Chapter 40
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS SENSITIVE AND MATURED CONTENT WHICH IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. YOUNG READERS ARE HIGHLY WARNED. THE AUTHOR DOES NOT INTENDED TO HARM AND TRIGGER YOU IN ANY WAY. IF YOU ARE A CLOSE MINDED OR NOT A GREEN MINDED PERSON THIS STORY IS NOT SUITABLE FOR YOU.
PS: READ AT YOUR OWN RISK. I ALREADY WARNED YOU SO, ENJOY READING BUT STAY HARM.
A|N: Surprise! Last SPG scene na 'to racers, dahil 2 chapters na lang magpapaalam na tayo kina Luca at Akira.
NAGISING ako dahil sa kiliting nararamdaman. Pakiramdam ko'y may kung anong gumagalaw sa pagkababae ko.
"Ohhh..." ungol ko nang may mainit na pumasok sa aking kaselanan. Ramdam ko rin ang pamamasa ng aking pagkababae.
Is this a dream— wet dream?
Mas bumilis ang kung ano mang lumalabas masok sa aking pagkababae kaya hndi ko na napigilang idilat ang aking mga mata. And with that, i saw Luca eating my pussy early in the morning.
Napakagat labi ako dahil sa kanyang itsura. I'm sure kakagising niya lang din dahil sa magulo niyang buhok. Kita mo 'tong lalakeng 'to kakagising lang pagkatapos ay sumisid na agad sa aking kweba.
"Ahhh... ang sarap Luca." ungol ko ng bilisan nito ang paglalabas masok ng kanyang dila sa aking pagkababae.
Yes, he tongue-fuck me.
Itinuloy nito ang paglalabas masok ng kanyang dila sa aking pagkababae. Napakapit ako sa bed sheet dahil pakiramdam ko'y lalabasan na ako anong mang oras.And with a few thrust of his tongue i felt my release.
Pakiramdam ko'y nawalan na ako ng lakas. Kakagising ko lang pero parang wala na agad akong lakas para bumangon pa ulit.
"Luca!" hiyaw ko sa kanyang pangalan ng biglaan niya akong daganan habang hinuhubad nito ang kanyang sleeping pants.
"We're not done yet, babe. Warm up palang 'yon, so better brace your self." nakangisi nitong ani.
"Warm up? Really, Luca? Halos hndi mo nga ako patulogin kagabi tapos ngayon na naman? Diyos ko naman, Luca umagang umaga, hndi ka pa ba— ohh..." hndi ko natapos ang aking sasabihin dahil sa walang pasabi niyang pinasok ang kanyang pagkalalake sa akin.
Banayad ang paglalabas masok ni Luca na para bang sinusulit nito ang sandali nang aming pagtatalik ngayon. Hinalikan niya ako sa aking labi na akin namang agad na tinugunan.
Tinulak nito ang kanyang dila tanda na gusto niya itong ipasok sa aking bibig kaya agad ko namang binuka ang aking mga labi. Nag espadahan ang aming mga dila. Gumala ang kanyang dila sa loob ng bibig ko na para bang may hinahanap ito, nang magsawa ay sinipsip nito ang aking dila kaya ginaya ko din ang kanyang ginawa.
Napaungol ako ng bumaba ang kanyang mga labi sa aking panga, pababa sa aking collarbone, pababa sa aking dibdib hanggang sa maabot nito ang aking bundok. Hinawakan nito ang kaliwa kong bundok at marahang nilamas habang nagiging agresibo at mabilis ang kanyang paglalabas masok sa akin.
Hndi ko na alam kung saan ibabaling ang aking ulo dahil sa bilis ng kanyang paglalabas masok at pakiramdam ko'y may natamaan siyang kung ano sa aking kaloob looban na mas nagpasarap sa aking pakiramdam.
"Fuck oh... Gotcha love, I meet your g-spot..." hinihingal na ani ni Luca habang umuungol.
Mas binilisan pa nito ang paglalabas masok sa akin. Hinawakan nito ang aking bewang at paulit ulit na tinamaan ang pinatamaan niya kanina kaya halos tumirik ang aking mga mata dahil sa sarap na kanyang pinapalasap.
"Ohhh Luca, ang sarap niyan... Sige pa... Ohhh.."
"Damn babe! Your walls are tightening and i love it. Keep doing that."
Nararamdaman ko na na may namumuo na sa aking puson kaya sinalubong ko ang pagbabayo ni Luca.
"L-lalabasan na ako, Luca..."
"Me too, love. Wait for me, ahh!"
And with a few deep thrust ay sabay kaming nilabasan.
Bumagsak si Luca sa aking tabi kaya natawa ako ng mahina. Niyakap naman ako nito ng mahigpit at pinatakan ng halik ang aking sentido.
That was heaven, yeah heaven indeed.
"I love you, love." malambing na saad nito at masuyo akong hinalikan.
"I love you more, Luca. But first, i need to take a bath, i really felt sticky." ani ko at akmang tatayo ng hilahin ako nito pabalik.
"Sabay na tayo. We need to consumed water." natawa ako sa sinabi niya. Seryoso pa niyang sinasabi iyon na akala mo naman seryoso talaga.
"Luca, alam ko na 'yang sa utak mo. Pagod na ako kaya mauuna akong maligo." ani ko at bumangon na.
Wala na akong pake kung makikita niya akong hubo't hubad na naglalakad. As if naman hndi niya pa 'to nakita.
"Nice ass babe, sama!"
Bago ako pumasok sa banyo ay narinig ko pa ang kanyang sigaw at pagtakbo papunta sa kinaroroonan ko kaya napailing na lang ako.
Here we go again. At tama nga ang hinala ko. Hndi lang kami basta naligo para makatipid sa tubig kundi ilang beses niya din akong inangkin sa loob ng banyo. From the bathtub, sa toilet bowl, sa sahig ng banyo at sa lababo. Lahat ata ng sulok ng banyo ay naiwanan namin ng aming katas.
"AND WHERE the hell are we going again, Luca? Bakit hndi natin isasama si Luvi?" tanong ko sa kanya habang inaayos ang pagkatirintas nang aking sapatos.
Pagkatapos kase naming maligo— na may kasamang pagtatalik ay sinabi niya sa aking magsuot ng pormal na damit. Well, hndi naman ganon ka pormal. Simple lang daw, dahil may pupuntahan daw kaming tao na napakaimportante sa buhay niya at the same time ay ikinamumuhian din nito nang sobra.
"I told you, i'll show you why i am like this." makahulugan niyang ani na nagpakunot ng aking noo dahil sa hindi ko naiintindihan ang kanyang nais iparating.
Hndi ko na lang siya pinansin at naglagay ng face powder at konteng kolorete sa mukha. Ayoko namang humarap sa sinasabi niyang 'importanteng tao' sa buhay niya ng hagard no.
Kanina pa tapos na magbihis si Luca. Hinihintay niya lang ako matapos sa pag aayos ko ng mukha ko bago kami umalis.
"Live, how many times i told you na kahit hndi ka maglagay ng mga makukulay na bagay na 'yan ay ikaw padin ang pinakamagandang babae para sa akin." hndi na ako nagulat nang masuyo niyang pinulupot ang kanyang mga kamay sa aking bewang.
Hndi ako sumagot at tinapos na lamang ang paglalagay ng matte lipstick sa aking labi. Hndi naman talaga ako gaanong naglagay ng kolorete sa mukha. I just put some face powder, blush on, light eyeshadows and lipstick, that's all. Para magmukha lang naman akong presentable.
"Let's go,"
Hinarap ko siya at nginitian. Ngumiti lang din naman siya pabalik sa akin at binigyan ako ng munting halik.
"Hmm, i just want to try if i can ruin your lipstick." saad nito habang may nakakalokong ngiti sa labi.
I let out a soft chuckled with what he said.
"You can't ruin this babe, it's matte."
"Matte?" takang tanong nito.
"Yeah matte, and only girls know about this thing." sagot ko at kinuha ang gucci kong shoulder bag na pinatong ko kanina sa kama namin.
"Whatever, love. Shall we?"
NAGTATAKANG tumingin ako kay Luca nang makita ang malaking pangalan sa taas ng gate ng isang hospital na ito.
'Destination for a Better Life' basa ko sa aking isip sa karatulang nakalagay sa ibabaw ng gate.
"Anong ginagawa natin sa lugar na ito, Luca? At tsaka ano itong lugar na 'to?" nagtataka kong tanong.
"Mental Hospital' to, love." maikling sagot lamang nito.
"Oo, alam kung baliw ka pero hndi mo naman na ako kailangan dalhin pa dito dahil alam ko na 'yon. Napaliwanag na 'yon sa akin ni Doctor Yzza." pabiro kong saad sa kanya at natawa pa ng mahina pero seryoso niya lang akong tiningnan at umiling kaya napatigil ako sa pagtawa.
"As what i've told you, i'll show you how become i like this."
"Luca, hndi kita maintindihan. Ano bang ibig mong sabihin sa kung bakit ka ganyan?" i ask curiously.
Kanina pa kase niya sinasabi 'yan. Ano ba talagang ibig niyang sabihin? Hindi ko kase mawari.
"Come and i'll show you." anito at hinawakan ang kamay ko bago maglakad papasok sa loob.
Tahimik kaming naglalakad papasok nang basagin ito ni Luca.
"Xevi, own this Hospital." saad niya kaya napatingin ako sa kanya.
Si Xevi? Doctor ba siya? O pasyente din? Well, hndi naman maipagkakaila na baliw siya. Kidding.
"Doctor ba siya dito?"
"Hndi," maikling sagot niya sa tanong ko.
"Eh ano?"
"Pasyente—"
"Sabi ko na nga ba eh. Alam ko na, baliw talaga pala si Xevi." pagpuputol ko sa sasabihin niya kaya napailing na lamang ito.
Napapansin koa ng kanina pang pag-iling ni Luca. Mukhang maluwag na talaga ang turnilyo nito.
"Don't cut me, wife. He's not the patient here. Well, it's not my story to tell but since you're my wife let me tell you something. Pinagawa ni Xevi ang Hospital na 'to because he wants to help his father and brother. They're a psychopath like me." this time sumeryoso na talaga ako. Tiningnan ko siya ng seryoso at taimtim lang na nakikinig sa kanya.
"They're a psychopath, but unlike me they're out of control. Hndi nila alam at hndi nila kayang kontrolin ang sarili nila kaya napilitan si Xevi na ipasok sila dito. Unlike us— i mean unlike me i can control my self kapag inatake ako ng sakit ko. At dahil nadin siguro sa theraphy ko at sa tulong ni Doctor Yzza kaya mas lalo kong natutunang kontrolin ang sarili ko."
"Noon hndi pa naman ganon ka bayolente ang kapatid at tatay ni Xevi eh. Nagkataon lang talaga na natrigger ang sakit nila dahil sa pagbabalik ng ina ni Xevi dito sa Pilipinas. That bitch..."
Hndi ko alam kung paano magreact, o kung ano ang sasabihin ko kaya nanatili padin akong tahimik at nakinig na lamang kay Luca.
So Xevi's brother and father are psychopaths? I wonder if Xevi is—
"At dahil sa natrigger ang sakit ng kapatid at tatay niya. He decided to put his brother and father in this hospital."
I don't get his point. So nandito kami para sa kapatid at tatay ni Xevi?
"So are we here to visit Xevi's brother and father?"
Saktong pagtanong ko sa kanya ang pagdating din namin sa lobby kaya hndi na ito nakasagot.
Ang layo din pala ng lalakarin mo bago makapasok ng tuluyan dito sa loob ng hospital na 'to.
Pinagmasdan ko lang si Luca na kausapin ang babaeng nakatuka dito sa lobby.
"Sino po ang bibisitahin niyo, Sir? I'll just check if that person you want ti visit is available for visiting hours today." malanding ani ng babae habang nakangiti din ng malandi kay Luca na wala man lang emosyon sa mukha.
Good boy, you're mine and you're always mine. Damn! I sounded like a crazy possessive girlfriend!
"Mr. Luciano Rouseff." muntik na akong matumba nang marinig ang pangalangiyon. What the hell?
Luciano Rouseff. The man who— shit! Shit! Shit! This can't be.
"He's available, Sir. Let me accompany you."
"No thanks, i already know where is his room so don't bother." agad na pagtanggi ni Luca sa babae.
Hndi padin matanggap ng utak ko ang narinig mula kay Luca.
Tiningnan ako nito at muling hinawakan ang aking kamay na ngayo'y nanginginig na sa takot.
"Why are you trembling, love? Okay ka lang ba? Anong problema?" takang tanong ni Luca habang nakakunot ang noo.
"N-nothing... I-it's just that—" hndi ko na natapos ang sasabihin ko at agad na lamang na nag-iwas ng tingin.
Huminga muna ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Pull yourself together Aki, baka coincidence lang. Oo tama, coincidence lang.
"Wala, tara na." i'm thankful to my self dahil nabuo ko ang salitang sinabi ko kay Luca at hndi man lang nautal.
Tiningnan muna ako nito na para bang ine-examine kung nagsasabi ba talaga ako ng totoo o hndi. Pero sa huli ay naglakad nadin naman ito. As usual hawak padin niya ang kamay ko. Mabuti na lamang t tumigil na ito sa panginginig.
Nakarating kami sa isang kwartong mukhang ito na ata ang kwarto ng taong bibisitahin ni Luca— namin. I take a deep breath to calm my self.
Akmang kakatok si Luca sa pinto ng biglang bumukas ang pinto at niluwa nito ang isang babae na nakasuot ng puting kasuotan. Mukhang ito ata ang nurse na nakatuka sa pasyenteng bibisitahin namin.
"Sir Luca, nandito ho pala kayo. Tamang tama lang ho ang dating niyo dahil kakabalik lang din namin ni Sir Luciano galing sa garden." nakangiting ani ng babae. Mukhang hndi naman siya nakikipaglandian kay Luca hndi kagaya ng babae kanina. Mukha din siyang anghel, no wonder kung bakit siya mabait. Tapos ang hinhin niya pang magsalita.
"Thank you, Euna." sagot naman ni Luca at tinapik ang balikat ng babae.
"Walang ano man ho 'yon, Sir. Sige ho at may gagawin pa ako. Mauuna na muna ako sa inyo."
Tinanguan lang ito ni Luca at kumatok muna sa pintuan bago pumasok.
Nakatalikod siya sa amin pero ramdam ko padin ang bilis at lakas ng kabog nang aking dibdib. Pinilit kung pakalmahin ang aking sarili sa pamamgitan nang paghinga ng malalim.
"Dad," tawag ni Luca sa kanya kaya napabaling kay Luca ang atensyon ko.
Pumihit ang lalake paharap sa amin kaya ang lahat ng pagpapakalma ko sa aking sarili ay bigla na lamang naglaho na parang bula.
Luciano...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top