Chapter 27

"I HEARD everything Aki, that bastard Solomon rape you. Fuck it! How come he can do that to you? That damn asshole!" nang gagalaiting ani ni Giya ng makaupo kami sa sofa sa sala ni Luca, kakatapos lang naming kumain kaya napagpasyahan naming dito na lang mag usap.

I didn't say anything, i don't know what to say. I heavily sighed and then look down.

"I... felt... betray. He's my best friend, my first boy best friend, i trust him more than my life but... he just wasted it." mahina kong saad.

"You know what? Kung ako lang ang masusunod? Ipapakulong ko na 'yong gagong 'yon." anito at tumigil sa pagsasalita na parang may narealize. "Ay teka nga, bakit hndi mo pa pala pinapakulong 'yon?"

"Ayaw daw ni Luca dahil nagustuhan ko din naman daw 'yon. And he said he have a better plan on Sol which is i have a bad feeling—"

"Heh! Bad feelings? Kung totorture-rin man ni Luca si Solomon mas ikakasaya ko pa nga 'yon kaysa makulong lang siya ng habang buhay. At ang gago naman niyang asawa mo para pagsalitaan ka nang ganiyan. Tsk!"

Damn! Nadulas ako. Alam kong matalas ang kukote ni Giya. Mapaghahalataan ako kapag patuloy akong magpapakatanga-tanga dito.

"Aki, my best friend, my sister, my partner in crime and all that. Kung ano man 'yang pinagdadaanan mo always remember na nandito lang ako for you okay? You know me, i'm a one call away. So don't hesitate to call me if you have a problem alright?" mahinahong saad ni Giya at hinawakan ako sa balikat kaya agad akong napadaing at  napangiwi.

"Ahh..." daing ko dahil masakit at preska pa ang mga pasa ko sa balikat dahil sa ginawa ni Luca sa akin kagabi.

Nagtataka naman akong tiningnan ni Giya at agad sinipat ang aking balikat.

"What happened? Are you okay?" nagtataka nitong tanong habang may halong pag aalala.

"A-ah w-wala h-haha wala 'yon." gusto kong kutusan ang aking sarili dahil sa pagkautal sa sagot ko kay Giya.

Knowing Giya she's persistent.

"Really Aki? Are you okay?" tanong nitong muli at hinawakan ang balikat ko kaya napadaing at napangiwi ulit ako.

Bored ako nitong tiningnan bago magsalita.

"All right. You're okay, and pigs can fly you know." sarkastiko nitong saad.

"I'm okay—"

"What happen to you?"

"I'm really okay—"

"What happen to you, Yvvone Akira?" matigas nitong ani kaya napabuntong hininga na lang ako. "Hindi ka ba talaga sasagot? Kanina ko pa napapansin na tirik na tirik ang araw pero naka-long sleeve ka. May tinatago ka ba sa akin, Aki?"

Nang hndi ako sumagot ay siya na mismo ang tumingin ng balikat ko. Napasinghap ito ng makita ang peklat at sugat na galing sa paglalatigo ni Luca.

"That's what i am saying, i mean that's the reason why i need your help and tito Ken's power. I know tito Ken can always pull some string if needed. And i want to ask you this big favor Giya... Can you help me... escape from this fucking hell? I'm really tired Giya, i really really do. I'm really really tired for suffering from Luca's hand. So please... I'm begging you, i badly need your help."

Napatanga si Giya sa sinabi ko.

"I-i-i, fuck! I'm speechless. I don't know what you had gone to Luca's hand but Aki you don't have to beg to me, i will gladly do that favor of yours. I'm your best friend. What are friends for? Gosh! Come here!" napangiti ako ng yakapin ako nito.

"Thank you, Giya." maluha luha kong ani at mahigpit itong niyakap.

"You are welcome, Aki, as always." anito at humiwalay sa pagkakaakap sa akin.

"Anyways, let's talk about your plan so that i can suggest and help you how to escape from this hell. Your husband don't deserve you at all."

"Actually he's not my husband. Aside sa sinasaktan niya ako niloko at nagsinungaling din siya sa akin to get my trust. Pinaniwala niya akong kasal kami even though it's not true. I just signed to a damn fake contract." pagkoconfess ko pa kay Giya.

I want her to know all about Luca's devil side since she already know the nice side of him, oh scratch that thing, what i mean is the fake nice side of him.

"What? What the fuck is your husband— is that Luca? Damn!"

I sighed before saying. "Hayaan mo na 'yon Giya, he's not that worth it."

"Hayaan? Really? He cheated on you tapos siya pa ang my ganang magalit at saktan ka? Damn him!"

"Pag usapan na lang natin kung paano ako tatakas dito. I badly want to escape here and from Luca." pag iiba ko ng topiko na sinang ayonan naman niya.

Pinag usapan namin ni Giya lahat ng pwde naming gawin para makatakas. Pero kinwento ko muna sa kanya lahat ng pananakit ni Luca at dahil don syempre galit na galit siya sa lalake. I can't blame her, kahit sino naman magagalit kapag nalaman nilang sinasaktan lang nang maling lalake ang kaibigan nila diba?

Naging mahaba ang pag uusap namin tungkol sa kung paano ako makakatakas sa kamay ni Luca. At mayroon na din kaming plano, plan A, plan B, and plan C. Kapag hndi pa daw gumana sa police na kami tatakbo.

Nang matapos kaming mag usap ay nag paalam na ito sa akin na uuwi na daw siya at aasikasuhin niya pa ang lahat ng plano namin. From plan A to plan C. Nang maka alis ito ay agad na akong pumunta sa kwarto na tinutuluyan ko upang mag impake, hndi ako mag iimpake ng madami dahil baka mahalata ni Luca, i only bring the money gave by Mama, two extra shirts and pants para kunyare doon matutulog kina Giya at iba pang importanteng bagay. About my passport si Giya naman na daw ang bahala don, siya ang kukuha para sa akin mamaya daw o bukas.

Habang naglalagay ng perang binigay ni Mama sa bag ko ay napansin ng mata ko ang dalawang sulat. Tatlong buwan ng hindi nagpapakita si Mama para ano pa kung maghihintay pa ako ng dalawang buwan para buksan 'to diba? I pick the two letters na binigay sa'kin ni Mama at pinagpasyahang basahin. Binasa ko ang unang sulat na binigay ni Mama sa akin noon.

To: My Daughter Aki,

Hi Anak! Siguro nababasa mo na 'to ng hndi ba limang buwan ano? Alam ko namang matigas ang ulo mo at masyado kang curious sa mga bagay bagay kahit maliit lamang ito. Anak pasensya kana kung wala si Mama sa tabi mo palagi ha? Pasensya kana kung hndi kita naipapagtanggol kay Luca tuwing sinasaktan ka niya. Oo alam kong sinasaktan ka niya Aki, at alam ko ding marami siyang babae. Minsan na akong pumunta sa opisina niya dahil sa kasunduan namin at nahuli ko siya doong may babae, at lumabas din mismo sa kanyang bibig na sinasaktan ka niya. He even proud of that, he even laughed while telling that to his friends. Doon ko nalamang sinasaktan ka niya anak, pero wala akong ginawa, wala akong nagawa. Napaka walang kwenta kong ina sayo dahil hinayaan kong saktan ka lang ni Luca. Pero anak? Alam mo bang mahal ka padin niya kahit ganoon? Alam mo bang kahit sinasaktn at nambabae siya ikaw padin ang laman ng puso't isip niya? I assured of that Aki, he still loves you. Because if he didn't pinakawalan ka na niya, hndi ka na niya ikukulong diyan sa bahay niya, kase what's the use diba? Bakit ka pa niya ikukulong kung hndi ka na niya mahal? Bakit hndi ka niya magawang pakawalan kung hndi ka na niya mahal? So i assured mahal ka pa niya anak. He really loves you, nilamon lang siya ng galit dahil sa pagkawala ng anak niyo. Anyways, pasenya ka na kung hndi ako makakadalaw sayo ng ilang buwan ha? Siguro hndi na nga talaga ako makakadalaw sayo habang buhay. Alam mo bang miss na miss na kita anak? Miss na miss na kita pero wala akong magawa kundi tanawin ka sa malayo. At isa pa anak alam mo bang nagkita kami ng tatay mo? May ibibigay daw siyang pera sa atin, pero hndi ko 'yon tatanggapin. Gusto ka na daw niyang makita anak, pero ayoko. Ayokong ipakita ka sa kanya dahil baka kunin ka lang niya sa akin. Hay naku! Ano ba naman 'yan ang drama ko na dito anak haha. Miss na miss ka na ni Mama. Mag iingat ka palagi ha? Mahal na mahal kita. Sending my warm hugs and kisses!

From: Mama Gly

Mama... Mama.... Mama miss na miss na kita. Asan ka na ba? Bakit hndi ka nagpapakita sa akin? Mga tanong na gusto kong sabihin kay Mama pero paano? Paano ko sasabihin sa kanya kung wala siya dito sa tabi ko. Nasaan ba kase siya? Parang inabandona na niya din ako sa lagay na 'to. Alam niyang sinasaktan ako ni Luca pero bakit wala man lang siyang ginawa? At nakita niya pa si Papa pero ayaw niyang palapitin sa akin.

Hndi ko namalayang tumutulo na pala ang mga luha sa aking mga mata sa isiping inabandona na ako ni Mama. Sa isiping iniwan at pinabayaan niya na niya ako. Pinahid ko ang aking mga luha at kinuha ang isang sulat, ang bigay niya sa akin three months ago.

To: My Aki,

Hi anak, miss na miss ka na ni Mama. Naaalala mo pa ba 'yong binigay kong sulat noon? Alam kong kagaya ng ngayon eh hndi mo din matiis na hndi basahin 'yon. Hndi pa nakakalimang buwan binasa mo na ito ano? Ang tigas talaga ng ulo mo. Pero na sayo pa ba 'yong perang binigay ko sayo kasama nitong sulat? Alam kong nasa iyo padin, alam kong hndi mo padin nagagastos iyon. Galing iyan sa tatay mo Aki, hndi ko magawang tulungan ka dahil mas malakas ang pwersa ni Luca. Hndi siya kaya ng powers ko eh hahaha, kaya lumapit na ako sa tatay mo. Sinabi ko sa kanya ang kalagayan mo at syempre nagalit siya sa akin dahil bakit ko daw hinayaang saktan ka lang ni Luca. Syempre sinabi kong hndi ko kaya si Luca. Marami siyang koneksyon at galamay, anong laban ng isang tulad ko sa kanya diba? Binigyan ako ng tatay mo ng pera para daw may gagamitin ka sa pagtakas mo sa bahay ni Luca. Oo anak, tumakas ka na diyan, kahit anong araw palaging may nakabantay na mga lalaki diyan sa labas nang bahay ni Luca, alam kong hndi ka pwdeng lumabas ng bahay pero magagawan mo naman ng paraan diba? Hntayin mong makaalis si Luca ng bahay para pumunta sa opisina, kapag nakaalis na siya lumabas ka na ng bahay niya, my spear key diyan kasama ang pera. Magagamit mo 'yan para makalabas ng bahay. Alam kong kinulong ka ni Luca diyan. Anak, pakiusap tumakas ka na diyan, maging matapang ka. Kahit hndi na para sa akin, kahit para na lang sa sarili mo. Mag iingat ka ha? Gamitin mo ang pera para makapuntaka sa Hong Kong. Nandoon ang tatay mo naghihintay palagi sa airport sayo. Kung nababasa mo na ito maaring wala na ako anak, maaring patay na ako, alam mo na kung sino ang pumatay sa akin. Kaya ingatan mo ang sarili mo, tumakas ka na diyan at mag iingat ka. Mag ingat ka palagi ha? Miss na miss ka na ni Mama. Mahal na mahal kita anak. Masaya akong mamatay dahil sa pagtatanggol sayo. I love you Aki.

From: Mama

Parang bahang umaagos ang luha sa aking mga mata dahil sa nabasa. Hndi dahil makakatakas na ako, hndi dahil tinulungan ako ni Mama na tumakas kundi dahil sa nabasang maaring wala na siya, maaring patay na siya. Pinahid ko ang mga luha na sa aking mga mata, kahit hndi ito tumitigil sa pag agos ay pinahid ko padin ito. Tama si Mama dapat akong maging matapang, dapat akong maging malakas.

Kinuha ko ang sobre at nakita doon ang dalawang susi. I think para 'to sa gate. Hndi na ako nag aksaya ng oras at agad lumabas ng bahay. Maingat akong lumabas para hndi makita ng guard. Nang nasa gate na ako ay abot abot ang aking kaba dahil baka magising ko ang natutulog na guard. Nakahinga ako ng maluwag ng mabuksan ko ang gate nang hndi nagigising ang guard. Sa hndi kalayuan ay may nakita akong mga lalaki na parang mga tambay kaya agad akong kinabahan dahil marami sila at parang sasabak sa laban ang kanilang mga katawan. Hndi ko na lamang ito pinansin at nagpalinga linga para hanapin ang sinasabi ni Mama na mga tauhan ni Papa na nandito lang daw malapit sa bahay ni Luca.

Nang nasa harap na ako ng mga lalake ay dali dali ang aking paglalakad ngunit hndi ko pinahalata.

"Ms. Yvvone?" tawag sa akin ng isang lalaki kaya napatingin ako sa kanya.

"B-bakit po?"

"Ikaw nga, kami po ang tauhan ni Boss, ang Papa niyo po." agad akong nabuhayan ng pag asa dahil sa sinabi niya.

"Talaga po?" hndi makapaniwalang tanong ko.

"Oo Ma'am. Tara na po, at naghihintay na si boss sa airport sa inyo. Nakahanda nadin po ang mga papeles niyo para makalipad sa Hong Kong." paliwanag nito at inalalayan akong pumasok sa Kotseng dala nila. Tatambay daw muna ang iba don dahil hndi naman kami kasya at may susundo naman daw sa kanila.

Mag iisa't kalahating oras na ang byahe namin papuntang airport. Natatanaw ko na ang airport kaya nakahinga ako ng mas maluwag dahil mukhang hndi naman scam ito.

"Akala ko'y mga tambay lang kayo sa kanto kaya kinabahan ako nang makita kayo." ani ko sa gitna ng katahimikan.

Mahina naman silang natawa kaya napangiti ako.

"Sa plano ho kase 'yon Ma'am, baka mahalata po kase kami ni Rouseff. Matalas pa naman ang pangamoy non." natatawang ani ni manong na nagdadrive.

"Yeah, he is." i sighed when we arrived at airport.

Inalalayan nila akong bumaba, nang makababa ay may nagbigay na isang staff sa kanila ng mga papeles, mukhang passport ata at pocket money. Mukhang hndi ko naman pala kailangan itong binigay sa akin ng ama ko.

Ang sabi nila ay mauna na daw akong sumakay sa eroplano dahil hihintayin pa nila ang mga kasamahan nila.

"H'wag po kayong mag alala ma'am nandoon po si boss kasama ang mga tauhan niya. Araw araw kayang naghihintay 'yon don, umaasang baka makarating kayo. At ngayon siguradong masaya 'yon kapag nakita ka. Tinawagan nadin naman namin siya kaya alam niyang papunta ka na doon— saget lang po ma'am." anito at kinuha ang selpon sa bulsa niya dahil mukhang may tawag siya.

"Oh sure, take your time."

"Ano? What the hell? Potangina! ... Oh fuck it! James... Iligaw niyo muna at baka masundan tayo... Oo nasa airport na kami... Papasakayin ko na nga si ma'am... Kapag kami nasundan niyan patay talaga kayo kay boss. Napaka careless niyo naman... Oo mauuna na kami... Siguraduhin niyo munang mailigaw niyo 'yan bago kayo sumunod samin. Talagang malilintikan kayo niyan kay boss... Oo na sige na, muuna na kami. Ingat kayo."

Nang maibaba nito ang tawag ay balisa itong humarap sa akin.

"Ma'am kailangan na po kase nating sumakay, kailangan na po nating umalis." taranta nitong ani sa akin.

"What's the matter? Is there any problem?" takang tanong ko sa kanya.

"Sa eroplano ko na lang po ie-explain. Pakiusap po ma'am umalis na tayo." pakiusap nito kaya tumango na lang ako kahit naguguluhan sa sinabi at pagmamadali nito.

Habang pasakay ng eroplano ay napabuntong hininga na lamang ako. Hayss... I will miss Philippines, i will miss Giya and my friends here.

I forgot to tell Giya, maybe saka ko na lang siya tatawagan kapag nasa Hong Kong na ako.

Goodbye Philippines... Goodbye Luca... I wish our path will never cross... again.

If ever our path will cross again, i'll assured you. I am no longer the old Yvvone Akira Nyxon you knew. I am no longer the Yvvone Akira Nyxon na kaya niyong tapak tapakan at api apihin. I will changed, not because i want to but you forced me to do, you forced me to changed my self.

Ciao... Luca.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top