Chciałam go zadźgać ale nie mogłam byłoby to podejrzane więc postanowiłam z nim porozmawiać

- słuchaj nie możesz pokazywać wszystko co nie twoje ㅡ próbowałam mu na spokojnie wytłumaczyć

- ale to trzeba zgłosić! ㅡ Krzyknął na mnie a ja pomału cierpliwość traciłam

- słuchaj ty mnie ㅡ złapałam go za ucho - jeżeli nie chcesz umrzeć to się nie wtrącaj w to rozumiesz!?

- czyli jednak to prawda ㅡ uśmiechnął się

Już nie dałam mu litości wbiłam mu nóż i wybiegłam nie miałam planu i nie wiedziałam co robić przecież jego ciało jest przed budynkiem ale się już nie cofnę

Biegłam z godzinę nie wiedziałam gdzie jestem i się trochę bałam choć nie pokazywałam tego

- co to za zadupie? ㅡ Usłyszałam czyjś głos

Postanowiłam że się ukryje za drzewem by ten ktoś mnie nie widział przecież nie wiedziałam kto to był

- widzę cię.. wyłaź ㅡ stanął w miejscu i zaczął się rozglądać niestety mnie zauważył - chyba jednak mam szczęście w życiu ㅡ zaśmiał się

Wyszłam i pokazałam mu się było ciemno i nie widziałam jego twarzy więc nie wiedziałam kto to był

- kim jesteś? ㅡ Spytałam się

- emm~ jak to wyjaśnić no jestem tak jakby twoim ojcem ㅡ wyszedł z cienia i podszedł do mnie

- co? Przecież ja nie miałam ojca ㅡ zastanowiłam się chwilę i przypomniało mi się że widziałam już go w parkingu

- Jennie masz ojca jestem nim ja nie pokazywałem się tyle lat bo się zwyczajnie bałem ciebie może to się wydawać dziwne że boje się własnej córki ale wiem że to ty jesteś tą morderczynią nie bój się nie powiem nikomu nie wybaczyłbym sobie tego ale musisz iść się leczyć bo to nie jest normalne i ty to wiesz ㅡ usiadł na ławce ja dalej stałam

Byłam zdziwiona on wie o mnie wszystko a ja o nim nic a nic ale się dowiem sam mi wszystko powie debil myśli że jak przez tyle lat się nie pokazywał to teraz będziemy ojciec i córeczka? Żarty jakieś

- niemożliwe przecież ja cię zabiłam ㅡ jak on przeżył?

- ty tylko tak myślisz ale prawda jest inna udawałem tylko martwego.

Powracam ale nie będzie codziennie rozdziałów będą tylko jak będę miała wenę.