Pov Veronique.

Ik keek naar rechts en links. "Gio, ehm waar is de rest?" vroeg ik. "Daar zijn ze!" andwoorde hij. Ik keek goed rond. Ah daar zijn ze. Ik zwaaide en de anderen zwaaiden terug. Opgelucht ging ik weer liggen. Ik pakte mn oortjes erbij en keek mn film "frozen" af. Geweldige film. Een half uur later kwam het eten. Ik kreeg noedels. "Danku." zei ik tegen de vrouw. "Geen dank Veronique." zei ze terug. "Zeg, hoe weet u mijn naam?" vroeg ik. "Haha, mijn dochter,Britt, is erg fan u en uw vriendinnen." zei ze terug. "Oh echt?" vroeg ik. "Jajaa, ehm mag ik miss een foto van je en een handtekening voor haar?" vroeg ze. "Natuurlijk!" zei ik. Ze maakte een foto van me en ik zette op de foto een handtekening. "Thanks!" zei ze met een glimlach en gaf ons het eten. "Graag gedaan." zei ik terug. "Deze jongen hier is toch Gio?" vroeg ze nog snel. "Huh wa? Oh ja! Ik ben gio." zei gio geschrokken. Ik lachte. "Ahhh okee. Mag ik misschien ook een handtekening van jou?" vroeg ze. "Natuurlijk!" zei gio en gaf een handtekening. "Thanksss" zei ze en ze liep verder. Naar de andere meiden. Ik koos een nieuwe film uit en ondertussen at ik mijn noedels op. Met een lach keek ik naar de film en viel langzaam in slaap.....

Pov Ilhem

Ik keek naast me. Rosa Jeremy Larissa en Joost zaten naast me in het midden. Aan mn linkerkant, bij het raam, zaten J/n link en Harm. En aan mn rechterkant Gio Veronique En dagmar. Ilhem zat achter ons. Gelukkig zitten we allemaal dichtbij elkaar. "Rosa, wanneer krijgen we ons eten?" vroeg joost. "Het eten komt er aan." zei ze terug. Ik keek achter me. Ah daar is t eten. "Ohh ik zie t al. Thanks" zei hij terug. Even later kwam t eten al. Ik keek naar t eten. "Dit ziet er niet zo lekker uit." dacht in mezelf en at t op.

~2 uur later~
Pov Link

Ik keek naar buiten. We gaan bijna landen. Ik deed me riem op en hield J/n's hand stevig vast. Opeens gingen we naar beneden. Ik keek naar buiten en zag alle huizen steeds groter worden. Ik zal duidelijker hoe alles eruit zag en voor ik t wist waren we al geland. Toen we stil stonden begon iedereen te klappen, wat ik irritand vindt. Even kater mochten de riemen los en pakten we onze spullen. We liepen met zijn allen naar buiten. " selamat datang" zeiden de stewardessen. "Terima kasih." zei J/n terug. "Uhm, J/n wat zei die vrouw?" vrieg ik snel. "Ze zei welkom! En ik zei bedankt. ". Andwoordde ze. "Ahh, dit wordt een lastige tijd. Ik versta hier NIEMAND. " zei ik terug. "Hahah, maak je masr niet druk over het verdtaan. Dat regel ik wel." zei ze lachend terug. We lachten verder en wachtte op de rest....

Bwaaahhh nieuw deel alweer oxoxoxox het volgende deel wordt even 2 uur doorgespoelt. Wanneer ze bij YouKnowUs zijn dus! :D en er komen 2 nieuwe personen in :)

Oke

Later later 😏💜