17. Sen
Sen; gözümün gördüğü o anda kalbimin sevdiği,
Sen; sesini duyduğum o anda ruhumun hapsine girdiği,
Sen; gözlerimi yumduğum her anda işgal eden beynimi,
Sen; her kelimenin anlamında, her duygunun varlığında,
Sen; vazgeçilmezlerin en başında, durağansın yitip giden zamanda,
Sen; nefes alırken içime çektiğim, her geçen gün içimde büyüyen,
Sen; sessizliğimin sesi, kalbimin en hüzünlü nağmesi,
Sen; gördüğüm en deli fırtına, yağan en şiddetli yağmur,
Sen; iliklerime kadar ıslandığım, ruhumdan damlayanım,
Sen; ateşler misali yandığım, küllerimde bile Sen...
< E.Y. >
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top