Znowu musieli współpracować, walczyć ramię w ramię, zaufać sobie.

A jednak Chuuya wciąż po tylu latach nie potrafił mu wybaczyć.

Stali naprzeciwko siebie w pokoju hotelowym, gdzie odpoczywali przed właściwą akcją podczas jednej z podróży służbowych.

Nakahara wziął głęboki oddech i pokonał dzielący go od bruneta dystans, by połączyć ich usta w dość brutalnym, długim pocałunku. W tym samym czasie dłoń w rękawiczce sięgnęła do krawata Dazaia, zsuwając powoli spinkę z bolo.

Rudowłosy, odsuwając się, zacisnął dłoń na kamieniu w kolorze jego oczu, by zaraz szkło posypało się na ziemię.

A od ścian pomieszczenia odbiły się słowa, że Dazai nigdy na nie nie zasługiwał.

I tym idealnie na sto słów drabble rozpoczynam ten zbiór idiotycznych pomysłów. Niby możecie  liczyć, że następne twory będą lepsze (i dłuższe), ale ja znając siebie niczego nie obiecuje