Hawak pa rin ni Sehun ang kamay ko nang lumabas kami ng tea shop. "Can I extend the time limit?" he asked with such emotional tone. "I want to drive you to this place." Binitawan nya ang kamay ko at humarap sa akin, "Spend this day with me, Lu Han, as my wife?" Napatitig ako sa kanya, "Walang past. Walang nangyari. Walang Yna at wala akong anak sa kanya. Walang Kharin. Tayo lang. Just this moment." he said.

Huminga ako ng malalim, "Kung hindi kita pagbibigyan, ako ang lalabas dito na masama so.. saan mo ako planong dalhin?" tanong ko. Ngumit sya tsaka ako pinagbuksan ng pinto ng kotse. I remained to where I'm standing, just looking at him.. Hindi pa rin kasi nya ako sinasagot. "Hindi ako papasok. I want you to answer me first. Mamaya kidnapin mo pa ako." I said, whining.

"Kidnapin nalang ba kita?"

Napairap ako, "San mo ako itatago?"

"Dito," tinuro nya dibdib nya. "Simula noon hanggang ngayon, iisang tao pa rin ang laman nito..." Napatitig ako sa kanya dahil sa sinabi nya. Hindi ko na alam kung paano ko ba papaniwalain ang sarili ko sa mga sinasabi ni Sehun. It's like, lahat nalang kasinungalingan eh. Ganun ang pakiramdam ko talaga. Ginagawa nya ba to dahil.. naguguilty sya? Sinusuyo nya ako tapos sya pa to naunang pumirma sa 'divorce papers' namin. "Payag ka bang magpakidnap sa akin ngayong araw, Luhan?" aniya.

"Korni mo ah," sabi ko at pumasok na sa loob ng kotse nya habang iniinom yung bubble tea na inorder nya pero ilalapag ko na sana yun sa dashboard para ayusin ang seatbelt ko pero hindi ko na nagawa kasi sya na nagayos eh. Nakatingin lang ako sa labas habang inaayos nya yun with his scent filling my nose. His masculine scent na hindi nakakasawang amuyin.. Dire-diretso lang ang sipsip ko sa bubble tea. Fck.

"Okay na." sabi nya. Hindi naman ako sumagot. Panay lang ang sipsip ko sa bubble tea. "Luhan, wala ng laman." I stopped and glanced at the cup. What the?! Ganun ba kabilis ang pagsisip ko dun? Hindi naman porket, gusto kong makipaghiwalay kay Sehun eh, ibig ng sabihin nun eh.. wala na syang epekto sa akin. Sehun is still irresistible. Same effect pa rin ang iniiwan nya sa akin. I still love him but I hate him as well. xx

"Sino nagbabantay kay Yna?"

"Sino si Yna?" tanong nya naman.

"Gago ka ba?! Yung binun-"

Tinakpan nya ang bibig ko, "Hindi mo na ba maalala sinabi ko? Walang Yna. Walang nangyari." sabi nya at hinawi ko ang kamay nya sa bibig ko. "Today Luhan, gagawin natin kung ano sana yung plano natin nung nagbakasyon tayo kung hindi lang sana tayo-" He paused, "Naaksidente nun.. di ba? We will have fun. Just you and I." He said.

"HALA! PATI YUNG BEACH SEX?!"

"Ha? As if naman na papayag ka."

"Talagang hindi!" I shouted, "Asa."

Narinig ko ang mahinang tawa nya at tinignan ko sya ng masama. Hindi na sya sumagot at tahimik ng tinuon ang pansin nya sa daraanan. Sumakit ang pwet ko sa byahe dahil halos dalwang oras din yun.. Iniliko pa nya ang kotse nya sa isang daan papasok sa gubat. I opened the window and saw the deep blue sea kahit maraming coconut tree na tumatakip dun. Amoy na amoy ko na yung simoy ng dagat hanggang sa pinark nya lang ang kotse at lumabas.

"This is not a resort. Hm, just a public beach. Appa brought me here when I was just a kid and - at the other way kapag inakyat mo ang bundok, doon may falls." He stated, "Doon sana kita balak dalhin nun kung hindi lang tayo naaksidente pero dito nalang tayo sa ngayon kasi baka ayaw mo umakyat. Namiss ko ang lugar na to. Ang ganda kasi dito, malinis. Bihira lang din kasi puntahan ng tao at syempre dahil na rin sa bato na yun," Tinuro nya yung malaking bato sa may dagat habang nakangiti, "that rock makes this place special and fascinating to me." aniya.

"Ah," tipid na sagot ko at umupo.

"Para kang bato na yan, Luhan. Lagi ko hinahanap at binabalik-balikan." Hindi ako lumilingon sa kanya pero ramdam ko ang tingin nya sa akin. I swallowed an imaginary lump. Litsi. Bakit ang emo nito ngayon? "at ang dahilan kung ba't espesyal ang araw ko. Naiintindihan ko kung bakit hindi mo na ako makuhang tanggapin ulit. Kasalanan ko naman-" I cut him off.

"Akala ko ba walang nangyari? Bakit nagtothrowback ka dyan?!" Mataray na sabi ko. Natahimik naman sya at napabuntong hininga. Maganda nga yung lugar kaso masama naman ang panahon. Ang lakas ng alon at medyo may kadiliman ang langit.. Mukhang uulan pa nga ata. Kumukulog kulog?! Hindi nga ako nagkamali at bumuhos na ang malakas na ulan. Malas talaga to si Sehun, may balat ata to sa pwet. Hindi lang nakikita! May magic word ka pang sasabihin para lumabas yun. Tatayo na sana ako pero, hinawakan ni Sehun ang kamay ko. Basa na kami.

"Let's just enjoy the rain."

"Baliw ka ba? Wala tayong damit!"

"Maraming paraan."

Sehun baka may bumakat. Taena.

"BAHALA KA!" sigaw ko.

"I have the car keys and besides, you have nowhere to hide, mababasa at mababasa ka pa rin." Napamura ako. Binalikan ko sya at hinila ang kamay nya. Maputik kaya dun ano? Mahirap maglaba! Ayaw nya edi, kakaladkarin ko sya. Pagdating namin sa kotse nya eh, hindi naman nya binuksan agad. I raised an eyebrow, he's only staring at me. "It's been a long time since.. I last saw you soaking wet.." he murmured.

"Pwedeng buksan mo nalang?!"

Natauhan naman sya at binuksan na ang kotse nya. Pinaandar nya yun at pinatay ang aircon. "We could stay in a nearby resort. Makikisuyo nalang sa paglalaba ng damit. We'll hit the road right after. May dryer naman siguro." I glanced at him. Kamalasan nalang ba mapapala ko kay Sehun? Hindi na ako nagsalita. Pinark nya ang kotse nya sa nadaanan naming resort... Kahit hindi naman kami magtatagal, pinakuha ko pa rin sya ng dalawang kwarto. Tapos na rin naman kami. Ang awkward na?

Pagkatapos ko maligo, roba lang suot ko kasi pinapadryer pa ang mga damit namin. Humiga ako sa kama sakto ay nakatanggap ako ng text. "Are you ok? Ihahatid nalang daw ang mga damit." pagbasa ko sa text sa akin ni Sehun. I replied, Ok. Bubuksan ko na sana ang TV kaso biglang may kumatok. Akala damit na namin pero si Sehun pala. :x

"I just want to check if you are-"

"Okay lang ako." sagot ko at sinara na agad ang pinto. Medyo Bastos lang eh no? Kaso kumatok ulit sya. "Ano pang kailangan mo?" iritang tanong ko pa.

"Ah, tulog ka muna."

"Okay?" Napakamot sya sa ulo nya at tumalikod na. "Ah? Sehun," tawag ko at humarap ulit sya. Humigpit naman ang kapit ko sa doorknob. "Hindi ka ba talaga nagsisisi," I paused, "Sa.. sa nangyari sa inyo ni Yna?" tanong ko. I bit my lips. Why did I asked that? Litsi. "Narinig ko kayo ni Yna nun." I added.

"Hindi ko masabing oo dahil ayaw ko ipamukha sa bata na nagsisisi akong nabuhay pa sya." Lumapit sya sa akin still fixing his eyes on me. "Kung alam mo lang kung gaano ako nagsisisi." he said almost whispering. Nabitawan ko ang doorknob at napaatras nang onti onti ay lumapit sya.. "You don't know how much I wished it was you, Luhan. Na ikaw magdala ng baby ko.. natin."

"Sehun,"

Bumilis pa lalo ang tibok ng puso ko nang maramdaman ang daliri nya sa kamay ko. His gaze went down as he slowly held my hand. "Luhan, if I kiss you, will you slap me?" Napatitig ako sa kanya. That line reminds me of the past, that one instant when he kissed me. Binawi ko ang kamay ko at hindi ako sumagot. The next thing I know, Sehun grabbed me by the nape and claimed my lips. Hindi ako nakakilos dahil dun. Gusto ko sya itulak but my body won't move instead, reacting to it. Napaatras ako papasok at sinara ni Sehun ang pinto. Luhan, STOP HIM!

"Sehun," hinarang ko ang kamay ko.

"Slap me and I'll stop." Yumuko lang ako. How am I supposed to stop him when his kisses are turning my knees into jelly. Tapos na kami, hindi na to pwede. In the end, sinampal ko sya. I slapped him one after another. Para bang nilalabas ko ang sama ng loob ko. Sinalo nya ang kamay ko at muli akong hinalikan and I responded to his every kisses. Tinanggap nya ang tali ng roba ko, peppering me kisses on my neck. I felt lost right at there.

Sehun took his robe off. It's been a long time since I saw him naked. He lifted my legs to his waist, looking at me straight in the eyes. Nagiwas ako ng tingin. I just want to spoil myself for this day before we part our ways. Besides, walang nangyari at walang Yna. It's just us. Sehun buried his face on my neck me when he pulled me in. At first he moved slow, adding speed minute by minute, deeper by second.

"Se..Sehun.." I moaned.

Sehun cupped my face, "Luhan, why did you sign it? Dahil ba kay Kharin? Bakit atat na atat ka sa offer ni Lolo? Luhan, wag ka na umalis. I'll wait for you until you learn to forgive me." he pleaded and my eyebrows met. Hell? Anong offer pinagsasasabi nito? FCK. Sya nga tong unang pumirma nun eh.

"Sehun, di ba pumayag ka na?!"

"Wha..what?" he asked, stuttering.

"Walang nangyari. Walang Yna." sabi ko at niyakap sya. "Walang baby. Just give me this day. Iwan mo sa akin tong araw na to. Gusto ko ito yung maalala ko, Sehun.. before we part our ways." I told him, digging my nails on his back. Hindi na sya sumagot at tinitigan ako. We spent that day like we're still okay. We had a couple of rounds and then, I fell asleep. Nang magising ako medyo madilim na. Dinampot ko ang roba at may narinig akong kumatok. I opened the door at, inabot ko ang mga damit namin. Nagbihis na ako tsaka sinilip si Sehun sa higaan. I gave him one LAST look bago ko kinuha ang body bag ko.

Goodbye, Sehun.
----------------------------------------------------------------------------------------------
"Luhan, sigurado ka na ba?!"

"Kyungsoo, hindi na magbabago ang isip ko. Isa pa pag nandito lang ako, bubwisetin ako ng 'matandang' yun." sabi ko at kumuha ng tubig, "May last date na kami at huling el bimbo. Wala na talaga. We both agreed about this. Siguro magpapakatatay nalang sya sa anak nila ni Yna and for sure, pipilitin ni Lolo si Sehun na pakasalan si Yna." I told him bago ko ininom yung tubig.

"Kaya nga kapit lang eh?! Hahayaan mo ba syang mapunta kay Tang Yna Moe? Hello?! Asawa ka! Kasal kayo! Kumapit ka lang! DI BA MAHAL MO?! DARATING ANG TIME AT MAWAWALA NA RIN YANG TANG YNA NA YAN, PAG NAIRE NA NYA YUNG BATA, WALA NA. POTAENA. AKO LANG BA MATALINO DITO SA STORYA NA TO HA?" he said.

"Kapit saan? Sa matulis na baba nya? It's the trust, Kyungsoo. Kung mahal talaga ako ni Sehun.. Susundan nya ako hindi ba? But he didn't even call me after that day eh." Napayuko ako.

"Gago. Pag break na, laitan na agad? Nasaktan ka 'oo' pero kung mahal mo ipaglaban mo. KAPIT LANG. Alam mo naman na yang si tulis baba, mahal ka din hindi ba? Sana isang araw hindi ka MAGSISI, Luhan." sabi ni Kyungsoo.

Napatingin ako kay Kyungsoo tsaka kinuha ang car keys ko. "Aalis ako."

"Saan ka pupunta?"

"Pupuntahan ko si Sehun." Agad na nagdrive ako papunta sa hospital. I know nandun sya. Pinaharurot ko na ang kotse para makarating ako agad. Tinakbo ko ang kwarto ni Yna holding at the doorknob tightly. Binuksan ko yun nang dahan dahan and I saw him.
.
.
.
"Gusto nya siguro yung kanta."

"Mukha nga. Lakas ng sipa nya." I bit my lips hearing what Sehun said with his ears near Yna's belly. He's smiling widely. Ito ba ang taong ipaglalaban ko? ANG TAONG 'MAHAL' DAW AKO?!

He seems happy and contented..
.
.
.
Even without me.