IT'S BEEN a months since that tragedy happen. We are all right, all the wounds in our hearts healed already, not literally but it's going to be fine.

Masaya ang mga nagdaang araw at linggo. Napagdesisyonan nadin namin ni Luca ang pagpapalit ng surname ni Luvi. Kahapon nga lang ay natapos na ang proseso at dahil nadin sa tulong ng connections ni Luca kaya mas napabilis ito.

"Mommy! This is the day!" excited na ani ni Luvi kaya napatingin ako sa kanya.

Nandito kami ngayon sa living, i'm eating our snacks. Wala lang gutom lang ako bakit ba?

Napatingin ulit ako kay Luvi dahil sa biglaan nitong pag akyat sa taas, saglet lang ito doon at pagbalik niya ay kasama niya na si Camia na excited ding hinahatak si Giya na nakabusangot. Halatang kakagising niya lang dahil sabog sabog pa ang mukha niya lalo na ang buhok nito.

I stared with Luvi and Camia who's smiling ear to ear.

"What's with that smile, Luvi?" i ask her with a stern voice.

"Mom, really you don't know?" hndi makapaniwalang tanong nito.

"Baby, i won't ask if i know."

"Did Daddy didn't told you?"

"Told what?" taka kong tanong while my brows furrowed.

"Hey girls!" speaking of.

"Daddy! This is the day right?" Luca chuckled and pinch Luvi's cheeks.

"Yea this is the day. Bakit hndi pa pala kayo nag iimpake?" taka nitong tanong kaya taka ko din itong tiningnan.

"Impake for what?"

"Oh right, fuck."

Tiningnan ko ito ng masama dahil sa kanyang pagmumura.

"Your words, Luca."

"I'm sorry, i forgot to tell you, love. Damn, even Giya nakalimotan kong sabihin sa kanya."

"Ang ano ba kase 'yon?" naiinis ko ng tanong dahil kanina pa ako nagtatanong pero hndi niya naman sinasagot ng diretso.

Tumunog ang door bell kaya nagkatinginan kaming tatlo.

"Are you guys are expecting some visitor?" tanong ko at pumunta sa pinto upang buksan ito.

"Oh crap, they're here."

"Parang gago naman tong si Luca eh. Kanina ka pa kaya tinatanong kong anong meron pero parang kang tanga na hndi makasagot. Ngayon namang tinatanong ka about the visitor thing you didn't answer too. Tapos ngayon may pa 'oh crap, they're here' kapa. Tadyakan kita diyan eh." inis na ani ni Giya kay Luca at inambahan ito ng suntok.

Oh diba? Isa't kalahating tanga din tong si Giya eh. Tadyakan daw pero suntok ang inamba.

"Mom!"

"Tita Mommy!"

Sabay na saway ng dalawa kay Giya pero tinawanan niya lang ang dalawnag bulinggit.

I opened the door and surprised when saw who's the visitors. Yes with s.

"O-oh, hi." i shuttered. "Ahm, ah pasok kayo."

Gulat din silang napatingin sa akin, bago pumasok sa loob. Sinundan ko lang sila ng tingin hanggang sa makarating sila sa living at nakipag man hug kag Luca.

"Bro you didn't said that you're with your wife— im sorry. I mean is with Yvvo-"

"It's Yra, Xevi." pagputol ko sa sasabihin ni Xevi. I really hate it when someone say my freaking first name.

"Oh yea. Yra, long time no see."

"It's been a long time, Yra.
How have you been?" tanong naman ni Zia.

"Okay lang naman, ikaw? Kayo?" balik kong tanong.

"We are all right, not all literally cause Blue is in a co—"

"Xevi." pagbanggit ni Gun ng pangalan nito habang may diin at pagbabanta.

Napatingin ang lahat at kanya kanyang batok at complain kay Xevi kaya nagsorry naman ito habang nakapeace sign pa.

Lahat ng mga kaibigan ni Luca nandito. Kompleto sila ngayon maliban kay Blue na sumalangit nawa ang kaluluwa. Even the Dela Fuentes twins are here, may kasama pa silang maliit na bata, i guess nasa 5 or 6 years old siya. Karga karga siya ni Gaze.

"Anyways, what are you all doing here guys?" i asked which make them look at me na para bang sinasabing 'saang planeta ka galing look'

"You don't know?" takang tanong ni Zia at tiningnan ng masama si Luca. "You invited us without even asking permission to your beloved wife?"

"Nakalimotan ko eh!" Luca defend his self.

"Nakalimotan my ass."

Okay gulong gulo na talaga ako. What are they talking about?

"Luca, can you please tell us—"

"Mom where going on a vacation, yepey!" putol ni Camia sa tanong ng ina kaya napatingin ako sa kanya.

"You knew?" sabay naming tanong ni Giya kay Camia. Tumango tango naman ito habang malapad ang ngiti.

Kaya pala kanina pa malapad ang ngiti nilang dalawa. How come Luca can tell this kids, pero sa akin, sa amin ni Giya hndi niya nasabi? Oh god! Makakapatay talaga ako ngayon.

"You freaking asshole!" inis na ani ni Giya pero tinawanan lang ito ni Luca.

"Tawang tawa ah." i said sarcastically. Napaayos ito ng tayo at pumunta sa gawi ko.

Umiwas ako sa kanya at kunyareng nakatingin kay Luvi.

"Hey, nakapag impake kana?"

"Yes Mom, Camia already did too. We're going to inform Tita Mommy."

Oo nga naman Yra, nakapag imapake na yan. Nasabihan na ng magaling niyang Daddy eh. I said in the back of my mind.

"Hon—"

"Makakapaghintay naman kayo diba? Mag aayos lang ako at mag iimpake. Just give me 30 minutes to ready. Please be seated everyone." ani ko at hndi na sila hinintay na makasagot at dumeritso na sa taas para makapag impake.

Kung hndi ba naman kase isa't kalahating tanga si Luca bakit nakalimotan niyang sabihin sa amin ni Giya, really? For all people kami pa talaga ang nakalimutan niyang sabihan. Samantalang ang dalawang bulinggit nasabihan niya.

Mabilis akong nag impake ng gamit ko pero siniguradong nakaayos lahat ng 'yon at wala akong nakalimotan. I take a quick bath too dahil nga sa sobrang pagmamadali, pero sinigurado ko din namang malinis ako no!

I just only wear a black high waisted denim short and white t-shirt. Tinuck-in ko lang siya at nilagyan din ng itim na gucci belt para dama ang angas. Pinarisan ko lang siya ng itim na balenciaga shoes at pinili ko din ang black chanel na bag ko at gumora na.

Pababa ako ng hagdan ng makasalubong ko si Luca. Inirapan ko lang ito at nilagpasan but he grab my wrist at kinuha sa akin ang maletang dala ko. Hinayaan ko lang siya at nauna ng bumaba.

"Hon..." tawag nito sa akin pero syempre deadma siya. Akala niya ha!

"Hon, babe... Akira"

Deadma ulit.

"Hon, sorry. Nakalimutan ko talaga. I didn't meant not to tell you." he explain, pero hndi ko padin siya pinansin.

Patuloy ako nitong sinusuyo na hndi ko naman pinapakinggan kaya napabuntong hininga na lg ito.

Nang makarating kami sa living ay nandon na si Giya. Nandon na din ang bagahe ni Luvi at Camia. I guess dinala na ni Luca dito ang bagahe nang dalawa.

"So, are we all ready now? Baka may mga nakalimotan pa kayo?" tanong ni Xevi nang makita kaming kompleto na sa living.

Umiling naman ang lahat kaya nagsitayuan na ang mga lalaking nakaupo upang makasabay na sa amin paalis.

My mouth formed to 'o' when i saw their cars. God! Those are expensives and limited editions! Holy moly cow.

Nagkanya kanya na silang sakay sa kanilang mga sasakyan. Kahit ang kambal ay may sariling sasakyan na limited edition din. Sana lahat. Damn! I hope Luca agree to buy that too.

Para silang paparada ng umpisahan na nilang paandarin ang sasakyan nila at ilabas ito ng gate. Natawa ako dahil sa sariling naisip.

"Are you just going to look their car there the whole day and smile like a dumb?" napukaw lang ang atensyon ko ng sarkastikong magsalita si Luca sa tabi ko qt kinuha sa kamay ko ang dala kong back packs.

Inirapan ko lang ito ay t mahina pang binangga ang balikat nito bago pumasok sa loob ng Van.

I heard him muttered a words that i can't understand kaya hndi ko na lang ito pinansin.

Nag umpisa nang paandarin ni Mang Carding ang kotse at minaneho ito sa direksyong hndi ko alam. I really don't have a clue on where are we going to go. Damn Luca! Mabilaukan sana siya mamaya sa  pagkain niya, hmmppp!

Sina Manang Pani at Cherry na personal yaya ni Camia ay nandito din, even Manong Carding is here. Lahat ng tao, mga katulong namin sa bahay ay dinala ni Luca kaya walang tao sa bahay— oh shit! Speaking of that thing.

"Oh god! Mang Carding can we go back to our house?" nagpapanick na tanong ko kay Mang Carding kaya napatingin si Luca sa akin pero inismeran ko lg ito.

"Bakit ho ma'am? Medyo malayo na po tayo ih, pero pwde po tayong bumalik kung—"

"Gaano ka layo?"

"Kasing layo ng mga bituin sa langit na hndi ko kayang masingkit para maibigay lang sayo kase ayoko ng sinusungitan mo ako." singit ni Luca na halatang nagpapapansin lang sa akin dahil kanina ko pa siya binibigyan ng silent treament.

"Mang Carding?" tanong ko ulit kay Mang Carding.

"Masyado na ho ma'am eh, baka magabihan pa tayo lalo papunta sa pupuntahan natin. Bakit ho ma'am? May naiwan ho ba kayo?"

I sighed. Yea right, baka nga nasirado ko naman 'yon.

"Nothing, Mang Carding. Sige continue driving."

Luca tried to held my hand and interwined it to his but i always refused so he leaned to me and kiss my cheeks which made me groan.

"Stop it Luca. Nasa byahe tayo." seryoso kong sambit pero parang wala lang itong narinig hanggang sa bumaba ang halik nito sa leeg ko.

"I'm sorry... I'm really sorry, i really didn't  mean not to told you that we're going to have a vacation." he reason out like a kid. Well, he is a big baby when he's with me so no big deal.

"I love you hon. I love you so much. Always remember that."