Κεφάλαιο 5:
Για μία εβδομάδα κατάφερα να τον αγνοήσω παντελώς. Κάθε φορά που μου έστελνε μύνημα και δεν του απαντούσα όμως, ένιωθα ότι έχανα ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Πλέον μπορώ να πω με σιγουριά ότι ναι μου αρέσει, ναι τον θέλω δικό μου και μόνο δικό μου. Η Δήμητρα και η Αθηνά είναι οι μόνες που το ξέρουν. Στους υπόλοιπους δεν τολμώ να το παραδεχτώ.
Ποτέ στην ζωή δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να ερωτευτώ έναν τραγουδιστή. Αν μπορώ να τον πω τραγουδιστή. Τελικά ίσως έχουν δίκιο αυτοι που λένε: Όταν εμείς κάνουμε σχέδια, ο θεός γελάει. Μάλιστα μαζί μου θα πρέπει να είχε λιώσει στα γέλια.
Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος του κινητού μου. Είχα μύνημα.
prince.fy
Σήμερα θα μας μιλήσεις πως το βλέπεις;
Τώρα τι να κάνω; Να απαντήσω η να συνεχίσω να τον γράφω; Από την μία θέλω να του μιλήσω, αλλά από την άλλη... Από την άλλη δεν ξέρω τι. Απλά ήθελα να το παίξω ότι ξέρω από αυτά.
Sofi_Augerinou
Συγνώμη, αλλά αν το έχεις ξεχάσει γράφω πανελλήνιες και προσπαθώ να αφοσιωθώ σε αυτό. Θέλω να περάσω στην σχολή τον ονείρων μου και με αποσυντονίζεις από τον στόχο μου.
Περίμενα για να δω την απάντηση του. Πέρασαν 10 λεπτά τίποτα. Έκλεισα το κινητό μου και άνοιξα το βιβλίο των λατινικών. Μπορεί να είναι εύκολα, αλλά εγώ προσωπικά τα σιχαίνομαι.
Όχι πες μου εσύ που θα μου χρησιμεύσουν. Η μάλλον άσε θα σου πω εγώ. Πουθενά. Έτσι τα μαθαίνουμε γιατί κάποιος βλαμμένος αποφάσισε πως πρέπει να μάθουμε λατινικά. Αμα τον είχα μπροστά μου αυτόν θα τον σκότωνα.
Μετά από κανένα μισάωρο ξαναχτύπησε το τηλέφωνο μου. Είχα πάλι μύνημα.
prince.fy
Όπως θέλεις δεν σε ξανά ενοχλώ.
Ένιωσα σαν να σταμάτησε η καρδιά μου για ένα λεπτό. Δεν ήθελα να γίνει αυτό όταν του είπα ότι με αποσυντονίζει.
Sofi_Augerinou
Δεν εννοούσα αυτό. Μάλλον το διατύπωσα λάθος. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι δεν μπορώ να μιλάω μαζί σου όλη την ώρα γιατί δεν έχω το χρόνο. Αυτό. Μπορούμε να μιλάμε συγκεκριμένες ώρες.
Το διάβασε, αλλά δεν απαντάει. Γιατί δεν απαντάει; Μην μου το κάνεις αυτό.
Sofi_Augerinou
Γιατί δεν απαντάς;
Είσαι εδώ;
Είσαι καλά;
Καλά άστο κατάλαβα.
Μου κάνεις αντίποινα.
Τα λέμε όταν σου περάσει.
Χτύπησε το κουδούνι και πήγα να ανοίξω.
"Αναστασία;" είπα με απορία. "Τι κάνεις εσύ εδώ;"
"Να ήρθα να σου ζητήσω μια χάρη. Θα ήθελα να μου δώσεις εκείνες τις σημειώσεις μωρέ. Που μας έδωσε η καθηγήτρια της ιστορίας. Ξέρεις η Δανάη δεν ήρθε σήμερα και εγώ της έχασα."
"Πολύ θα ήθελα να στις δώσω αλλά βρίσκονται κάτω από το θρανίο μου στο σχολείο. Ξέρεις δεν με ενδιαφέρουν και πολύ γιατί έχω του φροντιστηρίου μου." χαμογέλασα ψεύτικα. "Θες κάτι άλλο;"
"Ναι. Συμβαίνει κάτι με εσένα και τον FY;" με ρώτησε χωρίς ίχνος ντροπής.
"Οχι. Τίποτα. Απλά τον γνωρίζω μέσω κάτι γνωστών μας και απλά προσφέρθηκε να με φέρει σπίτι της προάλλες." είπα ψέματα.
"Αχχ! Τι τυχερή που είσαι. Πολύ θα ήθελα να τον γνωρίζω και εγώ. Βασικά θα ήθελα να πάω μαζί του. Έστω και για μια νύχτα." πάγωσα με αυτό που άκουσα. "Τέλος πάντων εγώ να πηγαίνω τώρα. Πρέπει να βρω εκείνες τις σημειώσεις. Γεια σου!"
"Γεια." της απάντησα ξερά.
Ακόμα δεν είχα συνειδητοποιήσει αυτά που άκουσα πριν από λίγο και να φανταστείς ότι είναι μόλις 17 χρονών.
Μα πως μπορεί και σκέφτεται έτσι; Καλά τι με νοιάζει άλλωστε. Πάω να συνεχίσω τα λατινικά. Αλλά πρώτα καλό θα ήταν να κάνω μία μικρή στάση στην κουζίνα.
Ανοίγω το ντουλάπι και παίρνω την Μερέντα. Βάζω αρκετή ποσότητα πάνω σε μια φέτα ψωμί και την απλώνω. Τι; Επειδή κάνω στίβο δεν σημαίνει ότι δεν τρώω γλυκά. Απλά γυμνάζομαι και δεν μου φαίνεται.
Ανεβαίνω στο δωμάτιο μου και πιάνω το βιβλίο στο χέρι μου. Εκείνη την στιγμή χτυπάει και πάλι το τηλέφωνο μου.
"Παρακαλώ, ποιος είναι;" ρωτάω καθώς ο αριθμός είναι άγνωστος.
"Καλησπέρα σας, τηλεφωνούμε από την wind για να σας ενημερώσουμε για της προσφορές μας θα σας ενδιέφερε;" λέει μια γυναικεία φωνή.
"Όχι, ευχαριστώ δεν με ενδιαφέρει." είπα και το έκλεισα.
"Σοφάκι είσαι εδώ;" ακούστηκε η μητέρα μου.
"Ναι μαμά. Εδώ είμαι." απάντησα και βγήκα από το δωμάτιο.
Δεν πρόκειται να διαβάσω σήμερα. Ας το πάρω απόφαση.
"Τι κάνεις Σοφία μου;" χαμογελάει η μητέρα μου.
"Προσπαθώ να διαβάσω και δεν μπορώ." γέλασα. "Μου έφερες τα τετράδια που σου ζήτησα;"
"Ναι εδώ τα έχω. Ορίστε."
"Σε ευχαριστώ πολύ μαμά μου. Πάω να συνεχίσω όμως και ελπίζω να μην με διακόψουν ξανά." η μαμά μου γέλασε και έκανα το ίδιο.
"Καλό διάβασμα κοριτσάκι μου."
Τέλος κεφαλαίου.
Πώς σας φάνηκε;
Ελπίζω να σας αρέσει.
Πείτε μου την άποψη σας στα σχόλια.
Επίσης πείτε μου πώς ήταν η πρώτη εβδομάδα στο σχολείο. Θα χαρώ πολύ να μου πείτε.
Τα λέμε την επόμενη Τρίτη με νέο κεφάλαιο μέχρι τότε να περνάτε καλά και ρίξτε και καμιά ματιά στα σχολικά βιβλία, όχι μόνο εδώ στο wattpad.😂😂
Ναι δεν είμαι καθόλου αστεία.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top