Hoofdstuk 11


Wanneer ik weer wakker word merk ik dat ik niet alleen ben. Het is nog donker in dit kleine hutje. Ik zie niemand maar ik voel iemands aanwezigheid. Naast mij hoor ik iemand ademen. Ik kijk opzij en zie iemand die ik hier niet zou willen zien. "Liam?" Fluister ik. Hij kijkt op. "Nova?" "Ik ben hier." Zeg ik. Dan zie ik Mees binnen komen. "Ah onze tortelduifjes zijn weer wakker. Dan kunnen we beginnen." Zegt Mees. "Beginnen met wat?" Vraag ik. "Beginnen met iets waar ik lang op heb gewacht." Zegt Mees geheimzinnig. Hij geeft een seintje aan een van zijn handlangers. En die loopt met een beker naar mij toe. "Je denkt toch niet dat ik dit ga drinken of wel dan?" Vraag ik. "Oh je gaat het drinken misschien niet nu maar ooit." Ik schud mijn hoofd. Mees grinnikt en loopt dan weg. Zijn handlangers lopen mee. Ik zucht. "Nova het komt allemaal goed ik beloof het." Zegt Liam. Ik knik. Wat is Mees van plan? Wat wil hij doen met mij en mijn kind. En nog een grotere vraag waarom is Liam hier. Allemaal vragen waar ik geen antwoord op weet. En waar ik waarschijnlijk binnenkort een antwoord op ga krijgen.

Na wat ik denk een paar dagen komt er eindelijk weer iemand binnen, ik heb dorst en honger. "Heda ik heb wat eten voor u en uw man meegesmokkeld." Zegt het meisje. Ik knik naar haar. "Dankje, hoe heet je?" Vraag ik het meisje. "Mijn naam is Lativa." Zegt het meisje dat Lativa heet. Meteen daarna stop ze het stuk brood dat ze heeft meegenomen in mijn mond en geeft ze de andere helft aan Liam. Ook geeft ze ons wat water waar niks in zit. "Bedankt Lativa." Zegt ik oprecht dankbaar tegen haar. Ze knikt even en loopt daarna weer weg.

Liam en ik bleven achter. Het werd licht en weer donker en zo ging het door voor langer dan ik wilde voorstellen. Lativa is niet meer langs gekomen in de dagen erna. Ik krijg steeds meer dorst en honger hetzelfde geld voor Liam. Liam kijkt mij vaak bezorgd aan en ik weet dat hij echt bezorgd is. "Liam ik heb niks aan je bezorgde blikken." "Ik weet het." Zegt hij. Daarna zijn we weer stil.

Langzaam aan val ik weer rustig in slaap. Totdat ik geschreeuw en gelach hoor en weet dat Mees en zijn handlangers weer langs gaan komen. Even kort kijk ik Liam aan en hij kijkt terug. Mees loopt de kamer binnen. "Zo tortelduifjes daar ben ik weer. Hebben jullie mij gemist?" vraagt hij met een spottend glimlachje. "Waarom zouden we jou missen?" vraag ik. "Nog steeds een grote mond prinsesje?" "Noem mij niet zo" zeg ik dreigend. Weer doet Mees zijn hand omhoog en meteen komen er twee handlangers naar mij toe en twee naar Liam ze maken ons los en brengen mij naar een of ander bed en Liam maken ze naast mij vast. Ze maken mij vast op het bed. "Mees wat ga je doen?" vraag ik aan hem. 'Oh had ik dat nog niet verteld? Dan doe ik dat nu maar. Ik ga jou net zoveel pijn doen als jij mij hebt gedaan." Zegt hij grijnzend. Meteen nadat hij dat heeft gezegd hoor ik Liam schreeuwen. Ik kijk met een ruk om en zie dat ze Liam pijn doen. "Hod up, Teik em kik raun. Alsjeblieft stop, laat hem leven." Zeg ik nu huilend. Mees grijnst alleen maar. Ik zou nu zo graag naar Liam toe rennen en hem helpen maar deze touwen houden mij aan dit bed geketend. Ik zie Mees een mes pakken. Hij loopt op Liam af en begint met kleine sneetjes maken in zijn armen. Ik

zie dat Liam wil schreeuwen van de pijn maar zich sterk houd voor mij. Zo blijven ze een tijdje doorgaan. "Mees stop alsjeblieft stop." Smeek ik. "Daun ste pleni." Zegt Mees en ik haal opgelucht adem. Zijn handlangers en hij stoppen met Liam pijn doen. "Dan gaan we naar jou toe." Grijnst Mees. Hij loopt richting mijn oor. "Ik ga je zoveel pijn doen en daarna vermoord ik hem voor je ogen en dan mag jij lekker toekijken. En daarna ben jij aan de beurt. Oh en nog iets ik word dan de nieuwe leider van het dorp." Zegt hij. Waarna hij naar mijn buik toeloopt en ik besef wat hij gaat doen. Ik begin tegen te stribbelen en probeer mijn buik zo goed en kwaad als het gaat te beschermen. "Blijf eens stil liggen prinsesje. Dan gaat alles zoveel makkelijker." Zegt Mees. "Nooit je blijft van mijn kindje af, je hebt geen recht om mijn kindje ook nog van me af te pakken." Zeg ik kwaad. Het enige wat Mees doet is grijnzen. "Je hebt Thijs al van mij afgepakt en toen bijna Liam, en nu wil je ook nog mijn kind hebben? Je krijgt mijn kind niet hoor je me. Nooit." Schreeuw ik nu nog bozer.

Dan zie ik in mijn ooghoek Lavita aankomen met nog een aantal anderen, sommige herken ik anderen heb ik nog nooit gezien. "Mees je laat haar met rust. Je hebt al genoeg mensen pijn gedaan." Hoor ik Lativa zeggen. Ik let niet meer op Mees maar kan alleen Lativa nog maar zien. Dan voel ik ineens een steek in mijn buik en ik schrik op. Ik zie een bloedvlek door mijn kleding heen komen en daarna gaat alles heel snel. Ik zie Lativa naar voren duiken en Mees bewusteloos slaan met een pot. Dan zie ik alle mensen die ze heeft meegenomen de handlangers van Mees vermoorden terwijl die terug vechten. Ik zie nog net hoe Liam naar mij toekomt en dan begin ik zwarte vlekken te zien. Voordat ik wegzak hoor ik Liam zeggen "Blijf bij me Nova, blijf bij me." 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top