I'm sorry. Kulang pala natype ko. It should be 9999x666x666x3 kabebe. Hindi ko napansin. Sorry sorry sorry talaga. Paluin nyo na ako.:)

May twist po sa code na yan. Sino man ang makapansin at makahula agad nun, labyu.:)

Enjoy solving this. Comment lang. Hindi ako maguud sige. Haha. Joke. Masaya magisip di ba?;)
---------------------------------------------------------------------------------------------
Luhan

"You called him?" I asked.

Napakamot sa ulo si Kharin. "Well yeah? He's looking for you. I can't lie." he said, sounding a bit troubled. "Luhan, I-I think he saw us. Basta ikaw humalik sa akin!" Tinignan ko sya ng masama. Hinalikan din kaya nya ako. It wasn't just me. Napahawak ako sa ulo kong tila pinupukpok ng bato.

"Luhan, umuwi na tayo." Hinawakan ni Sehun ang braso ko saka hinila palayo kay Detective. Hinawi ko lang ng malakas ang kamay nya dahilan para muntik na akong bumagsak sa sobrang pagkahilo at medyo groggy na rin ako. Bakit ako sasama pa sa kanya? "Please," Sinulyapan nya si Kharin ng ilang segundo, "Iuuwi na kita sa bahay, it's not safe for you outside at this late." he exclaimed in a low voice. I could barely hear his frail voice, ignoring what he saw.

"Bahay? It doesn't feels like home to me but more like hell." Ikinawit ko ang braso ko kay Detective na hindi maipinta naman ang itsura.. na parang gusto nya ako itulak. Takot ba sya? Eh sya nga 'tong Detective na humahabol ng kriminal. "Dalhin mo ko sa puso mo, Detective." Napa-eh naman si Kharin.

"Luhan, haha! Ang korni mo." Napalunok sya nang humakbang ulit papalapit si Sehun sa akin. Siniko ko ang tagiliran nya. Pitingini nito, ninerbyos pa kasi. "Katakot pala itong asawa mo. Basta, ikaw talaga humalik sa akin." he whispered still with his eyes fixed on Sehun. Nawawala ang hilo ko sa taong to. Kaloka. Pushing aside the irritating twige of nervousness, Kharin blocked himself to me.

"Luhan, come with me." Sehun pleaded.

I sucked in my breath, "Kesa ginugulo mo ako ngayon. Bakit hindi nalang ikaw ang umuwi? I'm still enjoying this night, free from you. If ever something bad happens to Yna, ganun din sa anak mo." I inhaled one lungful of air. "Wag mo na akong habulin pa, Sehun. I've already made my mind." I met his gaze; eye to eye, "May pupuntahan pa kami ni Detective. Halika na, Kharin!"

"Hah? San tayo pupunta?"

"Sa mall na pula na may dilaw." sagot ko.

"Kasal pa rin tayo." Sehun chimed in.

"Ay wow ha? Galing naman. Hindi ka ba tinatamaan dyan sa sinasabi mo, Sehun? Sarili mo lang talaga iniisip mo." sabi ko.

His lips then, parted but before he could say something and - without any hesitations, I walked straight ahead without even turning my head to take a look at him. I ignored the people throwing us curious glances, people murmuring Oh Sehun's name for suddenly showing up in a bar like this and this stupid head of mine, spinning like a tornado. I held firmly onto Detective's biceps. Without his assistance, I wouldn't be able to make it out without stumbling. He guided me to my car.

"Where's the car keys?" he asked.

Sumandal ako sa koste, "Nasa bulsa ko."

"Akin na," Inabot nya ang kamay nya.

"Kunin mo, nahihilo ako." sabi ko't sinapo ang noo ko, "Nangangati ako, Detective."

"Ano?! Maghunos dili ka, Luhan! Huwag mo akong tuksuhin! Ma...may asawa ka! Kasal pa rin kayo! May prinsipyo akong tao! Na..dala lang ako kanina?" sabi nya.

"Ha? Ngangati utong ko kako."

Ilang linggo na tong bb bra ko. :"x

"Putangina. Mapapanot ako ng maaga sayo." bulalas nya. Nakasandal lang ako. Hindi ko na kaya tumayo talaga. Umiikot talaga ang paningin ko ngayon. Ang lamig lamig pa ng pawis ko sa noo. "Uy! Huwag kang humiga dyan, Luhan!" he shouted. Sinampay nya ako sa balikat nya at kinapa ang susi sa bulsa ko. "Nasan ba susi mo?"

"Ha? Hindi ko alam. Wag kang maingay. Nahihilo ako." Sinampal ko ang pisngi nya ng tatlong beses. Kailangan ko lang ng isang oras na pananahimik at mawawala na itong hilo ko. Di ko na alam kung anu nangyayari. Basta kinakapa nya pa rin ang bulsa ko. Ang alam ko nasa bulsa ko lang yun. Ah basta.xx

"Hay sa wakas, patawarin nawa." bulalas nya bago binuksan ang kotse at pinasok ako dun. Isinandal ko agad ang ulo ko sa bintana. Pinagpapawisan na ako ng malamig. Parang gusto ko ng sumuka. I closed my eyes, trying to control myself. Hindi ako pwede sumuka. Feeling ko isang galaw ko lang... susuka ako.

"Uy kuto! Patayin mo aircon."

"Ayan, hindi naman pala kaya. Sorry dun kanina. Nadala lang talaga ako sa kanta, twerk it like miley kasi. Hindi ako cheap." Nagawa ko pa rin syang mabatukan kahit na nahihilo na ako. "Seriously speaking, why did you kissed me?" Nagdilat ako ng mata. Hindi ko rin alam. Nadala lang ako ng alak.

Ibubuka ko pa sana ang bibig ko pero agad na napatigil ako nang makita ko si Sehun. I felt this urge to made him jealous, to make him taste his own medicine. Hinawakan ko ang collar ni Detective at hinalikan ulit sya sa labi. I feel sad for using Kharin pero kasi sa sobrang inis ko at dala ng pagkalasing ko.

"Let's go," I said with a few breathes on his lips. Sinunod nya ako at - pinaandar na ang sasakyan. Tumingin ako sa side mirror, dun nakita ko si Sehun nakatayo, watching us go. Napabuntong hininga ako. "God, I'm really really sorry, Kharin. Wala ako sa sarili ko. Sobrang naiinis lang talaga ako. Sorry."

"Hindi okay lang. Nacultural shock lang ako. Ang hilig mo pala manghalik kapag lasing ka ano?" Natawa tuloy ako, "I know what was that for. Sehun is looking at us, isn't he?" Tumango naman ako, "Mukhang nilabas mo na sa pawis mo lahat ng alak na ininom mo ah? May amats pa rin ba?"

"Medyo," I answered, "Hatid mo ako sa dati naming bahay tapos, hatid mo ako ulit sa hospital." Binigyan nya ako ng aba umaabuso ka ata look. Feeling ko nasusuka pa rin ako pero keri naman. "Detective, di ba yung numbers na nakuha nyo sa CP ni Thunder ay 9999, 666, 666, and 3?" I asked.

"Oo bakit?"

"Akin na CP mo. 3310 pa yan."

"Wag mong minamaliit tong phone ko. Matibay 'to kahit ibato mo sa pader ah. Teka," Dinukot nya yun sa bulsa nya saka inabot sa akin. Napangiwi ako sa itsura ng phone nyo. Jeske, hindi nya ba to malet go?

"Kaya pala may itim itim na sa screen. Palitan mo na to uy," pagbibiro ko. Dahil hindi ko na kabisado ang keypad na ito eh uso na qwerty eh. "Kung 9999 is equals to Z? Dalawang 666 ay O at isang 3 which is letter D?" Napasulyap sa akin si Detective. "Nakuha ko ang idea na ito sa kaibigan kong alien, I get the code ZOOD? Anong kinalaman nito? Abbreviation? Name? Sinong ZOOD?" Napaisip tuloy ako. Boset. Mali ba ang padecode ko?

"Maybe, he didn't mean it that way or, sadyang napindot nya lang talaga kasi nagpapanic na sya?" I then, wrinkled my forehead. Siguro nga pero hindi kaya may mali lang? Sumasakit na ang ulo ko, bakit kasi hindi nalang nya tinaype? Pero siguro kasi alam nyang buburahin ng killer yun. Kung ganito, iisipin lang din na nagpanic.

9999x666x666x3 = ZOOD?
---------------------------------------------------------------------------------------------
Pagkatapos kong maligo sa bahay namin, dumiretso na ako sa hospital. Wala na akong tama. Sila Kyungsoo muna ang pinagbantay ko kay Ziyu dahil nagpahinga muna ako na parang hindi naman kasi puro sakit sa ulo binigay sa akin ni Sehun at Yna. Magsama silang dalawa. Bahala sila sa buhay nila kung anong balak nila. But, why do I sound like I'm just blabbering? Before problema lang namin maduming baby bra.

Ngayong nawalan ng bra.. Baby na. :-x

"Everything will be alright, usa."

Nginitian ko lang si Baekhyun, "Fishtea ka pa rin, Biikhyun! Di ko matanggap na naunahan mo ako magbuntis! Ako muna dapat! Yun ang sabi sa propesiya ng mga dyosa! How dare you-" Tinakpan ko ang bibig nya. Ilang araw na simula ng malaman namin na juntis si Baekhyun, heto at nagbubunganga pa rin.

"Manahimik ka nga happy feet."

"Paano nyo nangyari yun? Sabihin mo sa akin! Anong posisyon ginawa nyo? TELL ME! Gagawin namin ni Jongin. Kailangan ko bang tumumbling at magsplit? Ititigil ko na ang pangaarbor ng shorts ni Ziyu. Magsasayaw talaga ako ng nakabahag sa mall, majuntis lang me." Binatukan ko sya at nagpout. "Hmmf! Ako dapat muna eh!"
Frustrated na nga at pinost pone ulit kasal nila dahil sa akin tapos ito na naman. Jeske.

"Contest happy feet?" B said.

"Di ka pa rin nagbabago." Napatingin ako sa librong nasa gilid ni Kyungsoo. "Himala ata at nagbabasa ka ngayon, Kyungsoo?! Wow, binabawi ko na, medyo nagbago ka na pala ngayon." Natatawang bulalas ko pa.

"At ikaw naman, maglaba ka na ng baby bra mo. Dumikit na ang libag nyan dyan sa kili-kili mo." Kyungsoo said, rolling his rounded eyes. "Ito? Pinadala 'to ni Hilda kay Jongin. Two days after mangyari yun sa kanya yun. Iba name nung nagpadala, baka inutos nya? Kinuha ko kasi baka ito ang makajuntis sa akin. Ohhh," Inabot nya sa akin yun. Libro na naman ulit ito ni Vina? Fan ata sya.

Iniscan ko yun hanggang sa dulo at may napansin akong sulat doon. Sulat nya ba?

Take me out of NOON and,
you'll see the eyes of an owl.
You can't let me in through the door;
but only through the window.

Napaisip ako. What the heck is this? Am I supposed to answer this? Pero ano naman makukuha ko sa pagsagot nito? I arched an eyebrow, looking perplexed. Maybe mahilig lang talaga sya sa riddles? I shrugged all the thoughts away. Baka wala kinalaman sa kaso o sa nangyari sa kanya o kung bakit ginawa yun sa kanya? Napapaisip tuloy ako ngayon.

"Nabasa ko na yan, nagpapakabrainy na naman si Krystal. Jongin said, she's that type of person. She loves riddles." sabi ni Kyungsoo. "Onga, may kasama pa yan na bookmark." Inabot nya yun sa akin. Hindi ko alam pero puro sya numbers? Pitingini.

01001100 01101001 01101101 01100010 01110011 00100000 01101001 01101110 00100000 01101000 01101001 01110011 00100000 01101100 01101001 01100010 01110010 01100001 01110010 01111001

"Guess she loves numbers too? But it looks like a binary codes?" dugtong ko. Binulsa ko yun. "Akin nalang ito okay?" Tumango lang si Kyungsoo. "Hahahaha! Parang ang taba mo na, penguin. Aba? Mukhang busog na busog ka kay Nognog."

"Excuse me, nakaupo lang kasi."

Natawa kami, "Hindi ka na sexy,"

Bigla syang tumayo, nagulat kami.

"Ang sakit nyong magsalita! Akala ko pa naman mga tunay kayong kaibigan! Pero nagkamali ako, mga traydor! Paano nyo nagawa sa akin ito!" he shouted. Nagkatinginan kami ni Baekhyun. Ano raw? Ang drama. "Pero... alam nyo kung anong masakit?
.
.
.
Di na kasta shorts ni Ziyu!" sigaw nya.

Napatakip sya sa bibig nya at napatakbo sa CR sa kwartong yun at dun nagdududuwal. Nagkatinginan kami ulit ni Baekhyun at napangisi sa isa't-isa. Litsi.

Mukhang may isa pang BUNTIS ah. :p
---------------------------------------------------------------------------------------------
Maraming bata sa book 3 promise. Stay put muna sa hunhan. Sakit na kasi sa dibdib eh.

Relationship goals or, friendship goal for KutoHan? Ano mas bet nyo? Hahahaha. :)

You can find some sites translating binary to text guys and you'll know what the numbers says. May makukuha kayong info dyan. About the riddle, ANSWER IT. Grabe, I made it up myself last night yeah, from the patterns of others. So you can't search it in the internet. Don't let it go to waste, think.:)