Een leuke vos pony die gevaarlijk is voor  de kinderen van wie hij is, maar wel een kinderpony moet zijn. Zal het lukken of zal er iets anders bedacht moeten worden.

Alex,

Ik rek mij uit en kijk op de wekker en zie dat het 7 uur is en besluit maar uit bed te komen. Iedereen behalve Ty zijn al uit de veren. Vandaag komt Ben Stillman, het neefje van Lisa Stillman. Ze heeft gevraagd of wij hem wat kunnen leren van onze manier van werken met paarden. Opa die was natuurlijk helemaal in gepauperd door de charmes van Lisa en had 'ja' gezegd.
Amy en Lou hadden de laatste week de kamer van mam leeg gehaald zodat hij erin kon. Want Ty wou zijn zolderkamer niet delen met hem. Groot gelijk maar goed, we krijgen zelfs nog geld van zijn tante voor het verblijf hier.

'Morgen' groet ik en pak een kop thee en doe er wat suiker in.
'Hoe is het hier?' Vraag ik en iedereen antwoord met dat ze vroeg al wakker waren en niet konden wachten tot die Ben er zou zijn.
'Ach ik heb straks nog genoeg te doen met die pony Fury maar ik moet eigenlijk Mallory ff vragen of ze mij wil helpen want ik heb zelf nul problemen met hem. Maar goed eerst maar is kijken wat het probleem nou is'
'Mallory kon hem laatst gewoon aanhalen toen die op het land stond' antwoord Amy en ik kijk haar verbaasd aan.
'En die eigenaren die zeiden dat hij hun kinderen aanviel, raar'
'Of het ligt niet specifiek aan het feitje kinderen, maar zijn de kinderen van hun gewoon te druk en dergelijke met hem' komt opa erbij.
'Mallory kan ook druk zijn' antwoord ik meer naar mij zelf op zachte toon.
'Ik ga maar is kijken' en pak een bakje yoghurt met cruesli en vers fruit.
Amy is al helemaal verliefd geworden op het veulen, maar het is niet de bedoeling dat die blijft. Samen met Ty zijn ze bezig het veulen te laten wennen aan allerlei dingen, zoals het halster het bij de hoefsmid staan en het poetsen. We hebben hem laatst nog op de foto gezet om te kijken of er schade aan zijn rug is toegebracht aangezien die een zadel op had maar dat bleek nog niet zo te zijn. Maar op latere leeftijd kan het wel zo zijn dat die kissing spine sneller gaat ontwikkelen dan andere paarden of pony's. Vanwege het te jong beleren van dieren dan ontwikkelen dieren sneller kissing spine. Oftewel vergroeide ruggenwervels en dat doet erg veel zeer bij de dieren. Dat ze zich meestal niet eens meer laten zadelen, kreupel gaan lopen door het niet goed gebruiken van hun rug vanwege de pijn en zo meer problemen krijgen.

Zodra ik mijn ontbijt op heb loop ik naar buiten gevolgd door de rest. Nu we wat meer paarden hebben helpt Lou ook regelmatig mee met het verzorgen en soms komen onze nieuwe vrienden langs die dan wel is mee helpen en daarna mee gaan op buitenrit. Ze komen niet elke dag langs maar eigenlijk alleen wanneer het hun uitkomt en ze willen. En voor ons maakt het opzich niet uit, want we hebben extra handjes altijd nodig.

Zodra we de paarden weer naar buiten hebben gedaan en bezig willen gaan met de stallen komt er een dikke pick-up het terrein op met daarachter een trailer waar wij wel van zouden kunnen dromen. Het is er één met een slaap kabinet aan de voorkant en achter staan dan de paarden en spullen. Onze oude metalen rode trailer is er niks bij. We lopen naar buiten en wachten tot Ben uit stapt.
'Haai, jij bent Ben ga ik van uit' begint Lou.
'Ja hoi, ik ben Ben, aangenaam' en iedereen stelt zich voor en we merken direct al dat hij een afkeurende blik heeft wat betreft onze stallen en überhaupt onze faciliteiten.
'Waar staat Red?' Vraagt hij en Ty die zegt tegen hem dat die hem mag volgen.
'Dit word zijn stal, we zijn bezig met stallen buiten te bouwen voor de paarden die we van de veiling laatst hebben gehaald. Maar hij mag nu lekker op de paddock naast het land van de paarden, tenzij je het aandurft om hem zo bij de rest in het land te doen. Ze zijn allemaal erg makkelijk met het accepteren van andere paarden, dus vertrouwd is het wel' vertelt Ty en hij bekijkt de stal en knikt vervolgens.
'Oké, hij kan wel op het land' zegt hij en we knikken en wachten tot hij zijn paard pakt.

'Hij is mooi, lekker intelligent en snel van overstuur als je hem te veel pusht' vat Amy zijn gezichtsbouw samen.
'Ja klopt, hoe weet je dat?'
'Kun je zien aan zijn brede stand van de oren en dit krulletje in zijn bles' legt ze uit en ze krijgen een heel gesprek terwijl opa, Lou en ik vast de stallen gaan doen.
'Misschien ook maar weer is de hele stallen afnemen met een doekje en de spinnenwebben wegwerken' stelt opa voor en ik knik.
'Is goed, als jij begint met de spinnen, doe ik het mesten wel en als Lou dan de stallen vast wil afnemen' stel ik voor en iedereen stemt in want ik weet dat Lou een hekel heeft aan mesten. Maar een kei is in het poetsen.

'Mare als we nou is die rijbak aanpakken dan kan ik er een goed springparcour neerzetten' komt Ben samen met Amy weer binnen gewandeld.
'En wie moet dat gaan betalen denk je?' Vraagt opa nu gepikeerd, want als het gaat om dingen afdwingen en dat terwijl je nog niet eens een uur hier bent, dan ben je op het verkeerde adres. 
'Ik vraag mijn tante die wil het vast wel regelen' en hij loopt richting de trailer. En pakt wat spullen eruit.
'Waar kan dit heen?'
'We doen eerst even de schoonmaak en kijken dan wel waar je spullen het beste kunnen staan' antwoord ik en pak de volle kruiwagen om hem vervolgens leeg te gooien.
'Top en waar verblijf ik?'
'Binnen, maar je kunt nu nog wel meehelpen met spinnenwebben wegwerken. Dan kunnen we straks wel helpen met uitpakken' zegt opa en Ben die trekt een gezicht.
'Ik ben niet zo van schoonmaken' antwoord hij en ik draai met mijn ogen.
'Goh, je bent zeker gewend dat iedereen je op de knieën bedient' en kijk naar hem en zie dat hij knikt.
'Dan help ik je uit de dromen, dat gaat hier niet gebeuren. Dus begin maar met het handen vuil te maken door de spinnenwebben weg te werken met opa' snauw ik nog net niet maar sla wel een strenge stem aan. Hij kijkt een beetje beledigd en pakt vervolgens nors een heksenbezem aan van opa en gaat met een mokkend gezicht het plafond en de muren langs.

'Jij bent echt hard' zegt Lou fluisterend en ik haal mijn schouders op.
'Kom op zeg wij krijgen dan wel geld voor zijn onderdak maar dat betekend niet dat wij zijn bevelen gaan opvolgen en al zijn spul gaan opruimen' Lou die giechelt zachtjes en pakt de laatste staldeur alweer om te poetsen en daarna gaat ze naar de binnenkant van de stallen.

Halverwege de middag hebben we alles weer netjes. De stallen zijn web vrij, weer schoon van de vlekken en al het tuig is nu van de kant gehaald en we gaan we zometeen even een sopje doorhalen en daarna in het vet zetten.
'Heerlijk dat het weer zo schoon is' zegt opa tevreden en ik knik. Ja vind ik ook en op dat moment komt Mallory aangefietst.
'Haaai' gilt ze nog net niet.
'Aah precies degene die ik nodig heb' zeg ik en ze kijkt raar op.
'Om te poetsen zeker' lacht ze grappend.
'Nee niet eens, ik heb een pony die agressie vertoont naar de kinderen van de eigenaren en ik wil weten of het naar alle kinderen is of alleen hun' leg ik uit.
'Cool' antwoord ze en staat nu al blij te springen.
'Maar eerst mag je wel helpen met poetsen' komt Amy erbij aangezien Ben pas met zijn eigen hoofdstel is begonnen en nog niet echt vordering maakt om naar het volgende te gaan.
'Helemaal goed, maar ik eet wel bij jullie heb om mijn ouders gezegd' praat Mallory door.
'Komt goed, je mag altijd blijven eten dat weet je' zegt opa nu en iedereen die is nog lekker bezig met het poetsen en ondertussen kletsen we lekker. We hebben wat ruimte gemaakt door enkele tuigage naar boven te doen wat niet gebruikt word zodat Ben zijn spul kwijt kon.
Ik hoop echt dat die snel weer weg gaat. Ik heb echt een hekel aan mensen die zich zo gedragen en geen steentje bij willen dragen.

Ongeveer 2 uur later is alles gepoetst en pak ik het touw om Fury te pakken. Ik begeleid hem richting de bak en tegen Mallory zeg ik dat ze op het hek moet gaan zitten en ik spoor hem aan om rondjes te rennen. Hij reageert niet en ik vermeld dat Mallory maar lekker druk moet gaan praten en zelfs daar reageer hij niet op.
'Hmmm...' en ik zet hem stil naast mij.
'Kom is naar de pony toe en aai hem?' Ze doet dat en kan hem rustig aaien. Ik laat haar de rest van de pony aftasten en merk dat er niks gebeurd.
'Wil je het zadel en hoofdstel van hem halen?' Die ligt nu op de kist en dat weet ze en ik zadel de pony op en probeer hem zelf eerst even uit onder het zadel. Hij loopt netjes zijn rondjes, stap, draf en galop. Zelfs vanuit stap naar galop en direct naar stilstaan.
'Ik snap er niks van, de eigenaren zeggen dat hij kinderen aanvalt. Maar richting jou doet hij niks. Dus ik moet echt de eigenaar even spreken'
'Pak je cap maar dan kun je wel even op hem rijden' want ik zie hier absoluut geen gevaarlijke pony. Ze komt aangehuppeld met dr cap en ik laat de pony los zodat ze zichzelf kan redden. En ook dat gaat prima.
'Dat is geen gevaarlijk dier' lacht Ty en ik knik.
'Dat dacht ik dus ook. Ik ga de eigenaren even bellen wil jij hier even op letten?' Vraag ik en hij knikt en gaat op het hek zitten.

Ik toets het juiste nummer in en hij gaat twee maal over en dan neemt mevrouw hem op.
'Goedemiddag, Alex Fleming. Bel ik gelegen?'
'Oh hoi ja hoor, hoe gaat het met Fury?'
'Nouja ik kan nergens over klagen want ik heb namelijk nog geen agressie gezien bij hem' vertel ik.
'Bij volwassen doet hij het ook niet, alleen bij kinderen'
'Dat is het punt dus, ik heb ons buurmeisje nu op hem rijden en hij vertoont echt helemaal niks, dus ik zou eigenlijk graag willen zien wat er gebeurt als die jullie ziet' leg ik uit.
'En mijn kinderen in gevaar brengen, mooi niet'
'Mevrouw als ik niet begrijp wat de oorzaak kan zijn dan kan ik er ook niks aan doen, om het te verhelpen' probeer ik haar te kalmeren. 
'Nou ik vind het geen goed idee' en vervolgens hangt ze op.
'Wat een kreng' zeg ik luid en loop ondertussen weer naar de cirkel waar Mallory rustig aan het draven is. 
'Zullen we buiten gaan rijden?' Vraag ik haar en ze knikt.
'En wat zeiden de eigenaren?' Vraagt Ty en ik klim naast hem op het hek.
'Niks, ze hing zelfs op. Maar dat is nadat ik had voorgesteld dat ik de reactie wil zien op haar kinderen. Want hier is echt niks mis mee' vertel ik tegen Ty. En hij kijkt nu ook verbaasd.
'Wil je ook mee?' Vraag ik en hij knikt.
'Graag ik ben toch klaar met alle klusjes'
'Goed wij pakken even de paarden en dan kunnen we gaan' Mallory knikt en gaat stappen met de pony.
'Met jou en Mallory was die echt super relaxt dus het probleem moet echt bij de kinderen van de eigenaren liggen' meld Ty en ik ben nu degene die knikt.
We pakken allebei onze paarden en zadelen ze snel en vertrekken dan richting het bos.

Amy,

Ty, Mallory en Alex zijn op buitenrit met de pony en ik sta met Spartan in de cirkel te longeren. 
Vervolgens komt er een auto aangereden en stapt er een vrouw uit met haar dochter.
'Kan ik u helpen?' Vraag ik en ze komt naar het hek toe. 
'Ja ik zoek Alex Fleming, is ze hier ergens?'
'Ze is op dit moment op een buitenrit maar ze is al een tijdje weg dus kan zijn dat ze zo weer terug is. Ik zal haar even een belletje geven en kijken hoe ver ze is. Want waar gaat het over?'
'Over Fury'
'Oh die is mee op buitenrit, hij is echt super braaf en echt een leuk beestje'
'Nou mijn kinderen valt hij anders elke keer aan'
'Hmmm hebben wij hier nog niet gezien en gemerkt, ons buurmeisje rijdt er nu op en hij doet het echt super goed, alsof hij zo de manege lessen in kan'
'Ja zo iets zei Alex ook al aan de telefoon ja'
'Ik bel wel even' en pak mijn telefoon en hij gaat over en direct neemt ze de telefoon op.
'Ja zeg het is' antwoord Alex.
'Ik heb de eigenaresse van Fury hier, ben je nog lang weg?'
'Nee ik ben al bij de poort alleen dat vind hij een beetje spannend' lacht Alex en ik snikker ook zachtjes mee.
'Is goed weet ik genoeg' En hang op.
'Ze zijn er zo dadelijk'
'Mooi dier' zegt ze en leunt tegen het hek aan.
'Dankjewel' glimlach ik en ongeveer 5 minuten later komt Alex met de rest aandraven.
'Hai, sorry dat het zo lang duurde maar hij durfde niet onder de poort door' zelfs op dit moment bij het zien van de eigenaren doet de pony geen rare dingen.
Mallory stapt af en loopt naar het meisje.
'Hoi, ik ben Mallory, Fury is echt heel leuk' en op dat moment gooit de pony de oren in de nek en springt naar voren.
'Whoa' Ty kan nog net het meisje weg grijpen of de pony was over haar heen gewalst.
'Zie je nu wat ik bedoel?' Roept de moeder gepikeerd.
'Ja' zegt Alex verbaasd en ook deels geschrokken.

We zitten intussen binnen en drinken een kop thee of koffie.
'Dit moet toch echt iets zijn uit het verleden. Is er iets voorgekomen waardoor hij zo kan reageren op haar?'
'Afgezien van een eerder ongeluk toen ze in het ziekenhuis was beland kan ik mij niet bedenken' vertelt de moeder.
'En hoe is het ontstaan? Is daarvoor afgaan nog wat gebeurd?' Vraagt Alex en ze haalt haar schouders op.
'Ik heb geen idee ik was er niet bij ze was alleen naar stal gegaan en daarna kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis'
'Kun jij je het nog herinneren?' Vraagt Mallory en ergens is Alex denk ik wel blij dat zij het aan haar vraagt want ze zijn leeftijdsgenoten dus is het wat meer acceptabel. Al kan ze meestal haar mond niet houden en kletst ze er op los, dan begrijpt ze dat ze nu moet dimmen op de meeste momenten.
'Nee' antwoord ze verlegen.
'Oké maakt niks uit, ik weet wel dat dit een lastig parket gaat zijn omdat ik niet weet waar het door gekomen is en ik dus veel moet gaan gokken om tot het antwoord te komen'
'Ik begrijpt het'
'Maar mocht er toch wat te binnen schieten dat ons zou kunnen helpen dan hoor ik het graag want elke tip kan helpen tot de oplossing' en ik merk dat Alex het voornamelijk richting het meisje doelt want zij is degene die het probleem waarschijnlijk heeft veroorzaakt.
'Helemaal goed je hoort van ons en anders wij van jullie. Bedankt voor het komen en tot de volgende keer' we nemen afscheid en Alex ploft in de stoel.
'Wat denk je?' Vraag ik en ze zucht.
'Ik weet het niet een beetje lastig'
'Als je het mij vraagt verzwijgt ze heel wat want toen ik het haar vroeg zag ik dat ze loog' kwebbelt Mallory.
'Denk je?'
'Ja'
'Mag ik je tablet even?' En ze geeft hem aan mij en ik zoek de naam van het meisje op Facebook op.
'Hier heb je wel het een en andere aan Posts. Maar op de meeste kijkt ze echt somber. Behalve die in het ziekenhuis. Wat wel echt raar is want dan zou je juist somber moeten zijn' en Alex komt naast mij staan.
'Apart, maar kijk ze heeft vaker in het ziekenhuis gelegen. Zou het allemaal door de pony zijn gekomen?'
'Lijkt mij stug want ze doet ook aan turnen ofzo als ik haar pakjes zo bekijk'
'Nouja ik word hier niet wijzer van, ik ga de andere paarden doen. Ga je mee rijden?' Vraag ik aan Alex en ze knikt.
'Ik ga wel wat verder neuzen' antwoord Mallory en we knikken.
'Ga jij dat maar doen ja' zeggen we bijna in koor. En we verdwijnen snel de deur uit want ik weet dat als we elkaar aankijken we in een hele lachbui uitbarsten. En inderdaad nog niet de veranda af en we kijken elkaar even aan en barsten in lachen uit dat ik het bijna in mijn broek doe.
'Oh, echt nog even en dan gaan we weer richting de lente. Het is gelukkig al aan het dooien maar dat het zo vroeg donker is is wel echt heel jammer.
'Wil je niet naar de binnenbak?' Vraag ik en Alex schud haar hoofd.
'Ik wil ze nog niet zo hard pushen, ze doen het heel goed maar ineens in een gesloten ruimte en dergelijke kan een terugslag geven. Vooral aangezien ik nog niet weet wat er in hun verleden is gebeurd'
'Ja snap ik' en Ty komt samen met opa de stallen uit gevolgd door een cowboy in hun midden.
'Meiden dit is Caleb, bij zal vanaf morgen beginnen met werken hier' en wij knikken.
'Gezellig, hai ik ben Amy' en Alex stelt zich ook voor en het is te merken dat het een flirterige gast is want hij glimlacht en knipoogt.

'Ga je mee rijden?' Vraag ik aan Ty en hij knikt.
'Je graag'
'Ik ga zo ook wel mee' zegt opa en Alex die knikt.
'Ik haal Paint wel van het land' zegt Alex en opa die loopt met Caleb naar de auto en die stapt in.
'Weetje, je kunt van die racer ook een hunter maken, want de boxen in gaat hij niet meer en er zijn genoeg mensen die zoeken naar een leuke hunter' vertel ik en Alex die knikt.
'Klopt ik heb er ook aan zitten denken, maar eerst maar even kijken hoe zijn lichaam het gewone rijden uithoudt' en we lopen het land in en zien dat Ben net terug komt lopen met Red.
'Ga je rijden?' Vraagt Alex en hij knikt.
'Ja ik moet mijn training schema wel op gang blijven houden'
'Je kan ook met ons mee een buitenrit maken' stelt Alex voor en Ty en ik kijken elkaar verbaasd aan.
'Eh.. dat is tijd verspilling'
'Eigenlijk niet, het heeft ons altijd geholpen toen we nog actief in de wedstrijd sporten bezig waren' leg ik uit en Ben kijkt ons raar aan.
'Dan kan een paard even paard zijn en ontspannen van alle spanning die ze opbouwen tijdens het buiten rijden' maakt Alex mijn verhaaltje af.
'Ik geloof niet echt in die onzin' Alex haalt haar schouders op en we lopen naar onze paarden.
'Soms is hij echt veel te stijf' Lacht Ty.
'Egoïstisch zul je bedoelen' lacht Alex nu en we barsten in lachen uit en opa die wacht op ons bij het hek. De andere paarden die volgen ons en gaan ook gelijk op stal.
'Kom Harley, hier is je stal' zegt Ty en ik glimlach.
'Wanneer ga je met hem beginnen?' Vraag ik en hij haalt zijn schouders op.
'Weet ik nog niet, ik denk rond de lente'
'Je kan nu ook beginnen hè'
'Ik kijk wel misschien doe ik dat morgen wel'
'Je kijkt maar het is jouw paard' zegt opa en we zadelen snel de paarden en stappen buiten op. Alex op de racer, ik op de tuiger, opa op zijn trouwe Paint en Ty op Haifa.

De volgende ochtend ben ik al om 6 uur in de stallen en niet veel later volgt opa op de voet gevolgd door Alex.
'Morgen' groeten we elkaar. En ik heb de paarden intussen buiten staan en opa die is al begonnen met mesten. En Alex die brengt hooi naar buiten.
'Vandaag ga ik weer met Fury aan de slag, maar ik kan er echt geen touw aan vast knopen. Op Mallory reageerde hij helemaal niet en op die dochter van de eigenaresse wel en niet zo'n klein beetje ook'
'Als je het mij vraagt is dat meisje depressief' horen we vanuit de staldeur.
'Hoezo?' Vraagt Alex aan Mallory die nu de stal in wandelt.
'Haar ouders zijn gescheiden vlak voor de eerste keer dat ze in het ziekenhuis belandde. Vervolgens is het zo gegaan dat ze elke keer dat haar ouders bij elkaar waren in het ziekenhuis ze blij was. Op andere foto's kijkt ze boos, teleurgesteld, verdrietig noem maar op. Dus ik denk dat ze expres zichzelf bezeerd in de hoop dat haar ouders dan samen komen'
'Aparte theorie, maar wat heeft dat dan met Fury te maken?'
'Misschien heeft ze iets gedaan tijdens dat ongeluk waardoor hij nu een trauma heeft opgelopen richting haar' floep ik eruit.
'Een meisje van 13 kan dat toch niet doen' verdedigt Alex haar en ik haal mijn schouders op.
'Ik denk dat ik nog wat verder ga zoeken naar dat ongeluk met haar en Fury en anders moeten we gaan praten met ze' zegt Mallory nu volledig tegen Alex.
'We?' Vraagt Alex lachend en ik grinnik ook en ga weer verder om niet in lachen uit te barsten.
'Ja wij doen dit samen dus dan lijkt het mij verstandig dat we samen met ze praten'
'Ik denk dat ik het praten maar aan mijzelf overlaat en dat jij mij gewoon helpt met de pony' lacht Alex en gaat weer verder met het voer. Mallory kijkt teleurgesteld en gaat in het kantoor zitten waar Lou nu dagelijks aan het werk is.

Tegen de middag ben ik alweer klaar en ga richting huis. Snel even wat te snacken pakken en dan door met het trainen van de paarden. Onder andere het veulen dat Alex wel erg leuk vind.

Alex die is weer bezig met Fury, maar ze kan er nog steeds niet achter komen wat de oorzaak is geweest van die aanval. Behalve dan dat het kind hem wat misdaan moet hebben. Alex heeft hem gezadeld en niet veel later komt er een auto het terrein op en stappen de moeder en dochter weer uit de auto.
'Hey' groet Alex en de telefoon die gaat af in het kantoor en ik pak hem. 
'Heartland ranch met Amy'
'Youri de Longe, ik was benieuwd naar de advertentie die op jullie website stond over een tuiger die voor herplaatsing is'
'Wat wou u weten?' Vraag ik.
'Of ik hem zou kunnen komen bekijken vandaag?'
'Zekers kan dat, er is altijd iemand aanwezig dus kom rustig langs u hoeft absoluut geen afspraak te maken hoor' lach ik en de man aan de andere kant die grinnikt ook zachtjes.
'Ohja ik zie het staan ja' zegt hij aangezien het op de advertentie staat dat voor het bekijken van herplaats paarden geen afspraak hoeft te worden gemaakt. 
'Dan zie ik u wel verschijnen' sluit ik ons gesprek af en we zeggen elkaar nog even gedag en vervolgens leg ik de telefoon weer neer.

'Wie was dat?' Vraagt opa. 
'Iemand die interesse heeft in de tuiger.
'Aah mooi dus er komt iemand kijken vandaag?'
'Ik ga er wel vanuit dat die vandaag komt' lach ik en loop naar het land om Spartan te pakken.  En vraag of opa mij naar de binnenbak wil brengen zodat ik wat kan springen. Hij stemt in.

'Er komt misschien zo nog iemand voor de tuiger kijken dus wil je zorgen dat je hier blijft?' Vraag ik aan Ty aangezien ik zie dat Alex Haifa aan het zadelen is.

Alex,

Ik heb de moeder van het meisje over gehaald dat ze een ritje met mij gaat maken op haar pony zodat ik wat meer inzicht kan krijgen in alles.
'We blijven niet lang weg' zeg ik en zet haar op de pony en hij blijft prima staan en vervolgens stap ik op Haifa.

'Zeg is wat denk je dat de oorzaak is dat hij zo op jou reageert?' Vraag ik zodra we een stukje bos ingewandeld zijn. Ze haalt haar schouders op.
'Kun je je nog iets herinneren van wat er die dag allemaal gebeurd is?' Vraag ik.
'Jawel, maar ik begrijp het zelf allemaal niet waarom hij zo reageert'
'Ik ook niet, daarom moet ik weten wat er allemaal gebeurd is voordat je op hem ging zitten en tijdens de rit'
'Nouja ik was boos op mama en ben gaan rijden terwijl het niet mocht. Het was al donker en ik ben het bos in gegaan' vertelt ze en meer wil ze dus blijkbaar niet vertellen.
'En daarna?' Vraag ik.
'Hij begon gek te doen en toen viel ik en daarna werd ik wakker en lag in het ziekenhuis en had een hersenschudding en gebroken arm'
'Je moest wel bang zijn geweest, was hij ergens van geschrokken?' En ze haalt haar schouders op.
'Kom we draaien die kant uit dan maken we een rondje en zijn we zo weer terug op Heartland en vermijden we de afgrond die daar is' en ik zie dat ze zit te kijken alsof ze wat van plan is.
'Oké' antwoord ze.
'Zullen we gaan draven?' Vraag ik en ze knikt. Dus we rijden naast elkaar in draf terug naar Heartland.

Een half uur later zijn ze weer vertrokken en komt Amy naast mij staan.
'En ben je nog ergens achter gekomen?'
'Ja en nee, ze verzwijgt heel veel. Ze zei in ieder geval dat ze boos was en is gaan rijden in het donker en toen begon hij gek te doen. Maar ze was ook boos op haar moeder omdat ze niet mocht rijden'
'Dus nu wil je kijken wat hij doet tijdens een nachtrit' concludeert Amy.
'Ja, dus ga je vanavond mee?'
'Ja is goed, we kunnen opa ook nog vragen'

Die avond na het eten lopen we met zijn allen naar stal en net op dat moment komt er een auto aangereden.
'Is mijn dochter hier?' Vraagt de moeder.
'Niet dat we weten' Antwoord opa en de moeder die kijkt bezorgd.
'Heb je haar al geprobeerd te bellen?' Vraag ik en ze knikt.
'Ja, maar ze neemt niet op en ze is niet bij haar vader want die heb ik ook gebeld' en op dat moment gaat de staldeur open en komt Hannah op haar pony Fury als een bezetene voorbij schieten.
'Whaa' gilt ze en iedereen staat op dit moment verschrikt.
'Oh God' gilt de moeder.
'Amy kom' en we sprinten allemaal naar stal.
'Ty rij richting de ravijn' schreeuw ik en ik zie dat hij zich omkeert richting de auto.
'Hoezo denk je dat ze die kant op gaat?' Vraagt Amy en we doen gauw de halsters om bij Spartan en Haifa.
'Ik reed laatst die kant uit en vertelde haar dat daar een ravijn ligt. Ze keek er apart naar alsof ze wat aan het plannen was. Dus mijn gok is dat ze die kant op gaat' en we springen op de rug van de paarden en galopperen weg. De kant uit waar Hannah heen is gegaan. En ja hoor we zien in het donker een schim voor ons bewegen in de richting van het ravijn. We galopperen een tandje harder en Amy roept.
'Hannah, zet hem stil, daar ligt een ravijn!'
Maar ze luistert niet en ik rij intussen links van haar en pak de teugels, net voor de ravijn remmen we af en mijn hart bonkt in mijn keel. Wat ben ik blij dat we daar niet naar beneden zijn gedonderd. Maar Hannah is al aan het rennen te voet en Amy er achteraan.
'Hannah stop!' Roept ze en net wanneer de koplampen van Ty zijn pick-up verschijnen heeft Amy Hannah te pakken.
'Wat denk je wel niet, je had Fury kunnen verwonden en nog erger jezelf. Ben je wel goed wijs! Wat is er mis met jou!' Roept Amy nu gepikeerd. En ik heb Spartan ook gepakt en stap aan de hand die kant op. Hannah die huilt en dingen uit zit je jammeren. 
'Ik wil niet dat mijn ouders scheiden' huilt ze.
'Het is allemaal mijn schuld' gaat ze verder.
'Hoe bedoel je jou schuld?' Vraag ik en ze snikt en ik zie in het licht van de lampen dat ze een betraand gezicht heeft.
'Ik was boos en verdrietig dus ik heb hem expres het bos is gejaagd. Wij vielen omdat ik hem maar bleef doordrijven met de zweep. Ergens wou ik dat hij mij had gedood tijdens mijn val'
'Dus het was niet dat hij ergens van schrok of iets in die richting'
'Nee ik wou expres gewond raken zodat mam en pap weer bij elkaar kwamen. Want ze komen alleen bij elkaar als ze zich zorgen maken om mij'
'Stap maar bij Ty in de auto en dan gaan we terug naar de ranch' zeg ik en Amy loopt met haar mee.
'Ik neem deze wel mee terug, ga jij ook maar mee' zeg ik tegen Amy en ze knikt.

De volgende ochtend vertrekken Hannah en haar moeder weer. Fury blijft bij ons en wij zoeken een nieuw huisje voor hem. Amy en ik hebben nog tot laat gepraat met haar moeder en samen zijn we tot dit besluit gekomen.

Schroom je niet om met eigen ideeën te komen!
Ik schrijf graag een hoofdstuk namens jou.