Viviene.

"Seryoso bang walang laman ang pantry mo? Paano ka kumakain?" Reklamo ko habang itinutulak ang grocery cart sa supermarket sa ibaba ng condominium ni Rebel. Dinaan niya akong muli sa ngiti niya.

"I have my meals delivered."

"Bakit ngayon walang dumating?" Tiningnan ko ang nutritional facts ng isang granola bar pack at nang makumbinse ay inilagay iyon sa cart.

"Meron, pero pang-isang tao lang. Hey, I told you we can eat out."

Umiling ako. Puro gastos ang alam ng mamang ito. Nagpamaywang ako. "I can cook my meals, sweetheart. Hindi naman lahat ng magaganda, maihahambing sa cotton buds ang laman ng utak. I am better than any woman you have bedded." Proud na deklara ko. Lumapit sa akin si Rebel at pilit na tinakpan ang bibig ko. Luminga pa siya sa paligid na akala mo naman ay nagsiwalat ako ng isang classified secret ng mga Amerikano laban sa mga terorista.

"Viviene, lower your voice. The last thing I want is—"

"The people will know that you are screwing me, alright.." Bulong na asik ko. Nagsalubong ang kilay niya.

"It is not that. I don't want them to see you as a s*x object because you are fvcking not."

Sinimangutan ko siya, "Eh kasi naman ikaw na damuho ka, kung hindi mo sana inilabas ang scandal ko—"

"Alright, I am sorry. Yun lang naman ang naisip kong paraan para lumapit kang muli sa akin. Ayoko nang tinatanggihan ako." Sinabayan niya ako sa pag-lalakad.

Shi-noot ko ang isang pack ng lemons doon sa cart at kumuha din ako ng isang dosenang mansanans.

"At bakit mo naman gustong lumapit ako sa'yo, aber?"

"If you are waiting for me to inflate your ego, I won't, Viviene. I just badly wanted to be inside you, that day."

"Bastard." I sneered at him. Itinulak ko muli ang cart at kumuha ng mga sangkap sa naiisip kong lutuin na shepherd's pie.

Si Rebel na ang nagbayad sa lahat ng pinamili ko. Naturalmente, wala naman din akong pera. Pinagtulungan naming iakyat ang lahat ng groceries niya. I started moving as soon as we entered his unit. Pinanood ako ni Rebel na maghiwa ng mga sangkap. He's lazily resting his chin on his fist as he ogle me. Gusto kong tusukin ang magaganda niyang mata dahil hindi man lang niya ako naisipang tulungan.

"Anong mga paborito mo?" Tanong ko para awatin ang katahimikan.

"Nothing in particular. Hindi ako mahilig kumain. I just eat because my body needs food and nutrients."

Kumunot ang noo ko at sinimulang hinaan ang apoy sa iniluluto ko.

"Kung hindi kailangan, hindi ka kakain?"

"Hindi. We do things to be exactly like human, Viviene. Nag-aaral ka para matuto, nagta-trabaho para kumita ng pera."

"Oh, so you'll get me a ring dahil kailangang makita ng mga tao na may relasyon tayo. I bet, we will get engaged because expected na meron kang asawa. That is more human, isn't it?"

"Are you being sentimental now, Viviene? Naniniwala ka din bang merong halaga ang kasal? It is just a piece of paper. Sa mundo natin, most couples were married because it will create a stronger empire to both families."

Natanga ako ng bahagya dahil sa kaniyang sinabi, "Kung ganon, bakit ako ang napili mong ipakilala sa pamilya mo? Wala akong empire, Rebel. Oo nga't reyna ako ng kagandahan pero walang pera doon. Pawang alindog lang ang kontribusyon ko sa madlang people."

"We will not get married, Viviene. We will just act as if we are so serious that we want to get married. Isang gabi lang iyon, pagkatapos non, magkanya-kanya na tayo." Diretso ang mga mata niya sa akin na para ipakitang desidido siyang gawin iyon.

Parang may kaunting tinik ang dumaan sa aking lalamunan. Oh, come on, Viviene. 'Wag mo sabihin mamimiss mo ang kagaspangan ng lalaking iyan.

"This is done." Sabi ko kasabay ng pagpatay ng apoy.

Pagkatapos naming kumain ay lumabas kami ni Rebel. Almost 2 hours before the mall closes. Hindi pa din maka-get over si Rebel sa iniluto ko. He was raving about it. Biglang naging fanboy ang loko.

"You are a good cook, Viviene. That's a bonus on my part. A fckable girlfriend and a cook." Inakbayan ako ni Rebel at hinapit papalapit sa kaniya. He was smiling ear to ear. Parang nanalo sa lotto ang loko loko.

"I want a salary as a Chef. Since kakain din naman ako, you can pay me P 30,000 monthly for the service." Napailing si Rebel pagkatapos ay pinatakan ako ng halik sa noo.

"Deal."

Tiningnan ko ang maliliwanag na ilaw sa palibot ng mall. Hindi ko maintindihan ang trip ni Rebel. Inaya niya akong bumili ng engagement ring on a limited time. Dalawang oras lang ang ibibigay niya sa akin para pumili para siguro patunayan na walang halaga iyon. It is all fun for him, ganon din naman sa akin. Kung gayon, I have a game plan, plano kong hindi tingnan ang disenyo, doon na lang sa pricetag. The more expensive, probably the better. Then I'll have the best engagement ring that will be everyone's envy.

Sa isang pinakaeleganteng jewelry store kami nagpunta, yun ang itinuro ko. The staff was smiling at us from ear to ear. She recommended few good pieces pero dahil ang pinakamahal nga ang bibilhin ko, I was looking at the tags. Until my eyes landed at a simple looking ring with a small diamond inside the heart embellish. Parang may automatic connection ako doon sa singsing at itinuro ko iyon sa saleslady na napakunot ang noo.

"This one, Ma'am?"

Oo at hindi iyon lumayo sa disenyo ng mga singsing na libre sa chichirya noong bata pa ako, only that it is white gold with a real diamond in it, but that's it, the ring reminded me of my childhood, the happiest days of my life. Nung buhay pa si Papa at si Lolo, marami pa kaming sasakyan, mga taong nagmamahal. Sometimes, I just wish to go back. Nag-init ang sulok ng mga mata ko at agad kong kinapa kung may pumatak na luha, ipinagpasalamat ko na wala naman. I felt Rebel's hand on my waist, hugging me from the back.

"Are you sure?" Sinilip ako ni Rebel. I looked at the ring's pricetag and it is much cheaper than all of the others offered by the saleslady. Tumango ako at ngumiti. Hindi dapat namimili kapag overflowing ang emotions, pumalpak ako na pagastusin si Rebel ng mas malaki.

Binili nga iyon ni Rebel. Bago kami umalis sa jewelry store ay kinuha niya ang kamay ko at inilagay doon ang singsing na napili ko, ang aming 'engagement ring'.

It feels different having something on my finger, parang nabuo ang pagkababae ko. Lalo na't hawak ni Rebel ang mga kamay ko.

Ah, no! Hindi ako magpapaloko.

This bastard wants me to get a piece of this happiness. Titiyakin kong hindi ako masasanay.

"Iuuwi mo na ba ako?" Tanong ko kay Rebel nang makasakay kami sa sasakyan niya.

"No, I still want to fck. I'll get you home before 12."

Napangisi ako. "Your words, Rebel.."

"I don't sugarcoat things.."

Indeed he doesn't. Parang niyanig ang buong unit niya habang nasa ibabaw ko siya at hawak kamay kami. We were hungrily having s*x and screaming for more. I can feel my ring as he pressed my hand tightly while he repeatedly thrusted and pant on top of me.

His tongue ravage my mouth, marking every corners of it as his. Hinila niya ako dahilan para sa mapaupo ako sa kama. Only that my behind facing him. He was still starving with s*x and I couldn't complain. Kinuha niya ang parehas na kamay ko at pilit na pinakapit sa headboard. He pumped me with a heavy thrust. Making me feel his size despite of my walls tightening with his raggedness.

Malalakas ang naging pag-sigaw ko ng kanyang pangalan. Swear, I hope that his condo is soundproof, tiyak na mabubulabog ang buong building kung hindi.

"Fvck Baby, that's it. Grind your hips for me." In a rasp voice he demanded. I was circling my hips while crying in pleasure. I don't want to finish but I keep on reaching the seventh heaven. My orgasmic explosion is unstoppable and the heat is burning my skin already.

Hinawakan niya ang aking balakang. Rebel keeps on forcing himself to me. His reflection on the mirror said that he's on the verge of spilling his juice but he is not slowing down at all. Pinapanood niya ang aming mga sarili sa salaming nasa ibabaw ng kanyang headboard.

"I am near, fvck!"

One more thrust and he collapsed. We were both sweating and heavily breathing. Wala sa sarili akong pumikit, kasabay ng nanghihinang pag-ngiti.

"Let's get you cleaned up." Naramdaman kong umahon ako sa kama, ang sumunod kong naramdaman ay ang mainit na tubig sa aking buong katawan.

"Am I hurting you?" Nagulat ako sa tanong na iyon ni Rebel. I shook my head. Hindi ko naman nararamdaman ang sakit kapag magkaniig kami.

"I am sorry, I cannot help it. I'll try to behave more next time."

"Wow, ikaw ba yan?" I chided.

"Is this the life you want to live, Viviene? O nagrerebelde ka lang sa Mommy mo?"

Hindi ako sumagot. Hindi ko tiyak kung alin. As far as I know, I am enjoying this. But of course, he doesn't have to know.

We spent few more minutes at the tub before Rebel sent me home.

---

Rebel.

"Rebel, I am so happy that finally you gave me a chance to dine with you. Naisingit mo din ako sa schedule mo." Naiiling si Madison habang ngumunguya ng salad. I shrugged.

"I am just busy." We were at my building's cafeteria. Madison is working for me as the Vice President for PR for three months now. Dalawang buwan doon ay ginugol niya sa training sa Brussels at kakabalik rin lang niya ng bansa.

"I hope that it is important. Knowing you, kung ano ano lang ang ginagawa mo para mainis ang mga magulang mo. Kailan ka ba titigil? Come on, let's get married!" She kidded. I wiped my mouth with the table napkin.

"Are you ready?" Tumaas ang kilay ko, sumakay sa kanyang biro. "But seriously Maddie, I am engaged."

Huminto sa ere ang tinidor na hawak ni Madison.

"Y-you are what?"

"Engaged! Surprised? You should tell Mom about it." Inayos ko ang kubyertos sa aking plato at nagpunas muli ng table napkin sa labi. "I am done here. The bill's on me. Have a great day, I still have an important meeting."

"Rebel! We were invited by Chef Alex on his restaurant opening. That is tonight. You know your Mom will be happy if we will go together."

"Invite Mom instead. She will love it. I have someone taking care of my meals and believe me, it is delicious." Hindi ko na siya nilingon habang naglalakad ako papalayo.

My heart jumped with excitement. I sure will be expecting calls this day. Madison don't like to end up with me, neither. Napipilitan lang siya dahil hindi niya kayang suwayin ang kanyang mga magulang. I am just doing a favor for her too.

---

Viviene.

"Nandyan ba si Rebel?" Napangiwi ang receptionist nang makita ako na siyang ipinagtaka ko. It was just a regular day where I always see Rebel at his office before his day ends. Sabay kaming nagtutungo sa condo niya para maipagluto ko siya.

"Miss Viviene, nandoon po sa itaas. But I don't think this is a good time. Sasabihin ko na lang po kay Mr. Villafuerte na dumating kayo at kitain niya kayo kung saan. But right now—"

Kumunot ang noo ko, "What do you mean, Myla? Pinagbabawalan niya ba akong umakyat?"

Naghimagsik si Kitty, ayaw na ayaw niyang pinagbabawalan sila ng boyfriend niya.

Umiling si Myla na para bang tinatawag ng kalikasan. "H-hindi sa ganoon, Miss Viv.."

"Ayun! Ayan si Viviene! Totoo nga!" Sabay kaming napalingon sa grupo ng press na merong malalaking camera. Napaatras ako. Pinlano kong magtago sa plantbox pero hindi natuloy. May isang malaking kamay ang humila sa akin at nagkagulo ang media nang makita ako.

"Totoo bang si Rebel Villafuerte ang boyfriend mo? Madalas daw kayong makitang kumakain sa labas!"

"Merong isang reliable source ang nagsabing bumili kayo ng singsing ni Rebel, totoo bang engaged na kayo?"

"Totoo bang si Rebel ang kasama mo sa scandal mo, ha Viviene?"

Para akong pinipisang lata at agad na pinagpawisan sa mga katawang nakadikit sa akin.

"Sandali.." Bulong ko. Trying to push some people away for a personal space.

"Viviene, totoo bang ikaw ang flavor of the month ni Rebel ngayon?"

Flavor of the month? Mukhang hindi ako nakapagresearch ng mabuti. Merong tinatawag na flavor of the month ang lokong yon? Akala ko ay private person siya? Merong isang socialite magazine ang halos ihampas sa mukha ko at nakita ko doon si Rebel sa cover, merong maliit na litrato sa isang social function kung saan meron siyang ka-date na pamilyar na babae na nakasuot ng pulang gown.

Right! Hindi sa tabloid nasusulat si Rebel. Hindi kagaya ko. Ang lugar niya ay sa mga society pages, sa mga mamahaling magazine para sa mga mayayaman. Tinitigan ko ang litrato. Ramdam ko ang paninibugho ni Kitty sa nakikita ko. Mukhang masayang masaya si Rebel doon sa litrato. Kita pa ang gilagid niya sa pagkakangiti niya habang nakatingin sa babaeng mukhang kapatid ni Ara Mina sa Mano Po 6.

"Calm down, calm down people." Natigilan ang lahat doon sa nagsalita. Pati ako ay napatingin ding sa babaeng nag-lalakad papalapit sa amin. Ibinalik ko ang tingin sa magazine na ipinagduduldulan sa akin ng reporter, lumipat sa babaeng papalapit.

Siya nga!

A woman probably with a Chinese descent was striding towards us. Nakasuot siya ng itim na floral dress na mas lalong nagpatingkad ng kaniyang puti. She has a long, straight, boring hair. Manipis ang make up. She crossed her arms and stared at me with grace and class. Napaatras ang lahat. I stood my ground, nakipagtagisan ng titig sa babaeng intsik.

"Miss Madison." Nagsingisian ang mga press at tiningnan ako ng mapanghusga. Alam kong ikinukumpara agad nila ako sa babaeng katabi.

"Rebel and I are still dating. Ano ba yang pinagsasasabi niyo?" Tumawa siya. My eardrums are not so happy with the sound that vibrated from her diapraghm . Parang sinisino ako non at iniinsulto.

"Pero marami pong nakakakita na kumakain sila sa labas."

"Of course! Miss Joson is our endorser."

Our?

Viviene, kung nag-aaral ka pa ay tiyak na babagsak ka sa thesis at research papers. Sino ba ang Madison na ito? I was itching to fish for my phone and search her name on google. Tiyak kong kalibre din ni Rebel ang babaeng ito.

"Look, I don't know where you got the news but Rebel and I are still going out. Katunayan nga, we will be having dinner at the newly opened restaurant in Makati. Gusto ko sana kayong imbitahin kaya lang ay strictly by invitation lang ng Chef ang opening. But you can wait outside if you want. Huwag ngayon. It is office hours." Tumingin pa si Madison sa kaniyang wrist watch at ipinakita muli ang million dollar smile niya sa press. Para namang nabighani ang lahat sa kaniyang sinabi at sumasang-ayon na tumango.

Maya maya pa ay nagsialisan ang lahat ng mga ito sa kanyang paligid. Nanatili si Madison sa kaniyang kinatatayuan, ilang segundo pa ay naglahad ito ng kamay.

"Madison Tiu, Vice President for PR of Blue Cavit."

Kinuha ko ang kamay niya at bahagyang ngumiti.

"Viviene, right?" Siya na ang nag-tuloy. Tumango ako. "Nakita mo namang hindi maganda ang impluwensiya mo sa kompanya. Hindi ko ba naman alam kay Rebel kung bakit hindi ka pa binibitawan as endorser. Wala ka namang career."

Nag-init ang mukha ko sa galit. "Sino naman ang kukunin, ikaw?"

Mahina siyang natawa, "You see, Miss Joson. Hindi ko kailangan magbilad ng katawan para kumita ng pera. I have brains. Merong mga ipinanganak na kagaya mo para gumawa ng trabahong iyan. Hindi ako bulag, alam kong nilalandi mo si Rebel para sa mas marami pang pera. Seems like this company is not paying you enough. Huwag kang mag-alala, isa-suggest ko kay Rebel na dagdagan ang talent fee mo para hindi ka na parang langaw na pabalik pabalik dito."

Kumuyom ang kamao ko. "Kung langaw man akong pabalik balik dito, malamang meron akong naaamoy na bulok sa opisinang ito."

Nasalubong ang kilay ni Madison nang humakbang ako papalapit sa kanyang leeg at sininghot siya. Bumakas ang mapanganib na kunot sa kaniyang magandang mukha. "Rebel must fck your brains out pero hanggang doon na lang iyon. I am going to marry him and he's just playing around because he knows that he will still end up with me."

Iniangat ko ang kamay ko, "Nakikita mo 'to?" Pagmamalaki ko. "Engagement ring namin ito ni Rebel. Pakakasalan niya ako dahil wala siyang pakialam sa mga paniniwala ninyong lahat na makakabuti sa kanya na magpakasal sa isang mayamang Intsik na insecure na merong boring na buhok at malamang equally boring din sa kama."

Hindi man lang nagbago ang stoic na ekspresyon ni Madison, "Sorry to break the news for you, Darling, pero ika-sampu ka nang nagpakita sa akin ng engagement ring na mula kay Rebel. See you around." Tinapik pa ni Madison ang balikat ko at saka ako nilisan.

I was lost for a moment. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Binatukan ko ang sarili. Do I really feel shocked na hindi totoo ang pinagsasasabi ni Rebel? That he's just playing all along? Naniwala ba talaga akong ako ang tanging binigyan niya ng prebiliheyong lumabas sa madla bilang fiancee niya? Wow, that guy has the audacity to lie to his ally!

I know that this is just a game but fck, nakakainis isipin na pinaglalaruan niya din ako sa loob ng laro na parehas kami ang bumuo. He could have just tell me that he's engaged to almost everyone!

Tumunog ang cellphone ko habang nag-lalakad ako sa di kalayuan sa opisina ni Rebel. Lumabas na ako dahil parang kinukulang ako ng hangin. It was Rebel. Pinatay ko ang tawag saka ako pumara ng taxi. Swerteng nakakuha naman agad ako.

"Saan po tayo, Ma'am?"

Sinabi kong dalhin ako sa isang sikat na park sa gitna ng Makati. Napapikit ako sa masakit na menstrual cramps kasabay ng panlalambot ng loob.

'Jusko Kitty ha, wag kang iiyak. Nakakawala ng poise ang ganon. Hindi kita pupwedeng punasan dito.'

Hindi ko matandaan kung ilang oras akong nanatili na nakaupo sa damuhan nang marating ko ang park. Ininenjoy ko ang katahimikan kahit pa inabot na ako ng gabi. Hanggang sa isang grupo ng media ang nakita kong papalapit sa akin.

Tumayo ako at pinagpagan ang pang-upo. Balak kong salubungin ang media pero mukhang hindi naman nila ako nakita. Nagmamadali nilang tinungo ang isang restaurant at nag-abang doon. Nasa likuran nila ako. Nagkaroon ng maliit na komosyon nang bumukas ang ilaw at lumabas doon ang iniintay nila.

Si Madison, at si Rebel.

Totoo ngang may dinner date ang dalawa. I felt my heart contracted for a few seconds. Wala sa sariling napigil ko ang paghinga. Hinabol ko ang sariling hangin. Parang hihikain pa ata ako. I immediately searched for my inhaler for some puff.

"Wow! Totoo ngang nasa date kayo!" Bulalas ng isang reporter nang nasa tapat na ng bibig ko ang inhaler. Natigilan ako at ang tsimosang ako ay mas pinili pang makinig.

"So it is Madison all along, huh! Gumagawa lang siguro ng ingay ang Star Maker para makaahon si Viviene kaya may mga ganong balita."

Napakagat labi ako. Hindi ko nagustuhan ang kanilang paninisi sa management ni Bobby. Hindi ko na ginambala si Bobby simula nang lumabas ang scandal ko dahil ayoko na ding mahirapan siya sa akin. He's a good friend. Kinakumusta niya ako once in a while and he's happy when I assured him that I am fine.

"Ganyan naman si Bobby, palugi na kasi ang kanyang negosyo!" Sabad ng isang reporter.

'Mga walanghiya!' Gusto kong isigaw.

Naramdaman ko ang mainit na patak sa aking braso. Maagap kong pinunasan ang luha ko at saka dalawang beses pinindot ang inhaler ko para tulungan akong huminga. Mabilis ako na tumalikod na habang walang nakakapansin.

"It is true that I am engaged." Natigilan ako sa paghakbang. "To Viviene Joson." Mas lalong umingay ang grupo. Hindi ko alam kung babalik ba ako o magtutuloy tuloy sa paghakbang. Naramdaman ko na lang ang brasong pumalupot sa akin. Kasunod ng mainit na halik sa aking mga labi.

Nakarinig ako ng tilian, pati ang maliliwanag na pitik ng kamera. My tears froze but my heart beats errantically. Gustong humulagpos mula sa dibdib ko.

Hindi ko alam kung totoo pa ba ito. O kung ano ang totoo.

♁☆♁☆♁☆♁☆

Maayong gabi-i mga marufokfok!!! Kumusta kayo?? 

Social media accounts:

Facebook Page: Makiwander

Facebook Group: WANDERLANDIA

NOTE: Answer the SECURITY QUESTION so that you will be approved

Twitter & Instagram: Wandermaki

Go to my wattpad profile and follow me for more stories.