Pakihunting yung kamukha ni Lulu!:")
----------------------------------------------------------------------------------------------
"I know you, Luhan. I told you, lie to everyone else but not me." I quirked a sardonic eyebrow and before I could say a word to defend myself, Sehun continued, keeping his voice low, not caring if he sounded furtive. "Because if you really don't-" Bumaba ang tingin ko sa daliri nyang kinakalabit ang kaliwang kamay ko. Natatakpan yun but still twinge of nervousness filled my system thinking that Kharin might see it. "Your body won't react like this. I could feel you're tensed."

"Nilalamig lang ako."

Wala kasi akong panty. Charing!:x

"Really?" Bumaba ang tingin nya sa labi ko. "The taste of your lips is still the same. Is Kharin a good kisser too? Can he make you lose your mind with just a kiss?" Again, he glanced at my lips. He bit his lips as if on purpose?!

"Oo, napapaheadbang ako. Minsan nga tumama sa noo nya, napalakas kasi. Ang wild eh, wahaha." Tumawa ako ng peke. Nagyayabang kunwari. "Kaya ayon, diretso nalang. Diretso tulog nalang." Ang OA lang ng sagot ko. Kharin is a good kisser too but if I will make fair comparison, nothing beats Sehun's expert lips. Napailing ako nang sumagi agad sa isip ko ang nangyari kanina. Ok. Fair comparison lang naman ito eh. Luhan, wag kang naghihigad dyan. "Is Yna a good kisser too? Can he make you lose your mind with just one touch?" I asked back.
.
.
.
"No." he paused, "Only you."

"Pfft. Shut up." I murmured.

"How do you want me to shut up? With my lips pressed against you? Or with your lips pressed against mine?" Tinignan ko sya ng masama. It's still the same thing. Flirting is he's style huh? Napakalandi nyang lalaki! Kaya tumataas ang presyo ng langis! Kaya bumabagsak ang ekonomiya! Hindi ito kasalanan ni Pnoy! Walang kasalanan si Minion! Kasalanan ito ni Sehun! Ipatosta na natin ang hotdog!

Magsasalita pa sana ako eh pero may brasong pumulupot sa leeg ko. Nang tingnan ko kung sino yun, si Kharin. I swallowed an imaginary lump. "Itong asawa ko, bakit ang tagal mo namang bumalik? Anong pinaguusapan nyo?" Nakangiting tanong nya tsaka nilapit ako lalo papalapit sa kanya, giving me a peck on my head. Siniko ko lang sya.

He don't need to show off.

"Just business?" I answered.

"Ganun ba, asawa ko?" Kharin said with a muffled of laugh. Hila pa sya nang hila sa akin papalapit sa kanya gamit yang braso nyang nasa leeg ko pa rin. "Galing talaga ng asawa ko. I am so proud of you!" Napailing lang ako. Minsan talaga, nauulol din tong si Kharin eh. "Lalo kitang minamahal tuloy araw araw. Hindi ko alam kung bakit, may taong nanloko pa sayo?!" Hinawakan ko ang braso ni Kharin. I know, pinapatamaan nya si Sehun.

"Kharin, halika na." sambit ko.

Napalingon kami nang biglang may umiyak. Paglingon namin, si Hansol habang buhat buhat ni Mae Harrot at papalapit sa amin. "Madam, umiiyak si bebe boy. Naalimpungatan. Jeske! Ang forever ko!" bulalas nya nang makita si Sehun. "Santa bayo! Ina ng kalandian, salamat! Neseen ne eng ruler?!" Binatukan ko tuloy sya. Ano namang gagawin sa ruler? Aba? Balak sukatin ang ano... ano, ano ni Sehun?

"Eomma, taan ti Luna?" Hansol said.

"Kasama sila Kuya Asher mo."

Kinuha ko sya kay Mae dahil ang loka eh, naglalaway na. "Ser, englighten me. Tirikan mo ako in tagalog!" I snapped my forehead. Hinila ko ang buhok nya. Ang landi. "Madam, wag kayong makasarili! May fafa Kharin na kayo oh! I have my right to make landi landi! It's my inborn humanity!" Ano daw?

"Ay jusko, Mae." bulalas ko.

"Hansol, still remember Tito Sehun?" Kharin asked and Hansol his his face on my neck. "Why are you hiding? You should greet him. Nakalimutan mo na ba? Didn't I tell you to aleast try to be friendly?" Napaharap ulit si Hansol at tinignan si Sehun. "A good boy listens to his parents. Good boy si Hansol, di ba?" Tumango naman agad si Hansol. Kay Kharin lang talaga sya nakikinig ng ganito. Nakikinig sya sa akin pero hindi ko sya kayang kumbinsihin kung ayaw nya talaga but with Kharin, wala pa ngang ilang minuto susunod na sya.

"Hello, Tito Thehun." Pagkatapos nya sabihin yun, pumulupot na ulit sya sa leeg ko. Tinignan ko si Sehun, ngumiti sya tsaka ginulo ang buhok ni Hansol. Hinawakan ko ang kamay nya at agad syang pinigilang gawin yun. Humarap ulit si Hansol. "Don't! Appa lang gulo buhok ko! Kati bebe ako Appa! Hindi naman ikaw Appa ko eh!" Maktol nya.

Pero sya ang tatay mo, naisip ko.

Anong ginawagawa ko?

"Pasensya na, Sehun. He just don't like when somebody else is touching his head." pageexplain ni Kharin sa mahinang tono. "Come on, Hansol. Don't talk like that, he's older than you." pangangaral nito at kinuha si Hansol sa akin. Naguguilty tuloy ako. Sobrang attached na kasi si Hansol kay Kharin, paano na kung malaman nyang hindi si Kharin ang totoong tatay nya? He'll break down. He'll get mad at me for lying. Hansol is not like the other kids na masusuyo mo lang ng candy. Hindi sya basta nauuto eh.

"May ice cream kayo?" Asher asked.

"Meron." Tinignan ko muna si Kharin at Sehun bago sinamahan si Asher sa kusina. Sinalinan ko so sya sa baso ng chocolate ice cream. "Okay na ba ito? Dagdagan ko pa?" Tumango sya. Luh? Binigay ko nalang sa kanya. Hindi ko na sinalin sa baso. "Magtira ka nalang dyan. Takaw nitong bata na to." sabi ko at ako nalang kumain nung sinalin ko sa baso habang pinapanuod syang kumain. Ang sarap nyang panuorin?!

"Birthday ko naman eh." aniya.

"Hindi mo birthday to, ano ka."

"Kaninong birthday to?" aniya.

"Birthday ko? Bakit?" I lied.

"Eddie wow. Ikaw na may birthday."

Gago tong batang to. LUL.

"Can I have some?" Sehun asked.

Hindi nya talaga ako titigilan ano?

"Nilawayan ko na ito!" Tinakbo agad ni Asher yung ice cream. Katakawan ng batang yun oh. Nagulat ako nang kunin ni Sehun ang hawak kong baso ng ice cream. Kumuha sya dun gamit ang kutsarang ginamit ko. Depruta. I grabbed back the cup. Hindi na yung kutsara. Dapat hindi ko nalang sya pinapunta dito? Mabuti na nga lang hindi kami nagaway ni Kharin. Thank god kasi hindi mainitin ang ULO nito.

"Why not use this spoon?"

"Ginamit mo na yan." I said.

"Nalasahan mo na naman di ba? Ni wala kang paki kahit lunukin mo." I rolled my eyes. Nilagay ko nalang sa ref yung baso. Nakakawalang gana. Sana nga at sinama nalang pala nya asawa nya. Lalandi pa kaya sya nun?

"Throwback thursday ganun?!"

"Good times are hard to forget." he took a deep breath. "You're too hard to forget." Hindi ko sya nilingon. Fck. Aalis na sana ako pero hinawakan nya ang braso ko. I looked at him tsaka ko naibagsak ang balikat ko. Too hard to forget? Pero nagpakasal sya sa iba. :x

"Sehun," he cut me off.

"Why Luna and Hansol?" he asked.

"Not just dahil nandun ang name ko, LU sa Luna and HAN sa Hansol but because, Luna in latin means moon and Sol in latin is sun. Dinugtungan ko lang ng Han kaya naging Hansol. Sila na ang nagbibigay 'liwanag' sa buhay ko." Nakangiti sa sariling sabi ko at napatitig nalang sa sapatos ko.

"I'm willing to be your star?"

"Ulol." simpleng sagot ko. Natawa sya sa sagot ko. I stared at him while he's laughing. Ngayon ko nalang ulit narinig ang tawa nya ng walang halo na bigat? "Ano pangalan ng anak mo kay Yna?" Maya maya ay tanong ko.

"Hanse." he answered.

"Bakit-" Napahinto ako.

Hanse? As in LuHAN and SEhun?

I remained quite. Naguguilty ako eh? Nauunahan ako ng takot ko, na baka kunin nila ang kambal lalo na at gusto ni Lolo Sonmig ng babaeng apo. Baka kunin nya si Luna. Ayokong mangyari yun. Ayoko na ng gulo. Tama na yun.

"Hansol and I are the same when I was still a kid. I only want Lolo Sonmig to pat my head." Natatawang sabi nya. I bowed my head. So nakuha ni Hansol ang trait na yun ni Sehun? The two of them are so alike even the strands of their hair. "You have two nice kids." I stared at him. "Naiinis ako, Luhan. I don't know how to deal with this so much jealousy. Bakit ba hindi ako?!"

"What if kung ikaw Sehun?" Napatitig sya sa akin, "I mean, kung nagkaanak tayo nun. Magloloko ka pa rin ba? May darating pa rin kayang Yna?" Nakurot ko ang hita ko. Why am I even asking this? Parang gusto kong ilublob ang sarili ko sa pool. Nakakainis naman. I want to take it back but I already said it. Gusto ko malaman ang sagot nya.

"One thing is for sure, dala mo pa rin ang apelyedo ko." Napalunok ako sa sinabi nya. "Paano naman kung ako pero tinatago mo lang sa akin?" I took a step backward. Bakit ganito na ang usapan namin?! "Naiisip ko lang ang possibility na yun. If that is the case, I will force myself to you. Alam mong ayaw na ayaw ko," Lumapit sya sa akin para bumulong. "kapag hindi ko nakukuha ang gusto ko. I will take you back and the kids. Hindi kita titigilan hangga't hindi kayo sumama sa akin ng mga bata dahil ayoko ng idea na may ibang nagtatataytayan sa anak ko." he gave me his prying eyes. FCK

"Sehun, wag masyadong seryoso."

"You know me, I don't joke around." he muttered. "I will do everything just to bring our lives back the way it used to be." Kinorner nya ako ulit doon sa counter. Parang kanina lang to ah?! I panicked. Baka may makakita ulit sa amin! "And I will punish you for what you did, for lying to me, for hiding them from me. I will punish you with my lips." he glanced at my lips, "I'll kiss and bit your lips so damn hard until your lips swollen." Nagbara na ata daluyan ng dugo ko? Nanay ko po. Katakot sya. I remembered this line.

He used to threathen me with this.

Oh Dimunyu's comeback ba itu?

Hinawakan nya agad ang wrist ko. "Walang sekreto ang hindi nabubunyag hindi ba? I just find it weird, asking me of what ifs?"

"Deer! It's a miracle! Dinudugo na ako! O TO THE M TO THE G! OMG!" Napalayo kami sa isa't-isa ni Sehun dahil sa biglang pagsigaw nitong si Kyungsoo. "Ay? Mas nakakabiglang makita kayong magkasama kesa sa paglabas ng regla ko ha?" Napailing tuloy ako. Regla daw. Regla sa ilong? Nilapitan ko sya at tinignan ang likod nya. Nakawhite pants kasi sya. Boom!
.
.
.

"Bumakat lang ang bulaklakin mong kepkep short! Feelingera nito!" Binatukan ko sya. I kennot sa bulaklakin nya na kepkep shorts na pula pulang rosas. Nakakadepruta!