We hebben nu alles behalve de tranen. 'Om de tranen te krijgen moet je een demoon aan het huilen krijgen' nee hè , dat is onmogelijk. Maar oma is optimistisch en pakt een ui. 'Maak jezelf boos' zegt ze tegen mij. 'Laat hem heel even los, dan zorg ik dat er geen schade is' zelf weten... Ik denk aan pap en mam, mijn eerste moord en al het andere wat ooit rot was. Mijn broer ging dood. En.... Mijn ogen worden alsmaar roder en roder. Dan laat ik demon gaan. Hahaha eindelijk vrij! Oma komt snel met de ui. Ze begint hem te pellen. Demon huilt. Natuurlijk van uien moet je huilen en demon is een levende dode! Als de tranen in een potje zitten sluit ik met veel moeite demon weer op. Nu is alles kompleet. 'Ga maar slapen, dan maak ik het wel klaar' fluistert oma zacht. Ik knik en val voor de zoveelste keer in slaap