Hier zijn weer lieve mensen die mijn vriendinnen ontzettend geholpen hebben! Bedankt:

ZozoPooh
_Veertje_
Talossani
BriskFamily

THANKS YOU BABES!
Vergeet niet hun profiel te bekijken, het is te schattig voor woorden~!!

Yo, something dirty coming upp..

Jongens, ik ga niet het hele ding uitschrijven over alles. Maar het is wat getinter dan anders, dit bevalt het eerste deel van het verhaal.

oooh op een of andere manier zijn alle " tekens weggehaald dus moest ik hem offline halen..

____________
carlos pov

Ik werd wakker en zag Dave naar me staren.

"Wat doe je hier?" Mompel ik.

Het duurde even, tot ik erachter kwam dat dit mijn schuld was. Ik had Dave gevraagd om bij me te komen liggen. Omdat.. Wel de film die we in de bioscoop zagen zag er redelijk realistisch uit..

Dave draait zich iets dichter naar me toe en slaat zijn arm om me heen. Zijn andere arm laat hij onder zijn kussen glijden. "Ik waak over je." Grijnst hij. Ik draai mijn ogen naar hem en laat mijn beide handen onder mijn kussen glijden. "Moet ik hier nou warm van worden?"

Dave schudt zijn hoofd. "Nee. Ik hoop dat je al warm bent. En anders word ik het wel. Man," Dave zijn hand glijdt over mijn rug heen, naar mijn schouders. Ik voel duizenden tintelingen door mijn lichaam schieten van zijn tedere aanraking. "je bent echt gespierd Carlos", zegt hij uiteindelijk.

"Uh," ik voel hoe ik mezelf iets dichter tegen Dave aanduw. Dave blijft naar me staren terwijl zijn hand over mijn rug blijft glijden. Ik weet niet waarom, maar weer is dit nieuw voor me. Gisteren de bioscoop en nu het in bed liggen met Dave, die me loopt te strelen.. Ik weet het allemaal niet, maar het is nieuw. En weer voel ik mezelf iets dichter Dave aanschuiven.

Dave grinnikt en slaat dan weer zijn arm om mijn lichaam heen. Hij drukt me zo dicht mogelijk tegen zich aan en ik voel zijn armen in mijn nek kriebelen. Knuffelen werd iets wat Dave steeds vaker probeerde te doen. Ik wil niet zeggen dat het slecht aanvoelt. Alles behalve dat. Ik denk dat ik er een zwak voor krijg, net zoals vele dingen die Dave me blijft voorschotelen. Het was zeker iets anders dan mezelf bijna huilend in slaap te krijgen. Dat was hoe het eerst was. Met blauwe plekken het bed in, en met een donkere visie naar school toe.

En nu.

Nu word ik wakker in een warm bed. Af en toe in Dave zijn armen. Ondanks de vlek op mijn gezicht voelt mijn lichaam zich beter dan ooit. Blauwe plekken lijken verleden tijd en .. Hell, alles lijkt beter.

Ik wist niet dat het normale leven zo goed on zijn.

"Hé," ik voel hoe Dave zacht in mijn arm knijpt. "Alles komt goed, dat beloof ik."

Nu pas merk ik op dat ik hoorbaar aan het ademen ben. Een raar gevoel zit in mijn onderbuik. Misschien omdat ik aan thuis denk. Wat als ik straks naar huis moet van die achterlijke jeugdzorg? Man, die hele naam slaat op dat moment nergens meer op. Dan kan ik mezelf beter gaan ophangen.

"Heb je honger?" Daves stem is dichter bij mijn oor. Ik kan er niks aan doen maar ik begin te grijnzen van het kriebelige gevoel. "Ik kan wel wat voor je maken. Het is niet zo goed als mijn moeder het doet, maar het is iets."

"Wat ben je aan het doen?"

"Geen idee, Carlos. Zeg jij het maar. Als je wilt haal ik je eten."

Ik schud mijn hoofd en draai mijn lichaam om tegen de zijne aan, mijn hoofd in zijn nek. Het voelt warm aan en veilig. Ik kon het niet weerstaan om zacht mijn lippen tegen zijn huid aan te schuren. Ik hoor dat Dave zijn adem even inhoudt, om vervolgens iets zwaarder uit te ademen. Mijn lippen wrijven zacht iets meer omhoog en dan kus ik hem zacht.

Waar dit alles plotseling weg kwam. Ik had geen idee. Maar het voelde goed om dit te doen.

"Carlos," Daves hese stem laat mij grijnzen. Het voelt goed om te laten zien dat ik hem ook kon laten genieten. Dave trekt me iets over zijn lichaam heen. Ik krul mijn benen op, beide aan een kant. Ik weet niet wat het is maar iets zei me dat ik dit wilde. Meer gevoelens. Ik moest hem laten zien dat ik het kan. Dat ik ook lief kan hebben. Zijn handen glijden over mijn zij naar mijn middel. Wanneer Dave me aankijkt zie ik een tint lust in zijn ogen. Ik grijns.

Mijn handen glijden over zijn blote bovenlichaam heen. Dave ademt misschien wat meer ingehouden dan net, maar ik weet zeker dat hij geniet. Ik hou mijn gezicht boven de zijne, wanneer Dave zijn lippen op de mijne duwt. We raken verstrikt in een diepe maar snelle zoen. Ik merk hoe meer en meer ik smacht naar contact. Mijn vingers strelen omlaag, richting zijn onderbuik. Dave zijn handen glijden naar mijn heupen en ik kan het niet laten om mijn onderlichaam tegen zijn kruis aan te duwen. "Uh," ademt Dave.

Ik grom zacht en laat mijn lichaam tegen de zijne rusten. Ik voel dat hij hard is. Damn.. Misschien ben ik ook wel hard geworden.

Wat bakvissenmannen wel niet met je lichaam doen.

Mijn hand glijdt verder naar onderen en ik voel de v lijn bij zijn onderlichaam. Tevreden duw ik mijn tong in zijn mond, waarbij we beide beginnen te tongen. Mijn hand glijdt verder, over zijn heup naar zijn lies richting zijn.. "Carlos," onderbreekt Dave me. "Wil je.. Ik.."  Zijn diepe, opgewonden stem onderbreekt ons zoenen. "Ik weet niet of je klaar bent. Hiervoor.."

Ik trek mijn wenkbrauwen op en bijt vervolgens op zijn lip. "Ik wil dit," mompel ik. "Nu niet tegen me ingaan." Zijn zware ademhaling maakt me gekker dan ooit. Ik wil dit. En ik wil het nu. Ik ben nog nooit zo klaar geweest als nu. Damn, ik ben nog nooit zo opgewonden geweest als nu. Mijn ogen glijden over zijn gezicht heen. Ik moet toegeven, hij is perfect. Donkere ogen, volle lippen en een perfecte huid. Altijd beter dan mijn verbrande kop.

Plotseling word ik naar voren geduwd door Dave zijn handen. Zijn lippen duwen zich op de mijne en zijn handen verdwijnen vanaf mijn hoofd naar mijn rug, richting mijn billen. Ik kon het niet laten om zacht in zijn mond te kreunen. Dave zijn handen glijden mijn boxer in en mijn ogen worden met een seconden groter wanneer ik voel hij mij mijn reet beetpakt. Het geeft me een raar, onbekend gevoel. Kriebels. Maar het voelt zó goed.

Hmm, een brede grijns verspreidt zich over Dave zijn gezicht heen.

O, nee. Dit keer neem ik de leiding.

Ik duw nieuw mijn heupen tegen de zijne, waardoor onze harde lichaamsonderdelen tegen elkaar aanschuren. Daves gezicht vertrekt en ik hoor een ingehouden kreun. Tevreden duw ik door en ik kon het niet meer laten. Mijn handen schieten naar onder en ik ontdoe hem van zijn boxer.

Dan gaat Dave rechtop zitten. Eerst denk ik dat hij vindt dat we te ver gaan. Wat onlogisch zou zijn. Toch? Die vent heeft me haast proberen te verkrachten.. Of gaan we te ver?

Voor mijn zorgen te veel voor mij worden, duwt hij me liggend en komt hij op me liggen. Hij heeft een brede grijns op zijn gezicht staan wanneer hij zijn lippen in mijn nek duwt. "Je bent zo hot," hoor ik hem mompelen. "Maar nu ben ik weer de baas."

"Weer?! Dacht je no-" Mijn stem wordt afgekapt wanneer ik Dave zijn hand in mijn boxer voel en mijn hard on voel beetpakken. Damn it.. "Hmmm, je bent knap." Dave zijn woorden geven me kriebels en dan voel ik zijn handen bewegen. Mijn lichaam duwt tegen de zijne aan en ik weet dat we net bezig zijn.

Maar hoelang ik dit volhou is een ander verhaal. "Dave," kreun ik als hij zijn tempo opvoert. "Ik weet niet of.. uh," ik sluit mijn ogen en laat een diepe zucht uit mijn lippen ontsnappen. Dave duwt zijn lippen tegen de mijne aan. Hij grijnst, ik voel het. "Dave.." Probeer ik opnieuw. Hij negeert me en ik voel zijn tempo verhogen. Mijn benen trek ik iets op. Mijn handen glijden door zijn haar en ik probeer hem wat van me af te krijgen, maar het heeft geen zin. Dave maakt me gek.

"Oh, shit.. David.. gast.." Ik voel een raar gevoel door mijn lichaam schieten. Het voelt zo goed dat ik.. Mijn woorden gaan over naar diepe kreunen, gevolgd door een geweldig hoogtepunt. Ik krom mijn rug.

Fuck, hijg ik na het overweldigende gevoel.

Wanneer ik mijn ogen open zie ik Dave tevreden naar me grijnzen. Hij buigt zich dichter naar me toe.

"Ik ben nog lang niet klaar met jou.." Mompelt hij tegen mijn lippen. "Ik zorg er voor dat je hierna niet meer kan lopen."

O.. Shit.

***

"Omdat je nog geen 21 bent, geen voogd hebt en plotseling uit huis bent gegaan zonder enige reden kan dit lastig worden." De man tikt met zijn pen op tafel. "Ik zie dat je je sinds je achtiende verjaardag jezelf uit school hebt geschreven?"

Maria's mond zakt open. Ze zit netjes gekleed naast een man met een koffer. Niet dezelfde vent van jeugdzorg, maar hij komt belachelijk dichtbij.

"Ja, dat is toch het enige recht dit ik heb. Ik ga niet terug." Mompel ik. Mijn stem klinkt schor en ik geef Dave hier zeker de schuld van. Verdomd..

En hij heeft gelijk, zitten en lopen is echt niet mijn ding op dit moment.

"Carlos.." Maria klinkt niet boos, maar eerder bezorgd. "Je hoeft nog maar een half jaar."

Dat betekent mijn dood. Dus nee bedankt.

Ik ga doen wat Dave zei. Mijn dansen een plek geven en daar mijn kosten mee verdienen. ik ben heus niet plan om hier mijn jaren door te brengen. Echt niet. Wanneer Maria ziet dat ik het voor elkaar heb, kan ik hier weg en voor mezelf zorgen. En dan is alles goed.

"Laten we niet impulsief doen, je bent nog maar een week niet naar school geweest." Begint Maria langzaam. "En ik zeg niet dat je terug moet, want ik weet dat je het moeten zat bent na al die jaren. Maar school is belangrijk.. Denk er goed over na," Maria geeft me nog een vluchtige blik voor de man verder gaat. "Ik zou naar haar luisteren."

"Dave zei dat dit het beste was." Ik haal luchtig mijn schouders op. Dit keer sta ik er niet alleen voor.

"Uh ja, ik ben van gedachte verandert."

Bakvismannen.

Never trust them.

Ik draai mijn ogen en wuif het weg. "Ik denk wel erover na," not. "Maar wat is nu het hele punt?"

'Wel," Harold, de man die mij gaat helpen, legt de koffer op tafel en tikt erop. "Je ouders willen je terug in huis. En voor je eigen bestwil willen bepaalde instanties dit ook. Maar jij beweert dat dit niet goed voor je is. En daarvoor komt er een rechtzaak."

"Een rechtszaak?!" Marias stem slaat over. "Wat?"

"Er is hier een juridisch probleem aan de gang. Carlos zijn ouders worden beschuldigd van mishandeling. Carlos zelf van betasting en poging tot verkrachting." Gatver.. Alsof ik Rachel wil aanraken. "Ik heb een vriend," mompel ik.

"Dat weet ik." Harold schudt zijn hoofd. "En ik vertrouw elk woord wat je zegt. Maar het is belangrijk dat we bewijzen hebben. Hoe weten we zeker dat het je vader was die je verbrand heeft? Of dat ze je haten?"

Ik haal mijn schouders op. Dat weet ik niet. Ik heb geen beeldmateriaal of iets anders zinnigs. Het is letterlijk hun woord tegen de mijne, want hoe in hemelsnaam willen ze beeldmateriaal hebben van mij die Rachel probeert te verkrachten. Sterker nog, seks is op dit moment niet mijn ding. Teveel negatief lichamelijk contact gehad.

Rara door wie.

"Goed, denk erover na en vertel me alles wat je weet. Ik ben hier morgen weer rond een uur of vier." Harold staat op en knikt naar me. Vervolgens geeft hij ons alle drie een hand en loopt hij de gang op, gevolgd door Maria.

"Allemachtig, een rechtszaak?" Ik draai me naar Dave die me bedenkelijk aankijkt. "Je bent wel lekker belangrijk weer eh. En even wat anders. Heb je echt geen bewijzen?"

"Mijn gezicht."

"Ja, dat weet ik. Maar hoe overtuigen we die hele rechtszaak dat het jouw ouders waren?"

"Wel," snauw ik. "Het is niet dat ik zelf graag in warm vet ga rollen. Jij wel?"

Dave zucht en schudt zijn hoofd. "Niet boos worden, je bent bezorgd dat weet ik. Hoeft niet. Ik blijf bij je." Hij legt een hand op mijn been en knijpt erin. Het maakt me rustiger, alsof er een soort last van mijn schouders afvalt. Ik knik en mijn boosheid ebt weg.

"Vertel hem morgen alles wat je weet. Hoe stom het ook mag zijn. Desnoods wil ik het voor je doen." Pijnzend legt Dave zijn handen op zijn hoofd. "Als we maar wisten waarom ze je deze dingen aandoen.." Mompelt hij zachtjes.

Ik kijk naar hem en hou mijn mond.

Zodra Dave zijn handen weghaalt merk ik dat ik me best gespannen voel voor die hele rechtszaak. Ik heb verdomme gisteren mijn lichaam aan Dave gegeven. Het is niet de bedoeling dat ik straks naar huis toe moet. Dan kan ik straks niet alleen meer fatsoenlijk zitten of staan. Maar dan mag ik mezelf wel voor de dood opschrijven.

"Carlos, het komt goed. Ik beloof je dit." Dave staat op en begint vervolgens de tafel af te ruimen.

"Ja, je bent goed in dingen beloven." Ik tik met mijn vingers tegen de tafel aan en sluit vervolgens mijn ogen. Ik ben moe. Loom.

Dave grijnst tevreden. Wetende waarop ik aan het doelen ben. "Perfect," zegt hij. "Ga je vanmiddag mee met me naar de pub. Mike is er ook."

"Geweldig idee David." Ik klap in mijn handen. "Mike wilde ik graag nog zien deze week. Nou, en dan mogen we erheen lopen en gaan zitten op zo'n harde kruk. Hé, ik heb een nog beter idee. De volgende keer lig jij onderop.'

Dave komt de keuken uitgewandeld en legt een hand op mijn schouders. "Ja, dat zien we dan wel weer. Ik vind jou eerder het wijvige type."

Ik mep zijn hand weg en kom overeind. ... shit, pijnscheut in me achterste.. Thanks Dave. "Ga," mompel ik. "Ik heb over die rechtszaak te denken." Met mijn hand wuif ik naar Dave, die zijn schouders ophaalt. "Vind je het niet erg?"

"Nee. Jij bent mister Bakvis. Jij hoort die vrienden van je te onderhouden. Ik ben introvert. Ik blijf hier, zielig zijn over mijn gebroken lichaam." Ik haal mijn schouders op. "En dan ga ik achter je computer Netpixen." Dave begint te lachen "Zei je nou Netpixen? Sexy, probeer Netflix eens." Hij loopt naar me toe en geeft me een kus op mijn lippen. "Ik ga, ben straks weer terug en dan kijken we vanavond samen nog een film."

Ik knik instemmend en geef hem snel een kus terug. De afgelopen tijd lukt het me steeds meer om open te zijn voor Dave. Vooral na gisteravond. Man.. Ik had nooit gedacht dat ik zoiets zou doen, maar nu is het toch gebeurt. "Tot straks." Zeg ik.

Dave knikt naar me en kust me nog een keer op mijn mond. "Ja, tot straks." Hij bekijkt me nog even en grijnst dan kort.

"Ga," ik wijs naar de deur. "Ik ga pas lopen wanneer jij weg bent." Ik weet niet of ik debiel loop, maar het voelt alsof ik niet normaal kan lopen. Dit is gewoon niet aan te raden gewoon.

Dave begint te lachen en duwt nog een keer een kus op mijn mond. Net wanneer ik hem wil vertellen dat hij me echt te aanhankelijk wordt, is hij me een stap voor. "Ik hou van je." Zegt hij. Het klinkt zo simpel, maar op de manier hoe hij het zegt en naar me kijkt, begrijpt ik dat die vier woorden veel betekenen. Hij streelt door mijn donkere haren heen, glimlacht naar me en vertrekt dan.

Mijn hart gaat tekeer. Nog nooit heb ik iemand zo iets tegen me horen zeggen. Ik denk dat ik het eens heb gelezen in een boek. En de film van gisteren. Toen hoorde ik deze woorden. Ik wist dat ze bestonden.

Maar ik wist niet dat ze zoveel effect zouden hebben.

Mijn lichaam kriebelt en ik voel dat mijn wangen rood zijn gekleurd. Ik sla mijn ogen even naar de vloer. Niet om iemand te ontwijken. Ik ben echter alleen. Ondanks dat ik die paar woorden niet vaak heb gehoord, ken ik de betekenis al te goed. En..

Misschien hou ik ook van hem..

----------
very cute :D

I love theeem yas

ik heb trouwens een nieuw verhaal gepubliceerd "Hij versus mij boyxboy" Als je van zoetzure drama houdt en loempia's, zeker even kijken!