Uśmiechnęłam się lekko dostając od chłopaka buziaka w policzek. Po trzecim spotkaniu w końcu się na to odważył. Za chwilę pogładził mnie jeszcze po policzku i mocno przytulił.

- Do zobaczenia, Jack - powiedziałam, a on odwrócił się i poszedł w swoją stronę, mówiąc coś niezrozumiałego.

Nie czułam do niego jak narazie nic, ale kto wie, co przyniesie czas.

Westchnęłam głośno i weszłam do domu. Zapaliłam w moim pokoju światło i chwyciłam w dłoń kilka moich koszulek, po czym spakowałam je do walizki. Po chwili znalazły się w niej również jakieś krótkie spodenki, sukienka i parę innych ciuchów. Położyłam się na łóżku wpatrując się w zdjęcie moje i Shawna stojące na komodzie, myśląc o tym, co jeszcze powinnam ze sobą zabrać.
Wiedziałam, że zrobię mu ogromną niespodziankę, z której na pewno się ucieszy.

Uśmiechnęłam się na tą myśl.

Chwyciłam do ręki piżamę i skierowałam się do łazienki, za chwilę biorąc długi prysznic. Po trzydziestu minutach wróciłam do pokoju od razu kładąc się na łóżko. Ustawiłam budzik na czwartą trzydzieści, za chwilę zamykając oczy.

***

Rzuciłam się przed siebie przepychając po drodze innych ludzi.

- Przepraszam - powiedziałam kolejny raz uderzając  kogoś walizką.

Biegłam do kontroli głównych bagaży w okropnie niewygodnych butach, widząc, że mam co raz mniej czasu.

- Dzień dobry - przywitał mnie młody, przystojny mężczyzna, a ja odpowiedziałam mu tym samym.

Zostawiłam mu moją, zważoną już walizkę, i skierowałam się do kontroli bagażu podręcznego, gdzie kolejka była o wiele dłuższa. Co chwilę zerkałam na telefon gorączkowo sprawdzając godzinę i przesuwając się powoli do przodu. W końcu dostałam się do dużej hali ze sklepami dla oczekujących na samolot. Rozglądnęłam się za wolnymi fotelami, jednak wszystkie były zajęte. Oparłam się więc o duże okno i wyciągnęłam książkę, którą specjalnie wzięłam na taką okazję.

***

Lekkie wstrząsy wybudziły mnie ze snu, a gdy otworzyłam oczy oślepiło mnie białe światło.

- Przepraszam, kiedy lądujemy? Nie wiem ile spałam - zaśmiałam się nerwowo pytając mężczyzny siedzącego obok mnie.

- Jakieś dziesięć minut - uśmiechnął się pokazując zęby, po czym wrócił do czytania gazety, z rzeczami, które można było kupić w samolocie.

Sporzałam za okno, gdzie faktycznie widać już było ląd.

- Co będziesz robić w Ameryce? - usłyszałam pytanie.

- Lecę do przyjaciela.

- W takim razie skąd jesteś? - popatrzył mi głęboko w oczy cały czas się uśmiechając.

- Londyn - nie miałam ochoty nawiązywać żadnych nowych kontaktów, więc nie angażowałam się za bardzo w tą konserwację.

- Och, ja jestem stąd - powiedział i zapiął pasy. - Jestem Mike.

- Ruth - odpowiedziałam podając mu rękę.

- Będziemy lądować, prosimy o zapięcie pasów bezpieczeństwa - dwie stewardessy zaczęły chodzić po samolocie sprawdzając wszystkie osoby.

Za chwilę samolot był już na pasie startowym, a ludzie zaczęli wstawiać ze swoich miejsc.

- Witaj, Kanado - pomyślałam.

Wsiadłam do pierwszej taksówki, jaką udało mi się znaleźć, a kierowcy podałam karteczkę z adresem hotelu. Do koncertu miałam jeszcze cały jeden dzień, w którym miałam zamiar odespać tą zmianę czasu. Po kilkunastu minutach wysiadłam z samochodu przed dużym, eleganckim budynkiem i weszłam do środka.
__________