Boss's Pov

Pumunta na ako sa kotse ko para maka uwi gabing gabi na kaya ayun nang malapit na ako sa sasakyan ko dun naku tinamaan ng katotohanan.ang gago ko.sira nga pala yung kotse ko.pero dumiretso parin ako dun at pinaandar.nagulat ako kasi umandar.ano pagod? Kailangan lang ng pahinga tapos aandar na kinaumagahan ganon?.pumasok na ako sa sasakyan ko at nagdrive palabas ng parking lot.nasa kalagitnaan nako ng kalsada at nakatingin na sa mga buildings at mga malls huminto ako at ang ibang mga saskyan kasi red light.natulala ako sa labas ng bintana ng sasakyan ko at nakakita ng mga grupo ng istudyante na naghahalakhakan sa gilid ng kalsada.dapat ganyan ang kinaroroonan ko ngayun.dapat nag aaral parin ako ngayun dapat may mga kaibigan ako.dapat nagsasaya ako di nakasimangot buong araw sa opisina pagod nakung mangompitensya sa ibang mga kompnaya.Luging lugi na ngayun yung kompanya namin.ginagawa ko naman lahat pra lng mailigtas yung kompanya.pero pakiramdam ko ako lng magisa.nandyan nga si Mike,ang kakambal ko,pero pakiramdam ko walang may paki alam sa nararamdamn ko.simula ng mamatay si mama at si papa.14 plang ako trinaining nako para magtrabaho sa kompanya.16 naku ngayun.wala manlang may bumati sakin.birthday ko ngayun,ang bilis ng.panahon no?,kahapon 15 lng ako.makakaabot pa kaya ako sa edad na 20?,alam kong negatibo ako magisip pagmag isa ako.ganun lng talaga ako.buong buhay ko nakakulong ako sa opisinang yun.

Napa dilat ako nang magvibrate yung phone ko sinuot ko yung earphone ko dahil bawal mag cellphone pag nagdradrive wow,hanep si duterte.

"Hello"

"Hello Mich!,si Benj to kita naman tayu sa (sosyal na resto wla akong alam eh di aku sosyal no).Alam kong birthday mo ngayun.celebrate naman tayu."
Napangiti ako.wow buti nalang may bestfriend akong mabait.The Good Giant.haha

"Sige.salamat ha,Thank You"

"Welcome,what are 'BestFriends' for?"

"Sige,kita nalang tayo,bye!"

"Bye"

Nagdrive naku papunta sa resto nang bumerde na yung ilaw.

Benjie's POV

Hinintay ko syang dumating.namiss ko talaga sya nang sobra kasi pagkatapos ng graduation namin bigla syang nawala,yun pla 14 plang pinagtrabaho na sa opisina.naawa ako sakanya dahil nung mamatay parents nya,nagkaroon sya ng 'Depression' na medyo nahirapan yung pamilya nya na pagalingin 12 palang sya meron na sya nun,ang lakas kasi ng kalungkutan, dagdagan pa nang mga bullies sa school namin dati.kami kasi ni Mich mga nerd kami sa school,madalas kami yung sinasaktan ng mga KSP na mga bully,kaya pag uuwi kami ni mich galing sa school bugbug sarado kami.super bestfriends kami,di nga kami katulad ng iba,hindi kami nagtsitsismisan oh anu pa dyan,nandun lang kami palagi sa library nag aaral at nag uusap tungkol sa science,history at iba pa.ayaw ngalang ni Michael sa math,sumaskit daw kasi yung ulo niya sa mga numero,ako naman kasi magaling ako sa Math,kaya madalas syang nagpapaturo sakin.hay ang sayang balikan ang mga alaala,pero sa totoo lang,mahal ko ang bestfriend ko,hindi lng bestfriend as in,mahal ko talaga siya.straight nga ako pero,nang bigla syang mawala pagkatapos nung graduation,pakiramdam ko parang may kulang sa buhay ko.as in parang wala akong laman as in I Felt so really empty without him in my life.at dun ko lng napagtanto na mahal na mahal na mahal ko pla sya.at ngayung gabi sisimulan ko nang iparamdam sa kanya yun.