Someone's POV

Tumayo ako sa gilid ng hospital bed. Krystal woke up at umingay ang makina sa gilid nya na parang natatakot sya. Agad na ibinaba ko ang mask na suot ko. "Glad to see me?" sabi ko at ngumisi, "I'll kill you now para tapos na ang paghihirap mo, Krystal Jung. Vina is right, you're now useless anyways." her eyes widen. "Kanino mo binigay ang isang libro?" Kinalma ko ang sarili ko, fixing my disguise doctor suit, holding at the injection. "You are my biggest mistake. I should've killed you a long time ago... you STUPID."

I tried to calm myself. I planned this all out but the unexpected came up. I still want his fcking EYES for my collections! His EYES as watery as a deer though the other one lost it's beauty but it's enough. "Sleep now you idiot, sleep forever my love." I murmured, plunging the injection into the dextrose. It's something used for euthanasia. Easy to kill.

I watched her as the drug works inside her body and it excites me. "We could've spend years together in secrecy but, you know I hate it when someone breaks the rule." I touched her face to shut her eyes, "Kung di ka lang sana tanga. Di ka sana pumasok." Sinulyapan ko ang 'injection' na hawak ko. This is what I used to kill that kid, Thunder. After seeing me at the park, I acted on my impulse. I quickly planned how to get into his house late at night. Glad, he is STUPID.

Plain stupid to approached me.

Soon, Luhan. Ikaw naman.

"Kyungsoo, una ka na muna ha? CR lang ako, puputok na talaga pantog ko, naiihi na ako. Sandali lang," sabi ng isang lalaki. Natilian ako nang may marinig akong boses. Agad na binuksan ko ang dimlight at nagtago sa gilid ng pinto. Kung hindi ako makalabas ngayon, baka dumating na ang bantay and someone will see me. Isinuot ko na ulit ang mask ko na halos tinatakpan ang mukha ko.

"Oo na, bilisan mo!" sagot ng lalaki. Agad na bumukas ang pinto. Medyo madilim na dun sa gilid ko kaya hindi nya ako napansin.  He walked slowly towards the hospital bed. "Sorry na, Krystal. Sorry kasi tinatawag kitang Hilda short for bruhilda. Kasi I'm so so so naiinggit sa hair mo e-" Napatigil sya atsaka napalingon. Sinakal ko agad sya.

"Die now,"

"Erey... mesequette.."

Nagpumiglas sya habang namumula ang mukha at nanlalaki ang mata nya. "Die! I don't have time!" Pinaghahampas pa nya ang braso ko... Idiniin ko lalo ang kamay ko sa leeg nya. Bakit ba ang daming peste eh?! Nabitawan ko rin sya nang saksakin nya ng ballpen ang braso ko. "Fck," Napaatras ako ng konti. Tumakbo na agad sya sa pintuan.

"Tulong!" sigaw nya na tila nanghihina.

Inayos ko ang mask ko. Lalabas na sana ako pero napatingin ako sa CP nyang nahulog sa sahig. Dinampot ko yun at patay malisyang lumabas. Hindi ako nagpahalata at naglakad lang papunta sa fire exit. Nagmadali na agad ako pabalik sa sasakyan ko. Nahampas ko pa ang manibela pagpasok ko. Boset boset! Fck!

Papaandarin ko na dapat ang kotse nang magring ang phone. Si Luhan. "Penguin! Umalis na kayo dyan! Go home, masama ang kutob ko. Na...naririnig mo ba ako?"

I chuckled and hummed a creepy tone. He don't have time to worry for others, all he need to think about is his safety. Nilapit ko yung voice changer, "I will come and get you, Luhan. Find me to save yourself." I said. Palapitin sya sa akin, yan ang plano ko but then, everything is all ruined. Damn it. Plinano ko lahat, for them to suspect Vina.

I only choose professions of my victims defending on the work she's working with. Why am I doing this? Because, I love messing and torturing something. I left that fake nail too with her finger prints. Calm down. I won't get caught. Not this time.

"Anong ginawa mo kay Kyungsoo?! You bastard!" I heard him say but I ended the call. Pinaandar ko na ang kotse at huminto nang magred ang light. Tinignan ko ang libro na kinuha ko sa bahay ni Krystal bago pa ito makuha ng mga pulis. That woman is stupid.

"Why such lame riddles, Krystal?" Kinuha ko ito at binasa ulit, "You can see me in the mirrors but not on the walls. I appear in memories and minds but, not in vision." Natawa ako't napangisi, "The answer is M. Why d'you love stupid riddles so much?"

Binuklat ko ang isa pang libro.

"I'm something that the doctor have but carpenters dont.... You can see me in the office but not in the malls. Repeat." I read aloud with a grin, "The answer is O." I said to myself. "Now where is the last letter to complete my name? Kanino mo kaya sya binigay? Krystal Jung." I said with gritted teeth as I glanced myself while... removing my mask and gloves at the rearview mirror.

Pinaandar ko ulit ang kotse nang businahan ako ng tao sa likod ko pero hininto ko rin sa gilid nang makatanggap ng tawag. "Hello?"

"Any news?" he asked.

"Luhan is next." I answered.

"Good," he murmured, "Make him suffer. I've waited this long because you promise me this day will come. Do it for your Aunt. No one in Oh family shall experience happiness. I know, you won't disappoint me. Tinolerate kita all these years," he paused, "providing you those injections. Don't get caught, when you do, don't bring up my name." he said.
.
.
.
I smirked, "Yes, Lolo."
---------------------------------------------------------------------------------------------
Luhan

"Anong nangyari?" tanong ni Kharin.

Nagaalala na ako na halos pinagpapawisan na ako ng gamonggong pawis sa noo ko eh. My hands are shaking too. "Si Kyungsoo. I think he encountered the killer. Hindi ko alam, tumawag ako at ito ang sumagot eh. He told me he'll come and get me, Kharin. Nagaalala ako sa bestfriend ko. Buntis pa naman sya, ang saya saya pa naman nya."

"Calm down. Try to call Jongin."

Kinuha ko ang phone ko at sinunod ko sya. Tinawagan ko si Jongin at sinagot nya ito.

"Hello, Luhan?" he answered.

"Jongin, si Kyungsoo?" I asked.

"Nandito, kanina pa umiiyak."

Narinig ko ang boses ni Kyungsoo, "Hello? Luhan? Nandito yung killer! Lalaki sya! Pinatay nya si Krystal tapos sinakal nya ako. Mabuti nalang at nasaksak ko sya ng ballpen kundi baka," Huminto sya at saka napangawa ng malakas sa takot. "Magingat ka, bes. Baka ikaw na lapitan nya." aniya.

"I'm sorry, Kyungsoo." Nadamay pa sya.

"Puntahan natin sila," Hinawakan naman ni Kharin ang kamay ko at hinila papasok sa kotse ko. Bumyahe agad kami papunta dun. Nangangatog ako sa pagaalala kahit na alam kong okay naman sila. Inutusan ko muna si Taehyung at Hoseok na magbantay kay Ziyu sa ospital.. Kinontak ko rin si Eomma Bagin. Pagkalipas ng mahigit isang oras, nakarating na rin kami at niyakap ko agad si Kyungsoo.

"Akala ko ano na nangyari sayo. Hindi ko mapapatawad sarili ko kapag nagkataon. Okay lang ba si baby mo? Hindi ka ba nya sinaktan?" Sinuri ko ang kabuohan nya but I didn't see any wounds kaya napanatag ako.

"Okay lang ako, usa. Natakot lang ako. Akala ko mamamatay akong di ko suot ang paborito kong kepkep short." Bigla syang ngumawa ng malakas. Hindi ko rin alam kung magaalala pa ako o tatawa ako. Nasakal na nga sya, kepkep short pa rin. I guess, Kyungsoo is the bravest among us.

I sighed in relief. "Ikaw talaga. I'm glad, you're really okay. Pero yung phone mo hawak ng killer." Lumapit ako sa tenga't bumulong. "Wala ka namang NUDE pics dun di ba?" Pinandilatan nya ako ng mata na tila pinagiisipan pa nya. Potaena. Baka meron pa. "Baka may scandal ka dun uy"

"Meron? Joke. Nagzuzumba lang."

Kinurot ko ang tagiliran nya. Nakahinga na ako ng maluwag dun pero kinakabahan ako para sa sarili ko. Si Detective nalang tanging aasahan ko for my safety. Napatingin ako sa bulsa ko nang magvibrate yun. Tinignan ko kung sino ang tumatawag. Si Lolo Gagugh.

Bakit nya ako tinatawagan?

"Yes, Mr. Oh?" Mr. Oh gusto nyang tawag ko sa kanya. Not Lolo or so what. He hates me. I don't know, kung matatanggap pa nya ako sa pamilya nya. Ang hirap, laging syang kontra.

"Where are you?" he asked.

"Bayuhinmugh Hospital," sagot ko.

"Come to the resthouse. I need to talk to you about something." Ito na siguro yung inaantay ko. Alam kong paguusapan namin ang tungkol sa divorce. Hindi na nya inantay ang sagot ko't binaba na rin agad ang tawag. Nagpaalam muna ako sandali para dumaan sa resthouse na 20 minutes lang ang layo sa hospital. Ang bilis ng kabog ng dibdib ko eh.

Pagdating ko sa resthouse, tahimik. Ni wala akong marinig na ingay kundi mga kuliglig. Inikot ko paningin ko. Naisipan ko nalang na umakyat at baka nasa mini office sya sa taas. Habang nasa gitna ako, may naririnig akong ungol. Nangunot ang noo ko. Humakhang pa ako at huminto sa nakaawang na pinto. This is our room, Sehun and I. Napaawang labi ko.

Sa munting awang na yun, kita ko na kung anong milagro ginagawa nila sa loob nito. I bit my lips. "Ahh... Sehun! Mghhfhf." ungol ni Yna habang binabayo sya ni Sehun nang patagilid. Napaatras ako... Nanlambot bigla ang tuhod ko. Nablangko ang utak ko. FCK.

The soft moans and grunts, the slapping of skin against skin and the squeaky sound of the bed is breaking my ears. Yung isipin ko palang hindi ko na kaya, makita ko pa kaya? Tinakpan ko ang bibig ko't nagpigil umiyak. Para akong dinudurog. "Sehun.. ugh.. ahh! It's too intense! Ahhhh.." Hinawakan nya ang braso ni Sehun na nasa may bosom nya.

I felt Lolo's presence beside me. "Tell me, gusto mo lang ipakita to sa akin, di ba?" Pinunasan ko ang luha ko, "W..why do you HATE me ha?" I asked him, tears keeps on falling from my eyes. "What did I do... for you to hate me this much?!" I exclaimed.

"You remind me of my son's mistake."

"Sa tingin mo ba matama nun ang lahat kung pahihirapan mo ako?" tumaas ang boses ko pero hindi pa rin natitinang ang dalawa sa loob. Naririnig ko pa rin sila.xx

"But I can make sure, hindi bastardo ang magiging successor ng kompanya." aniya sa tonong wala syang pakialam sa kung ano man ang nararamdaman ko ngayon. Tingini. "Iwan mo na si Sehun. Ito lang ang uulitin ko, Luhan. Hindi ka isang OH!" Madiin ang pagkakasabi nya ng 'hindi' at 'OH'. "Leave,"

"Hindi nyo ako kailangan ipagtulakan," I paused, "Kasi nasusuka na ako dito. Btw, tell that man inside that room, I. DON'T. FCKING. NEED. HIM!" I emphasized each words with gritted teeth.. Hindi ko naman kailangan ipagsiksikan sarili ko sa mga OH. Umalis na ako at pinaharurot ang kotse ko.

Nanlalabo na ang mata ko sa pagiyak pero hindi ko hinihinto ang sasakyan. "Fck you, OH SEHUN. You fcking liar!" I cursed as I keep on hitting the wheel and bit my wrist. Maya maya, hininto ko rin ang kotse ko sa gilid at dun umiyak kaso may sumalpok na kotse sa likuran. Mabuti at hindi malakas.

Bumaba agad ako para i-check.

"I'm sorry, may nagtake over."
.
.
.
"MOON?" I mouthed.

"Luhan, what a coincidence."

Nandito din sya? Para ba sa book?
---------------------------------------------------------------------------------------------
That dude don't know Thunder is his biggest mistake and not really Krystal right fellas?:')

Heart breaking it is? Kaya pa ba HUNHAN shippers? Gusto ko silang palubugin. Joke.

Baby baby of winner is stuck in my head.