POV. Ashley
Michael en ik zijn nu in de Starbucks en ons drinken wordt net gebracht. 'Hoe zou het met Luke zijn afgelopen?' Vraag ik grinnikend. 'We kunnen hem bellen?' Zegt Michael meer als een vraag. 'Nah, ben ik te lui voor. We zien het straks wel!' Zeg ik en we lachen allebei. Ik drink een beetje van mij drinken. Dan hoor ik ineens een paar meisjes gillen. 'O MY GASH! JIJ BENT MICHAEL CLIFFORD!' Ik draai mij om naar de meisjes. Michael kan gewoon naar ze kijken, want hij zit tegenover mij. De meisjes, een stuk of 6, komen onze kant op lopen. 'Ohw, de bitch is er ook weer bij.' Zegt een van de meisjes zodat Michael het niet kan horen. 'Mogen we een foto en wil je misschien een handtekening op onze telefoonhoesje zetten?' Vraagt een ander meisje. 'Uhm, als jullie ons daarna met rust laten. We waren namelijk net een rustig gesprek aan het voeren.' Zegt Michael. Ik denk eigenlijk eerder dat hij hoorde wat het eerste meisje zei, aangezien hij het anders nooit zo'n probleem vindt. 'Uhm, yeah sure!' Zeggen de meisje. Ze gaan een voor een op de foto met Michael en Michael zet ook op iedereen's hoesje een handtekening. 'Bedankt Michael! We love you!' Zeggen de meisjes dan en lopen weer weg. Michael glimlacht nog naar ze en zucht dan. 'Wat een van die meisjes over je zei moet je maar negeren! Ze weten helemaal niet wie je echt bent!' Zegt hij en ik voel dat ik moet blozen. 'Nou ja, iedereen zijn eigen mening!' Zeg ik en Michael moet lachen. We drinken ons drinken op en gaan weer de Starbucks uit. 'Dus wat gaan we nu doen?' Vraag ik, terwijl ik naast Michael huppel. 'We kunnen naar de bios gaan?' Zegt Michael vragend. 'Zijn er dan leuke films?' Vraag ik en hij knikt uitbundig. Waarschijnlijk bedoelt hij Deadpool, want die is geweldig! Ik ga maar niet zeggen dat ik die al heb gezien. 'Deadpool is in de bios!' Zegt hij en nu is Michael degene die rondjes huppelt. Het is nogal een raar gezicht eigenlijk. 'Ik vind het goed!' Zeg ik en Michael pakt mijn hand vast en trekt mij mee de straten door, naar de bioscoop. We lopen de straat van de bioscoop in en alsof de fans wisten dat Michael naar de bioscoop zou gaan staan er nu heel veel fans. 'Hoe weten ze dat je naar de bioscoop gaat?' Vraag ik aan Michael. Hij haalt zijn schouders op. 'Dan maar weer vermommen als toe straks!' Zegt Michael. Ik knik en we vermommen ons weer, wat best grappig is als we langs de fans lopen, want ze herkennen ons echt niet. 

Michael heeft net 2 kaartjes voor Deadpool gekocht en ik heb popcorn en cola gekocht. We lopen naar de zaal en gaan ergens zitten.