De genezer kijkt ons blij aan. "Wat wilt u dat ik doe Heda?" vraagt de genezer. Weer kijk ik Liam aan, Liam schud kort zijn hoofd en meteen begrijp ik wat hij bedoelt. "We willen het nog geheim houden." Zeg ik tegen de genezer. Hij knikt en loopt dan weg.

Liam geeft mij een knuffel. "We krijgen gewoon een kindje." Zegt Liam opgewekt. Ik moet lachen van zijn reactie en knik. "Wanneer wil je het bekend gaan maken?" vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. Ik grinnik. Na dit nieuws kan niemand deze dag meer verpesten, of nou ja dat dacht ik. Buiten de hut van de genezer klinkt ineens trompetgeschal. Ik schrik op. Liam ziet het en staat op, daarna doe ik hetzelfde en lopen we naar buiten. Daar zien we het hele dorp dat bijeen gekomen is en een cirkel heeft gevormd om de hut. Liam en ik kijken elkaar aan. Dan loop een van de oudste naar voren. Ze pakt mijn hand vast. "Ik heb het gedroomd Heda. Ik heb gedroomd over uw kindje. Spechou hashta yo fyucha!" Zegt ze. Even schrik ik maar herstel mezelf snel. Ze feliciteert mij met mijn baby. "Dank u voor uw felicitaties, ik zou het fijn vinden als u in het vervolg niet het hele dorp meteen op de hoogte stelt." Zeg ik. Ze kijkt mij verbaast aan. "Maar Heda het is toch alleen maar goed nieuw dat u een kindje krijgt?" vraagt ze. Ik knik en richt mij dan op de rest van het dorp. "Zo als jullie net hebben kunnen horen ben ik in verwachting van een kindje. Over ongeveer 7 maanden kunnen jullie de nieuwe leider ontmoeten." Zeg ik waarna ik samen met Liam terug de hut in loop. In de hut barsten we in lachen uit. "Hoe bleef je daar zo rustig? Die vrouw kwam nog net niet door je buik heen naar het kindje toe." Vraagt hij nogsteeds lachend. "Ik heb werkelijk waar geen idee. Het voelde een beetje raar. Ik grinnik. "het voordeel is dat we het nu ook niet meer bekend hoeven te maken." Zegt Liam als we een beetje bijgekomen zijn. Ik knik.

6 weken later

Je begint nu echt te zien dat ik zwanger ben. Elke ochtend heb ik last van misselijkheid maar dat hoort heb ik van meerdere vrouwen uit het dorp gehoord. Liam word nu ook gezien als leider van het dorp omdat hij de vader van mijn kind word. Ik voel een klein schopje in mijn buik en ik begin te lachen en leg mijn hand erop. Liam komt aanlopen. "Nova waarom ben je zo vrolijk?" vraagt hij. Ik glimlach naar hem. "De kleine laat zich horen." Zeg ik en meteen daarna legt Liam zijn handen op mijn buik maar dan stopt de baby met schopjes geven. Ik begin nog harder te lachen. Liam kijkt mij gekwetst aan, daardoor schiet ik nog harder in de lach en even later begint hij ook te lachen. Liam buigt naar voren en zoent mij, met zijn handen nogsteeds op mijn buik. Dan voel ik de baby weer schopjes geven. Nu voelt hij het ook en laat mij meteen los en begint de kamer door te dansen. Ik hou echt van hem hij is mijn beste vriend en man en de vader van mijn kind. Ik lach trots naar hem. Op dat moment denk ik dat niks ooit meer fout kan gaan maar zoals altijd juich ik te vroeg.

Ineens stort Liam op de grond. Ik ren meteen naar hem toe. Als ik zie dat zijn ogen gesloten zijn kniel ik bij hem neer. "Liam alsjeblieft doe je ogen open. Liam ik heb je nodig. Word wakker." Smeek ik. Als hij zijn ogen niet open doet begin ik te huilen. Ik sta op en ren naar buiten. "Haal de genezer Liam is ineen gestort." Roep ik naar alle mensen die bezig zijn op het plein. Iemand begint meteen te rennen en komt terug met de genezer. Ik vertel meteen wat er is gebeurt. Hij knielt naast Liam neer en haalt een of ander drankje uit zijn zak. Hij laat het ruiken aan Liam en hij begint met zijn ogen te knipperen. Meteen haal ik opgelucht adem. En ga naast hem zitten, ik haal mijn hand door zijn haar en praat tegen hem. "U heeft er goed aangedaan om meteen mij te roepen Heda. Als u dat niet had gedaan was hij waarschijnlijk niet meer geleefd." Ik knik. "Als het binnenkort weer gebeurt moet u mij meteen roepen oke?" zegt de genezer. Weer knik ik. De genezer staat op en loopt onze hut uit.

Liam opent zijn ogen en glimlacht naar mij. "Ha yu?" vraag ik. "Het gaat weer goed nu ik jou weer zie." antwoord hij. "Wat is er nou gebeurt?" vraag ik aan hem. Liam kijkt mij verschrikt aan. "Niks er is niks gebeurt." Zegt hij snel, te snel. "Liam je liegt vertel mij wat er is gebeurt." Zeg ik. Hij schudt zijn hoofd. Ik kijk hem smekend aan. Uiteindelijk knikt hij en begint hij te vertellen. "Mees is hier geweest. Hij heeft mijn drinken vergiftigd." Zegt Liam. Ik schrik, Mees is hier in het dorp geweest. Hoe is dat mogelijk ik heb hem verbannen. "Jus drein jus daun." Is het enige wat ik daarna zeg. Bloed moet bloed krijgen. Liam schud zijn hoofd maar ik luister niet. Ik loop de hut uit en roep iedereen naar het podium. Ik loop het podium op. "Zoals veel van jullie nu weten is mijn man ingestort deze middag. Dat gebeurde niet zomaar. Hij is vergiftigd door Mees. Ik wil dat alle wachters op zoek gaan naar Mees en zijn vrienden en ze mee terug nemen naar het dorp." Zeg ik. De wachters knikken en beginnen te zoeken buiten het dorp, de rest van de mensen kijken mij verwachtingsvol aan. "Als iemand aan Liam of aan mij komt word het gezien als verraad en word je diezelfde middag nog vermoord. Onthoud dat en ga weer aan het werk." Zeg ik waarna ik door de mensenmassa heen wegloop.

Op het moment dat ik dat doe voel ik dat er iets verandert. Ik verander, ik ben niet meer de persoon die ik vanochtend was, ik ben geen meisje meer vanaf nu laat ik niks of niemand meer dichtbij mij komen.

"Taim osir fleim au, taim yu na fleim au gon osir ogeda." Zeg ik zacht. Als we branden, brand je met ons.