Hindi ako kumain ng  agahan at nagmamadali akong pumunta ng paaralan upang trabahuin ang parusa. Nakasalubong ko si Rihanna habang naglilinis ako ng daan papuntang room.

“ Alexis, tulungan na kita. Sorry nga pala na hindi kita naprotektahan kahapon. May pinuntahan pa kasi ako.” Paliwanag niya.

Hindi ako kumikibo. Tumango lang ako bilang tugon.

Naging magkaibigan kami ni Rihanna dahil siya lang naman itong nag reach up sa akin even in my first fay of school. Mabait siya at friendly.

Gano’n ang ginagawa ko palagi. Maglinis ng pathway, Cr at room. Medyo nanghihina ang aking katawan. Wala naman akong sakit. Pero atleast natapos ko na ang parusa sa akin kahit hindi ko naman kasalanan. Soon, makakaganti din ako.

Nasa loob ako ng room habang nag study para sa Exam. Until he reach me again.  I cover my face with my books and just ignored them.

I transfer sit , at tumabi ako kay Rihanna. Syempre, kailangan ko rin ng kausap .
Nagkuwentuhan kami.

Nang inilibot ko ang aking paningin sa room ay tila bumalik ang dati kung sakit.
Lumalaban at lumalaban ako upang hindi mahilo ngunit nahulog sa upuan.

Sigawan nalang ang aking narinig at naramdaman kong may bumuhat sa akin.

When I opened my eyes, nasa clinic ako. Rihanna hugged me tight as she wanted to thanked me for being alive.
“ Wag ka  mawala, ikaw nalang ang meron ako dito.”  Naguguluhan ako sa sinabi niya.

“ What do you mean?” I asked her.

“ I mean, ’yong marunong makipagkaibigan. Hindi katulad ng jowa ni George at mga kaibigan nito. Sobrang bangis. Ewan ko kay George kung ba’t si Athena pa pinili niya. Tsaka hindi naman ganiyan si George noon ah.”
Aniya.

Someone is interrupting between me and Rihanna and that’s George.

“ How are yo——”

“ Go away from me. I don’t want to see you again!” I shouted in him. He is the reason why my fatigue is attacking.

“ But——” I pushed him out .

“ I want to hear nothing from you.” I said and closd my eyes again.

He just touched my cheeks and slowly walking outside.

Tama pala ’yong mga hinala ko na hindi dapat ako magkumpiyansa sa taong to.

Rihanna remains staring at me. “ I hope you won’t change your attitude to me. ” She said. I smiled and hugged her tight.

Baka babaliko na ako dito sa ginagawa niya diba? She is the reason why I keep fighting kasi alam ko na hindi ako nag-iisa sa room. She was also bullied by them. Throwing her bag in the bin and scratching her book. That is shy she wanted to be friends with me.