Xyla's POV

                        ⚫  ⚫  ⚫  ⚫  ⚫

         Napakaliwanag ng buwan. Ang gandang titigan. Charot. Nandito pa rin ako sa gubat na to. Hindi ako makaalis kasi naliligaw ako. Pagod na rin akong magliwaliw. Gutom na talaga ako. Sana mahanap na ako ni Tepes. Somebody help me. At isa pa, bored na bored na ako. Wala akong magawa kasi hindi ko alam ang gagawin. Hays, mabuti pang maglakad-lakad na lang ako at baka may mahanap pa akong bahay  dito o may madadaanang mga prutas. Tumayo na ako at nagsimula ng maglakad ulit.

"la la la  la la la la
la la la la la let's all sing
la la la la la lay me down
  everything is sound."

      Tamang pagkanta lang para mawala ang takot na aking nararamdaman. Feel ko kasi may masamang mangyayari sakin pero feel ko lang naman yun. Ang tanda mo na Xyla matatakutin ka pa rin! Huhuhuhuhu can somebody take me home? Kwak ho kwak kwak he. Pamilyar ba? Aw kung hindi niyo gets yung kanta ede bahala kayo hahahahaa.

(A/N: insert tunog ng river. Char, river. Mag river river lang. Ay tama ba? Ah basta yun na yun.)

      Yey! May isda! Hahahahaha. I am so very happy right now. I'm so touched. Like oh my god na. Finally makakain na rin ako. And by that. Walang pag-aalinlangang lumusong ako sa tubig na agad kung pinagsisisihan. Oh my gosh! Ang lamig!  Bahala na nga. Finding nemo is my priority right now.  Tiisin mo na lang ang lamig self kaysa mamatay ka sa gutom.

"Nemo? Nemo? Wer ar yuuuu?"  pagtatawag ko pa kasi baka naman may magpakitang nemo. Ang talino ko talaga.

"Nemo? Son?" tawag ko ulit. Mahigit isang oras siguro akong nasa tubig  tapos tawag ng tawag kay nemo pero wala pa ring nemo na nagpakita sakin.

"Nemooooo. Lumabas ka huhuhu. Gutom na ako! Maawa ka naman sakin at magpakain ka na lang." nakapout kong sabi. Hays, wala pa rin. Wa epek. Naiinis ako sobra. Bushet! Makaalis na nga lang.
Aalis na sana ako kaso nadulas ako.

       Help! Help hindi ako marunong lumangoy huhuhu. Di ko pa gusto mamatay. Tulungan niyo ako. Somebody help me! Ay wait hehe mababaw pala siya. Hanggang bewang lang sakin besh. Ang oa ko. Hahaahahaa. Aahon na ako.

"Achu!"  bumahing ako. Ang lamig kase tapos basa pa ako. Kasalanan to ng nemo na yun. Ayaw magpahanap. Kahit isa man lang walang nagpakita.
Matulog na lang ulit ako. Nadisturbo yung tulog ko kanina kasi may narinig akong ingay.

"Grrrr." huh? N..nue yun? Ha.ha.ha? Don't tell me? Ay baka tiyan ko lang yun. Hahaaaaha.

"Grrrrrrrrrr." yeah, definitely not my stomach. Hehe. Lumingon ako sa likod and as expected.

"RaaAaaWrrr." see? Pero ambaho ng breath amputa! Ew.

"Oy, how's it going?" pagtatanong ko. Sometimes you need to stay calm in this situation para hindi matrigger ang tiger na to.

"RaaAaaWrRr"  naman ey. Bwesit!

"Can you please stop doing that? Ang baho ng breath mo, seriously." E? Oops. I said that out loud. Bad mouth. No other choice. Takboooooooooo! Huhuuhuhuhu.

      Oh my gosh! Bakit ang bilis niyang tumakbo? Pero wag ka mas mabilis ako. Bwahahhaahahhahahahaahaaha. Lumingon ako sa likod at whut da pak? Ang bilis rin ng tiger na yun. Galit na galit lang? Hahahahaaha. Bakit ba ako tumatawa sa nakakamatay na sitwasyong to? Gagu, amputa. Kuyaaaaaaaaa. Help meeeee.
     

        Makalipas ang ilang oras ay takbo pa rin ako ng takbo at nakakahabol pa rin ang tiger na yun. I'm near my limit na. Bakit ba yun nakakahabol sakin? Nagtataka na tuloy ako kung ordinaryong creature ba yun o hindi. Lumingon ulit ako sa likod. At malapit na siya sakin. Triggered siya ey. Madapa ka sana. Madapa ka sana. Madapa ka sana. Madapa ka sana. Madap-------

      Busheeeeeeet. Bakit ako yung nadapa? Ang bad ni life. Huhuhuhuhuhu. It's the end for me na. Palapit na siyaaaaaaa. Ayan na siyaaaaaaa. Mamatay na akooooo. Huhuhuhu. Save meeeee!

"RaaAawWr!" yun na lang yung narinig ko dahil nahimatay ata ako.

                        ⚫  ⚫  ⚫  ⚫  ⚫

       My eyes. I open my eyes. I close my eyes. I open my eyes. I close my eyes. I open my eyes again. E? Nasan ako? Where am I? Holo. Nakidnap ako? Kuyaaaaaaaaaaaa.

"Mabuti naman at gising ka na." sabi ng kung sino. Napabalikwas tuloy ako ng bangon.

"E?"  react ko at napatingin sa lalaking nasa harapan ko. Oh my, ang gwapo ni kuya. Ay joke, mas gwapo pa rin si kuya.

"Nakita kita sa gubat at basang basa ka kaya b..binihisan kita?"  sabi nung kuya sa akin. Whuuuuut? Nue daw? Bi..bi..binihisan? Napatingin tuloy ako sa king damit. Holo! Oo nga. Manyak!

"Manyak!" pag-aakusa ko sa kanya. Tinuro ko pa siya. Pero tinulungan naman niya ako diba? Ay basta. Manyak pa rin siya.

"Wala naman akong ibang choice kundi ang bihisan ka. Nilalagnat ka kasi kagabi at hindi naman ako tumanaw."  pagdedepensa niya. Hindi ako naniniwala. Sa ganda kong ito. Tiyak akong maaakit siya.

"Hindi ako naniniwala sayooooo! Manyak ka. May ginawa ka siguro sa akin. " pag-aalburuto ko. Ang bad niya. Reserve na ako para sa kuya ko. Huhuhuhuhu.

"Wala naman talaga akong nakita kasi hindi ako tumanaw. At isa pa, wala namang kaakit-akit sayo eh. Ang pangit mo nga. Flat ka pa."  sabi nung lalaki. Oh my gosh! Tama ba yung narinig ko?

"Anong flat?"  galit kong sigaw sa kanya. Ginigigil niya ako. Bwesit siya.

"Bakit? Aangal ka? Flat ka naman talaga ah." nakangisi niyang sabi sa akin. Yeah, I'm on fire. Gigil na gigil na ako. Gusto ko siyang suntukin ng isang libong beses. Seryoso ako.

"Hmp." nasabi ko lang at nagwalk out. Narinig ko pa ang tawa ng lalaking manyak na yun. Nyenyenye. Sarap ipatapon sa mars.

        Nandito ako ngayon sa labas ng bahay ng lalaking manyak na yun. Wow, ang ganda pala dito. Hindi naman siya kalakihan pero kahanga-hanga talaga kasi ang daming mga bulaklak at ang dami ring mga butterflies. Ang ganda naman dito. May swing pa! Naks.

"Hoy, wait."  tawag ng lalaking manyak sa akin. Nilingon ko naman ito at binigyan ng poker face.

"Nga pala. Hindi ko pa alam name mo. Anong pangalan mo?"  pagtatanong ko. Ngumisi naman ito na parang aso. All I can say is ew.

"Bakit gusto mong malaman? Crush mo ko? Yieeeeeeeeee. Pasensya na pero taken na puso ko eh. Wag kang mag-alala. Hindi ka man makahanap ng lalaking tulad sakin kasi I'm so perfect. Alam ko namang da---"  hindi ko hinintay na matapos yung sasabihin niya. Agad ko itong pinutol. Mga nonsense kasi yung sinasabi niya.

"Ew. As if!" putol ko sa sasabihin niya. Like duuuh. I'm not dumb para magka crush sa kanya no. Like ew lang. Manyak siya.

"Hahaha. Joke lang. The name is John. Ikaw?" natatawang pagpapakilala niya. I just rolled my eyes at him.

"Xyla." maikli kong sabi at tinalikuran siya. Walang balak makipagshake hands. Bwahahahaha. Ngayong alam ko na ang pangalan niya. Babarangin ko na siya. Jokeeeeee. Etchos.

"Ano palang ginagawa mo sa gubat na yun. Alam mo bang maraming mga mababangis na hayop dun?" pagtatanong niya sa akin.

"Naligaw lang ako. Alam mo ba ang daan palabas sa gubat?" pabalik kong tanong sa kanya. Ngumiti naman ito at kumindat. Anong nangyari sa kanya?

" Oo naman. Ako pa!" proud na proud niyang sabi sakin. Ede mabuti. Makakauwi na ako at makakapiling ko na si kuya at si tepes. Kamusta na kaya yun?

"Great! Ituri mo sakin ang daan palabas." nakangiting abot tenga kong utos sa kanya. Yes, utos yun besh.

"Sige. I can escort you on your way back." sabi niya sakin. Ay, ang bait naman ng lalaking to. Hindi ko na siya babarangin. Gentleman kasi siya.

"Thanks John." nakangiti kong pasasalamat sa kanya. Ngumiti din naman ito pabalik.

'Grr'

Tumingin naman ito sakin na natatawa. Kahiya kang tiyan ka. Pinahihiya mo talaga ako. Ang bad mo.

"Okay lang. Tumawa ka lang dahil baka sa pagpigil mo ng tawa ay ma---" hindi natapos yung sasabihin ko.

'pooooooft'

"utot ka." tumingin naman ito sakin at parehas kaming natawa. Hahahaahahahahahahahahhahahahahaahaha. Laughtrip. Yun lang at pumasok na kami sa bahay niya.

"Kumain ka muna. Nandiyan yung pagkain sa lamesa. Hahahahaha." sabi niya. Okaaaaaay hehe.

"Ikaw? Di ka kakain?" tanong ko sa kanya.

"Tapos na akong kumain." yun lang yung sinabi niya at tumalikod sa akin.

"Hoy, san ka pupunta?" pagtatanong ko. Walang malisya, okay. Nagtatanong lang ako.

"Tatae. Bakit? Gusto mong sumama?" nakangisi niyang sabi sakin. Ew.

"Kadiri ka. Nawalan na tuloy ako ng gana. Ew ka." nandidiri kong sabi sa kanya ngunit tinawanan lang ako. Bwesit talaga.

         Makalipas ang ilang oras ay sa wakas tapos na rin siya. At kung tatanungin niyo ako kung kumain ba ako ay Oo, kumain ako. Gutom na gutom na ako eh kahit oras-oras kung naiimagine yung tae. Bwesit kasi si John eh.

"Mabuti naman at tapos ka na. Alis na tayo."  Yaya ko sa kanya. Excited na akong umalis dito.

"Sige po, kamahalan." sarkastiko niyang sabi. Hmp, wala akong pake.

La la la la la la la finally makakauwi na ako. I miss kuya na. Worried na siguro yun sakin at si tepes kumain na ba yun? Sana buhay pa si Tepes. Bespren ko pa naman yun. At sana marealize na ni Kuya na ako ang loveable niyang kapatid. Ako yung pinakamamahal niya. Sana marealize niya na yun. Hays, sana okay lang lahat pagbalik ko.

                              To be continued....