Luhan

69 Likes. 1000 comments.

Hoseok: Ipagrorosaryo kta, senpai.

Taehyung: @Hoseok push mo yn.
Hoseok: @Taehyung Oy, nakita ko si ILONG sa may kanto kasama si Jimin.
Taehyung: Aw, tanginuh nun ah. <//3
Hoseok: @Taehyung AQ NLNG KSI.

Naglandian pa ang mga hayop.

Ginawa nilang chatbox. Shet. Sa 1000 comments, mostly sila lang yan dalwa ah. vhope na itu. push pa more. Putsa.

Nilike ko nalang.. ano kaya nangyari? Excited pa naman si penguin. Sakit sa ngalangala. Wala pa rin text mula kay Sehun. Naiisip nya palang magkaroon ng anak. He's washing away the guilts for having such thoughts kaya naman tinatapos nya agad ang usapan. HELL.

Tinawagan ko sya. "Sehun,"

"I'm busy." The line went dead.

Shet. It hurtszz you know.

And maybe, one of reasons why he don't wanna talk about it. Ayaw nya na masaktan ako. I ask for the pain, now I have it. He just said it himself. Gagawin ko lahat para kay Sehun, if I have to let him go. I'll do it. Even if it means.. living alone by myself and, without him. The fck is this feeling.

But who am I kidding? Without Sehun, my life would be meaningless.. My life would suck just like a pointless arrow.

I stayed in my office. A knock on the door brought me back to my senses. Dr. Mikuto came in. Babadtripan pa ata ako nito lalo eh. I don't really like this dude seriously. Mapangasar kasi.

"Mukhang bad mood ka ata ngayon, Dr. Oh?" Sumandal sya sa pinto with his arms crossed.'Di ko sya pinansin. Boset kasi. Tumayo sya sa tapat ko at pinagpatuloy ko lang ang pagbabasa ng mga files sa desk ko. Seryoso ako.

"Bad mood talaga ako, so get out."

"Ang sungit mo talaga ano? Hindi ka naman nagkakaroon." He laughed in a mocking way. Tinignan ko lang sya ng masama. "Nabitin ka ba kagabi at mainit ang ULO mo ngayon, Dr. Oh?"

"Tigilan mo ako Dr. Mikuto, pwede? Alam mo nakakairita ka. I don't like you, just to clear things up para hindi ka nagfefeeling close dyan. Gawin mo nalang ang trabaho mo. Bakit hindi mo nalang kaya pagaralan ang case ng pasyente mo ano? Pagisipan mo kung paano mo sila matutulungan?"

"I can do that later," aniya.

Napailing ako. "That's.." Isinandal ko ang likod ko sa shivel chair, banging my pen on my hand. "What I'm doing right now. Leave the psycho theraphy to me and — do your part. Iwan mo na ako magisa, please lang." dugtong ko.

"Woah, relax, Dr. Oh. Will ya? I'm not slacking off. Keep calm. I just want to congratulate you for... the success of your book. Heard you'll be joining the team for research. They're planning to publish a hard bound soon for school associates." He informed, I just stared at him. He's really something. Kulang sya A at, baliktarin mo ang pangalan.

Mikuto A-Khou. Ahihi.

"Hindi ko alam na chismoso ka,"

He chuckled. "Sources," He muttured. "You know what, I think you — are the one who needs theraphy." I rolled my eyes. "The only difference about our field is that, I can give medications but I can also conduct therapies." Umupo sya sa upuan sa harapan ko. Boset.

"I'm not a psycho."

"Yet, you're problematic." Napatitig ako sa kanya nun. "That can lead to depression and that depression leads to something even worst, you know that." Tumayo na sya with his hands, both on his pocket. Umirap lang ako.

"You don't have to tell me."

"Alright? Know what? I guess, we can get along if you would just try, afterall we have the same objectives, aren't we?" Nangunot ang noo ko. "I'm not getting into you opinions for personal matter, Dr. Oh. I just want the best for every patients. If you need someone to talk to then, I'm just in my cave." He said, winking his eyes. Such a flirt eh?

"Your cave? Pftt. Get out." Tatalikod na sana sya pero tinawag ko sya ulit. "May anak ka na ba, Khou?" I asked.

"Wala pa," sagot nya.

"Pero gusto mo?"

He laughed. "Yes? Maybe? Don't really like kids that much. Interview ba 'to?" I did not answer. "Pinagaawayan nyo ba?" I remained quiet. "Are you afraid that he might fall out of love and look for somebody else who, can give him one?" Napatitig ako sa kanya. Parang nabasa nya ako. Yeah, psychiatrist eh.

"Ah?" I opened my mouth but shutted it again. Natatakot akong isipin yun.

He then, held his chin. "You can't blame him if it crosses his mind, kids are quite adorable afterall but," He paused, "that doesn't mean he loves you any less, Dr. Oh. Try lang nang try, okay ba?" He said.

"You read people that good,"

"That's why, I'm so popular aside from having a good face, if you know what I mean." He wiggled his eyebrows. Litsi. Medyo mahangin nga lang talaga 'to.

Kahit papaano, gumaan pakiramdam ko dun. All thanks to Dr. Mikuto. For a minute, nawala sa isipan ko ang alitan namin ni Sehun at yung creepy caller na yun. Teka nga pala? Kailangan ko ba magreply? I need to challenge him right? To get out of his hiding place? I know, he's just watching us. He's just around, stalking and planning moves.

Nakatitig lang ata ako sa phone ko.

Sehun, magtext ka naman bibi lub.

"Sehun, nireregla na ako." Text ko.

Kaso inisnob nya pa rin ako.

Nagpaalam na rin ako sa head namin about sa one month leave of absence but they allowed me only for only two weeks dahil kasi sa event na ininvite ako and Dr. Mikuto as guest speakers. I can't say no. I just need to persuade, Sehun para payagan ako tungkol dun.

After duty, still no text from Sehun.

"Going out already?" Natapilok ako sa gulat sa entrance ng hospital. Mabuti at nahawakan agad ako ni Dr. Mikoto sa bewang. "Watch out, Dr. Oh. Hindi ko alam na may pagkalampa ka palang tunay ah. You're not even wearing heels eh?" He laughed out loud. Natawa nalang din ako sa kagagahan ko as I hit his right arm. Lampa kasi.

"Nagulat utong ko dun. Magtataxi na ako, coding kasi ang kotse ko."ani ko.

"Sabay ka na?" aniya.

"Ah? Huwag na." pagayaw ko.

"I won't do anything, trust me."

"I trusted someone before," I said.

Napahinto sya. "And then?"

"He tried to kill us." I answered.

"I see," He muttured.

"Why are you befriending me all of the sudden? Samantalang nakakabobo ka kung magsalita lalo 'twing evaluation especially with the new interns." I told him. Napatawa lang sya ng malakas.

"Mabait talaga ako, Dr. Oh and not to mention, I'm also hot." sagot nya na inirapan ko. "Kung sira ulo ako, hindi ako doktor, pasyente ako, Luhan. Ok, kung ganun, mauuna na ako." aniya. He waved his hand. He's not that bad as I thought him to be. Mahangin tho.

Napatingin kami pareho nang may bumusina. Napamura ako. Dafck, Si Sehun. "Ok? May sundo rin pala ako. Next time, maybe." sabi ko. Tinignan nya lang ako ng ilang segundo bago umalis. Lumakad ako papalapit kay Sehun na hindi lumabas ng sasakyan.  Binuksan nya ang pinto at pumasok ako. "You didn't tell me you'll pick me up, Sehun? Akala ko kasi didiretso ka na rin kela Eomma." bungad ko lang.

Hahalikan ko sana pisngi nya pero umiwas sya. "Sino yun?" He asked.

"He's one of the psychiatrist in my team. Nagmagandang loob lang na ihatid ako. Don't give such meaning to it. Wala lang naman yun." sabi ko.

"Ganun lang ba talaga?"

"Oo. Ano ba iniisip mo? Selos ka?"

"Ano nga ba ang dapat kong isipin sa nakita ko?" I stared at him with his jaw was clenching and unclenching. "May halong landi pala ang pakikipagusap mo sa mga katrabaho mo ano? Baka sa kanya lang?" Niluwagan nya ang kurbata nya. My forehead wrinkled.

Nagpanting bigla ang tenga ko!

When Sehun is jealous, it's something I can't handle. Umaakyat kasi lahat ng dugo nya sa ulo. Beast mode agad eh. Seloso oo, sobra. He's over protective.

"Ano!? Parang ikaw hindi ah?"

"Sumbatan ba 'to!?" aniya.

"That's not what I'm saying! Ano bang pinuputok putok ng talong mo dyan? I don't want another fight. He's just my co-worker. That's all, Sehun." Hindi ko alam ang sasabihin ko. Napapagod na rin akong magsalita at — magexplain. Isinandal ko ang ulo dun sa bintana at pinagmasdan ang bawat tao sa labas.

"It doesn't look like that, Luhan."

"Then what!?" Tumaas ang boses ko.

"Hinawakan ka nya gustong gusto mo naman! I hate that smile on your face with another man, Luhan! It pisses me off!!" He shouted. His ear, all reddish.

"Anong gusto mo?! Sumimangot ako habang nakikipagusap sa seniors ko? That would be disrespectful!" Tumaas na ang boses ko. Nakakainis lang kasi.

"Huwag kang sumigaw!!" He shouted.

Napatitig ako sa kanya sa pagsigaw nya at huminga ako ng malalim. Aw.

"Walang patutunguhan 'tong usapan natin." mahinang ani ko. "Pagod ka't pagod rin ako. Ayoko na uulitin yung sinabi ko. Please, huwag agad mainit ang ULO. Magusap nalang tayo kapag malamig na ang ULO mo." mahinahon na sabi ko. Kung parehong dadaanin sa init ng ulo, walang mangyayaring matino hindi ba? Ako nalang iintindi.

"..." Hindi sya sumagot.

Walang nagsalita sa amin hanggang makarating kami sa bahay. Napatigil sila sa paguusap nang pumasok kami ni Sehun with a heavy atmosphere. I ignored all their looks. Dumiretso na agad ako sa kuwarto ko. Muntik na akong mapasigaw nang makita ko si penguin sa sulok at nagmumukmok. Pucha. Akala ko may nagpakitang dwende eh. Kinabahan ako dun ah.

"Lu.. Han.." Naiiyak na sabi nya.

"Problema mo? Constipated ka?"

Gumapang sya sa sahig.. baliw.

"Hindi na kasi tuloy ang kasal namin ni bebeqikawlangsuapatsna eh." He cried out loud na akala mo baboy na kakatayin bukas. Tinabihan ko sya't hinagod ang likod nya. Ayan kasi eh. Sa pagpaparinig nya kay Baekhyun, hindi na tuloy tuloy ang kasal nila.

Pumasok naman si Baekhyun at saka tumabi sa amin sa sulok. "Nagselos ka na naman na sa boss nya?" tanong ko.

"Ayan kasi, pagod nga yung isa. Ano? Oh, nasurprise hahahahappy break up tuloy ang peg mo penguin. Ikaw kasi."

"Baekhyun!" sita ko sa kanya.

Ngumawa si penguin. "Kati.. kati.."

"Again? Hindi ka ba nagsasawa?"

Suminga sya sa tissue. Litsi. Kuwarto na ata ng tissue itong kuwarto ko eh. "Hindi. Bakit ikaw ha? Palagi kayong nagaaway ni Sehun. H-Hindi ka pa ba nagsasawa?" Hindi ako nakasagot.

Natahimik ako ng ilang segundo bago sya binatukan. "I'd rather endure the pain of our childish fight than the pain of losing him, Kyungsoo. Er, I'm pretty sure ganun din si Jongin sayo." I said, "Pagod lang siguro sa trabaho okay?"

"Paano kung mapagod ka?" Napatitig ako kay Baekhyun. "You know what's bad about endless fights? People get tired and love withered, Luhan." Hindi ako nakasagot sa sinabi nyang yun. :3

People get tired... Love withered.

"But the question is," Hinawakan ni Kyungsoo ang magkabilang balikat ko. Ang seryoso ng tingin nya sa akin na nakikita ko na ang buhok nya sa ilong nya. Tingining nostrils yan oh.
.
.
.
"HAYOP KA BA O ANIMAL?" Eh?

Nabaliw na ang gaga. Jusme.
----------------------------------------------------------------------------------------------

Laging may away ang selu. Nakow.

Meet the new rival, Dr. Khou Mikuto!

Two characters pa to be introduce.:)