Dit hoofdstuk gaat voornamelijk over Dale, maar er komt ook nog een paard bij: Zorro. Een prachtige gitzwarte barock pinto ruin. Het uiterlijk van de fries, maar het beenwerk van een pinto. Hij is bij ons gekomen om voor de kar beleerd te worden. Maar die ga ik niet heel breed uitwerken.

Amy,

Zorro komt van de kleine  vrachtwagen gelopen en zijn neusvleugels die staan wijd en vangen de lucht op van de omgeving op. Waaronder de paarden die voor herplaatsing nog bij ons zijn van de paarden die toen gered waren vanuit slechte omstandigheden. 4 zijn in op de eerste dag opgehaald en waren aangegeven als vermist, van de andere was geen reactie en hebben van de politie te horen gekregen dat we ze legaal een nieuw huis mogen geven. De hengst is intussen nog steeds hengst en wordt door Alex getraind, aangezien zij ze hierheen heeft gehaald en de hengst een hekel lijkt te hebben aan haar. Maar eigenlijk iedereen wel zou kunnen vermoorden. Het is intussen de laatste week van de zomervakantie en vandaag is er een kijk dag georganiseerd voor de overige 5 paarden die een nieuw thuis mogen hebben. De hengst blijft nog een tijdje voor training hier en pap die wil hem een kans geven om eventueel weer mee te laten doen op de renbaan, als zijn rug stabiel blijft met rust en evt. Een operatie die Scott wil doen met Alex. Maar eerst moet hij wel handelbaarder worden.
'Wat is hij prachtig' vertel ik de eigenaar.
'Ja en wat een stamboom dat erbij zit, alleen een lastig diertje om te trainen' vertelt de man en klopt hem op de hals en hij begint met zijn voorbeen te zwaaien.
'We gaan hem bekijken en een geschikt plan voor hem maken om zijn training te starten' vertel ik hem en Ty neemt Zorro over en plaatst hem in een achterste paddock bij de longeer cirkel vandaan waar Alex bezig is.
'Das ook een vurig beest' antwoord de man en ik knik.
'Ja hij is gered uit hele erge omstandigheden, netzoals die 4 daar' en wijs naar de bak waar de paarden staan te spelen.
'En jullie lappen ze weer op? Gaan ze dan weer naar hun eigenaar of wat?'
'Nee, deze die krijgen een nieuw huis. Er waren er nog 4 en die waren gestolen, maar nu weer terug bij hun eigenaren. Die daar is een hengst en heeft geen vertrouwen meer in de mens. Dus daar proberen we hem overheen te helpen' vertel ik en Mallory die loopt naar de 5 paarden in de bak en geeft ze nog een poetsbeurt voordat de mensen kunnen komen kijken.
'Zou er 1 geschikt zijn voor de kar?' Vraagt hij en kijkt ze paarden langs.
'Het zijn racepaarden geweest, maar ze zouden wel omgeschoold kunnen worden' leg ik uit en de man knikt.
'Gaan we pap?' Hoor ik een jongen uit de voorkabine roepen.
'Ja zo, ik praat nog even' roept hij terug.
'Hij heeft niks met paarden en is erg ongeduldig' lacht hij.
'Aah ik heb de stallen op dit moment vol staan dus ik doe het niet sorry, maar ik zal kijken of ik iemand weet die een leuk paardje wil. Wanneer mogen ze weg?' Vraagt hij.
'Vandaag is een kijkdag, over een uurtje begint hij en dan mogen mensen komen om een match te maken, daarna vragen we ze om een paar keer langs te komen en als ze het wat vinden dan mogen ze hem of haar adopteren' vertel ik nog kort.
'Leuk idee, is dat niet iets om te doen met de paarden die naar de slacht gaan?' Vraagt hij.
'Dan zouden we wel heel veel paarden elke keer hebben, maar het zou wel een idee zijn ja' en de jongen roept nog is geïrriteerd.
'Goed ik ga maar is, bel maar als er iets is of als er vorderingen worden gemaakt' en ik knik en zwaai hem uit voor hij de auto in stapt.
'Dat is wel een hele makkelijke en vriendelijke man' komt Ty erbij en knuffelt me.
'Ja hij gaat zelfs nog mensen vragen of ze een paard willen adopteren' en knik met mijn hoofd naar de paarden in de bak.
'Oh dat is super' lacht hij en loopt vervolgens met een stel borstels naar de bak om Mallory te helpen.
'Aaarrrggh!' Hoor ik uit de cirkel komen.
'Het is niet mijn schuld dat je gedumpt was, als we je niet gevonden hadden dan was je nu waarschijnlijk ook dood geweest' schreeuwt Alex naar de hengst die in galop nog steeds rondjes rent.
'Wil die nog niet?' Vraag ik en klim op het hek, wat hem doet schrikken en hij sprint naar de andere kant van de baan.
'Nee, hij is zo eigenwijs en gewoon gevaarlijk van woede. Ik weet bijna niet meer wat ik met hem aan moet, ik laat hem al 3 dagen rennen en nog steeds geeft hij niet toe' en ze zwaait met de longe en hij galoppeert bokkend weer de cirkel rond.
'Hoelang ga je nog door?' Vraag ik en kijk op mijn horloge.
'Tot de eerste auto komt, hoelaat is het?' Vraagt ze.
'Over 40 minuten beginnen we, maar ze zullen misschien wel eerder komen' en ze knikt.
'Oke, nouja ik ga wel door en als de eerste komt dan gaat hij wel weer het land in' en ze roept nog wat en spoort hem aan.
'Zorro is ook binnen, hij staat in de achterste paddock' meld ik nog en ze steekt haar duim op, waarna ik van het hek spring en opa komt intussen aanrijden met Paint.
'Lekker gereden?' Vraag ik en hij knikt.
'Ja ik heb de omheining weer gecheckt, die is nog piccobello' en maakt een gebaar met zijn hand.
'Ha die heb je 2 jaar geleden toch nog helemaal vervangen?' Vraag ik.
'Ja maar als er vee langs komt die kan hem ergens kapot maken of mensen die op ons terrein komen'
'Kan ik Paint nog afspuiten? Of komen de mensen zo?'
'Kan nog wel, Alex die gaat ook door tot de eerste komen'
'Ik ben benieuwd of ze allemaal een nieuw huisje vinden' zegt opa en ik maak een instemmend geluidje.
'Vast wel, en anders een andere keer' antwoord ik en maak wat voer klaar zodat de mensen kunnen voeren. En hooinetten vul ik met kruiden hooi en hang ze op aan het hek. De merrie die we als eerste hadden gevonden met de hengst ziet er het minst goed uit. Ze heeft allemaal littekens en is nog erg mager. We hebben haar heel veel liefde en eten gegeven en een wormspuit erin gedrukt. Maar nog wordt ze niet gelukkiger. Het lijkt haast alsof ze haar geluk in het leven heeft opgegeven.
'Hey meisje' en klim over het hek naar haar toe en aai en kriebel haar wat.

'De eerste auto is er' meldt Mallory en ik kijk op, maar blijf bij de merrie staan aangezien ze geniet van de aandacht en zo wat meer levendigheid in haar ogen begint te krijgen.
'Hallo' begroet Ty de familie die uit de auto komt.
'Hallo, zijn dit de paarden die voor adoptie zijn?' Vraagt de vrouw die eruit ziet als een typische paardenvrouw. Shirt met lange mouwen, bodywarmer, paardrijbroek met sokken en jophurs, haar in een staart en een petje op.
'Ja' antwoord Ty en laat ze de bak in en begeleidt de familie langs de verschillende paarden.
'Dit is een merrie die heel veel liefde nodig heeft om op te knappen' vertelt hij als laatst en vervolgens laat hij ze vrij rond lopen tussen de paarden die toch rustig zijn. Een stapel borstels liggen bij het hek en een bak met voer waar ze wat uit kunnen voeren.
Ty en Mallory die hebben dit voornamelijk opzich genomen, maar Lou komt er ook bij aangezien ze geweldig is in mensen overhalen en ze heeft zelf ook met een paar paarden gewerkt dus ze kent ze ook.
'Braaf' hoor ik en kijk in de richting van de paddock en zie dat de hengst nu met zijn oor naar binnen gedraaid galoppeert. Ze laat hem omkeren en na een rondje zakt zijn neus naar de grond.
'Wauw' hoor ik Ty naast me fluisteren.
'Het lukt haar eindelijk' fluister ik terug en niet veel later laat ze hem stoppen en ze keert de rug naar hem toe.
'Wat doet ze met dat paard?' Vraagt de vrouw die nu ook kijkt.
'Een join-up, dat paard is was ook uit de zelfde groep, maar hij was zo bang voor mensen dat hij gevaarlijk werd en iedereen aanviel, maar hij heeft zich eindelijk overgeven aan de angst' en zie dat hij de hand van Alex over zijn hals accepteert.
'Is die ook voor adoptie, ik vind het echt gaaf'
'Hij heeft al een nieuw baasje' meld ik en wil dat ze zich concentreren op de paarden hier.
'Jammer' meldt ze en borstelt de vos ruin, samen met haar dochtertje.
'Ik ga een wandeling maken met Spartan, Sundance en Pegasus' meldt ik tegen Ty en hij knikt.

Alex,

Het is me eindelijk gelukt, hij heeft me geaccepteerd.

Ik laat hem nog een paar rondjes achter mij aan stappen en klik hem daarna vast om hem lekker even met een spons een douch te geven.
'Wat ben je een knappe jongen' praat ik tegen hem.
'Fijn dat je dat vind' hoor ik achter me en ik draai me om en zie Jean staan die een hoofdstel schoonmaakt.
'Grapjas, maar ik hou van je' en kus hem op de mond.
'Dat is goed om te horen' en hij kust me terug.
'Fijn dat het gelukt is met hem, daar zal je vader blij mee zijn' en ik doop de spons in het emmertje.
'Ja ik denk het ook ja' en hij verdwijnt de stallen weer in en niet veel later komen er nog 2 auto's aanrijden.

Na een lekkere douch beurt met de spons staat de hengst weer in het land en bel ik mijn vader op.
'Met Tim Fleming' neemt hij op.
'Pap met Alex' antwoord ik vrolijk.
'Het is gelukt' roep ik er gelijk achteraan.
'Echt!' Antwoord hij nu verbaasd.
'Dan kan Scott hem nu wel beter bekijken' vertelt hij en ik maak een instemmend geluidje.
'Goed ik moet hangen, ik ben een kudde koeien aan het verplaatsen, ik bel je vandaag nog wel' meldt hij en hangt op na gedag te hebben gezegd. Vervolgens bel ik Scott en hij komt langs als hij tijd heeft om een beter zicht te krijgen op de kissing spine.

Aan het einde van de middag zijn er veel mensen die interesse hebben voor de vos ruin en ook enkele die voor de andere willen. Helaas is er niemand die de merrie de moeder van de hengst wil adopteren. Dus voor haar blijven we zoeken er is vast wel ergens iemand die haar een huisje wil bieden.

'Goed ik heb gewoon voor de ruin de eerste gekozen om daar maar de procedure mee rond te gaan en als dat goed gaat dan kunnen ze hem adopteren' meldt Ty aan het avondeten. En Jean die vraagt of hij de salade nog mag en ik geef hem door aan hem.
'Ik zag dat het ook eindelijk gelukt is met de hengst' vertelt Lou en ik glimlach.
'Ja, ik begon het bijna op te geven, maar op dat moment begon hij eindelijk te komen' vertel ik en iedereen is blij om te horen dat ze niet meer met een boog om hem heen hoeven te lopen. Hopelijk.

Na het eten komt Scott de bijkeuken binnen gewandeld.
'Goedenavond' groet hij vrolijk en trekt zijn schoenen uit die helemaal onder de modder zitten.
'Pak maar sloffen' roept Lou en hij grinnekt en pakt inderdaad sloffen die hij standaard hier heeft staan.
'Wil je wat drinken?' Vraag ik en hij knikt.
'Doe maar een bak koffie, ik heb nachtdienst vandaag' meld hij.
'Komt eraan' zeg ik en zet het koffiezet apparaat aan en zet een kop neer.
'Nog meer die koffie willen?' Vraag ik en ik hoor een paar instemmende geluiden.
'Hey, Scott was het toch?' Komt Carl de keuken in.
'Ja' antwoord Scott en niet veel later komt de rest er ook bij.
'Maar zullen we zo de hengst even bekijken?' Vraagt Scott en ik knik en schenk een beker in en geef hem aan hem.
'Help jezelf' zeg ik tegen de rest en loop met Scott naast me richting de stallen, waar Amy en Mallory al bezig zijn met de avond ronde.
'Wil je hem hier binnen hebben of gewoon in de paddock?' Vraag ik en pak zijn halster die ik nu af heb kunnen afhalen zonder vermoord te worden door de benen die je elke keer om de oren maaiden.
'Mag in de paddock, ik pak mijn spullen even en dan kom ik eraan'
'Hey Dale' groet ik de hengst en sluit het hek achter mij. De hengst komt al snel naar mij toe gewandeld en zodra ik hem zijn halster om heb gedaan komt Scott de paddock in en onderzoekt zijn rug doormiddel van een echo dat nu kan, omdat het al later is en het begint te schemeren en je dan een heel mooi beeld kunt zien op het scherm.
'Ik denk dat als het je lukt dat ik er sowieso nog een röntgenfoto van wil hebben' zegt hij en bekijkt de rugspieren van de hengst terwijl ik T-touch uitvoer op zijn voorhoofd.
'Moet lukken, wanneer heb je tijd?' Vraag ik en hij kijkt ol zijn horloge.
'Ik heb de hele avond nog tijd tot ik het eerste telefoontje krijg' antwoord Scott en ik knik.
'Ik kan kijken of ik hem nu nog kan inladen' en hij haalt zijn schouders op.
'Als jij denkt dat het verstandig is, dan vind ik het prima, dan kan Tim ook gelijk de uitslag horen' en ik knik en zie net dat Ty  eraan komt.
'Ty? Wil je misschien de trailer achter mijn auto koppelen?' Vraag ik en hij zwaait als teken dat het voor elkaar komt.

Na 5 minuten komt hij met mijn auto naar voren gereden.
'Hij is klaar' meld hij en opent de trailer.
'Waar ga je heen met hem?' Vraagt hij.
'Ik wil kijken of ik hem kan inladen en dan naar de kliniek toe om een foto te maken van de rug'
'Aha, als je hulp nodig hebt, zeg je het maar' en verdwijnt de stallen in.
'Goed, dit kun je wel he' fluister ik hem toe en hij stapt achter mij aan de open gemaakte trailer in, waar ik hem vast maak en vervolgens het schot sluit. 
'Nou, dat ging goed' vervolgens haal ik een handje met brokjes en voer het hem door de brede spleet.
'Rij je voor mij uit?' Vraag ik en Scott knikt.
'Neem iemand mee, want als ik een telefoontje krijg dan ga ik daarheen. Ik zal dan even mijn hand uit het raam steken'
'Ja, dat is verstandig'
'En ik loop de stallen in'
'Iemand zin om mee te gaan naar de kliniek?' Vraag ik en Ty komt de hoek om uit het kantoor.
'Ik wel'
'Wat ga je doen?' Vraagt Jean die achter mij staat en ik draai mij om en geef hem een kus.
'Ik ga hem even op de foto zetten op de kliniek'
'Je mag er ook nog wel bij hoor' antwoord ik en hij knikt.
'Ah ja lijkt mij wel interessant' antwoord hij.
'Nou goed instappen' en ik zie dat Scott aan de telefoon hangt.
'Ik moet gaan' roept hij en ik knik.
'Is goed, ik red mij wel' en ik stap achter het stuur, doe mijn lampen aan en rij weg nadat Scott met mee snelheid is verdwenen.
'Ga je de foto's van zijn kissing spine maken?' Vraagt Ty.
'Ja, ik ga nu met jullie hulp, de een die houdt hem vast, de ander de plaat en ik maak de foto. Want anders denk ik dat het niet helemaal gaat lukken. Vooral nu Scott naar een spoedgeval is' antwoord ik en ze knikken allebei.
Ik draai kort de snelweg op en na ongeveer 10 minuutjes zijn we er.
'Het lijkt mij geweldig om dierenarts te worden' meldt Ty zodra ik de deur open heb gedaan en op het punt sta om het alarm uit te schakelen.
'Hmm... het alarm staat er niet op... zal Scott wel vergeten zijn' en loop naar binnen en doe lampen aan en alvast het apparatuur.
'Wie ben jij?' Hoor ik achter mij en ik schrik op.
'Kan ik beter aan jou vragen' antwoord ik en de vrouw met een licht bruine huis en golvend bruin haar kijkt mij aan.
'Ik ben Cassandra, de nieuwe assistent dierenarts  van Scott'
'Aah.. ja, hij zei al dat hij iemand aan had genomen, ik ben Alex Fleming, ik doe hier mijn opleiding en werk soms ook hier om ervaring op te doen' antwoord ik en steek mijn hand uit om te schudden.
'Dus jij bent voornamelijk het hoofdonderwerp hier' grapt ze en ik trek mijn wenkbrauw op.
'Ehh...?'
'Grapje, maar ze praten altijd veel lovend over jou'
'Scott kent mij al sinds ik in de wieg lig zeg maar dus ja, eigenlijk een soort van familie' glimlach ik de situatie uitleggend.
'Ik maak even röntgenfoto's van een paard dat ik mee heb, of heb je de röntgen nodig?'
'Oh nee, ga je gang' en ik loop naar de sedatie middelen en pak ze voor de zekerheid en zet de röntgen aan om vervolgens naar de jongens terug te lopen.
'Ah je hebt hem er al uit gehaald, neem hem dan maar mee' antwoord ik naar Ty en hij knikt.

'Oke zet hem hier maar voor, hij moet recht staan, zo dichtmogelijk bij de plaat' vertel ik en trek ondertussen als laatste mijn jas aan.
'Ik ga even kijken hoe hij hierop reageert' en stel het apparaat in en dus ook gelijk dat hij verplaatst, waar zijn hoofd van omhoog schiet en de ogen angstig staan.
'Braaf Dale' praat ik hem toe en zijn ogen zoeken mij. 
'Zal ik anders zijn foto's maken?' Vraagt Cassandra.
'Ehm.. ja mag wel, dan kunnen jullie wel daar staan, doe ik beide wel' en ze knikken en willen hun jassen uit doen.
'Die aanhouden' meld ik en ze maken hem weer vast.
'Oke, deze is mooi' antwoord ze en ik verplaats de plaat op het rode puntje.
'Goedzo jongen'
'Wil je hem trouwens voor de keuring doen?' Vraagt ze en ik schud mijn hoofd.
'Hij heeft kissing spine en wou kijken hoe erg het is'
'Het lijkt mee te vallen, voor de eerste paar foto's' antwoord ze kijkend naar het scherm.
'Oh dat is fijn, denk je dat hij met rust en goeie training weer de baan op kan?' Vraag ik en ze haalt haar schouders op.
'Eerst de rest maken dan kan ik oordelen'

Na 5 minuten hebben we de rug en hals op de foto gezet en bekijkt ze de foto's.
'De ene is beter dan de ander' antwoord ik kijkend naar de wervels.
'Ja, zoals hier niks, hier erg en hier een klein beetje'
'Het is een renpaard geweest zei je?'
'Ja, Scott die gaat ze nog beoordelen en daarna komt hij met of de operatie en dan heel veel rust en rustig opbouwen, of dat hij weer rustig aan het werk kan.
'Ja ik vind het een beetje laatig om te oordelen' antwoord Cassandra kijkend naar de foto's.

Net op het moment dat we Dale weer inladen komt Scott eraan gereden.
'En gelukt?' Vraagt hij en Ty doet de klep van de trailer dicht.
'Ja, ze staan in de kaart die ik nog heb aangemaakt, dus daar kun je ze vinden'
'Oke ik ga ze wel even snel bekijken en dan bel ik je nog wel, want je wilt denk ik naar huis' lacht Scott en ik knik.
'Goed ik wacht je telefoontje af' en zwaai nog een keertje voor ik weer achter het stuur ga zitten.

Amy,

'Heey knappe jongen? Ga je mee?' Vraag ik aan Zorro die ik even aan de dubbele longe wil zetten. Hij briest een keer als antwoord en tilt zijn hoofd op als teken dat ik hem kan pakken.
'Je ziet er niet heel lastig uit voor het trainen' praat ik tegen hem en hij schud zijn hoofd wat lijkt als een antwoord, waardoor ik begin te lachen.
'Oh wat ben je toch een leuk beestje' en loop met hem de paddock uit en pak een borstel om het zand van lichaam te borstelen. Vervolgens doe ik een longeersingel bij hem om, een hoofdstel met een zacht bitje en twee longeerlijnen. De buitenste  longeerlijn haal ik door het 3e ringetje van onder en lijdt die zo over de rug naar mij toe.
'Goed, brave jongen' en hij loopt achter mij aan richting de cirkel. Ik klak met mijn tong en stuur hem met de lijn die aan de buitenkant zit naar buiten.
Hij volgt netjes wat ik van hem vraag.
'Braaf' praat ik tussendoor tegen hem.
'En draf' klak ik en hij gaat.
'Nou, dit ken je dus al' merk ik op.
'Ho maar' neem ik hem terug, stemcommando's kent hij erg goed.
'Ik vraag me af wat dan het probleem is?' En neem hem naar mij toe en wissel de lijnen om, zodat hij nu de andere kant op gaat. Ook dit doet hij probleemloos.
'Zullen we dan maar iets anders proberen?' Stel ik voor nu hij weer voor mij staat en nu haal ik de andere lijn ook door het ringetje en ga achter hem staan. Weer klak ik met mijn tong en hij stapt weg.
'Ik denk dat ik maar is moet gaan bellen, wat nou in werkelijkheid het probleem is' zeg ik tegen mijzelf.
'En draf' en nu ren ik rustig  achter hem aan en hij loopt netjes op een rustig tempo een aantal rondjes en daarna laat ik hem weer stappen.
'Je bent heel braaf, ik denk dat jij snel weer thuis bent' meld ik en op dat moment komt de pick-up van Alex weer aangereden. Dus ik laat Zorro halthouden en haal al het tuigage van hem af.
'Doet hij het goed?' Vraagt Ty zodra hij van de achterbank af komt.
'Ja, het lijkt allemaal wel heel goed te gaan, commando's kent hij en ik heb al achter hem aangerend. Hij doet het gewoon super' antwoord ik en hij knikt.
'Nou dat is dan weer een hele simpele' lacht hij en ik loop met het spul terug naar de zadelkamer.
'Hoe was het bij de kliniek?' Vraag ik en Alex die pakt Dale net van de trailer.
'Ja, foto's maken ging goed, nu alleen nog wachten op het telefoontje van Scott met de uitslag' antwoordt ze en plaatst hem op stal.
'Is het goed als ik Spartan hier neerzet? Want als Haifa naast hem gaat staan denk ik dat het niet helemaal goed gaat komen' vraagt Alex en ik knik en voordat ze de boel zo neerzet dat het goed moet komen met de paarden, gaat haar mobiel en ze neemt op.
'Hey Scott'
'Ohw echt super!' Roept ze bijna uit en ze steekt haar duim op naar ons.
'Ja top dankje ik zal het tegen hem zeggen' en vervolgens hangt ze weer op.
'Dale hoeft niet op tafel, en we kunnen beginnen met zijn training, maar niet te overhaast' legt ze uit en geeft de paarden vervolgens brok aangezien Ty, Spartan al naast Dale heeft geplaatst.
'Daar zal pap erg blij mee zijn' antwoord ik en Ty die haalt nog 2 paarden binnen die buiten staan.
'We moeten misschien nog is gaan denken over buitenstallen' meldt Ty en plaatst Haifa in de stal van Spartan samen met Paint en Copper met de moeder van Dale, omdat we ruimte te kort hebben.
'Ja, ik heb alleen nooit gedacht dat we zoveel paarden zouden hebben voor herplaatsing'
'Waarom gaan we eigenlijk op stal?' Vraagt Alex verbaasd.
'Er is een puma gespot, de politie kwam toen straks nog langs'
'Aha, oke, dan snap ik het ja' en ze krijgen extra veel hooi vandaag.

'Goed ik ga slapen' meldt Alex na een tijdje nog de paarden geborsteld te hebben en nog wat hooi te hebben bijgevoerd.
'Ik maak de laatste paddock morgen wel af' meldt Ty en gaat het kantoor in.
'Trusten' meldt Alex en verdwijnt richting huis, maar komt bijna gelijk weer naar binnen.
'Doe de deur dicht!' meldt ze geschrokken.
'De puma staat hier buiten' en Jean sprint naar de achterste deur en Ty doet de deur in het kantoor op slot.
'Zijn alle dieren binnen?' Vraag ik, lichtjes in paniek.
'Ja, de kippen en ganzen heeft Mallory voor ze naar huis was gegaan naar binnen gedaan en de laatste 2 paarden waren Haifa en Paint' antwoordt Ty en neemt haar in een knuffel.
'Alex! Telefoon!' Horen we en haar ogen gaan wijd open.
'Shit'
'Ik roep wel via de kleine deur' zegt ze en gaat het kantoor in en opent die.
'De puma is hier!' Roept ze en gelijk krijgt ze antwoord van en de puma en opa.
'Blijf in de stal, ik bel de jachtopzichter!' Krijgen we terug en vervolgens sluiten we de deur weer en doen hem op slot.
'Laten we boven kijken' meldt Jean en gaat de trap al op naar zolder.
'Hemeltje' zucht Alex en het licht van de voorkant brand en we zien de puma heen en weer lopen.
'Het is een vrouwtje' antwoord Alex.
'Hoe weet je dat?' Vraagt Ty en ze wijst naar de buik van de puma.
'Haar tepels, ze heeft een jong gehad, dus geen wonder dat ze zo reageert' concludeert ze en gaat in het bed van Jean liggen.
'Als je het niet erg vind, slaap ik vannacht hier' meldt ze en trekt een shirt van Jean aan.
'Vind ik niet erg' antwoord Jean en kleedt zich uit om vervolgens naast haar te gaan liggen. Na ongeveer een kwartier besluit ik ook te gaan slapen, maar dan bij Ty in bed.

De volgende ochtend wordt ik vroeg wakker, maar wel als laatste.
'Goedemorgen' zegt Ty en kust me.
'Is de puma er nog?' Vraag ik en hij schud zijn hoofd.
'Nee, die is verdoofd en weggebracht' meldt hij.
'En het welp?'
'Geen idee' antwoord hij en ik stap uit bed en ga naar beneden waar Jean al bezig is.
'Alex is al naar school, dus je moet de bus nemen' zegt hij terwijl hij de stallen uitmest.
'Hoelaat is het dan?' Vraag ik verbaasd en hij kijk op zijn horloge.
'10 uur bijna' en mijn mond valt verbaasd open.
'Had mij wakker gemaakt' en ik stomp Ty tegen zijn arm.
'Ja, je lag zo lekker en je was toch al te laat aangezien Alex ook laat was' antwoord hij wrijvend over zijn arm.
'Maar ik kan je wel brengen, want je hebt de bus ook gemist' en op dat moment komt opa de stal in en pakt zijn gereedschapskoffer.
'Goedemorgen' grapt hij en ik rol mijn ogen en sprint naar huis om mij snel te douchen en om te kleden.

Ty heeft mij vandaag afgezet op school en ik sprint naar het lokaal, nadat ik heb uitgelegd wat hij kan doen vandaag.

Jean,

Vandaag zijn Alex en Amy weer naar school en zijn Ty en ik hier de boel op orde aan het houden. Net op dat moment komt de chevrolet van Ty weer aangereden.
'We mogen alle paarden beweging geven' zegt hij en pakt een kruiwagen en gaat naar de paddocks.

Na het mesten pakken we ieder een paard en Ty longeert in de cirkel en ik ga met Haifa naar de bak en doe haar aan een dubbele longe, zoals ik Alex vaker heb zien doen.
Na ongeveer een half uurtje verschillende oefeningen te hebben gedaan laat ik haar uitstappen en spuit haar daarna af.
'Hey Mallory' zwaai ik zodra ze op de fiets aankomt fietsen.
'Heey, er komen zometeen nog mensen toch?' Vraagt ze aan mij en ik haal mijn schouders op.
'Ty en jij waren er toch mee bezig?' Antwoord ik en stop haar weer terug in het land.
'Oke ik pak de paarden want volgensmij komen ze zo nog voor kennismaking'
'Ze staan in de paddock, dus je kunt de mensen zelf laten pakken' stel ik voor en daarna komt Ty de cirkel uit.
'Ik ga met de oude merrie even lopen hier in het stukje bos' meld ik en Ty knikt.
'Neem Pegasus ook mee' zegt hij nog en ik steek mijn duim op en pak nog een touw.

'Wat zou ik met Dale kunnen doen?' Vraagt Ty zodra ik het weiland achter mij weer dicht doe.
'Je kunt kijken of hij het zadel enzo accepteerd' stel ik voor en hij knikt.
'Oh ja dat is wel een goeie, maar dat doe ik later wel want zometeen komen de adoptanten langs voor de paarden' antwoord hij.
'Is helemaal goed, ik ga een wandeling maken' en ga met de twee paarden naar het bos toe.

Na ongeveer 2 uurtjes te hebben gewandeld loop ik weer het terrein op en zie dat de mensen die als adoptanten hier zijn gekomen, de paarden die worden of gelongeerd of ze hebben een zadel op. De paarden zet ik weer op het land en pak mijn eigen paard en zadel hem op met het western zadel en Ty komt naar mij toegelopen.
'Nu je toch gaat rijden, kun je dat meisje misschien meenemen op een ritje?' Vraagt hij en ik kijk op en zie een meisje van 16 jaar op de vosruin zitten die met een grote glimlach naar mij kijkt.
'Ja tuurlijk' en ik stap op.
'Rij je al wel zelfstandig?' Vraag ik en ze knikt.
'Ja, dit wordt onze tweede familiepaard' antwoord ze en ik knik.
'Nou kom op dan maar, we blijven ongeveer een half uurtje weg' vertel ik haar ouders.
'Is helemaal goed' antwoorden ze en we stappen weg richting het bos waar is vandaag al in het gewandeld.
'Hoe voelt het?' Vraag ik zodra ze de vos een klopje geeft op zijn hals.
'Heerlijk' en ze kijkt mij met een glimlach aan.
'Kunnen we een drafje doen?' Vraagt ze en ik knik.
'Tuurlijk, onthou wel dat hij een racepaard is geweest dus je moet hem wel kunnen terug nemen' ze maakt een instemmend geluidje en spoort hem aan en uiteraard te hard en hij schiet weg.
'Whaa!' Gilt ze uit en ik zucht.
'Natuurlijk' fluister ik en spoor die van mij aan en ga er in galop achteraan. Na ongeveer 500 meter ben ik naast haar en heb ik de teugel vast.
'Misschien de volgende keer luisteren' glimlach ik en zodra we stil staan pakt ze mijn hand en ik trek weer terug.
'Ik wist wel dat je mij zou redden' glimlacht ze verleidelijk.
'Ja, de volgende keer doe je het maar zelf' mompel ik en stap weer verder, aangezien ze verder niet aangedaan of geschrokken lijkt, vervolgens draaf ik aan en ze draaft nu achter mij aan, maar na een tijdje komt ze naast mij draven en kijkt mij aan.
'Waar zijn de mooie plekjes?' Vraagt ze en ik wijs naar rechts en daar gaan we ook geen. Uiteindelijk komen we uit op het bloemenveldje met een beekje.
'Wauw, wat mooi' fluistert ze en houdt halt naast me.
'Ja, daar heb je gelijk in' en ze grijpt mijn gezicht en drukt haar lippen op de mijne, van schrik weet ik even niet wat ik moet doen, maar al gauw trek ik mij los.
'Wat denk je wel niet dat je aan het doen bent?' Vraag ik boos.
'Wat, ik weet dat je het wilt' en haar hand gaat over mijn been naar boven.
'Nee, ik heb een vriendin' antwoord ik en draai mij om en rij terug naar Heartland, gevolgd door haar.

'Jullie zijn snel terug' merkt Ty op en ik stap chagrijnig terug naar stal.
'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij en ik kijk hem aan.
'Ze heeft mij gekust' antwoord ik geïrriteerd en Ty kijkt verbaasd.
'Is er verder nog wat gebeurd?' Vraagt hij.
'Ze wou eigenlijk gewoon sex met mij, maar ik zou hun niet nemen voor de vos'
'Alleen daarom?'
'Ze spoort niet, maar dat moet je zelf maar bekijken' en zet mijn paard weer op het land en daarna sprint ik naar boven.

Na ongeveer een uur komt Ty boven. 
'Ze zijn weg en morgen worden 3 van de 4 opgehaald' zegt hij en ik kijk hem aan terwijl ik op mijn rug lig met mijn handen onder mijn hoofd. 
'De vos?' Vraag ik en hij knikt.
'Ik kan best wek goed dingen opvangen hoor' lacht hij en ik lach.
'Alex is thuis' meldt hij en ik spring op van enthousiasme.
'Hoe moet ik het tegen haar zeggen?' Vraag ik lichtelijk in paniek.
'Gewoon direct zeggen en ook vertellen wat er gebeurd is' ik knik en ren naar beneden waar ze net de stallen in komt.
'Hey' zegt ze en komt naar mij toe.
'Eh... ik moet je wat vertellen' begin ik en ze kijkt mij met grote ogen aan.
'Is het erg?' Vraagt ze en ik denk even na.
'Ja eigenlijk wel, maar ik wou zeggen dat het niet mijn schuld was en ik niks wou en gelijk terug ben gegaan naar huis...'
'Wow... rustig, waar gaat het over?' Vraagt ze en pakt mijn handen vast.
'1 van die meiden die hier was voor de vosruin die heeft mij gekust' antwoord ik en ze glimlacht.
'Weet ik' antwoord ze en nu kijk ik verbaasd.
'Wat?' En ze drukt nu haar lippen op die van mij.
'Ik heb haar gevraagd om het te doen, kijken wat je reactie zou zijn, sorry' verontschuldigd ze zich en ik knuffel haar.
'Maar moest het dan perse met die kus?' Vraag ik en ze kijkt onschuldig.
'Ik heb haar gezegd dat ze ver mocht gaan, maar wel een grens moest hebben en dat was Iris haar zusje trouwens' legt ze uit.
'Uhm... omdat je mij niet vertrouwd?' Vraag ik met een pruillip.
'Nee, maar ik wil graag zekerheid' glimlacht ze en drukt weer haar lippen op de mijne en ik trek haar helemaal tegen mij aan.
'Nog even en we moeten jullie van elkaar af trekken' horen we Mallory en we kijken de hele groep aan.
'Dat wordt onmogelijk' glimlacht Alex en plakt zich tegen mij aan, maar daarna laat ze mij weer los.
'Ik heb gebak meegenomen' zegt Alex en iedereen gaat mee naar binnen.

'Heerlijk' antwoord Ty die zijn stuk sinasappel taart op heeft.
'Maggie's is altijd lekker' antwoord Jack die weer een hap neemt.

Na het eten haalt Jack een oud karretje, die in zijn loods staat
'Deze kunnen jullie wel gebruiken voor Zorro' en we bekijken de kar die er nog erg netjes uitziet, ondanks de banden die verwisseld moeten worden.
'Wauw' zegt Amy en ze laat haar handen over het houtwerk gaan. 
'Ik kan dit wel fixen' meldt Ty en vervolgens komt Alex er weer bij.
'Oh wauw, ik wist niet dat deze nog bestond' zegt ze.
'Ja, hij staat al meer 50 jaar in de loods' antwoord Jack en kijkt met een schittering in zijn ogen naar de kar
'Hebben jullie Dale al gedaan?' Vraagt ze en ik schud mijn hoofd.
'Nee' antwoord Ty.
'Jean? Wil jij mij helpen?' Vraagt ze en ik knik en loop mer haar mee waar ze Dale al in de cirkel heeft en spullen om te rijden.
'Ik gok dat hij het wel kent, maar ik wil hem voorlopig even aan de longe hebben'
'Is helemaal goed' en ze klikt hem vast en vervolgens legt ze een dekje op zijn rug nadat ze hem eraan heeft laten ruiken.

Na ongeveer 10 minuten heb ik hem rondjes aan de longe laten lopen en is Alex in bodyprotector en cap door het hek heen gekomen. Ze tilt haar voet op en ik til haar erop waardoor ze nu in het zadel hangt.
'Brave jongen' en ze aait hem tussendoor over de hals, terwijl we door de cirkel stappen, na 2 rondjes links en 2 rondjes rechtsom gaat ze langzaam in het zadel zitten.
'Hij is echt heel makkelijk' maar op dat moment springt hij de lucht in.
'Niet te snel je conclusie trekken' lacht Alex die haar armen om zijn hals heen slaat terwijl zijn voorbenen door de lucht maaien.
Zodra hij weer op de grond staat spoort ze hem aan en draaft hij weg.
'Goedzo braaf' en ik sta intussen weer in het midden.

'Dit noem je nou makkelijk' lacht ze en ik steek mijn tong uit.
'Ha ha' lach ik sarcastisch en ze laat hem aan galloperen en weer terug naar draf gaan, en ze rijdt telkens van die overgangen.
'Hij is echt fijn aan de hulpen' antwoordt ze en ik knik.
'Ja dat zie ik, ziet er super uit' en vervolgens gaat ze stappen en klikt ze de longe los van het bit en gaat ze uitstappen.
'Ik overleg nog met mijn vader wat hij wil, want ik weet dat hij een eigen ruiter heeft. Maar dan zal ze wel een goed trainingsprogramma moeten aanhouden' vertelt ze en stapt van Dale af.
'Ik ben benieuwd. Ik weet wel dat hij jou niet misstaat' knipoog ik en ze giechelt.
'Thanks' en vervolgens open ik het hek en ze loopt met hem naar de stallen. 
'Ik ga een buitenritje maken' komt Jack de stallen in gelopen.
'Mag ik mee?' Vraagt Mallory en Jack knikt.
'Pak Copper maar' zegt hij en verdwijnt richting de zadelkamer.

'Ik bel pap even' meldt Alex nadat ze Dale weer op het land heeft gezet en op dat moment komt er een oudere vrouw aangereden met een Shetlander voor het karretje.
'Mevrouw Bell' begroet Alex en ze geeft de vrouw een knuffel.
'Hallo lieverd, hoe is het hier?' Vraagt ze.
'Goed hoor, hoe is het met u?'
'Ja goed, Sugerfoot doet het super. Hier ik heb wat kruiden en hebben jullie nog wat bachbloesems nodig?'
'Ja, heeft u ook nog...' en voor dat ze het weet heeft ze der armen vol gestouwd met dingen.
'Hier heb ik nog kersenolie' zegt ze.
'Aah ja die heb ik net nodig'
'Wilt u wat drinken?' Vraagt ze en de dame schudt haar hoofd.
'Ik ga er weer vandoor' zegt ze en stapt weer op haar wagentje.
'Heel erg bedankt, mevrouw Bell' en ze verdwijnt weer.
'Doe de groeten aan je moeder!' Roept ze nog en zwaait.
'Weet ze wel dat...?' Begin ik.
'Ja ze heeft een beetje last van Alzheimer en ze is redelijk doof op sommige momenten' legt ze uit.
'Aha' en ze loopt met de spullen terug naar het voerhok.
'Wil je dit opruimen? Dan kan ik mijn vader bellen'
'Ja, zal ik doen' en ik bekijk alle flesjes en en kruiden.

Na ongeveer 20 minuten hangt ze op en ben ik nog maar net klaar met 2 soorten kruiden op de juiste plek te hangen.
'Pap die komt hem halen vandaag en dan gaat hij met Scott een schema maken voor het trainen' meldt ze en legt de flesjes allemaal op de juiste plek.
'Ik snap niet hoe je dat doet zonder te kijken welke het is' lach ik en ze wijst naar de doppen.
'Ze hebben allemaal een andere kleur' meldt ze.
'Dat is iets wat mevrouw Bell nooit verleert is' lacht zij nu.
'Dat is dan wel fijn dat ze dat nog weet' antwoord ik.
'De paarden zijn eigenlijk allemaal klaar dus ik denk dat we de voerbakken vast kunnen klaar zetten' stelt Alex voor en daar beginnen we dan mee.

'Alex?' Horen we en vervolgens komt haar vader de stallen in samen met een kleine vrouw.
'Hey pap' antwoordt ze en knuffelt hem en de vrouw geeft ze een hand.
'Dit is mijn jockey, Wendy' stelt hij ons aan haar voor.
'Aangenaam, loop maar mee dan gaan we hem halen' zegt Alex en ze verdwijnen naar het land.

'Ik kom binnenkort nog wel langs, en niet te snel met de training!' Roept Alex nadat ze Dale nog een laatste knuffel heeft gegeven.
'Dit was een moeilijk afscheid, of niet soms' knuffel ik haar.
'Ja, maar gelukkig weet ik dat hij een goed plekje heeft gekregen' antwoordt ze en op dat moment horen we het vrolijk lachen van Amy en Ty die de stallen in gelopen komen.
'Ik zag dat Dale weg is' zegt Amy en Lou komt achter hun aangelopen.
'Ja, pap zijn jockey wou zelf de training doen, voor een betere band. Morgen ofzo belt pap Scott en dan gaan ze het een en andere bespreken' antwoordt ze en vervolgens komt Lou ertussen.
'Ik moet volgende week terug naar New York' meldt ze.
'Wacht wat! Je bent net terug' zeggen ze beide in koor.
'Het is maar voor even, ik moet mijn spullen namelijk halen' antwoordt Lou sip.
'Wacht wat! Ben je ontslagen?' Vraagt Amy verbaasd en ze knuffelt Lou die knikt.
'Ja, mijn baas belde mij net' snikt ze nu en Alex knuffelt haar ook.

4 maand later.

Lou heeft een nieuwe baan hier bij Maggie's voorlopig, het is uit tussen haar en Carl. Scott is hier nu erg vaak, vandaag gaan we naar de eerst race van Dale kijken. We rijden met de auto van Alex en Jack aangezien Iris, de vriendin van Alex ook meegaat, en met ons mee rijdt.
'Ik ben benieuwd hoe hij het doet' gaat Mallory maar door en iedereen knikt instemmend.
'Ik ook' meldt Alex en ze parkeert de pick-up in zijn achteruit op de parkeerplaats en Jack die parkeert ernaast. We stappen uit en gaan de stallen door opzoek naar Tim, die we al snel vinden bij de stallen.
'Dit kan ik nu niet hebben' roept hij boos.
'Wat is er aan de hand?' Vraagt Jack en we zien Wendy in een amdere tuniek staan dan zou moeten.
'Ze is overgestapt naar de overkant' roept hij en gooit het pakje over de staldeur.
'Ik kan hem racen' stelt Alex voor en gelijk licht zijn gezicht op.
'Ha, kleed je om' en ze sprint naar de kleedkamer.
'Oke dat is een snelle wending' lach ik verbaasd en ga met de rest naar de tribune.
'Alex die heeft vaker met hem geoefend' legt Lou uit en ik knik.
'Ja, ik heb wel iets gehoord' en na ongeveer 20 minuten komen de eersten de baan op en worden in de hokjes geplaatst. Daarna zien we Tim met Dale lopen gereden door Alex.
'Dit wordt spannend' en Amy pakt de hand van Ty vast. Iemand komt naast Jack zitten en ik zie dat Scott opzoek is naar Alex.
'Op het paard' zeggen we bijna allemaal in koor en hij kijkt verbaasd en verward.
'Hoezo dat, ach laat maar' en hij kijkt vol enthousiasme naar Dale de zwarte hengst.
'Welkom bij de 132ste jaarlijkse bokaal race' horen we door de speakers.
'We gaan bijna van start, het laatste paard wil niet het start blok in' en we zien een schimmel die op de achterbenen staat.
'Is dat niet die vrouw die voor Tim reed?' Vraagt Ty en Lou knikt.
'Ja, karma noem je dat' en we lachen. Dale staat al een hele tijd in het blok te wachten op het start sein.
'Oke, 3... 2... 1...' en het schot signaal horen we, waarna de deuren open gaan en de paarden schieten weg. Sommige komen nog een keer overeind.
'De jonge hengst Golden Cup Dale heeft wel een erg grote voorsprong' horen we de spreker. En gelijk heeft hij. Hij rent op bijna 10 meter voorsprong uit van de tweede racer.
'Yeah, Alex!' Roep ik en uiteraard iedereen die meeroept. Ze is al op de helft en nog een halve ronde en ze kan nog wel is winnen ook. Tim staat beneden bij de finish lijn met zijn stopwatch.
'Wauw, ik denk dat ze gaat winnen ook nog' roept Scott en we zitten op het randje.
'Ze zijn voor elkaar gemaakt' fluister ik en nog een paar meter en ze rennen over de finish heen.
'En Golden Cup Dale is de winnaar, gevolgd door Chain Benedict en als derde Jonas' en we roepen het uit en we kijken naar Tim die springt als een klein kind met zijn stopwatch.
'Whoohhoooo!' Roepen we en zodra ze weer terug komt zien we dat ze de beker met lint ophaalt en de cheque.

Wauw, wat een topper is het die Alex.

Ik heb nog niet veel mensen die met voorstellen komen. Dus ik hoop dat er binnenkort toch wel mensen zijn die nog iets bijkomen brengen, want anders blijf ik toch echt zelf met eigen ideeën komen.