Trigger Waring

Ten Years Ago | Hers POV

"DADDY!" hagulhol na tawag ko kay Daddy at agad na niyakap ng mahigpit nang makita siya sa airport ng Hong Kong. Nag aabang sa akin.

"Oh, hush now my baby. Daddy's here." pag aalu nito sa akin at marahang hinimas pa ang aking likod.

"D-daddy... H-he tortured me... H-he.... H-he's hurting me... B-binaboy niya 'ko Daddy... B-binaboy niya ako tapos wala man lg akong magawa." garalgal ang aking boses habang nagsusumbong sa kanya na parang batang paslit.

Naghahalo na ang aking luha at sipon pero wala akong pake. Ang gusto ko lg ay ang kay masabihan ako nito. May masabihan ako nitong matagal ko ng kinikimkim.

Nahihilo ako. Hndi ko alam kung naghahallucinate lg ba ako o sadyang lumalabo lg talaga ang paligid dahil sa mga luha sa aking mga mata. I felt dizzy. Pakiramdam ko'y kahit kailan ay babagsak ako. Nanlalambot ang tuhod ko.

"D-daddy..." mahina kong tawag kay Daddy at mariing napakapit pa dito ng bigla akong mabuwal sa aking kinatatayuan.

Lalo nang nanlalabo ang aking paningin. And this time mas malabo. At sinisigurado kong hndi na ito dahil sa aking luha.

"Hey baby, Yvvone anak are you—" hndi ko na narinig pa ang ibang sinabi ni Daddy dahil nawalan na ako ng malay.

NAGISING ako sa isnag hndi pamilyar na kwarto. Purong puti. Mula sa kisame hanggang sa pader at pinto. Maririnig ang mga apparatus na nakakabit sa akin. Isang lugar lg ang alam kung mayroong ganeto.

Hospital.

Nasa Hospital ako. At ang huli ko lg na natatandaan ay nahimatay ako sa airport.

Bumukas ang pinto kaya napatingin ako dito. Iniluwa nito ang isang babaeng Doctor na yari ko'y mas matanda lg sa akin ng ilang taon.

"Hello dear, good evening. How's your feeling?" nakangiting anito na para bang close na close kami.

"U-uh, i'm okay."

"Hmm, that's good. Anyway, do you feel anything? Are you dizzy? Are you sick?" sunod sunod na tanong nito.

"No, i'm perfectly fine Doc. May i know why i'm here?"

"Oh, that. You bereft consciousness."

"And why is that?"

"Oh! Yea, congratulations! You are now officially a mother Mrs. Nyxon." malapad ang ngiti nitong ani.

Ano daw? I'm officially a mother? A mother... a mother again... buntis ako... buntis akong muli.

Napatingala ako upang pigilan ang aking luha. Buntis ako. May nagbunga sa pangbababoy ni Luca.

Hinimas ko ang aking tiyan na hndi pa gaano kalaki ang umbok.

"Hey baby, thankyou for coming into Mommy's life. I promise to take care of you until my last breath. Hndi ko na ulit hahayaang mangyari sayo ang nangyare sa ate/kuya mo. I promise to protect you at all cost." naiiyak kong ani habang hinihimas ang aking tiyan.

Hndi ko na napigilan ang mga nagbabadya kong luha. Pinunasan ko ito at tiningnan ang Doctor.

"Thankyou Doc." maliit ang ngiting ibinigay ko sa Doctor.

ISANG TAON. Isang taon na ang lumipas. Napanganak ko na si Luvi. Luvi is my daughter's name. Napanganak ko na siya pero hndi ko siya magawang tingnan. She... She looks like her father.

Hndi ko siya kayang tingnan. Pakiramdam ko'y maya maya lg ay bigla niya na lg akong sunggaban at saktan kagaya ng ginawa ng ama niya.

Hndi ko siya inaalagaan. Wala akong pake sa kanya. I did my part. Binuhay ko siya. Naipanganak ko siya ng ligtas. Dapat nga ay magpasalamat pa siya sa akin dahil kahit papaano ay binuhay ko siya ih. She's a monster. She's a burden to me like her father. Sana ipinalaglag ko na lg siya noon kung alam ko lg na magiging kamukha niya ang hayop niyang ama.

Bumukas ang pinto ng akibg kwarto. Agad akong tumingin sa pintuan kong sino ang pumasok. Si Daddy.

"Dad!" excited na tawag ko sa kanya at agad na pumunta sa gawi niya. Umupo ito sa kama kaya umalis ako sa isang sulok ng aking kwarto at pumunta sa kanyang tabi. Umupo ako sa tabi niya.

Malalim itong bumuntong hininga. I guess he have a problem.

"How are you baby?" mahinang tanong nito habang hinahaplos ang aking buhok.

Ngumiti ako sa kanya bago magsalita. "I'm fine Dad."

"Hmm, that's good. Nasaan si baby Luvi?" agad akong naging alerto dahil sa tanong niya. Ang mga mata ko'y naging malikot dahil baka biglang sumulpot dito sa loob si Luvi.

Oo paslit lg siya pero hndi ko alam ang kaya niyang gawin kaya mas mabuti na ang nag iingat. Baka saktan niya ako. At baka mas malala pa. Baka patayin niya ako.

Tumakbo ako pabalik sa isang sulok ng kwarto ko na palagi kong pinupuntahan. Dito lg ako safe. Hndi ako nila ako masasaktan dito. Hndi niya ako masasaktan dito.

Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Daddy at ang pagtawag sa akin pero umiling lg ako.

"Papatayin niya ako Dad! Papatayin nila ako! Hndi. Hndi nila ako dapat makita. Hndi nila ako dapat masaktan. Hndi! Hndi nila ako dapat mapatay!" nanggagalaiti kong sigaw kay Daddy.

"Kung sa kanila ka pumapanig umalis ka na Daddy. Umalis ka na! Lumabas ka sa kwartong ito! Sasaktan mo din ako! Sasaktan mo din ako! Alis!"

Sasaktan nila ako. Sasaktan, totorture-rin at malala pa. Papatayin nila ako. Lahat sila nasa panig ni Luca. Kahit ang walang kamuwang muwang na si Luvi ay nasa panig ng hayop niyang ama.

Hndi ako dapat magtiwala. Hndi ako dapat magtiwala sa kanila dahil sasaktan lg nila ako. At hndi ako papayag na gawin nila iyon sa akin.

TATLONG ARAW. Tatlong araw na ang lumipas simula ng umalis si Daddy dito sa loob ng kwarto ko at hndi na siya muling bumalik pa.

Wala akong pake. Walang akong pake sa lahat.

Habang inaayos ang aking higaan ay bigla na lg bumukas ang aking pinto kaya agad akong tumakbo papunta sa sulok na pinagtataguan ko. Dito walang makakkakita sa akin.

Pumasok si Daddy mula sa pinto kasama ang limang nakaputing mga lalake. Hndi ko sila kilala. At isa lg ang nasisigurado ko. Sasaktan nila ako.

Lumapit sila sa akin kaya agad kong inihanda ang sarili ko. Hndi nila ako masasaktan. Hndi ko sila hahayaan.

Lumapit sila sa akin at agad akong hinawakan kaya agad akong nagpumiglas. Pero malakas sila. At lima sila. Nakita kong may kinuha iyong isang lalake sa isang parang brieft case at agad tinurok sa akin. Unti unting lumabo ang paligid. I knew it. They're going to hurt me. Like Luca did to me.

PUTING KISAME. Puting kisame ang bumungad sa akin ng magising ako. Hndi ito Hospital. Alam kong hndi dahil walang mga appratus. Isa lg itong simpleng kwarto na purong puti at may isang kama. Isang mesita. At isang upuan. Parang inihanda talaga sa isang tao lg. Parang inihanda talaga para sa akin.

Umupo ako sa kama. Tulala. Tulala lg ako buong magdamag hanggang sa dalawin ako ng antok.

Nagising ako ng may sumusundot sundot sa pisnge ko. Agad akong bumalikwas ng bangon at ganon na lg ang gulat at takot ko ng makita si Luvi sa tabi ko. Sa kama ko. Nakangiti sa akin. Pero alam ko. Alam kong sasaktan niya lg ako. Nililinlang niya lg ako. Alam ko 'yon dahil iyon din ang ginawa ng kanyang ama sa akin.

Tinulak ko siya pero hndi siya natinag. Nagbadya ang kanyang luha kaya mas lalo lg akong nainis.

"Ano ba! Bakit ka ba nanditong potangina ka? Malas ka sa buhay ko! Malas ka kase kamukha mo ang potangina mong ama na nagpahirap sa akin! Ang taong sana karamay ko pero pinagsamantalahan lg ako! Binaboy ako ng gago mong ama! At potangina ka din kaya umalis ka sa harap ko! Alis!"

Humagulhol ito na siyang mas ikinairita ko. Bumaba ako ng kama at kinuha ang upuan na monoblack at akmang ihahampas kay Luvi ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Daddy kasama ang ibang nakaputing tao na hndi ko kilala.

"Yvvone!" sugaw ni Daddy na mas lalong ikinasakit ng ulo ko.

"Hndi ako si Yvvone! Huwag na huwag mo akong tatawaging ganyan dahil hndi ako 'yan! Potangina bakit ba kayo nandito ha? At bakit nandito 'yang demonyong batang 'yan? Iaalis niyo 'yan sa harap ko kung ayaw niying mapatay ko 'yan!" nanggagalaiti kong sigaw sa kanila at padabog na bumalik sa aking kama.

Mas lalong lumakas ang hagulhol ng bata. Hndi ko ito pinansin at tumulala muli. Tulalang muli.

Hanggang sa unti unti ng nawawala ang iyak ng bata. Napanatag ako. Wala nang makakasakit sa akin. Wala na.

"I think her daughter is the one wh trigger her. Pansin ko lg po Mr. Nyxon. Kapag nandyan palagi ang anak niya ay palagi siyang nagagalit. Palagi siyang nawawala sa kanyang sarili." saad ng kung sino.

"So you mean si Luvi ang dahilan kaya ganyan siya?"

"No. Ms. Nyxon is suffering from PTSD."

"And what is the meaning of that?"

"PTSD or Post Traumatic Stress Disorder is a mental health condition that's triggered by a terrifying event— either experiencing it or witnessing it."

"And?"

"And i guess your grand daughter trigger her Mom. Or, your grand daughter are look a like of her father. Nakwento mo sa aking kagagawan ito ng dati niyang kinakasama. At naging bunga nito ay si Luvi. So i guess kamukha ni Luvi ang kanyang ama kaya ganyan makaasta ang iyong anak Mr. Nyxon."

Narinig ko ang usapan ng lalake at ni Dad pero wala akong pake. Wala akong pake sa mundo. Gusto ko na lg magpahinga. Gusto ko na lg makasama ang anak ko na ngayo'y nagpapahinga nadin.

All i just want is... is to rest. That's all.

APAT NA TAON. Dalawang taon nang ganeto ang buhay ko. Walang pake sa mundo. Palagi nila akong kinukulong dito sa kwartong ito. Pero kahit ganon ay wala akong pake. Mas mabuti ng nandito ako para walang makasakit sa akin.

"Doc, what really is going to my daughter? Bakit ganyan na siya? Maglilimang buwan na siyang hndi nagsasalita. Palagi lg nakatunganga at nakakitkit sa kuko niya. Please tell me hndi pa baliw ang anak ko."

Ayan na naman si Dad. Akala ba niya hndi ko siya naririnig? Naririnig ko siya. Sila. Sadyang tamad lg akong magsalita. Tamad lg akong gumawa ng aksiyon. Ayoko na. Gusto ko na talagang magpahinga. Napapagod na ako.

"Doc please tell me hndi baliw ang anak ko. Nag aalala na ako sa kalagayan niya. So please, tell me anong nangyayare sa kanya? Bakit siya nagkakaganyan?"

"She's suffering from severe depression."

"What?"

Bumuntong hininga ang kausap ni Dad.

"From suffering to PTSD. Ngayon naman severe depression. Malala na ang anak mo Mr. Nyxon. I think kailangan na talaga natin siyang isalang sa matinding rehabilitation. Pero bago 'yan kailangan din natin siyang isalang sa matinding gamotan. From examining her body, her emotions and all. Lahat. Kailangan natin siyang gamotin. And i suggest you to prepare a big amount of money."

"Money is not a problem. I can take care of that. Just please. Gamotin ko ang anak ko. Pagalingin mo siya. Kung kailangan pang maghanap ng mas magaling na Doctor okay lg. Kahit ano basta gumaling lg ang anak ko."

What are they talking about? Hndi ako baliw! Ano bang iniisip ni Dad? Hndi din ako stress o nadedepress.

Ano bang pinagsasabi nila?

THREE YEARS. Three fucking years of treatment. Hndi padin ako gumagaling. Hndi pa daw. At ang mas malala pa i'm mute. Hndi na ako makapagsalita. Limang taon na ang nakalipas. At hanggang ngayon wala paring pagbabago. Hndi padin ako nakakapagsalita.

Malapit na daw akong gumaling sabi ng Doctor. Ano naman ngayon? Wala naman ng saysay ang buhay ko—

"Hi Mom!" oh crap that. Here she is. My daughter. My loverly daughter.

Unti unti ng tinatanggap ng sistema ko si Luvi. Kahit na mas madalang padin akong natitrigger kapag malaput siya sa akin ay hndi niya ako sinukuan.

Lumaki siya ng walang ama at ina. Only her grand father. Si Dad lg ang kasmaa niya hanggang sa maging walong taong gulang na siya.

Sa walong taong nagdaan ay wala ako sa tabi niya. Wala ako upang alalayan siya at igabay siya sa paglaki niya. Wala ako. Dahil nagpapagaling ako. Nagpapagaling pa ako sa walang kwentang sakit na ito.

"How are you Mom?" tanong ni Luvi na akala mo'y masasagot ko ito.

Hinaplos nito ang aking buhok pababa. Pagaktapos ay anh aking pisnge at ang hinalikan iyon.

"I miss you Mom. I really really miss you so much. Please recover immediately."

Patuloy ako niting kinausap kahit hndi ako sumasagot. Hanggang sa natapos ang kaniyang pagbisita sa akin.

Nagpaalam na ito sa akin at humalik sa aking pisnge at agad na ngumiti ng  matamis bago lumabas sa pinto.

Here we go again. Nag iisa na naman ako. Nag iisa na naman ako dito sa loob ng tahimik na kwarto.

TWO YEARS LATER. Isang taon na ang lumipas simula ng gumaling ako. Nakakapagsalita nadin ako ulit. Pagkalabas at pagkalabas ko ng Hospital ay agad kong inayos ang aking buhay.

Simula sa pag aalaga kay Luvi. Pagbibigay ng oras at atensyon sa kanya na hndi ko naibigay ng nagpapagaling ako.

Sunod ay ang paghanap ng trabaho. Paghahanap ng stable job. Pag ipon ng pera. Pagbili ng sarili naming condo at sasakyan.

I have done through a lot. And now. I have a simple life with my Dad and Luvi. With my family.

Pero parang may kulang padin. Hndi ko alam kung ano. Dahil hndi ano kundi sino. At isa lg ang nasisigurado ko. Isa lg ang alam kong kulang sa amin. Sa akin.

At siya 'yon. Siya lg. Talga.