17. Sen

Sen; gözümün gördüğü o anda kalbimin sevdiği,

Sen; sesini duyduğum o anda ruhumun hapsine girdiği,

Sen; gözlerimi yumduğum her anda işgal eden beynimi,

Sen; her kelimenin anlamında, her duygunun varlığında,

Sen; vazgeçilmezlerin en başında, durağansın yitip giden zamanda,

Sen; nefes alırken içime çektiğim, her geçen gün içimde büyüyen,

Sen; sessizliğimin sesi, kalbimin en hüzünlü nağmesi,

Sen; gördüğüm en deli fırtına, yağan en şiddetli yağmur,

Sen; iliklerime kadar ıslandığım, ruhumdan damlayanım,

Sen; ateşler misali yandığım, küllerimde bile Sen...


< E.Y. >


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top