ako sa paliwanag niya. Pero bakit nga niya sasabihin kay Ma'am na andito na ako.

"Tara na" Yaya niya sa akin saka kinuha ang bag na dala ko. Hindi na ako nakaangal at sumunod nalang ako sa kanya.

"Ah, Blyst can I ask you a question?" I ask him gentle. Napatingin mo na siya sa akin bago sumagot.

"Sure, ano yun?"

"Ahmm, ano yung tungkol sa pagpunta mo sa office ni Ma'am" Pabitin kong saad habang iniisip pa ang tamang salita na bibitawan.

Napahinto naman siya pati ako mapahinto. Sakto naman sa pangalawang kanto, sa tapat ng may street light. Kita ko ang itsura niya dito. He look handsome pala when he in serioud mood. I didn't know about that hu? Kaso nakakatakot, I'm not use to it, mas better ng happy-go-lucky siya.

"What about it?" He lifted an eyebrow
while asking me. I lower down my head when I answer him.

"About telling of my arrival in Cafe" I answer him like a whisper in the end of my sentences. Katahimikan muna ang namayani bago siya nagsalita.

He pressed his lips together before answering me with hint of anxiety in his voice. The smile slipped away on his face, his forehead furrowed, his jaw tightened. His eyes darted on me, his hands tightened into fists, but he remain on his position. Hindi ko alam kung anong irereact ko dahil sa naging reaction.

"Ah, just don't mind my question. Lets go" Nagmamadali komg yaya sa kanya pero ni isang galaw wala siyang ginawa. Kaya natakot na ako sa inaasta niya. Why he acting this way? May mali ba sa sinabi ko?

Hindi ko pinapahalata sa kanya ang takot na nararamdaman ko. Nanginginig na rin ako sa takot, his face went blank, no more emotion Flaster on his face. I don't what his thinking right now.

Mas lalong lumala ang takot ko ng dahan-dahan siyang lumapit sa pwesto ko. Sa paglapit niya, siya namang paglakad ko patalikod.

Dead end, I trap on his arm. Hindi pa rin nagbabago ang expression niya. He lower his head, leveling on my face. His eyes narrowed mine, iniwas ko naman kaagad ang tingin sa kanya.
I stiffed on my position when I feel his breath on my ears. My eyes widen, on his statement.

Umalis siya sa harapan ko saka tumayo ng matuwid malayo ng kunti sa kanya. Nangangapa ako ng sasabihin dahil sa sagot na binitawan niya. Hindi yun totoo, no one know about my connection on Garcilla clan, except sa official ng school. Other than that wala na so how they know about me?

Nagulat ako ng may naramadaman akong kamay na lumapat sa palad ko. He hold my hand tightly, like no one will get me. His back from the serious one earlier. A sincere smile plant on his face, his rough hand wipe a tear stream down of my eyes. I didn't know that I was crying on fear.

"Shh, hush sweetberry no one will hurt you while I'm here" Pag aalo niya sa akin habang yakap-yakap ako. Tumigil naman na ako sa pag iyak. Kailan ba ako titigil sa kaiiyak?

"Tahan na, oh tignan mo mukha mo para ka ng mangkukulam. Ang pangit mo na nga, umiyak kapa di mas lalo kang pumangit. Nako baka matakot sayo lahat ng makakasalubong natin. Ikaw din bahala ka, baka sumigaw sila ng may ASWANG!" Pang aasar niya sa akin na may kasamang pag lalait. Ayos na sana eh kaso bwesit talagang lalaki ito.

Mga ilang saglit lang ay naglakad na uli kami. Akala ko ganoon sa amin ni Marco ang mangyayari pero si Blyst to eh. Ano pang aasahan ko kundi katakot-takot na pangbubuwesit ang natanggap ko. Kasabay ng kwento na puro kalokohan lang at syempre ang pagyayabang hindi mawawala.

"Syempre dahil gwapo ako, pinagbigyan ko. Dinate ko ng isang araw tapos deadma bukas. Ano akala niya madadaan niya ako sa paseduce-seduce niya well. I Am Blyst, hindi ako ganoon kadaling mauto you know, some other girls only relay on what guys can do. But don't understimate us, kung kayo may TH. Kami naman may Call of Nature" Pagyayabang niya sa akin.

Call of Nature, parang tawag ng kalikasan yun ah. Kapag natatae ka na!

"Call of Nature! Diba sinasabi yun kapag natatae ka na" Pang uukray ko sa kanya. Napahinto naman siya saka napamewang na humarap sa akin.

"Kaya nga, call of nature kapag kailangan na namin tumakas. We say call of nature you know, para hindi kahina-hinala" Pagpapalusot niya.

"Tsk, mga kalokohan mo talaga no, level up" Umiiling kung saad sa kanya.
"Hmm ako pa" Pagmamayabang niya sabay turo sa sarili. Nagbuhat na siya ng sarili niyang bangko.

"Dito na ako, hindi ka na pwede sa loob. You know security purpose, bawal outsider na hindi pinapayagan pumasok ni Senator" Pag papaalam ko sa kanya ng makarating na kami sa tapat ng gate ng village namin. Tinignan niya mo na ito saka lumingon sa gawi ko.

"Taas ng bakod ah, secure na secure. Siguro ayos naman na dito no. Mukhang safe ka naman. Sige pasok ka na, antayin kitang makapasok bago ako aalis. Ingat ka" Comfortable niyang sabi saka diretsong tumayo. Ngumuso pa siya na pumasok na ako.
Baliw!Sigaw ng isip ko.

"Sige pasok na ako, mag ingat ka rin" Paalam ko bago pumasok sa loob ng gate ng village namin. Tinaas lang numiya ang kamay to beed a goodbye to me.

"Goodnight!" Rinig kong sigaw niya mula sa labas. Lumingon uli ako sa may gate para mag goodnight din pero nakalayo na siya.

Tahimik ako natatawa sa gitna ng kalsada sa loob ng village namin. Dahil sa paglalakad niya, kung hindi mo kilala akalain mong baliw! Pasuray-suray siya, minsan parang bangag na sasayaw. Nako masisiraan ka ng bait sa kanya. Napailing nalang ako sa tumalikod para maglakad pauwe sa bahay.

Bumalik uli sa pagiging tahimik ng paligid ko. Hanggang sa makarating ako sa bahay. Nakakagulat nga eh kasi halos maghahating gabi na bukas pa ang ilang ilaw. Dati kapag ganito ang dilim na ng bahay, pero ngayon anliwanag. Baka busy sila sa kababonding.

Pagkapasok ko ng main door, yung taong hindi ko pa inaasahan na makita ang sasalubong sa akin. Napahinto ako sa may pinto, dahil sa gulat. Kahit walang interaction na mangyayari sa amin. Takot parin ako, untik now kahit ilang years pa ang lumipas. Kung nakabaon na ito sa utak mo it won't leave until you die.

Hindi siya umimik, nakaupo lang siya sa single sofa namin. Holding a cup of coffe in the left hand and a Newspaper on the right hand. Saglit na sulyap ang binigay niya sa akin, bago nagbasa uli. I don't know lang ha kunh anong ginagawa nito sa gitna ng gabi. Baka hindi sanay sa time setting dito sa Pinas. Mapagpasiyahan ko ng umakyat na dahil walang magagawa ang pakikipagtalo ko sa titigan sa kanya. Alam ko din naman kung sino ang mananalo sa amin eh.

Pagod akong umakyat sa hagdan, ngayon ko lang naramdaman yung pagod. Kadaldalan kasi ni Blyst eh. Ngunit ng makaapak ako sa pang walong baitang.

"Hows your day?" A baritone voice ask me from behind. Napahinto ako ng todo, halos mabuwal ako dahil sa gulat. Ako ba kausap niya, pagkalingon ko. Nasa may ibabang bahagi siya ng hagdan. Napalunok ako sa gulat at the same time takot. Nakatingin lang siya sa akin habang nag aantay ng sagot ko.

"Ahm, productive naman medyo pagod lang" Pahina ng pahina kong sabi. Hindi nabali ang pagtingin niya sa akin kaya ako nalang ang umiwas.

"Good, then rest in your room" He told me in a calm way. Napatameme ako sa sinabi niya, sinundan ko naman siya ng tingin hanggang sa makarating siya sa may kusina. That was unexpected happening. I am dreaming? Sinampal ko ang sarili ko magkabilaan para gisingin kong totoo ba yung nangyari.

*Pak* *Pak*

'Ang sakit, totoo nga' Bulong ko sa sarili ko.

Hawak ko parin ang pisngi ko habang paakyat na sa third floor. Pero bago ako maabot sa may hadgan, dadaam.muna ako sa hallway ng second floor kung saan madadaanan ko yung mga kwarto nila.

Paakyat na ako sa unang baitang nang may narinig akong pagbukas ng pintuan. Hindi ko na sana papansinin pero ako yung napansin.

"Bakit ngayon ka lang?" A deep voice eco of my ears. Si Dad ito, bat gising pa? Unti-unti akong lumingon para tignan siya. Nakapang tulog na siya bat gising pa siya?

"Natagalan po sa pag uwe" Maingat kong sagot sa kanya. Kumunot naman ang noo niya sa sinagot ko.

"Bakit?" Curious niyang tanong habang nakahawak sa doornob ng pintuan ng kwarto nila.

"Naganahan lang po sa kwentuhan ng kasama sa pag uwe" Paliwanag ko sa kanya.

"Okay" Tangin saad niya tsaka umambang isasara na yung pintuan nila. Hindi naman na ako nag expect ng mahabang usapan namin eh kaya, paakyat na rin ako ng nagpahabol pa siya.

"Make sure in other days, you go home at least 11 in the evening. Don't talk to anyone, make sure na may kasama kang uuwe" Paalala niya bago sinara ang pinto.

Napa'OKAY!' nalang ako sa hangin. Alam niyo every days passed nakakaloka! Daming kakaibang nangyayari na dati ay hindi naman nangyayari. Ewan ko lang kung ano bang dahilan.

Pagkasarado ko ng pinto ng kwarto ko, kaagad akong napaisip sa mga nangyayari. Yung sa sinabi ni Blyst, hindi parin ako naniniwala doon. Pero bakit parang nagtutugma ang lahat ngayon? Pero bakit ako? Bakit ako ang naisipan nilang targetin? Eh Sabit lang ako dito sa bahay!

Hindi naman ganon kalaki ang magiging epekto sa kanila. Kaya bakit ganon na lang sila?

Threat lang ba ang kailangan para pahalagahan nila ako. O baka naman hindi ako ang pinahahalagahan nila at your appearance nila. Dahil Threat din yun sa magiging public appearance nila. Oo nga pala muntik ko ng makalimutan, malapit na pala ang botohan for new set of Senator. Syempre kailangan niyang pangalagaan ang reputasiyon niya kaya siguro ganon nalang ang takot niya na makuha ako. At lumabas sa media o iba pang social media platform na, sinungaling sila dahil may isa pa silang anak.

Tsk, eh sino naman pala yung nagpadala ng threat sa kanila? Eh hindi ko naman kilala ang mga katrabaho nila. Tago nga ako bat may nakaalam? Rival sa pagiging Senator siguro. Ang kilala ko lang na matinik niyang kalaban ay si Senator Atty. Broody Gregory Ortiñeza. Bestfriend turn into Rival.

Nako kung totoong may threat sa buhay ko kailangan kong mag ingat. Mahirap na ring maipit sa gulo nila. Nakakamatay, mabuti pa at magpahinga na ako. Its a long day anyway.

*****

My longest updare so far, hahaha ginanahang mag sulat eh. By the way thank you for keeping supporting in this story. So enjoy the ud, vote and I wanna hear your feedback just tag me in twitter. Just search my twitter account its on my Profile click niyo nalang yung link doon. Kung hindi niyo mabuksan juts search, @PrincessNalics. Babasahin ko ang mga opinion niyo about this story. So thats for now, lovelots guys

~PrincessNalics~