[[Zawgyi]]

အၿမဲတေစဆင္မယဥ္သာေလ်ွာက္လွမ္းေလ့ရိွေသာေျခလွမ္းမ်ားအစားမပ်ံရံုတမယ္ေရာက္ရိွလာသၫ့္ဧကရာဇ္သည္စိတ္မရွည္ျဖစ္ေနျခင္းမွာသိသာလွ၍ရဲမက္မ်ားအားလံုးအသက္ပင္မရႉရဲၾက..။
သခင္Luႏွင့္စပ္လ်င္း၍အရွင္မင္းႀကီး၏
ေဒါသအားသိသၫ့္အျပင္အရင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာကိစၥရပ္မ်ားလည္းသက္ေသအေနႏွင့္ရိွေနတာေၾကာင့္ထိဖို႔ေတာင္မေျပာႏွင့္ ရဲရဲေတာင္ၾကၫ့္ရဲၾကသည္မဟုတ္။
စိတ္တြင္းမွာေတာ့မ်က္ျဖဴစိုက္လ်က္အရွင္မင္းႀကီးေရာက္လာလ်ွင္သခင္Luႏွင့္အတူျပန္လာသလိုတင္းက်ပ္စြာလည္းကိုင္ထားေသာအႏွီလူအေပၚေဒါသမ်ားပံုက်ေလမလားေတြရင္းေစာင့္ေနၾကသည္
ကံမေကာင္းလွစြာျဖင့္ေခ်ာေမာေသာလူသားေတာ့ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေတာ့မည္ထင္ပါသည္
မဆင္မျခင္တစ္ခုခုလုပ္လိုက္ကာမွဧကရာဇ္၏ေဒါသအားသြားဆြမိမွာစိုး၍ထိုသူအတြက္ဆုေတာင္းေပးရင္းေဝးေဝးကသာၾကၫ့္ေနၾကသည္။

Shu Chengကေတာ့ရဲမက္ေတြ၏ေရာက္ရက္ခတ္ေနေသာစိတ္တြင္းကိုမျမင္ႏိုင္ပဲေပြ့ထားသည္မွရုန္းထြက္ေနေသာLu Cangေၾကာင့္ကူကယ္ရာမဲ့ျဖစ္ေနသည္။
ေဘးမွသူ၏စိတ္သက္သာရာရသြားေသာအသြင္ေၾကာင့္ခံစားခ်က္ေတြတစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုနက္နဲလာေသာShu Chengသည္လႊတ္ေပးရန္စိတ္မပါလွ။
သို႔ေပမဲ့လည္းShu Chengေတြေဝေနခ်ိန္မွာLu Cangမွအတင္းတြန္းၿပီးအျဖဴေရာင္ဝတ္ရံုနဲ႔လူေနာက္လိုက္ပါသြားေတာ့သည္
အူလည္လည္ႏွင့္Lu Cangပါသြားရာေနာက္ထလိုက္မည္ျပင္ခ်ိန္တြင္စစ္သူႀကီးMu Yueႏွင့္တပ္မွဴးDing Pengသည္အေရ႔ွကပိတ္ရပ္ထားၾကသည္
မထင္မွတ္ေသာအခ်ိန္တြင္ရရိွလိုက္ရသၫ့္ဆံုးရႈံးမႈႏွင့္စိတ္အလိုမက်မႈေတြကိုရုပ္သိမ္းၿပီးခ်ိန္တြင္အသိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္
စစ္သူႀကီးMu Yueနဲ႔Ding Pengတို႔မွေနာက္ကလိုက္မၫ့္သူအားတာဆီးလိုက္တာျဖစ္သၫ့္အတြက္အျဖဴေရာင္ဝတ္ရံုနဲ႔
သူသည္ရာထူးျမင့္သူျဖစ္ႏိုင္သည္
Lu Cangအပါအဝင္က်န္ႏွစ္ေယာက္လံုးသည္ဧကရာဇ္၏အယံုၾကည္ရဆံုးသူမ်ားလည္းျဖစ္သည္
အေတြးမ်ားစုစည္းၿပီးခ်ိန္တခဏမွာပဲမ်က္ႏွာအားေသခ်ာမျမင္လိုက္ရေပမဲ့အျဖဴေရာင္လူသားသည္ပေဟဠိဆန္ၿပီးႀကီးျမတ္လွစြာေသာDatongအင္ပါယာဧကရာဇ္Jing Zongျဖစ္ႏိုင္သည္ဟုShu Chengအပိုင္တြက္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္

Mu Yueနဲ႔Ding Pengသည္Jingအမိန႔္မဟုတ္ရင္ေတာင္သြားခြင့္ေပးမည္မဟုတ္။
Lu Cangေပ်ာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးစိတ္ဆတ္ေနေသာJingသည္တစ္ညလံုးတစက္မွမအိပ္သလို
မ်က္ေတာင္ပင္မခတ္ေၾကာင္းသူတို႔အားလံုးအတပ္သိသည္
အခုလိုအခ်ိန္မွာအျခားတစ္ေယာက္ကေနွာက္ယွက္တာခြင့္မျပဳေပးႏိုင္။

"ဆရာ"
ယခုေရာက္ရိွေနေသာအရပ္ေဒသသည္Mingdi၏လက္တေလာရန္သူျဖစ္သၫ့္Datongစစ္စခန္းနယ္ေျမျဖစ္ေၾကာင္းသတိေပးသၫ့္အေနႏွင့္Mu Yue၏တိက်ျပတ္သားေသာေခၚသံကထြက္ေပၚလာသည္။
Mu Yue၏ေလသံေၾကာင့္သာလက္ရိွေရာက္ရိွေနေသာအေျခအေနကိုနားလည္သြားသည္။
စစ္စခန္းတြင္းေရာက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီးဧကရာဇ္ႏွင့္အတူလည္းရိွေနျခင္းေၾကာင့္Lu Cangအႏၲရာယ္ရိွေတာ့မည္မဟုတ္။
အႏၲရာယ္ပိုမ်ားသူကသူကိုယ္တိုင္ပင္ျဖစ္ေနသည္။
Mu Yueႏွင့္Ding Peng၏မႏွစ္ၿမိဳ႔ေသာမ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ဥာဏ္ေျပးသူပီပီေသြးထိုးစကားမေျပာသင့္ေၾကာင္းShu Chengနားလည္သည္။
လိွက္လွဲေသာအႃပံုးတစ္ခုျဖစ္တည္ကာလက္ႏွစ္ဖက္ကိုရင္ဘက္ထက္ယွက္လိုက္ၿပီး

"စစ္သူႀကီးMu Yueတပ္မွဴးDing PengMingdiစစ္ေရးအႀကံေပးHuan Shu Chengဂါဝရျပဳပါသည္"

သူဘယ္သူလည္းသိေနမွာေသခ်ာေပမဲ့ေလးစားသမူႏွင့္Shu Chengရိုေသစြာမိတ္ဆက္လိုက္သည္

"အႀကံေပးHuan..ေတြ့ရတာဝမ္းသာပါတယ္..ေက်းဇူးျပဳျပီး"

အဆင္ေျပေသာေနရာမေရာက္မခ်င္းစကားမဆိုသင့္ေၾကာင့္အမူအရာျပ၍တစ္ေနရာသို႔လိုက္ခဲ့ရန္ၫႊန္ျပသြားသည္။
LuCangထြက္သြားရာအားေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ၾကၫ့္ကာလိုက္ပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
ဝမ္းပန္းတသာအႀကိဳဆိုခံရမည္မဟုတ္ေၾကာင္းနားလည္မႈႏွင့္အတူMu Yueႏွင့္Ding Pengေနာက္လိုက္ပါသြားၿပီးစိတ္တြင္း၌လည္းလက္ေထာက္စစ္သူႀကီး၏တဲဘယ္မွာလဲဆိုတာမွန္းဆေနမိသည္
အစကေတာ့အႀကိမ္ႀကိမ္စစ္ေမးဖို႔ရန္ေထာင္သားမ်ားထားသၫ့္တဲရိွရာသို႔ေခၚေဆာင္သြားမည္ထင္ခဲ့ေပမဲ့ေနြးေထြးၿပီးသက္ေတာ့သက္တာရိွလွေသာတဲဆီသို႔သာေခၚေဆာင္လာသည္။

"အႀကံေပးHuan..ဒီမွာအနားယူပါ..ၾကာရွည္လွတဲ့ခရီးေၾကာင့္ပင္ပန္းေနပါ့လိမ့္မယ္
လံုႃခံုမႈအတြက္တဲအျပင္သို႔လွမ္းခ်င္ေနတဲ့စိတ္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားပါ"
စကားမ်ား၏ေနာက္ကြယ္မွၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းကိုနားလည္တာေၾကာင့္ႏိုင္းႏိုင္းဆဆျဖင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္စစ္သူႀကီးMu..
အႀကံေပးတာကိုမွတ္သားထားပါ့မယ္"

ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္မည္းေမွာင္ကာအေစာင့္ေတြက်ပ္မတ္ထားသၫ့္ေထာင္အတြင္းေနရမၫ့္အစားယခုအခ်ဳပ္ခံရေသာတဲသည္ကိုယ္ပိုင္တဲေလာက္မႀကီးမားေပမဲ့လည္းသက္ေတာင့္သက္သာရိွလွသည္
သူလိုမ်ိဳးအက်ဥ္းသားအားဤကဲ့သို႔တဲမွာထားတယ္ဆိုတာဟာDatongသည္တန္ခိုးစြမ္းပကား၌ယံုၾကည္မႈရိွေၾကာင္းေဖာ္ျပေနသည္။
တဲထဲတြင္တစ္ေယာက္တည္းထားကာထြက္ခြာသြားေသာMu Yueႏွင့္Ding Pengကိုၾကၫ့္ရင္းႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေကြးတတ္လာသည္။
Datongႏွင့္မဟာမိတ္ဖဲြ႔ခ်င္ေသာသူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာပိုမိုခိုင္မာလာသည္။
ဒါေပမဲ့ပထမဆံုးေတာ့Datongဘက္မွလက္ခံႏိုင္မၫ့္နည္းလမ္းအားရွာေဖြရမည္။

အိပ္ရာေပၚတြင္မ်က္လံုးမိွတ္လိုက္သည္နဲ႔အသက္ရႉမွားေလာက္စရာလက္ေထာက္
စစ္သူႀကီးအသြင္ကေပၚလာျပန္သည္။ထို႔ေနာက္တျဖည္းျဖည္းႏွင့္အိမ္မက္ကမ႓ာအတြင္းသို႔ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲအခ်စ္ေတာ္အားအျခားသူကိုင္တြယ္ျခင္းျမင္လိုက္ရတာေတာင္ဘာမွေထြေထြထူးထူးျဖစ္မသြားေသာဧကရာဇ္ေၾကာင့္ရဲမက္မ်ားလည္းနားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ကာဘာမွမျဖစ္တာကံေကာင္းတာပဲေတြးရင္းသက္ျပင္းခ်ၾကရသည္။

••••••••

ဧကရာဇ္တဲအတြင္း၌

Lu Cangေမ့ေမ်ာသြားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္Jingအခ်ိန္မဆဲြဘဲLu Cangဘာမ်ား
ထိခိုက္သြားလဲဆိုတာသိရရန္ တဲဆီသို႔ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္
Lu Cangအသားအားနီးနီးကပ္ကပ္ပင္ထိထားေသာအရိုင္းအစိုင္းေကာင္ကိုဆံုးမရန္ဆႏၵအားမနည္းပင္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္
Lu Cangျပန္ေရာက္လာၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းေလ်ွာက္တင္ခ်က္အားၾကားသည္ႏွင့္ရဲမက္မ်ားၫႊန္ျပရာေနရာသို႔အေျပးလာခဲ့သည္။
အျခားေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရင္ခြင္ေရာက္ေနသည္အားျမင္ျမင္ျခင္းေဒါသေတြေပါက္ကဲြရန္တာဆူလာေပမဲ့Lu Cangသည္ဘာမွသတိမထားမိပဲစိတ္သက္သာရာရသြားေသာအႃပံုးႏွင့္ေမ့ေမ်ားသြားေတာ့သည္

Lu Cangလံုႃခံုစြာျပန္ေရာက္လာသည္အားေပ်ာ္ရႊင္ေပမဲ့လည္း
Jingအျပၫ့္စိတ္မေအးႏိုင္ေသး။
မေန့ကျမားႏွင့္ရွပ္ထိသြားရံုနဲ႔တံုးကနဲလဲက်သြားတာေၾကာင့္အဆိပ္မ်ားျဖစ္ေနမလားLu Cangအေျခအေနကိုေသခ်ာစစ္ေဆးရၪီးမည္။

ခႏၶာကိုယ္တြင္းအႏၲရာယ္ရိွစရာဘာမွမေတြ့ေတာ့မွJingသက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္
အဝတ္အကုန္လံုးခၽြတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတြ့လိုက္ရေသာညာဘက္ေျခေထာက္တြင္ရိွေနသၫ့္ဒဏ္ရာ
ေၾကာင့္Jingစိတ္အလိုမက်စြာမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔မိသည္။
ေသြးကတတိတ္သြားၿပီးျဖစ္ေပမဲ့လည္းဒဏ္ရာကအေတာ္နက္သည္
Lu Cangကိုယ္အားဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္ရဲသူကိုသတ္ပစ္ခ်င္ေသာဆႏၵအားအံတင္းတင္း
ႀကိတ္ကာထိန္းခ်ဳပ္ရျပန္သည္
ထိုျဖစ္ရပ္မ်ား၏တရားခံသည္အသက္မ်ွလဲြ၍က်န္ေပးဆက္စရာမရိွဟုJingႄကံုးဝါးလိုက္ၿပီျဖစ္သည္
စုပံုေနၿပီျဖစ္ေသာေဒါသအလႊာခ်ပ္မ်ားကိုဘယ္ပံုဘယ္နည္းၫွင္းပင္းႏိွပ္စက္ျခင္းျဖင့္ေပးပို႔ရမည္အားစိတ္ကူးမွန္းဆမိေတာ့မ်က္ဝန္းထက္အေအးလိႈင္းဖ်က္ေနသလိုပင္။
ဒဏ္ရာအားပတ္တီးစီးၿပီးခ်ိန္တြင္ကိုယ္အားအိပ္ယာလႊမ္းႏွင့္ႃခံုေပးထားလိုက္သည္
အိပ္ရာအစြန္း၌ထိုင္ကာLu Cangအႏိုးကိုေစာင့္ရင္းအေတြးေပါင္းမ်ားစြာကေခါင္းထဲဝင္လာျပန္သည္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ခ်စ္သူအားမ်က္စိေရ႔ွမွာတင္ဆံုးရႈံးခဲ့ရျပန္သည္

ဒါေပမဲ့လည္းအခုတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ျပန္လာခဲ့တယ္

အျဖစ္အပ်က္ေတြသည္တစ္ရက္သာၾကာေပမဲ့လည္းႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၾကာျမင့္လွသည္ဟုJingထင္မိသည္
ကိုယ္တိုင္လိုက္ရွာဖို႔ႀကံရြယ္ခဲ့ေပမဲ့Mu Yueနဲ႔Ding Pengတားျမစ္မႈေၾကာင့္အခြင့္မသာခဲ့။
နယ္ျခားေဒသျဖစ္သၫ့္အျပင္ရန္သူ႔ပိုင္နက္လည္းျဖစ္ၿပီးေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကလည္းကိုယ့္နဲ႔ရင္းႏွီးေသာနယ္ေျမမဟုတ္။
ေရာက္ရိွလာႏိုင္ေသာအေျခအေနမ်ားကိုမွန္းဆရင္းရဲမက္မ်ားစိတ္ဓာတ္မက်ေစရန္အတြက္ဧကရာဇ္ရိွေနဖို႔ရန္ကလိုအပ္၏။
မေနကတည္းကထြက္ေပၚေနေသာေၾကာက္ခမန္းလိလိအရိွန္အဝါမ်ားေၾကာင့္စစ္သည္အားလံုးအသင့္အေနအထားျဖစ္ကုန္ၾကသည္
အသံုးမက်ေသာMingdiဘုရင္ထံမွသတင္းကိုသာJingစိတ္မရွည္စြာေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့သည္
တဲထဲျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္Auhaiသို႔လည္းစာပို႔ၿပီးစစ္သည္အင္အားလက္နက္အင္အားထပ္ေလာင္းေပးရန္
အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။
တရက္အတြင္းမိုက္မဲေသာဘုရင္ကတိမတည္ႏိုင္ပဲLu Cangေဘးကင္းစြာျပန္ေရာက္မလာပါကဤပိုင္နက္ေတြထိုကဲ့သို႔အေျခအေနျဖစ္ေစေသာMingdiကို
အမႈန႔္ေျခရန္အစီစဉ္ဆဲြထားခဲ့သည္
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့Lu Cangလည္းျပန္ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ၾကမၼာဆိုးၿဂိဳဟ္ဆိုးပ်က္စီးျခင္းႄကံုရကိန္းမွMingdiလြတ္ေျမာက္သြားၿပီျဖစ္သည္
အျမင္မတင့္တယ္ေသာအႀကံေပးနဲ႔ဘာေၾကာင့္အတူျပန္လာလဲဆိုတာLu Cangပါးစပ္မွကိုယ္တိုင္ေျပာ
သည္ကိုJingၾကားခ်င္သည္
မႏွစ္ၿမိဳ႔ဖြယ္ေကာင္းေသာMingdiအႀကံေပးအားတစ္ခ်က္ၾကၫ့္လိုက္သည္ႏွင့္သတင္းဆိုျဖစ္မည္မွန္းJingတပ္အပ္သိသည္
Lu Cangအားၾကၫ့္ေသာအၾကၫ့္တြင္ခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈေတြကေရာယွက္လိုက္ပါေနသည္
ဤအခ်င္းအရာတြင္သတိမူမိမည္မဟုတ္ေသာLu Cang၏တံုးအမႈအားေက်းဇူးတင္ရမည္။
အတိတ္ေမ့သြားစဥ္အခါကLu Cangႏွလံုးသားအားရရိွရန္တဖန္ျပန္လည္ႀကိဳးစာခဲ့တာေတျြပန္ေတြးမိေတာ့Jingခါးသက္စြာႃပံုးမိသည္။
သူကိုယ္တိုင္ပင္မိန္းမသားမ်ားထက္ပင္ေခ်ာေမာေသာJingအေပၚညိတြယ္ေနေပမဲ့ေယာက်္ားတစ္ေယာက္သည္အျခားေယာက်္ားတစ္ေယာက္အားဆဲြေဆာင္ႏိုင္သည္ဆိုတာကိုလက္မခံႏိုင္ျဖစ္ေနေသးသည္
ထို႔အျပင္အႀကံေပးသည္သာမန္သူမဟုတ္သည္ကိုဖမ္းေခၚျခင္းခံရစဉ္ကHuan Hu Tongေအာ္ေခၚသံအရ
Jingရိပ္စားမိလိုက္သည္
အေဖတစ္ေယာက္၏စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းအေငြ့အသက္ေတြပါလ်က္ရိွတာေၾကာင့္အႀကံေပးသည္မင္းသားသို႔အျပင္နန္းတတ္အိမ္ေရ႔ွစံျဖစ္ေနရင္ေတာင္Jingအံ့ၾသမည္မဟုတ္
တည္ၾကည္ၿပီးဥာဏ္ေကာင္းေသာအသြင္အရဘုရင္ေနာက္ကြယ္စီမံဆံုးျဖတ္ရသူျဖစ္ေၾကာင္းမွန္းဆသိႏိုင္သည္
ရြံရွာမုန္းတီးဖြယ္ရာMingdiဘုရင္သည္ရာထူးႏွင့္မလိုက္အရူးသာသာ သာရိွသည္
ဤပလႅင္အားရေနျခင္းသည္မွာလည္းေရြးခ်ယ္စရာမရိွ၍သာျဖစ္ေၾကာင္းျဖစ္ႏိုင္လွသည္
ကိုယ္စိတ္ကိုယ္အလိုလိုက္ကာရူးမိုက္တတ္ေသာသူအားဘုရင္ေနရာေပးရေလာက္ေအာင္မည္သူမ်ွႏံုအမေနခဲ့၊
ေရာက္လာစဥ္ကပူးကပ္ေနခဲ့ေသာအႀကံေပးႏွင့္Lu Cangအသြင္အားျပန္ျမင္ေယာင္မိေတာ့ခါးသီးေသာခံစားခ်က္မ်ားကဗေလာင္ဆူလာသည္

ငါ့ရဲ့Lu Cangအေပၚအျမတ္ထုတ္သြားတယ္..ရိုင္းစိုင္းလိုက္တာ

Lu Cangေရာက္လာစဉ္ကမလိုပဲခါး၌ဖက္တြယ္ထားေသာလက္
တြန္းကာJingရင္ခြင္တြင္းေျပးထြက္သြားေတာ့စိတ္ပ်က္သြားတဲ့မ်က္ႏွာ
Lu Cangအေပၚတြင္မရိုးသားသည္မွာေသခ်ာေသာစက္ဆုပ္ဖြယ္ရာအႀကံေပးေၾကာင့္Jingမေက်မနပ္ေတာ့ျဖစ္မိသည္
Lu Cangအေၾကာင္းကိုLu Cangထက္ပင္ပို၍သိေသာJingကေတာ့Lu Cangအားမိန္းမသားမ်ားကလြန္စြာစိတ္ဝင္စားေၾကာင္းသိသည္
ေယာက္်ားပီသတည္ၾကည္ခန႔္ညားေသာမ်က္ႏွာ,ေတာင့္တင္းအခ်ိဳးက်ေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးတြင္ရိွသင့္ရိွထိုက္ေသာရုပ္ဆင္းအဂၤါမ်ားႏွင့္ျပၫ့္စံုလွသည္
ဓားၿမွောင္သဖြယ္က်က္သေရေဆာင္မ်က္ခံုးရိုးႏွစ္ခုသည္တည္ၾကည္ခန႔္ညားေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္တစ္ခုတည္းမွႏွစ္ခုပြားထားသကဲ့သို႔လိုက္ဖက္ညီသည္။
နန္းတြင္း၌လည္းေမာင္းမေတာ္မ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေရးမေကာင္းမြန္ေပမဲ့လည္း
Jing၏ေရေရရာရာမရိွေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္အေဝးမွာေနၾကရသည္ကလဲြ၍စစ္သည္ရဲမက္မ်ား၊မိန္းမစိုးမ်ား၊အႁခြေအရံမ်ား၏ေလးစားမႈကိုခံရသူျဖစ္သည္။
ဧကရာဇ္၏အရင္းႏွီးဆံုးေသာသူျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္ပဲေလးစားမႈနဲ႔ထိုက္တန္ေသာ
သူဟုမွတ္ယူကာေလးစားၾကျခင္းျဖစ္သည္
ႏွစ္မ်ားစြာJingအခ်စ္ေတာ္အျဖစ္ေနလာခဲ့ေပမဲ့လည္းအျခားကိုယ္လုပ္ေတာ္မ်ားကဲ့သို႔
မာန္တတ္ကာေမာက္မာအႏိုင္လိုျခင္းျခင္းမရိွခဲ့။
Jingဘက္မွတစ္ခ်က္ေလာက္အာရံုစိုက္မိရံုႏွင့္ထိုသူမ်ားသည္နန္းေတာ္တြင္းေျမလြတ္မတတ္ေလ်ွာက္ေနၾကလိမ့္မည္
ဧကရာဇ္ႏွစ္သက္ျခင္းခံရသည္ဆိုတာအားလက္ကိုင္ဆဲြကာအျခားေမာင္းမေတာ္မ်ားႏွင့္အႁခြေအရံမ်ားအားႏိွပ္စက္ေလ့ရိွသည္

ရွည္ရွည္ေဝးေဝးဆိုရလ်ွင္JingမွလဲြၿပီးLu Cangအေပၚစိတ္ယိုင္ေသာအျခားေယာက္်ားသားသည္ဒါပထမဆံုးလည္းျဖစ္သည္
Jingကိုယ္တိုင္ေပါ့ေသးေသးယူဆ၍မရေသာသူလည္းျဖစ္တာေၾကာင့္ထိုသူေၾကာင့္ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာေရာက္ရိွလာႏိုင္သည္
အႀကံေပးအားၾကၫ့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ျမင္ရသလိုJingခံစားရသည္
ပင္ကိုယ္သဘာဝကိုငထက္ျမတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးနန္းေမြ့နန္းရာဆက္ခံသူလည္းျဖစ္သည္
အဖက္ဖက္မွလည္းျပၫ့္စံုသလိုလြန္စြာေခ်ာေမာေသာအသြင္ကထက္ေပါင္းတိုးထားေသးသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္Lu Cangႏွင့္အႀကံေပးၾကားေနာက္ထပ္နီးစပ္မႈမရိွေစရန္Jingကာကြယ္ရမည္။
သာလြန္တဲ့သူေပၚလာရင္ထြက္သြားမည္ဟူေသာLu Cang၏ၿခိမ္းေျခာက္စကားကလည္းရိွေနေသး
သည္။ထိုအခ်ိန္တုန္းကေတာ့အဓိပၸာယ္မရိွေသာၿခိမ္းေျခာက္စကားဟုမွတ္ယူခဲ့ေပမဲ့အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ထိုအေတြးေၾကာင့္ေသာကေရာက္ေနသလိုေဒါသလည္းထြက္ေနသည္
အကယ္၍ထြက္ခြာသြားရဲမည္ဆိုလ်ွင္Lu Cangအားကိုယ္တိုင္ပင္သတ္ပစ္ႏိုင္သည္
Jingအတြက္ေတာ့Lu Cangသည္သူ႔အပိုင္ျဖစ္သည္။
သူတစ္ေယာက္တည္းသာရိွ၍ထာဝစဉ္သူနဲ႔ပဲေနရမည္။
မနာလိုဝန္တိုစိတ္မ်ားၿငိမ္သက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ျဖစ္ခဲ့သၫ့္ျဖစ္ရပ္မ်ားျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာသည္
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းLu Cangဟာသူ႔ကိုသာေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။
စက္ဆုပ္စရာေကာင္းတဲ့လူကိုတြန္းထုတ္ၿပီးJingရင္ခြင္တြင္းတိုးဝင္ကာစိတ္သက္သာရသြားသၫ့္အႃပံုး
အားႃပံုးျပသြားခဲ့သည္။
Lu Cangဘယ္ေတာ့မွထြက္ခြာသြားမွာမဟုတ္ေၾကာင္းေသခ်ာေနေသာအခ်က္ျဖစ္တာေၾကာင့္Jingေက်နပ္စြားပင္ႃပံုးလိုက္သည္။

"အင္း...."

ညည္းသံတိုးတိုးေလးေၾကာင့္ေဘးမွလူႏိုးလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္းJingသိလိုက္သည္။

"ႏိုးၿပီးလား..ပင္ပန္းေနေသးလား"
ခ်ိဳေသာေသာအသံႏွင့္အတူအလွပဆံုးအႃပံုးအားလည္းႃပံုးထားေသးသည္
သတိျပန္လည္ခ်ိန္တြင္လြမ္းခဲ့ရေသာအသံအားၾကားလိုက္ရသၫ့္အတြက္ခ်က္ခ်င္းပင္မတ္မတ္ထိုင္လိုက္သည္
အိပ္ရာအစြန္းတြင္ထိုင္ေနေသာJingအားေတြ့ခ်ိန္တြင္ကိုယ့္မ်က္လံုးကိုယ္ပင္မယံုႏိုင္ျဖစ္ေန၏။
ခန္းနားထည္ဝါေသာမ်က္ႏွာထားသည္အလွပဆံုးႃပံုးျပလ်က္ရိွသည္
နက္ေမွာင္ေနေသာပိုးသားသဖြယ္ဆံႏြယ္မ်ားကႏွင္းကဲ့သို႔ျဖဴေဖြးေနေသာဝတ္ရံုထက္ေရတခြန္ႏွယ္စီးက်ေနၾကသည္။
ေဆာင္းၪီးေရကန္သဖြယ္မ်က္ဝန္းေတြကလည္းတလက္လက္ေတာက္ပေနသည္။
Jingအနမ္းသာမေရာက္လာဘူးဆိုရင္အိမ္မက္မက္ေနတယ္လို႔ပဲLu Cangထင္မိမွာျဖစ္သည္။

"Jing!!"

ဝမ္းသာၾကည္ႏူးလြန္း၍ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးစြာေအာ္ေခၚေနရင္းအဝတ္မပါသည္ကိုသတိပင္မထားမိ။
ခပ္ဟဟရယ္ရင္းLu Cangအားရင္ခြင္တြင္းသို႔ဆဲြသြင္းကာ

"ဘယ္လိုေနေသးလဲ"

Jingကိုယ္သင္းနံ႔အားဝေအာင္ရူရိႈက္ေနရင္းတိုးလ်လ်အသံေလးျဖင့္

"ဒီထက္ပိုေကာင္းတာရိွမယ္မထင္ဘူး"
Lu Cangအားျဖည္းညင္းစြာတြန္းကာဆူပူျခင္းမ်ားစတင္ေတာ့သည္

"ဟမ္..ဒါကိုေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတာလားဒဏ္ရာကိုၾကၫ့္ပါဦး
ၿပီးေတာ့ေရာက္ေရာက္ခ်င္းလည္းေမ့လဲသြားတာကိုေကာင္းတယ္လို႔ေျပာေနတာလား"

ဘက္လက္ရိျွမားဒဏ္ရာႏွင့္ေျခေထာက္မွပတ္တီးေတြကိုၫႊန္ျပလာသည္။

"ဂရုစိုက္ပါသတိထားပါငါေျပာေနလ်က္နဲ႔အခုေတာ့ျဖစ္သြားတာကိုၾကၫ့္ပါၪီး"

"မင္းအရမ္းမဲ့လုပ္တာေတြေၾကာင့္ငါရူးေတာ့မယ္..အဆင္အျခင္မဲ့လိုက္တာ
အရူးကိုကုဖို႔ေဆးမရိွဘူးဆိုတာအမွန္ပဲ"

မလိမၼာေသာကေလးငယ္ကိုအားရေအာင္ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုေနသလိုအၾကၫ့္ကလည္းတင္းမာလ်က္ရိွသည္
မေက်နပ္သည္မ်ားအားထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုေနသၫ့္Jingအသံတြင္တကယ္ပင္အေရးထား၍ေျပာေနရေၾကာင္းကေပၚလြင္လ်က္ရိွသည္
ကေလးလိုသေဘာထားေျပာဆိုလာေသာJingအားခြန္းတံု႔ျပန္ရန္ျပင္လိုက္ေပမဲ့
ထိုတကိုယ္ေကာင္းဆန္လြန္းေသာအမ်ိဳးသားနဲ႔ေဝးကြာေသာခါးသက္မႈအားျပန္ေတြးမိ
ၿပီးLu Cangစကားလံုးေတြကိုျပန္လည္မ်ိဳခ်လိုက္ရသည္
အႏွီအမ်ိဳးသားသည္လူအမ်ားမယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လွၿပီးသူထင္တာသာအမွန္ျဖစ္သည္ဟုလက္ခံထားသူလည္းျဖစ္သည္
ထိုေနာက္Jingရင္ခြင္တြင္းသို႔တိုးဝင္ကာတင္းတင္းဖက္ထားၿပီး

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..ငါ့အမွားဆိုတာလက္ခံပါတယ္...ငါတင္သြင္းတဲ့အႀကံေၾကာင့္
မင္းကိုအႏၲရာယ္ေတာထဲဆဲြပို႔သလိုျဖစ္သြားတာပါ...ငါတကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"

မထင္မွတ္ထားေသာတံု႔ျပန္မႈေၾကာင့္Jingအမွန္ပင္အံ့ဩသင့္သြားေတာ့သည္
ပံုမွန္Lu Cangသည္အၿမဲဘုကလန႔္ေျပာကာအျပစ္အားဝံခန္ေလ့ရိွသူမဟုတ္
အခုေတာ့အျပစ္ပါလို႔လက္ခံတဲ့အျပင္ေတာင္းပန္ေနေသးတာေၾကာင့္
Lu Cangေခါင္းေလးအားခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးၿပီး

"အဲ့ဒီအႏၲရာယ္ဆိုတာဘာမ်ားလဲ"

"အဲ့ဒီျမား..တကယ္လို႔အဲ့ျမားမင္းကိုထိသြားၿပီးမင္းသာအဖမ္းခံရမယ္ဆိုရင္ငါ့ကိုယ္ငါ
အျပစ္တင္လို႔ဆံုးမွာမဟုတ္ဘူး"

စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားကိုထုတ္ေဖာ္ေျပာေနေသာLu Cangမ်က္ႏွာထားတြင္တည္ၾကည္ျခင္းမ်ားခ်ခင္းထားသည္
သို႔ေပမဲ့လည္းJingထံမွသေရာ္ေသာအႃပံုးေၾကာင့္တည္ၾကည္ခန႔္ညားေသာမ်က္ႏွာထက္စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနပံုေပၚလာသည္

"ၪီးေနွာက္မရိွဘူး..တကယ္လို႔ငါ့ကိုထိမယ္ဆိုရင္ေတာင္ျမားေသးေသးေလးေၾကာင့္ငါလဲက်
မွာမဟုတ္ဘူး....အဲ့ဒါေၾကာင့္ေျပာပါတယ္စစ္ေျမျပင္မွာအရူးကိုေဘးနားေခၚထားလို႔မရဘူးလို႔.."

"ဒါေပမဲ့လည္းျဖစ္ႏိုင္ေခ်ဆိုတာရိွတာပဲ"

"ထားပါေတာ့..ဖမ္းေခၚသြားတယ္ေပါ့..ငါ့ကိုအဲ့လိုမဆင္မျခင္ဖမ္းေခၚသြားတာကသူတို႔အတြက္ဆံုးရွံးမႈပဲမ်ားမွာ.ငါ့အတြက္မဟုတ္ဘူး..အဲ့လို႔အရိုင္းအစိုင္းေကာင္ေတြတစ္ေယာက္ကို
မွအရွင္ထားမွာမဟုတ္ဘူး...ျပန္လာရင္လည္းတစ္ရက္ေတာင္ၾကာမွာမဟုတ္ဘူး"

Lu Cangျပန္လာခဲ့ေသာၾကာခ်ိန္ႏွင့္အားအင္ခ်ိနဲ႔ေနေသာအသြင္သည္လက္မခံႏိုင္စရာျဖစ္ေၾကာင္းသေရာ္ေယာင္အၾကၫ့္မ်ားျဖင့္Jingမွေထာက္ျပလာသည္
Jingသာဆိုလ်ွင္ဒီလိုရန္သူေလာက္နဲ႔ဒုကၡမ်ားမည္မဟုတ္သလိုတမဟုတ္ခ်င္းပင္
ျပန္လာႏိုင္သည္မွာအမွန္ပင္ျဖစ္တာေၾကာင့္Lu Cangစိတ္ဓာတ္က်စြာေခါင္းစိုက္ၾကသြားသည္။
ယံုၾကည္ခ်က္ရိွရိွဆိုလာေသာစကားတစ္လံုးမက်န္အားLu Cangယံုၾကည္မိေပမဲ့
ေခါင္းမာစြာပင္..

"တဖက္ကအႏိုင္ရသြားမယ္ဆိုရင္ေကာ"

"ငါ့ကိုလဲေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့အရာရွားပါတယ္လို႔ေျပာၿပီးၿပီပဲကို..ျဖစ္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့မင္းေျပာတဲ့အတိုင္း
လဲသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္တာနဲ႔လုပ္တဲ့သူအကုန္လံုးကိုဖ်က္ဆီးပစ္မယ္"

Jingေျပာစကားမ်ားကိုမယံုၾကည္ေသးေသာLu Cangကိုယ္ေလးမသိမသာတုန္ယင္
သြားသည္။အနားမရေသာစိတ္အလ်င္အားသက္သာေစရန္မ်က္ႏွာေလးကိုခပ္ဖြဖြေလး
ဆုပ္ကိုင္ကာ

."ဘယ္ေတာ့မွငါလဲၿပိဳမွာမဟုတ္ဘူး.စိုးရိမ္မေနပါနဲ႔..ဟုတ္ၿပီလား..မင္းကိုယ္မင္းသာ
ဂရုစိုက္"

ႏူးညံ့ေနြးေထြးေသာအသံသည္တျဖည္းျဖည္းတင္းမာလာသည္

"ေျပာစမ္းပါဦး..ဘာလို႔အႀကံေပးနဲ႔အတူျပန္လာတာလဲ"

အသံအေနအထားေၾကာင့္Jingထိုအႀကံေပးအားသူတစ္ေယာက္တည္းသာသိေသာအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖင့္မႏွစ္ၿမိဳ႔ဘူးဆိုတာLu Cangနားလည္လိုက္သည္

သက္ျပင္းခ်မိရင္းသတိျပန္ရလာသည္မွစ၍တဲဆီျပန္ေရာက္လာသည္အထိအကုန္အစင္ေျပာျပလိုက္သည္။အေသးစိတ္ျပန္လည္ေျပာျပေပမဲ့လည္းHuan Shu Chengႏွင့္တညလံုးစကားေျပာေနခဲ့သည္ဆိုေသာ
ကိစၥကိုေတာ့Jingႏွစ္ၿမိဳ႔မွာမဟုတ္ေၾကာင္းသိ၍ထိမ္ခ်န္ထားလိုက္သည္
သစ္ပင္ႀကီးတြင္မိုးဝင္ခိုေၾကာင္းမ်ွသာေျပာျပထားသည္
Jingအေၾကာင္းပဲတစ္ခ်ိန္လံုးေတြးေနၿပီးJingေဘးနားျပန္ေရာက္ဖို႔ရန္သာအေလာတေကာျဖစ္ေနေၾကာင္းကိုလည္းထိန္ခ်ိန္ထားေသးသည္

"ၾကၫ့္ရတာခႏၶာကိုယ္ကိုေသခ်ာစစ္ၾကၫ့္ဖို႔
လိုၿပီထင္တယ္"
ပါးမွတစ္ဆင့္လည္တိုင္တစ္ေလ်ွာက္ၾကင္နာစြာေထြးေပြ့ရင္းစိုးရိမ္ပူပန္ေနေသာLu Cangမ်က္နာထားကိုလည္းလြန္စြာသေဘာက်လ်က္ရိွသည္
ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနေသာအသြင္ေၾကာင့္နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနၿပီးေသခ်ာစစ္ၾကၫ့္ရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္စိုးရိမ္သြားတာလည္းပါသည္။

ခႏၶာကိုယ္မွာတစ္ခုခုျဖစ္ေနလို႔လား...ျမားမွာအဆိပ္မ်ားပါေနတာလား

သို႔ေသာ္လည္းထင္မွတ္ထားသည္မ်ားႏွင့္တတ္တတ္စင္လဲြေသာစကားအားJingဆိုလာသည္

"အျခားေယာက္်ားတစ္ဦးနဲ႔အတူညအိပ္ခဲ့တယ္ေလ"

"Xuan Yuan Jing!!!"

ေဒါသေတျြမင့္တတ္လာကာJingမ်က္ႏွာကိုလက္ညိုးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး

"ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြနဲ႔ဘယ္ေလာက္ညအိပ္အိပ္ငါတစ္ခြန္းမွအပိုမေျပာဖူးဘူး..
မင္းကမ်ားဒီလိုအက်င့္ျပတ္တဲ့ပုဒ္မနဲ႔ငါ့ကိုစြပ္စဲြေျပာဆိုရဲတယ္ေပါ့"

မဆင္မခ်င္စကားမ်ားသည္Lu Cangအားလြန္စြာစိတ္အေနွာက္အယွက္ေပးလ်က္ရိွသည္
Jingကေတာ့ 'ငါေျပာတာအမွားမပါဘူး'ဆိုေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္ေပါက္ပန္းေစးစကားမ်ားသည္Lu Cang၏မေက်မနပ္ခ်က္မ်ားကိုျမင့္တတ္ေစ၍အသက္ရႈႏုန္းေတာင္ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့။
ကဲြကြာခဲ့ေသာကာလတစ္ေလ်ွာက္လံုးတြင္စိတ္တြင္း၌Jingသာရိွခဲ့သည္။Jingေဘးကင္းဖို႔ရန္အတြက္စိတ္ပူေနခဲ့သည္။Jingအားလြမ္းေနခဲ့သည္။
အခုလိုအေပါစားဆန္ဆန္စြတ္စဲြခ်က္မ်ားေၾကာင့္ေတြးေလေတြးေလေဒါသမ်ားေလာင္ၿမိဳက္လာေလျဖစ္လာသည္။
Jingကေတာ့မုန္းတီးဖြယ္ေကာင္းေသာစကားအားေျပာမိလိုက္ျခင္းအေပၚလိပ္ျပာမသန႔္သလိုေတာင္မျဖစ္။ ရယ္ေတာ့မေယာင္မ်က္ႏွာထားႏွင့္ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာသူ႔အားၾကၫ့္လ်က္ရိွသည္။
ေဒါသမ်ားအထြက္အထိပ္ေရာက္လာၿပီးအိပ္ရာတြင္းမွထြက္ကာတဲအျပင္သို႔ထြက္ရန္ျပင္သည္။
ထိုမွသာခႏၶာကိုယ္တြင္အဝတ္မဝတ္ထားသည္အားသေဘာေပါက္သြားေတာ့သည္။
ေဒါသေတြေရာအရွက္တရားေတြေရာေပါင္းကာမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီျမန္းလာၿပီးအျမန္အိပ္ရာလႊမ္းအားဆဲြႃခံုလိုက္သည္။ အေနွာင့္အယွက္ေပးလွေသာJingသည္အိပ္ယာလႊမ္း၏အစြန္းတစ္ဖက္အားဆဲြကိုင္ထားကာကိုယ္ကိုအျပၫ့္မဖံုးလႊမ္းႏိုင္ေအာင္ဟန႔္တားေနသည္
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာအႃပံုးတို႔ကမ်က္ႏွာထက္ျဖစ္တည္ေနတာမလို႔Lu Cangလည္းေနာက္တစ္ႀကိမ္ထက္ေပါက္ကဲြဖို႔ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။
ဓားျမဗိုလ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာအမူအက်င့္အတိုင္းဆဲဆိုသံမ်ားထြက္မလာခင္အားနဲ႔တစ္ခ်က္ဆဲြလိုက္တာေၾကာင့္ယိုင္က်သြားသည္။
ေဘးမွလွမ္းထိန္းေပးေသာJingအကူအညီႏွင့္အိပ္ရာေပၚသို႔ေရာက္ရိွသြားသည္
ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္အားအသံုးခ်ကာအေပၚမွာမလႈပ္ႏိုင္ေအာင္တတ္ခြေနတာေၾကာင့္

"မင္း!!"

Jingဘယ္လိုဘယ္ပံုေဆာ့ကစားေနျခင္းအားလိုက္နာဖို႔ရန္လြန္စြာေဒါသထြက္ေနေသာLu Cangလည္းႀကိဳးစားၿပီးတြန္းဖယ္ရင္း

"ငါသတိေပးတယ္ေနာ္..ဖယ္စမ္းပါ"

Jingစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုဘဲLu Cangလက္ေတြကိုပူးကာေခါင္းအထက္၌ထားလိုက္သည္
ထိုပံုစံေၾကာင့္Lu Cangအသြင္ကညို႔ဓာတ္ပ်င္းကာဆဲြေဆာင္ေနသၫ့္ဟန္ေပၚေနသည္
အခ်စ္ရည္ေတြရြန္းလဲ့ေနေသာမ်က္ဝန္းတစ္စံုႏွင့္ၾကၫ့္ေနေသာJingသည္စိတ္တိုလ်က္ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ေနေသာLu Cangႏႈတ္ခမ္းေလးအားအသံပိတ္ေစလိုက္သည္
သူ၏ကာကြယ္မႈမ်ားသည္အသံုးမဝင္ေသာဆန႔္က်င္မွဴျဖစ္သည္အားသိေပမဲ့လည္းLu Cangမတတ္သာ။
အဓိပၸာယ္မရိွစြာျငင္းဆိုမႈမ်ားသည္Jingအားပိုစိတ္လႈပ္ရွားေစတယ္ဆိုတာလည္းသူသိသည္။
ႄကံုဆံုခဲ့ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားအရလည္း Jingသည္သူ႔ထက္သာလြန္သူျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသျပလ်က္ရိွၿပီးရုန္းကန္ေလေလမီးေတာက္တြင္းဆီထၫ့္ေပးေလေလသာရိွသည္။
သို႔ေပမဲ့လည္းဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းေစေသာစကားမ်ားအားLu Cangအေလ်ာ့မေပးလိုက္ႏိုင္။

"အြန္း....."

ဆဲဆိုသံေတြသည္ညည္းျငဴသံသာသာအျဖစ္ေျပာင္းကုန္ကာJingဆႏၵေတြအားလႈံေဆာ္လ်က္ရိွသည္။
သန္မာေသာဘယ္လက္သည္Lu Cangလက္ေကာက္ဝတ္အားထိန္းခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီးက်န္လက္မွာစိတ္တိုင္းက်နယ္ခ်ဲ႔ေနသည္။
ပိုးသားသဖြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာဆံႏြယ္မ်ားမွလည္တိုင္တစ္ေလ်ွာက္ထို႔ေနာက္ေထာင္မတ္ေနေသာအဖုေလးေတြဆီအေရာက္သြားလိုက္သည္
ေနာက္ဆံုးၪီးတည္ရာကေတာ့ႏူးညံ့ေပမဲ့ပူေနြးေနသၫ့္Lu Cangေျခေထာက္ၾကားမွအရာေလးဆီသို႔ျဖစ္သည္
ကၽြမ္းက်င္ေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားေၾကာင့္တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္မ်ွသာပြတ္ဆဲြရံုLu Cangအရာေလးေထာင္မတ္လာေတာ့သည္
ညာလက္တစ္ဖက္တည္းႏွင့္ႀကီးထြားေနဆဲျဖစ္ေသာLu Cangအရာအားႏိွပ္ႏွယ္ေပးလ်က္ရိွသည္။
ထိပ္အဝိုင္းအားလက္မျဖင့္က်ီစယ္ေနရင္းကိုယ္ထည္ကိုရုတ္တရက္ဆဲြညစ္လိုက္ေသာJingလုပ္ရပ္ေၾကာင့္Lu Cangတြန႔္လိမ္ၿပီးရုန္းကန္လာသည္
Lu Cangမ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးသည္မဂၤလာေဆာင္မၫ့္သတို႔သမီးဝတ္ဆင္ထားေသာအနီေရာင္ပိုးသားဝတ္ရံုႏွယ္နီျမန္းေနသည္
အသက္ရႉဖို႔ရန္အခုမွအလႊတ္ေပးေသာJingေၾကာင့္ပါးစပ္ျပန္မစိႏိုင္ပဲေဟာဟဲလိႈက္ေနေတာ့သည္။

"မင္း...မင္း...ဖယ္ေပး"

အသက္ျပင္းျပစြာရူရင္းျငင္းဆိုခ်က္အားပီသေစရန္အသက္လုေျပာလာသည္။
Jingသည္အိပ္ရာထဲတြင္ထိုသို႔အမူအရာျပဳမူတိုင္းႏွစ္သက္လွသူျဖစ္သည္
အသက္ျပင္းျပစြာရူၿပီးမ်က္ရည္ၾကည္မ်ားတဲြခိုေနေသာမ်က္ဝန္းမ်ား ၊ဖူးေရာင္ေနေသာႏႈတ္ခမ္းအစံု၊ ေသြးေဆာင္ေနဟန္ကိုယ္ေနဟန္ထား၊လည္တိုင္အထိပါစိုစြတ္ေစသၫ့္ပါးစပ္မွစီးက်ေနတတ္ေသာေငြမ်ွင္တန္းမ်ား သည္Jingႏွစ္သက္ေသာအရာမ်ားလည္းျဖစ္သည္
ထိုအျခင္းအရာအားသိသူျဖစ္ေပမဲယခုအခါမွာေတာ့ဂရုမထားႏိုင္ပဲစိတ္ႂကြေအာင္လုပ္ေပးလ်က္ရိွသည္
ေနာက္ထပ္စကားမဆိုႏိုင္ေသးခင္မွာတင္ႏႈတ္ခမ္းေတြသည္ထပ္မံသိမ္းပိုက္ျခင္းခံလိုက္ရသည္
ပူေထြးေသာလ်ွာဖ်ားကေဒါသထြက္ေနသူအားခ်ိဳးႏိွမ္ဖို႔ရာကၽြမ္းက်င္စြာလႈပ္ရွားေနၿပီးညာဘက္လက္သည္အျခားတစ္ေနရာသို႔စတင္နယ္ခ်ဲ႔ေနၿပီျဖစ္သည္
ႏူးညံလံုးဝန္းလွေသာအတံုးေလးႏွစ္ခုၾကားရိွတုန္ယင္ေနေသာအဝကိုခပ္ဖြဖြေလး
ပြတ္ဆဲြေပးလာသည္။
ရုတ္တရက္ထိေတြ့မႈေၾကာင့္Lu Cangကိုယ္ေလးတြန႔္လိမ္သြားသည္။
ပိုင္ရွင္အားတည္ၿငိမ္ေအာင္ေခ်ာ့ျမဴေနသလိုအဝင္ဝကိုလည္းတျဖည္းျဖည္းလႈ႔ေဆာ္လ်က္ရိွသည္။
ခ်စ္ရသူခႏၶာကိုယ္ကိုအားစိုက္မလုပ္လို၍လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းထၫ့္ကာျဖည္းျဖည္း
မွန္မွန္ေလးလႈပ္ရွားေပးေနလိုက္သည္။
လက္အေတာ္အမ်ားဝင္ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ညည္းသံေတြအားLu Cangမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့
သြယ္လ်ွသလိုရွည္ေမ်ာေသာလက္ခလယ္သည္Lu Cang၏အထိမခံႏိုင္ေသာေနရာအားအလြယ္ပင္ရွာေဖြေတြ့ရိွသြားသည္
သာယာမႈအေပးဆံုးေနရာေလးအားခဏခဏ
လႈံ႔ေဆာ္ေနေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားေၾကာင့္
တကိုယ္လံုးအားမ်ားဆုတ္ယုတ္သြားသလိုပင္ခံစားလိုက္ရသည္။
လိမၼာပါးနပ္ေသာJingအဖို႔အျပဳအမူေသးေသးေလးပင္သူ႔မ်က္စိေအာက္ကလြတ္သြားတယ္ဆိုတာမရိွ။
Lu Cangရုန္းကန္မႈေတြရပ္တန႔္သြားသၫ့္အတြက္အနမ္းေတြမွလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး
ရမၼက္ခိုးေဝေနေသာLu Cangမ်က္ဝန္းေတြကိုစိုက္ၾကၫ့္လာသည္။
ႃပံုးလိုက္ေသာအႃပံုးတစ္ခ်က္တြင္ေကာင္းကင္ယံထက္ၾကယ္မ်ားပင္မယွဥ္ႏိုင္ညိုးငွယ္ၾကကုန္၏။

"Xiao Cang..သံသယဝင္တာမဟုတ္ပါဘူး..မင္းကငါအယံုၾကည္ဆံုးသူေလ
ငါမယံုတာကအျခားတစ္ေယာက္ကိုပါ..သူမင္းကိုထိမထိဆိုတာငါေသခ်ာသိရမျွဖစ္မယ္"

"မျဖစ္ႏိုင္တာေတြေျပာေနျပန္ၿပီ..မင္းကလဲြၿပီးငါ့ကိုဘယ္သူကမ်ား
စိတ္ဝင္စားမွာလဲ"

ႏံုအလွေသာစကားမ်ားေၾကာင့္Jingခပ္တိုးတိုးရယ္မိသည္။
ကိုယ္ဟာအရမ္းဆဲြေဆာင္မႈရိွတဲ့သူဆိုတာLu Cangဘယ္ေတာ့မွမ်ားသိမွာလဲ။
ထိုသို႔ေကာင္းကြက္မ်ားကိုLu Cangကိုေပးသိမွာမဟုတ္ဘူး ဒါေတြဟာJingတစ္ေယာက္တည္းသာသိေသာအရာေတျြဖစ္သည္။

Lu Cangရိွရာသို႔တျဖည္းျဖည္းတိုးလာၿပီးႏႈတ္ခမ္းအစံုအားႏူးညံ့စြာထပ္တူက်ေစလိုက္သည္

အမ္း...ႏူးညံ့ၿပီးခ်ိဳျမန္လွတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး..

ပိုမိုနက္နက္နဲနဲနမ္းရင္းႏွင့္Lu Cangႏႈတ္ခမ္းမွခ်ိဳၿမိန္မႈေတြကိုစားသံုးေနသည္
လိႈ႔ဝွက္စြာျဖစ္တည္လာေသာအႃပံုးတစ္ခုႏွင့္အတူစစ္ေဆးမႈကိစၥရပ္အားဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနၿပီျဖစ္သည္။
Lu Cangအဆင္ေျပျပေလွဲႏိုင္ေရးအတြက္Jingကိုယ္ကိုႂကြေပးခ်ိန္တြင္အခြင့္ေကာင္းယူကာခါး၌ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုLu Cangခ်ိတ္တြယ္လိုက္သည္
ေအာက္ဘက္ရိွလံုးဝန္းေနေသာတင္ဆံုႏွစ္ဖက္အားညင္သာသည္လည္းမဟုတ္သလိုက်မ္းတမ္းသည္လည္းမဟုတ္ေသာနည္းျဖင့္ဆုပ္နယ္ေနသည္
တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကိုက္ရာမ်ားေပးၿပီးအလံုးႏွစ္ခုအားေထြးေပြ့ရန္ေအာက္သို႔ဆက္ဆင္းသြားသည္။
အဖုေသးေသးေလးေတြအားျပင္းတစ္ခါႏူးညံ့တစ္လွၫ့္ဆုပ္ယူစားသံုးေနသည္မွာ
ေဘးနားပတ္လည္အညိုကြင္းမ်ားထသြားသၫ့္အထိပင္။
ပူေထြးေနေသာခံတြင္းနဲ႔လ်ွာ၏ကၽြမ္းက်င္စြာလႈပ္ရွားမႈႏွင့္အတူဝင္ေပါက္အားေဆာ့ကစားေနေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားထၫ့္ေပါင္းလိုက္သၫ့္အခါLu Cangမတတ္ႏိုင္ပဲက်ယ္ေလာင္စြာသည္းျငဴမိေတာ့သည္။
ေအာက္ကလူထံမွထြက္ေပၚလာသၫ့္ရင္ဖိုေမာဟိုက္ေနေသာအသံေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားရိွရာသို႔တဖန္ၪီးေမာ့လာသည္
ထိုစဥ္မွာပဲတင္းမာေနေသာအရာအားတုန္ယင္ေနသၫ့္ဝင္ေပါက္အတြင္းသို႔တျဖည္းျဖည္းခ်င္းထၫ့္ကာသာယာမႈကိုစတင္ရွာေဖြေတာ့သည္
ခါးကိုလည္းဂရုတစိုက္ျဖင့္အေပၚေအာက္ေရြ့လ်ားလ်က္ရိွသည္။
Lu Cangက်န္းမာဖို႔ရာကအဓိကျဖစ္ေၾကာင္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတိေပးေနရသည္။
စိတ္ဆႏၵေတျြမင့္မားေနေသာ္လည္းLu Cangခႏၶာကိုယ္အားဝန္မပိေစလို၍တမင္ပင္ထိန္းထားေနျခင္းျဖစ္သည္။

ခရီးေဝးမွာျပန္လာကာေမာပန္းေနသၫ့္Lu Cangေၾကာင့္တစ္ႀကိမ္တည္းၿပီးရံုသာJingဆက္ဆံခဲ့သည္
ၿပီးေျမာက္ေသာအခါတြင္လည္းသန႔္ရွင္းဖို႔လြယ္ကူရန္အတြက္အျပင္မွာပဲၿပီးေစလိုက္သည္
မည္သၫ့္အခါမွမေက်နပ္ႏိုင္ေသာအာသာရမၼက္မ်ားသည္အခုအခါတြင္ေတာ့ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ေရာက္လ်က္ရိွသည္။
ယေန့သည္Xiao Cangျပန္လာေသာေန့ျဖစ္၍အလံုးစံုျပန္ေကာင္းဖို႔ကေတာ့ေစာင့္ရၪီးမည္
ထံုးစံအတိုင္းလိုပင္ပူျပင္းလွေသာဆက္ဆံမႈ၏လက္က်န္ေျခရာမ်ားအားေဘးနားရိွပိုးပုဝါသံုး၍သန႔္စင္ေပးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ႏွစ္ကိုယ္အတူတကြအခ်စ္ပဲြရလဒ္အရေမာႀကီးပန္းႀကီးအသက္လုရူေနဆဲျဖစ္ေသာLu Cangကိုယ္အားေထြးေပြ့လိုက္သည္

"Cang..ေျပာတာနားေထာင္ပါ..ေနာက္တစ္ခါဒီလိုအရမ္းမဲ့မလုပ္ပါနဲ႔...ၾကားလား"

အသက္ရူႏႈန္းအားပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားေတာ့စိတ္အေနွာင့္အယွက္ေပးလွေသာသူအားျပန္လည္တိုက္ခိုက္လာသည္။

"ငါလည္းအဲ့လိုပဲေျပာရမယ္"

"ေနပါဦးသခင္Lu...ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကဘယ္တုန္းကမ်ားမစဉ္းစားပဲလုပ္ဖူးလို႔လဲ"

"ေတာင္းပန္ပါတယ္..အရွင္မင္းႀကီး..အရွင္မင္းႀကီးလိုၿပီးျပၫ့္စံုတဲ့သူကဘယ္လိုမ်ားမစဉ္းစားဘဲလုပ္မွာတဲ့လဲ"

"အင္း...ေတာ္ေတာ္အေျပာေကာင္းေနပါလား..အကၽြႏ္ုပ္ခ်စ္ရတဲ့သခင္Luကိုဘာမ်ားဆုခ်ီးျမင့္ရမလဲ"

"ေလ်ွာက္တင္ပါသည္..အရွင္မင္းႀကီး..
ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးလိုနိမ့္က်တဲ့သူကအရွင္မင္းႀကီးက်န္းက်န္းမာမာနဲ႔တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာကို
ျမင္ရတာကိုပဲဝမ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူလွပါၿပီ"

"မင္း"

သြင္မတူတမူထူးသၫ့္စေနာက္ျခင္းအသစ္ကိုJingႏွစ္သက္ေပမဲ့လည္းတစ္ခါတစ္ရံေတာ့Lu Cangအားစာေပေလ့လာေစခဲ့ျခင္းအားေနာင္တရမိသည္။
ရံုးေတာ္က်င့္ဝတ္ထံုးတမ္းေတြႏွင့္ပတ္သတ္တာေတြသင္ေပးခဲ့သင့္သည္

ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူအသံတိတ္က်သြား၍Lu Cangတိုးၫွင္းစြာရယ္မိသည္။
Jingမွသေဘာက်သၫ့္အေနႏွင့္ေခါင္းအားဖြဖြပဲပုတ္သြားသည္။
Jingအိပ္ရာမွထမည္ျပင္ခ်ိန္တြင္Lu Cangလွမ္းဆဲြထားကာ

"မသြားနဲ႔...ဒီမွာေနပါဦး..ငါ...ငါလြမ္းေနတုန္းပဲ"

ရွက္ေသြးျဖာေနေသာမ်က္ႏွာေလးသည္အလြန္ပင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္
ေတြ့ရခဲလွေသာLu Cangအျပဳအမူမ်ားသည္Jingတန္ဖိုးထားရသၫ့္ရတနာမ်ားျဖစ္သည္။

ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့ေတာင္းဆိုမႈေလးကိုဘယ္လိုလုပ္လက္မခံပဲေနႏိုင္မွာလဲ...

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ...အနားယူသင့္တယ္ေလ..အားျပန္မျပၫ့္ေသးဘူး"

စိုးရိမ္ပူပန္ေသာစကားမ်ားေျပာေနသလိုလူလည္းေဘးနားမွာထိုင္ရင္းကာကြယ္ေပးသၫ့္ရင္ခြင္တြင္း
ဆဲြသြင္းလိုက္သည္

"ဒါေပမဲ့...မင္းကိုရိွေနေစခ်င္တယ္"

တစ္ရက္ေလးကဲြကြာရတာေတာင္ေဆးခါးေတျြပၫ့္ေနသလိုနာက်င္လွေသာႏွလံုးသားေၾကာင့္Jing၏ေက်ာက္သားသဖြယ္ျဖဴေဖြးေသာကိုယ္အားတင္းက်ပ္စြာျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္
ျပန္လာရာလမ္းတစ္ေလ်ွာက္သည္အလြန္ပင္ၾကာရွည္လြန္းသည္ဟုထင္မိၿပီးလြမ္းခဲ့ရသည္အား
ေတြးလိုက္ခ်ိန္တြင္ငိုေတာင္ငိုခ်င္လာသည္

ထို႔ေနာက္အသိတစ္ခုသည္Lu Cangအားလာထိခတ္ေတာ့သည္

တစ္ရက္ေလးခဲြရတာကိုေတာင္Lu Cangဒီလိုခံစားရတာ။တစ္ႏွစ္ေပ်ာက္တုန္းက
ဆိုJingဘယ္ေလာက္ေတာင္ခံစားလိုက္ေလမလဲ

သူမရိွသၫ့္တစ္ႏွစ္ကိုJingဘယ္လိုရင္ဆိုင္ခဲ့သလဲ။
ဘာမွမွတ္မိေသာသူကေတာ့ဘာမွမခံစားရေပမဲ့Jingကေတာ့ကဲြကြာခဲ့ရသၫ့္အခံလည္းရိွတာေၾကာင့္ႀကီးစြာေသာစိတ္ဆင္းရဲမႈေတြခံစားခဲ့ရမွာပဲ။
ထို႔အျပင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေနပါေစLu Cangအားဇဲြမေလ်ာ့ပဲဆက္လက္ရွာေဖြခဲ့သည္။
အမွန္တကယ္ပင္Lu Cangခ်စ္ကၽြမ္းဝင္သြားေသာအႏွီေယာက်္ားသည္ႀကံခိုင္သန္မာ၍မွတ္သားစရာေကာင္းသည္။
သူကေတာ့အတိတ္အားျပန္သတိရသြားခ်ိန္တြင္Jingဆီမွခ်စ္ျခင္းေမတၲာအားေတာင္းတေနခဲ့သည္။
Jingအားေတြ့ခ်င္သည္
ဖက္ထားခ်င္ၿပီးေနြးေထြးမႈအားရယူခ်င္သည္
Darongကိုပစ္ကာလိုက္လာခဲ့သည္အားျပန္ေတြးမိေတာ့တကိုယ္လံုးတသိမ့္သိမ့္တုန္လာသည္။
ပိုမိုတင္းက်ပ္စြာဖက္လာကာေနာင္တရသၫ့္အေၾကာင္းမ်ားတိုးၫွင္းစြာေျပာေနေသာLu Cangေၾကာင့္Jingပင္ေဝခဲြမရျဖစ္သြားသည္
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့Jingေပးခဲ့သည္မ်ားအေပၚတန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းနားလည္ေနၿပီျဖစ္သည္
မေန့ညကကိုယ္ုကိုယ္ကိုေပးခဲ့ေသာကတိျဖစ္သၫ့္Jingထံမွခ်စ္ျခင္းတရားေတြကိုေရာJing၏ျဖစ္တည္မႈအလံုးစံုကိုေရာလက္ခံပါမည္ဆိုေသာကတိအားသတိျပန္ရလာသည္။
Jingဘယ္လိုခံစားရမလဲနားလည္သြားခ်ိန္တြင္အႏွီၾသဇာအာဏာအႀကီးမားဆံုး၊ေခ်ာေမာအလွပဆံုးေယာက္်ားသားအေပၚခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈေတြသည္လည္းအလြန႔္အလြန္တိုးပြားလာခဲ့သည္။
အားအျပင္းႏွင့္လိႈင္းထန္တတ္လာေသာဝမ္းနည္းမွဴေတြေၾကာင့္တားဆီးမရေသာမ်က္ရည္ေတြသည္Jingရင္ဘတ္ဆီသို႔တစ္ေပါက္ခ်င္းက်ဆငလာေတာ့သည္

Lu Cangမ်က္ႏွာေလးအားအနီးကပ္ဆဲြကာလွပေသာအခန္းငယ္မ်ားႏွင့္သီးျခတည္ရိွေနသၫ့္မ်က္ဝန္းအစံုအားစူးစိုက္ၾကၫ့္ရင္း

"ဘာျဖစ္တာလဲ..ဘယ္ေနရာကအဆင္မေျပလို႔လဲ"

ဤကဲ့သို႔အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ရင္ထဲမွခံစားခ်က္ေတြအားထုတ္ေဖာ္ေျပာရန္
သင့္ေတာ္ေသာစကားရွာမရျဖစ္ေနသည္။ခံစားခ်က္မ်ား၏အနက္အနည္းအားလံုလံုေလာက္ေလာက္ေဖာ္ျပေနႏိုင္မၫ့္စကားလံုးဆိုတာမရိွ။
ထိုနည္းသာအေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္ေတြးရင္းေတာက္ပရြန္းစိုေနေသာမ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ၾကၫ့္လိုက္သည္။

အေျဖအစားအနမ္းတစ္ခုကိုသာJingရရိွ၏။

အခ်ိဳၿမိန္ဆံုးေသာအနမ္း..Lu Cangရင္ထဲမွအခ်စ္ေတြႏွင့္ေက်းဇူးတရားေတြအျပၫ့္ပါေသာအနမ္း..
Lu Cangမွစေပးေသာရမၼက္မပါသၫ့္အခ်စ္ထံုလႊမ္းေသာအနမ္းမ်ားသည္လည္းတန္ဖိုးရိွေသာရတနာမ်ာျဖစ္သည္
အတိတ္ကိုျပန္လည္သတိရၿပီးေနာက္Lu Cangသည္အရင္လိုခံစားခ်က္မ်ားကိုမသိမ္းထားေတာ့ဘဲထုတ္ေျပာဖို႔ရန္ပိုၿပီးသတၲိရိွလာခဲ့သည္
ထိုသို႔ေသာအျခင္းအရာမ်ားအားJingပိုလို႔ႏွစ္သက္သည္မွာသံသယဝင္စရာပင္မလို။
ဧကရာဇ္အေပၚရိုင္းႏိုင္သမ်ွရိုင္းစိုင္းႏိုင္သူသည္ဒီကမ႓ာေျမတြင္Lu Cangတစ္ေယာက္တည္းသာရိွသည္

Lu Cang၏ႏူးညံလွေသာဆံပင္ေတြဆီလက္ေခ်ာင္းမ်ားထိုးသြင္းလ်က္အျခားလက္မွလည္းေခ်ာေမြ့ေသာေက်ာျပင္အားပုတ္ေပးရင္းအနမ္းေတြအားနက္နဲေစလိုက္သည္
တပ္မက္ျခင္းရမၼက္ခိုးေဝမေနပဲစင္ၾကယ္ေသာခ်စ္ျခင္းမ်ားသာသီးသန႔္ျဖစ္တည္သည္။
တခဏေလးအတြင္းမွာအခ်ိန္သည္လည္းအဓိပၸာယ္ရိွမေနေတာ့။တဲေခါင္မိုးထက္သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေတးသံစဥ္ႏွယ္တဖဲြဖဲြက်ေနေသာမိုးစက္မ်ားကဲ့သို႔တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္
ထက္မ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားေလမလားစိုးရိမ္ျခင္းမရိွေတာ့ေသာLu Cangသည္
jingအားတင္းက်ပ္စြာေထြးေပြ့လာသည္။
လြန္စြာပင္ပန္းေနတာေၾကာင့္ပဲလားလြန္စြာျမင့္တတ္လာေသာခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈမ်ားေၾကာင့္ပဲလားေတာ့မသိ။Lu Cangသည္ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ျပၫ့္စံုေသာအိမ္မက္ကမ႓ာသို႔တဖန္ျပန္လည္ေရာက္သြားသည္။

ခ်စ္ရဆံုးေသာသူရင္ခြင္တြင္းကိုယ္ေရာစိတ္ပါအနားယူသြားေတာ့သည္။

••••••

[[Unicode]]

အမြဲတစေဆင်မယဥ်သာလျှောက်လှမ်းလေ့ရှိသောခြေလှမ်းများအစားမပျံရုံတမယ်ရောက်ရှိလာသည့်ဧကရာဇ်သည်စိတ်မရှည်ဖြစ်နေခြင်းမှာသိသာလှ၍ရဲမက်များအားလုံးအသက်ပင်မရှူရဲကြ..။
သခင်Luနှင့်စပ်လျင်း၍အရှင်မင်းကြီး၏
ဒေါသအားသိသည့်အပြင်အရင်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောကိစ္စရပ်များလည်းသက်သေအနေနှင့်ရှိနေတာကြောင့်ထိဖို့တောင်မပြောနှင့် ရဲရဲတောင်ကြည့်ရဲကြသည်မဟုတ်။
စိတ်တွင်းမှာတော့မျက်ဖြူစိုက်လျက်အရှင်မင်းကြီးရောက်လာလျှင်သခင်Luနှင့်အတူပြန်လာသလိုတင်းကျပ်စွာလည်းကိုင်ထားသောအနှီလူအပေါ်ဒေါသများပုံကျလေမလားတွေရင်းစောင့်နေကြသည်
ကံမကောင်းလှစွာဖြင့်ချောမောသောလူသားတော့ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျတော့မည်ထင်ပါသည်
မဆင်မခြင်တစ်ခုခုလုပ်လိုက်ကာမှဧကရာဇ်၏ဒေါသအားသွားဆွမိမှာစိုး၍ထိုသူအတွက်ဆုတောင်းပေးရင်းဝေးဝေးကသာကြည့်နေကြသည်။

Shu Chengကတော့ရဲမက်တွေ၏ရောက်ရက်ခတ်နေသောစိတ်တွင်းကိုမမြင်နိုင်ပဲပွေ့ထားသည်မှရုန်းထွက်နေသောLu Cangကြောင့်ကူကယ်ရာမဲ့ဖြစ်နေသည်။
ဘေးမှသူ၏စိတ်သက်သာရာရသွားသောအသွင်ကြောင့်ခံစားချက်တွေတစ်မျိုးတစ်ဖုံနက်နဲလာသောShu Chengသည်လွှတ်ပေးရန်စိတ်မပါလှ။
သို့ပေမဲ့လည်းShu Chengတွေဝေနေချိန်မှာLu Cangမှအတင်းတွန်းပြီးအဖြူရောင်ဝတ်ရုံနဲ့လူနောက်လိုက်ပါသွားတော့သည်
အူလည်လည်နှင့်Lu Cangပါသွားရာနောက်ထလိုက်မည်ပြင်ချိန်တွင်စစ်သူကြီးMu Yueနှင့်တပ်မှူးDing Pengသည်အရှေ့ကပိတ်ရပ်ထားကြသည်
မထင်မှတ်သောအချိန်တွင်ရရှိလိုက်ရသည့်ဆုံးရှုံးမှုနှင့်စိတ်အလိုမကျမှုတွေကိုရုပ်သိမ်းပြီးချိန်တွင်အသိပြန်ဝင်လာတော့သည်
စစ်သူကြီးMu Yueနဲ့Ding Pengတို့မှနောက်ကလိုက်မည့်သူအားတာဆီးလိုက်တာဖြစ်သည့်အတွက်အဖြူရောင်ဝတ်ရုံနဲ့
သူသည်ရာထူးမြင့်သူဖြစ်နိုင်သည်
Lu Cangအပါအဝင်ကျန်နှစ်ယောက်လုံးသည်ဧကရာဇ်၏အယုံကြည်ရဆုံးသူများလည်းဖြစ်သည်
အတွေးများစုစည်းပြီးချိန်တခဏမှာပဲမျက်နှာအားသေချာမမြင်လိုက်ရပေမဲ့အဖြူရောင်လူသားသည်ပဟေဠိဆန်ပြီးကြီးမြတ်လှစွာသောDatongအင်ပါယာဧကရာဇ်Jing Zongဖြစ်နိုင်သည်ဟုShu Chengအပိုင်တွက်လိုက်ပြီဖြစ်သည်

Mu Yueနဲ့Ding Pengသည်Jingအမိန့်မဟုတ်ရင်တောင်သွားခွင့်ပေးမည်မဟုတ်။
Lu Cangပျောက်သွားတဲ့အချိန်ကစပြီးစိတ်ဆတ်နေသောJingသည်တစ်ညလုံးတစက်မှမအိပ်သလို
မျက်တောင်ပင်မခတ်ကြောင်းသူတို့အားလုံးအတပ်သိသည်
အခုလိုအချိန်မှာအခြားတစ်ယောက်ကနှောက်ယှက်တာခွင့်မပြုပေးနိုင်။

"ဆရာ"
ယခုရောက်ရှိနေသောအရပ်ဒေသသည်Mingdi၏လက်တလောရန်သူဖြစ်သည့်Datongစစ်စခန်းနယ်မြေဖြစ်ကြောင်းသတိပေးသည့်အနေနှင့်Mu Yue၏တိကျပြတ်သားသောခေါ်သံကထွက်ပေါ်လာသည်။
Mu Yue၏လေသံကြောင့်သာလက်ရှိရောက်ရှိနေသောအခြေအနေကိုနားလည်သွားသည်။
စစ်စခန်းတွင်းရောက်နေပြီဖြစ်ပြီးဧကရာဇ်နှင့်အတူလည်းရှိနေခြင်းကြောင့်Lu Cangအန္တရာယ်ရှိတော့မည်မဟုတ်။
အန္တရာယ်ပိုများသူကသူကိုယ်တိုင်ပင်ဖြစ်နေသည်။
Mu Yueနှင့်Ding Peng၏မနှစ်မြို့သောမျက်နှာထားကြောင့်ဥာဏ်ပြေးသူပီပီသွေးထိုးစကားမပြောသင့်ကြောင်းShu Chengနားလည်သည်။
လှိက်လှဲသောအပြုံးတစ်ခုဖြစ်တည်ကာလက်နှစ်ဖက်ကိုရင်ဘက်ထက်ယှက်လိုက်ပြီး

"စစ်သူကြီးMu Yueတပ်မှူးDing PengMingdiစစ်ရေးအကြံပေးHuan Shu Chengဂါဝရပြုပါသည်"

သူဘယ်သူလည်းသိနေမှာသေချာပေမဲ့လေးစားသမူနှင့်Shu Chengရိုသေစွာမိတ်ဆက်လိုက်သည်

"အကြံပေးHuan..တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..ကျေးဇူးပြုပြီး"

အဆင်ပြေသောနေရာမရောက်မချင်းစကားမဆိုသင့်ကြောင့်အမူအရာပြ၍တစ်နေရာသို့လိုက်ခဲ့ရန်ညွှန်ပြသွားသည်။
LuCangထွက်သွားရာအားနောက်ဆုံးတစ်ချက်ကြည့်ကာလိုက်ပါမည်ဖြစ်ကြောင်းခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
ဝမ်းပန်းတသာအကြိုဆိုခံရမည်မဟုတ်ကြောင်းနားလည်မှုနှင့်အတူMu Yueနှင့်Ding Pengနောက်လိုက်ပါသွားပြီးစိတ်တွင်း၌လည်းလက်ထောက်စစ်သူကြီး၏တဲဘယ်မှာလဲဆိုတာမှန်းဆနေမိသည်
အစကတော့အကြိမ်ကြိမ်စစ်မေးဖို့ရန်ထောင်သားများထားသည့်တဲရှိရာသို့ခေါ်ဆောင်သွားမည်ထင်ခဲ့ပေမဲ့နွေးထွေးပြီးသက်တော့သက်တာရှိလှသောတဲဆီသို့သာခေါ်ဆောင်လာသည်။

"အကြံပေးHuan..ဒီမှာအနားယူပါ..ကြာရှည်လှတဲ့ခရီးကြောင့်ပင်ပန်းနေပါ့လိမ့်မယ်
လုံခြုံမှုအတွက်တဲအပြင်သို့လှမ်းချင်နေတဲ့စိတ်တွေကိုထိန်းချုပ်ထားပါ"
စကားများ၏နောက်ကွယ်မှခြိမ်းခြောက်ခြင်းကိုနားလည်တာကြောင့်နိုင်းနိုင်းဆဆဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်စစ်သူကြီးMu..
အကြံပေးတာကိုမှတ်သားထားပါ့မယ်"

ဟောင်းနွမ်းစုတ်ပြတ်မည်းမှောင်ကာအစောင့်တွေကျပ်မတ်ထားသည့်ထောင်အတွင်းနေရမည့်အစားယခုအချုပ်ခံရသောတဲသည်ကိုယ်ပိုင်တဲလောက်မကြီးမားပေမဲ့လည်းသက်တောင့်သက်သာရှိလှသည်
သူလိုမျိုးအကျဥ်းသားအားဤကဲ့သို့တဲမှာထားတယ်ဆိုတာဟာDatongသည်တန်ခိုးစွမ်းပကား၌ယုံကြည်မှုရှိကြောင်းဖော်ပြနေသည်။
တဲထဲတွင်တစ်ယောက်တည်းထားကာထွက်ခွာသွားသောMu Yueနှင့်Ding Pengကိုကြည့်ရင်းနှုတ်ခမ်းထောင့်ကကွေးတတ်လာသည်။
Datongနှင့်မဟာမိတ်ဖွဲ့ချင်သောသူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာပိုမိုခိုင်မာလာသည်။
ဒါပေမဲ့ပထမဆုံးတော့Datongဘက်မှလက်ခံနိုင်မည့်နည်းလမ်းအားရှာဖွေရမည်။

အိပ်ရာပေါ်တွင်မျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်နဲ့အသက်ရှူမှားလောက်စရာလက်ထောက်
စစ်သူကြီးအသွင်ကပေါ်လာပြန်သည်။ထို့နောက်တဖြည်းဖြည်းနှင့်အိမ်မက်ကမ္ဘာအတွင်းသို့ခေါ်ဆောင်သွားတော့သည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲအချစ်တော်အားအခြားသူကိုင်တွယ်ခြင်းမြင်လိုက်ရတာတောင်ဘာမှထွေထွေထူးထူးဖြစ်မသွားသောဧကရာဇ်ကြောင့်ရဲမက်များလည်းနားမလည်နိုင်ဖြစ်ကာဘာမှမဖြစ်တာကံကောင်းတာပဲတွေးရင်းသက်ပြင်းချကြရသည်။

••••••••

ဧကရာဇ်တဲအတွင်း၌

Lu Cangမေ့မျောသွားသည်နှင့်တပြိုင်နက်Jingအချိန်မဆွဲဘဲLu Cangဘာများ
ထိခိုက်သွားလဲဆိုတာသိရရန် တဲဆီသို့ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်
Lu Cangအသားအားနီးနီးကပ်ကပ်ပင်ထိထားသောအရိုင်းအစိုင်းကောင်ကိုဆုံးမရန်ဆန္ဒအားမနည်းပင်
ထိန်းချုပ်ထားရသည်
Lu Cangပြန်ရောက်လာပြီးဖြစ်ကြောင်းလျှောက်တင်ချက်အားကြားသည်နှင့်ရဲမက်များညွှန်ပြရာနေရာသို့အပြေးလာခဲ့သည်။
အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရင်ခွင်ရောက်နေသည်အားမြင်မြင်ခြင်းဒေါသတွေပေါက်ကွဲရန်တာဆူလာပေမဲ့Lu Cangသည်ဘာမှသတိမထားမိပဲစိတ်သက်သာရာရသွားသောအပြုံးနှင့်မေ့မျေားသွားတော့သည်

Lu Cangလုံခြုံစွာပြန်ရောက်လာသည်အားပျော်ရွှင်ပေမဲ့လည်း
Jingအပြည့်စိတ်မအေးနိုင်သေး။
မနေ့ကမြားနှင့်ရှပ်ထိသွားရုံနဲ့တုံးကနဲလဲကျသွားတာကြောင့်အဆိပ်များဖြစ်နေမလားLu Cangအခြေအနေကိုသေချာစစ်ဆေးရဦးမည်။

ခန္ဓာကိုယ်တွင်းအန္တရာယ်ရှိစရာဘာမှမတွေ့တော့မှJingသက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်
အဝတ်အကုန်လုံးချွတ်လိုက်ချိန်တွင်တွေ့လိုက်ရသောညာဘက်ခြေထောက်တွင်ရှိနေသည့်ဒဏ်ရာ
ကြောင့်Jingစိတ်အလိုမကျစွာမျက်မှောင်ကျုံ့မိသည်။
သွေးကတတိတ်သွားပြီးဖြစ်ပေမဲ့လည်းဒဏ်ရာကအတော်နက်သည်
Lu Cangကိုယ်အားဒဏ်ရာရအောင်လုပ်ရဲသူကိုသတ်ပစ်ချင်သောဆန္ဒအားအံတင်းတင်း
ကြိတ်ကာထိန်းချုပ်ရပြန်သည်
ထိုဖြစ်ရပ်များ၏တရားခံသည်အသက်မျှလွဲ၍ကျန်ပေးဆက်စရာမရှိဟုJingကြုံးဝါးလိုက်ပြီဖြစ်သည်
စုပုံနေပြီဖြစ်သောဒေါသအလွှာချပ်များကိုဘယ်ပုံဘယ်နည်းညှင်းပင်းနှိပ်စက်ခြင်းဖြင့်ပေးပို့ရမည်အားစိတ်ကူးမှန်းဆမိတော့မျက်ဝန်းထက်အအေးလှိုင်းဖျက်နေသလိုပင်။
ဒဏ်ရာအားပတ်တီးစီးပြီးချိန်တွင်ကိုယ်အားအိပ်ယာလွှမ်းနှင့်ခြုံပေးထားလိုက်သည်
အိပ်ရာအစွန်း၌ထိုင်ကာLu Cangအနိုးကိုစောင့်ရင်းအတွေးပေါင်းများစွာကခေါင်းထဲဝင်လာပြန်သည်
နောက်တစ်ကြိမ်ချစ်သူအားမျက်စိရှေ့မှာတင်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြန်သည်

ဒါပေမဲ့လည်းအခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ပြန်လာခဲ့တယ်

အဖြစ်အပျက်တွေသည်တစ်ရက်သာကြာပေမဲ့လည်းနှစ်ပေါင်းထောင်ချီကြာမြင့်လှသည်ဟုJingထင်မိသည်
ကိုယ်တိုင်လိုက်ရှာဖို့ကြံရွယ်ခဲ့ပေမဲ့Mu Yueနဲ့Ding Pengတားမြစ်မှုကြောင့်အခွင့်မသာခဲ့။
နယ်ခြားဒေသဖြစ်သည့်အပြင်ရန်သူ့ပိုင်နက်လည်းဖြစ်ပြီးဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းကိုယ့်နဲ့ရင်းနှီးသောနယ်မြေမဟုတ်။
ရောက်ရှိလာနိုင်သောအခြေအနေများကိုမှန်းဆရင်းရဲမက်များစိတ်ဓာတ်မကျစေရန်အတွက်ဧကရာဇ်ရှိနေဖို့ရန်ကလိုအပ်၏။
မနေကတည်းကထွက်ပေါ်နေသောကြောက်ခမန်းလိလိအရှိန်အဝါများကြောင့်စစ်သည်အားလုံးအသင့်အနေအထားဖြစ်ကုန်ကြသည်
အသုံးမကျသောMingdiဘုရင်ထံမှသတင်းကိုသာJingစိတ်မရှည်စွာစောင့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်
တဲထဲပြန်ရောက်သည်နှင့်Auhaiသို့လည်းစာပို့ပြီးစစ်သည်အင်အားလက်နက်အင်အားထပ်လောင်းပေးရန်
အကြောင်းကြားခဲ့သည်။
တရက်အတွင်းမိုက်မဲသောဘုရင်ကတိမတည်နိုင်ပဲLu Cangဘေးကင်းစွာပြန်ရောက်မလာပါကဤပိုင်နက်တွေထိုကဲ့သို့အခြေအနေဖြစ်စေသောMingdiကို
အမှုန့်ခြေရန်အစီစဉ်ဆွဲထားခဲ့သည်
အခုအချိန်မှာတော့Lu Cangလည်းပြန်ရောက်လာပြီဖြစ်၍ကြမ္မာဆိုးဂြိုဟ်ဆိုးပျက်စီးခြင်းကြုံရကိန်းမှMingdiလွတ်မြောက်သွားပြီဖြစ်သည်
အမြင်မတင့်တယ်သောအကြံပေးနဲ့ဘာကြောင့်အတူပြန်လာလဲဆိုတာLu Cangပါးစပ်မှကိုယ်တိုင်ပြော
သည်ကိုJingကြားချင်သည်
မနှစ်မြို့ဖွယ်ကောင်းသောMingdiအကြံပေးအားတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်နှင့်သတင်းဆိုဖြစ်မည်မှန်းJingတပ်အပ်သိသည်
Lu Cangအားကြည့်သောအကြည့်တွင်ချစ်ခင်တွယ်တာမှုတွေကရောယှက်လိုက်ပါနေသည်
ဤအချင်းအရာတွင်သတိမူမိမည်မဟုတ်သောLu Cang၏တုံးအမှုအားကျေးဇူးတင်ရမည်။
အတိတ်မေ့သွားစဥ်အခါကLu Cangနှလုံးသားအားရရှိရန်တဖန်ပြန်လည်ကြိုးစာခဲ့တာတွေပြန်တွေးမိတော့Jingခါးသက်စွာပြုံးမိသည်။
သူကိုယ်တိုင်ပင်မိန်းမသားများထက်ပင်ချောမောသောJingအပေါ်ညိတွယ်နေပေမဲ့ယောကျ်ားတစ်ယောက်သည်အခြားယောကျ်ားတစ်ယောက်အားဆွဲဆောင်နိုင်သည်ဆိုတာကိုလက်မခံနိုင်ဖြစ်နေသေးသည်
ထို့အပြင်အကြံပေးသည်သာမန်သူမဟုတ်သည်ကိုဖမ်းခေါ်ခြင်းခံရစဉ်ကHuan Hu Tongအော်ခေါ်သံအရ
Jingရိပ်စားမိလိုက်သည်
အဖေတစ်ယောက်၏စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်းအငွေ့အသက်တွေပါလျက်ရှိတာကြောင့်အကြံပေးသည်မင်းသားသို့အပြင်နန်းတတ်အိမ်ရှေ့စံဖြစ်နေရင်တောင်Jingအံ့သြမည်မဟုတ်
တည်ကြည်ပြီးဥာဏ်ကောင်းသောအသွင်အရဘုရင်နောက်ကွယ်စီမံဆုံးဖြတ်ရသူဖြစ်ကြောင်းမှန်းဆသိနိုင်သည်
ရွံရှာမုန်းတီးဖွယ်ရာMingdiဘုရင်သည်ရာထူးနှင့်မလိုက်အရူးသာသာ သာရှိသည်
ဤပလ္လင်အားရနေခြင်းသည်မှာလည်းရွေးချယ်စရာမရှိ၍သာဖြစ်ကြောင်းဖြစ်နိုင်လှသည်
ကိုယ်စိတ်ကိုယ်အလိုလိုက်ကာရူးမိုက်တတ်သောသူအားဘုရင်နေရာပေးရလောက်အောင်မည်သူမျှနုံအမနေခဲ့၊
ရောက်လာစဥ်ကပူးကပ်နေခဲ့သောအကြံပေးနှင့်Lu Cangအသွင်အားပြန်မြင်ယောင်မိတော့ခါးသီးသောခံစားချက်များကဗလောင်ဆူလာသည်

ငါ့ရဲ့Lu Cangအပေါ်အမြတ်ထုတ်သွားတယ်..ရိုင်းစိုင်းလိုက်တာ

Lu Cangရောက်လာစဉ်ကမလိုပဲခါး၌ဖက်တွယ်ထားသောလက်
တွန်းကာJingရင်ခွင်တွင်းပြေးထွက်သွားတော့စိတ်ပျက်သွားတဲ့မျက်နှာ
Lu Cangအပေါ်တွင်မရိုးသားသည်မှာသေချာသောစက်ဆုပ်ဖွယ်ရာအကြံပေးကြောင့်Jingမကျေမနပ်တော့ဖြစ်မိသည်
Lu Cangအကြောင်းကိုLu Cangထက်ပင်ပို၍သိသောJingကတော့Lu Cangအားမိန်းမသားများကလွန်စွာစိတ်ဝင်စားကြောင်းသိသည်
ယောက်ျားပီသတည်ကြည်ခန့်ညားသောမျက်နှာ,တောင့်တင်းအချိုးကျသောခန္ဓာကိုယ်နှင့်ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးတွင်ရှိသင့်ရှိထိုက်သောရုပ်ဆင်းအင်္ဂါများနှင့်ပြည့်စုံလှသည်
ဓားမြှောင်သဖွယ်ကျက်သရေဆောင်မျက်ခုံးရိုးနှစ်ခုသည်တည်ကြည်ခန့်ညားသောမျက်နှာထားနှင့်တစ်ခုတည်းမှနှစ်ခုပွားထားသကဲ့သို့လိုက်ဖက်ညီသည်။
နန်းတွင်း၌လည်းမောင်းမတော်များနှင့်ဆက်ဆံရေးမကောင်းမွန်ပေမဲ့လည်း
Jing၏ရေရေရာရာမရှိသောအကြောင်းပြချက်ကြောင့်အဝေးမှာနေကြရသည်ကလွဲ၍စစ်သည်ရဲမက်များ၊မိန်းမစိုးများ၊အခြွေအရံများ၏လေးစားမှုကိုခံရသူဖြစ်သည်။
ဧကရာဇ်၏အရင်းနှီးဆုံးသောသူဖြစ်နေခြင်းကြောင့်မဟုတ်ပဲလေးစားမှုနဲ့ထိုက်တန်သော
သူဟုမှတ်ယူကာလေးစားကြခြင်းဖြစ်သည်
နှစ်များစွာJingအချစ်တော်အဖြစ်နေလာခဲ့ပေမဲ့လည်းအခြားကိုယ်လုပ်တော်များကဲ့သို့
မာန်တတ်ကာမောက်မာအနိုင်လိုခြင်းခြင်းမရှိခဲ့။
Jingဘက်မှတစ်ချက်လောက်အာရုံစိုက်မိရုံနှင့်ထိုသူများသည်နန်းတော်တွင်းမြေလွတ်မတတ်လျှောက်နေကြလိမ့်မည်
ဧကရာဇ်နှစ်သက်ခြင်းခံရသည်ဆိုတာအားလက်ကိုင်ဆွဲကာအခြားမောင်းမတော်များနှင့်အခြွေအရံများအားနှိပ်စက်လေ့ရှိသည်

ရှည်ရှည်ဝေးဝေးဆိုရလျှင်JingမှလွဲပြီးLu Cangအပေါ်စိတ်ယိုင်သောအခြားယောက်ျားသားသည်ဒါပထမဆုံးလည်းဖြစ်သည်
Jingကိုယ်တိုင်ပေါ့သေးသေးယူဆ၍မရသောသူလည်းဖြစ်တာကြောင့်ထိုသူကြောင့်ပြဿနာပေါင်းများစွာရောက်ရှိလာနိုင်သည်
အကြံပေးအားကြည့်လိုက်ချိန်တွင်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်မြင်ရသလိုJingခံစားရသည်
ပင်ကိုယ်သဘာဝကိုငထက်မြတ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးနန်းမွေ့နန်းရာဆက်ခံသူလည်းဖြစ်သည်
အဖက်ဖက်မှလည်းပြည့်စုံသလိုလွန်စွာချောမောသောအသွင်ကထက်ပေါင်းတိုးထားသေးသည်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်Lu Cangနှင့်အကြံပေးကြားနောက်ထပ်နီးစပ်မှုမရှိစေရန်Jingကာကွယ်ရမည်။
သာလွန်တဲ့သူပေါ်လာရင်ထွက်သွားမည်ဟူသောLu Cang၏ခြိမ်းခြောက်စကားကလည်းရှိနေသေး
သည်။ထိုအချိန်တုန်းကတော့အဓိပ္ပာယ်မရှိသောခြိမ်းခြောက်စကားဟုမှတ်ယူခဲ့ပေမဲ့အခုအချိန်မှာတော့ထိုအတွေးကြောင့်သောကရောက်နေသလိုဒေါသလည်းထွက်နေသည်
အကယ်၍ထွက်ခွာသွားရဲမည်ဆိုလျှင်Lu Cangအားကိုယ်တိုင်ပင်သတ်ပစ်နိုင်သည်
Jingအတွက်တော့Lu Cangသည်သူ့အပိုင်ဖြစ်သည်။
သူတစ်ယောက်တည်းသာရှိ၍ထာဝစဉ်သူနဲ့ပဲနေရမည်။
မနာလိုဝန်တိုစိတ်များငြိမ်သက်သွားချိန်တွင်တော့ဖြစ်ခဲ့သည့်ဖြစ်ရပ်များပြန်လည်မြင်ယောင်လာသည်
နောက်ဆုံးတော့လည်းLu Cangဟာသူ့ကိုသာရွေးချယ်ခဲ့သည်။
စက်ဆုပ်စရာကောင်းတဲ့လူကိုတွန်းထုတ်ပြီးJingရင်ခွင်တွင်းတိုးဝင်ကာစိတ်သက်သာရသွားသည့်အပြုံး
အားပြုံးပြသွားခဲ့သည်။
Lu Cangဘယ်တော့မှထွက်ခွာသွားမှာမဟုတ်ကြောင်းသေချာနေသောအချက်ဖြစ်တာကြောင့်Jingကျေနပ်စွားပင်ပြုံးလိုက်သည်။

"အင်း...."

ညည်းသံတိုးတိုးလေးကြောင့်ဘေးမှလူနိုးလာပြီဖြစ်ကြောင်းJingသိလိုက်သည်။

"နိုးပြီးလား..ပင်ပန်းနေသေးလား"
ချိုသောသောအသံနှင့်အတူအလှပဆုံးအပြုံးအားလည်းပြုံးထားသေးသည်
သတိပြန်လည်ချိန်တွင်လွမ်းခဲ့ရသောအသံအားကြားလိုက်ရသည့်အတွက်ချက်ချင်းပင်မတ်မတ်ထိုင်လိုက်သည်
အိပ်ရာအစွန်းတွင်ထိုင်နေသောJingအားတွေ့ချိန်တွင်ကိုယ့်မျက်လုံးကိုယ်ပင်မယုံနိုင်ဖြစ်နေ၏။
ခန်းနားထည်ဝါသောမျက်နှာထားသည်အလှပဆုံးပြုံးပြလျက်ရှိသည်
နက်မှောင်နေသောပိုးသားသဖွယ်ဆံနွယ်များကနှင်းကဲ့သို့ဖြူဖွေးနေသောဝတ်ရုံထက်ရေတခွန်နှယ်စီးကျနေကြသည်။
ဆောင်းဦးရေကန်သဖွယ်မျက်ဝန်းတွေကလည်းတလက်လက်တောက်ပနေသည်။
Jingအနမ်းသာမရောက်လာဘူးဆိုရင်အိမ်မက်မက်နေတယ်လို့ပဲLu Cangထင်မိမှာဖြစ်သည်။

"Jing!!"

ဝမ်းသာကြည်နူးလွန်း၍ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာအော်ခေါ်နေရင်းအဝတ်မပါသည်ကိုသတိပင်မထားမိ။
ခပ်ဟဟရယ်ရင်းLu Cangအားရင်ခွင်တွင်းသို့ဆွဲသွင်းကာ

"ဘယ်လိုနေသေးလဲ"

Jingကိုယ်သင်းနံ့အားဝအောင်ရူရှိုက်နေရင်းတိုးလျလျအသံလေးဖြင့်

"ဒီထက်ပိုကောင်းတာရှိမယ်မထင်ဘူး"
Lu Cangအားဖြည်းညင်းစွာတွန်းကာဆူပူခြင်းများစတင်တော့သည်

"ဟမ်..ဒါကိုကောင်းတယ်လို့ပြောတာလားဒဏ်ရာကိုကြည့်ပါဦး
ပြီးတော့ရောက်ရောက်ချင်းလည်းမေ့လဲသွားတာကိုကောင်းတယ်လို့ပြောနေတာလား"

ဘက်လက်ရှိမြားဒဏ်ရာနှင့်ခြေထောက်မှပတ်တီးတွေကိုညွှန်ပြလာသည်။

"ဂရုစိုက်ပါသတိထားပါငါပြောနေလျက်နဲ့အခုတော့ဖြစ်သွားတာကိုကြည့်ပါဦး"

"မင်းအရမ်းမဲ့လုပ်တာတွေကြောင့်ငါရူးတော့မယ်..အဆင်အခြင်မဲ့လိုက်တာ
အရူးကိုကုဖို့ဆေးမရှိဘူးဆိုတာအမှန်ပဲ"

မလိမ္မာသောကလေးငယ်ကိုအားရအောင်ရှုတ်ချပြောဆိုနေသလိုအကြည့်ကလည်းတင်းမာလျက်ရှိသည်
မကျေနပ်သည်များအားထုတ်ဖော်ပြောဆိုနေသည့်Jingအသံတွင်တကယ်ပင်အရေးထား၍ပြောနေရကြောင်းကပေါ်လွင်လျက်ရှိသည်
ကလေးလိုသဘောထားပြောဆိုလာသောJingအားခွန်းတုံ့ပြန်ရန်ပြင်လိုက်ပေမဲ့
ထိုတကိုယ်ကောင်းဆန်လွန်းသောအမျိုးသားနဲ့ဝေးကွာသောခါးသက်မှုအားပြန်တွေးမိ
ပြီးLu Cangစကားလုံးတွေကိုပြန်လည်မျိုချလိုက်ရသည်
အနှီအမျိုးသားသည်လူအများမယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လှပြီးသူထင်တာသာအမှန်ဖြစ်သည်ဟုလက်ခံထားသူလည်းဖြစ်သည်
ထိုနောက်Jingရင်ခွင်တွင်းသို့တိုးဝင်ကာတင်းတင်းဖက်ထားပြီး

"ငါတောင်းပန်ပါတယ်..ငါ့အမှားဆိုတာလက်ခံပါတယ်...ငါတင်သွင်းတဲ့အကြံကြောင့်
မင်းကိုအန္တရာယ်တောထဲဆွဲပို့သလိုဖြစ်သွားတာပါ...ငါတကယ်တောင်းပန်ပါတယ်"

မထင်မှတ်ထားသောတုံ့ပြန်မှုကြောင့်Jingအမှန်ပင်အံ့ဩသင့်သွားတော့သည်
ပုံမှန်Lu Cangသည်အမြဲဘုကလန့်ပြောကာအပြစ်အားဝံခန်လေ့ရှိသူမဟုတ်
အခုတော့အပြစ်ပါလို့လက်ခံတဲ့အပြင်တောင်းပန်နေသေးတာကြောင့်
Lu Cangခေါင်းလေးအားခပ်ဖွဖွပုတ်ပေးပြီး

"အဲ့ဒီအန္တရာယ်ဆိုတာဘာများလဲ"

"အဲ့ဒီမြား..တကယ်လို့အဲ့မြားမင်းကိုထိသွားပြီးမင်းသာအဖမ်းခံရမယ်ဆိုရင်ငါ့ကိုယ်ငါ
အပြစ်တင်လို့ဆုံးမှာမဟုတ်ဘူး"

စိုးရိမ်ပူပန်မှုများကိုထုတ်ဖော်ပြောနေသောLu Cangမျက်နှာထားတွင်တည်ကြည်ခြင်းများချခင်းထားသည်
သို့ပေမဲ့လည်းJingထံမှသရော်သောအပြုံးကြောင့်တည်ကြည်ခန့်ညားသောမျက်နှာထက်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေပုံပေါ်လာသည်

"ဦးနှောက်မရှိဘူး..တကယ်လို့ငါ့ကိုထိမယ်ဆိုရင်တောင်မြားသေးသေးလေးကြောင့်ငါလဲကျ
မှာမဟုတ်ဘူး....အဲ့ဒါကြောင့်ပြောပါတယ်စစ်မြေပြင်မှာအရူးကိုဘေးနားခေါ်ထားလို့မရဘူးလို့.."

"ဒါပေမဲ့လည်းဖြစ်နိုင်ချေဆိုတာရှိတာပဲ"

"ထားပါတော့..ဖမ်းခေါ်သွားတယ်ပေါ့..ငါ့ကိုအဲ့လိုမဆင်မခြင်ဖမ်းခေါ်သွားတာကသူတို့အတွက်ဆုံးရှံးမှုပဲများမှာ.ငါ့အတွက်မဟုတ်ဘူး..အဲ့လို့အရိုင်းအစိုင်းကောင်တွေတစ်ယောက်ကို
မှအရှင်ထားမှာမဟုတ်ဘူး...ပြန်လာရင်လည်းတစ်ရက်တောင်ကြာမှာမဟုတ်ဘူး"

Lu Cangပြန်လာခဲ့သောကြာချိန်နှင့်အားအင်ချိနဲ့နေသောအသွင်သည်လက်မခံနိုင်စရာဖြစ်ကြောင်းသရော်ယောင်အကြည့်များဖြင့်Jingမှထောက်ပြလာသည်
Jingသာဆိုလျှင်ဒီလိုရန်သူလောက်နဲ့ဒုက္ခများမည်မဟုတ်သလိုတမဟုတ်ချင်းပင်
ပြန်လာနိုင်သည်မှာအမှန်ပင်ဖြစ်တာကြောင့်Lu Cangစိတ်ဓာတ်ကျစွာခေါင်းစိုက်ကြသွားသည်။
ယုံကြည်ချက်ရှိရှိဆိုလာသောစကားတစ်လုံးမကျန်အားLu Cangယုံကြည်မိပေမဲ့
ခေါင်းမာစွာပင်..

"တဖက်ကအနိုင်ရသွားမယ်ဆိုရင်ကော"

"ငါ့ကိုလဲအောင်လုပ်နိုင်တဲ့အရာရှားပါတယ်လို့ပြောပြီးပြီပဲကို..ဖြစ်တော့မဖြစ်နိုင်ပေမဲ့မင်းပြောတဲ့အတိုင်း
လဲသွားမယ်ဆိုရင်တောင်မျက်လုံးပြန်ဖွင့်တာနဲ့လုပ်တဲ့သူအကုန်လုံးကိုဖျက်ဆီးပစ်မယ်"

Jingပြောစကားများကိုမယုံကြည်သေးသောLu Cangကိုယ်လေးမသိမသာတုန်ယင်
သွားသည်။အနားမရသောစိတ်အလျင်အားသက်သာစေရန်မျက်နှာလေးကိုခပ်ဖွဖွလေး
ဆုပ်ကိုင်ကာ

."ဘယ်တော့မှငါလဲပြိုမှာမဟုတ်ဘူး.စိုးရိမ်မနေပါနဲ့..ဟုတ်ပြီလား..မင်းကိုယ်မင်းသာ
ဂရုစိုက်"

နူးညံ့နွေးထွေးသောအသံသည်တဖြည်းဖြည်းတင်းမာလာသည်

"ပြောစမ်းပါဦး..ဘာလို့အကြံပေးနဲ့အတူပြန်လာတာလဲ"

အသံအနေအထားကြောင့်Jingထိုအကြံပေးအားသူတစ်ယောက်တည်းသာသိသောအကြောင်းပြချက်များဖြင့်မနှစ်မြို့ဘူးဆိုတာLu Cangနားလည်လိုက်သည်

သက်ပြင်းချမိရင်းသတိပြန်ရလာသည်မှစ၍တဲဆီပြန်ရောက်လာသည်အထိအကုန်အစင်ပြောပြလိုက်သည်။အသေးစိတ်ပြန်လည်ပြောပြပေမဲ့လည်းHuan Shu Chengနှင့်တညလုံးစကားပြောနေခဲ့သည်ဆိုသော
ကိစ္စကိုတော့Jingနှစ်မြို့မှာမဟုတ်ကြောင်းသိ၍ထိမ်ချန်ထားလိုက်သည်
သစ်ပင်ကြီးတွင်မိုးဝင်ခိုကြောင်းမျှသာပြောပြထားသည်
Jingအကြောင်းပဲတစ်ချိန်လုံးတွေးနေပြီးJingဘေးနားပြန်ရောက်ဖို့ရန်သာအလောတကောဖြစ်နေကြောင်းကိုလည်းထိန်ချိန်ထားသေးသည်

"ကြည့်ရတာခန္ဓာကိုယ်ကိုသေချာစစ်ကြည့်ဖို့
လိုပြီထင်တယ်"
ပါးမှတစ်ဆင့်လည်တိုင်တစ်လျှောက်ကြင်နာစွာထွေးပွေ့ရင်းစိုးရိမ်ပူပန်နေသောLu Cangမျက်နာထားကိုလည်းလွန်စွာသဘောကျလျက်ရှိသည်
ပျော်ရွှင်မြူးတူးနေသောအသွင်ကြောင့်နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေပြီးသေချာစစ်ကြည့်ရမည်ဆိုသောကြောင့်စိုးရိမ်သွားတာလည်းပါသည်။

ခန္ဓာကိုယ်မှာတစ်ခုခုဖြစ်နေလို့လား...မြားမှာအဆိပ်များပါနေတာလား

သို့သော်လည်းထင်မှတ်ထားသည်များနှင့်တတ်တတ်စင်လွဲသောစကားအားJingဆိုလာသည်

"အခြားယောက်ျားတစ်ဦးနဲ့အတူညအိပ်ခဲ့တယ်လေ"

"Xuan Yuan Jing!!!"

ဒေါသတွေမြင့်တတ်လာကာJingမျက်နှာကိုလက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးပြီး

"ကိုယ်လုပ်တော်တွေနဲ့ဘယ်လောက်ညအိပ်အိပ်ငါတစ်ခွန်းမှအပိုမပြောဖူးဘူး..
မင်းကများဒီလိုအကျင့်ပြတ်တဲ့ပုဒ်မနဲ့ငါ့ကိုစွပ်စွဲပြောဆိုရဲတယ်ပေါ့"

မဆင်မချင်စကားများသည်Lu Cangအားလွန်စွာစိတ်အနှောက်အယှက်ပေးလျက်ရှိသည်
Jingကတော့ 'ငါပြောတာအမှားမပါဘူး'ဆိုသောမျက်နှာထားနှင့်ပေါက်ပန်းစေးစကားများသည်Lu Cang၏မကျေမနပ်ချက်များကိုမြင့်တတ်စေ၍အသက်ရှုနုန်းတောင်ပုံမှန်မဟုတ်တော့။
ကွဲကွာခဲ့သောကာလတစ်လျှောက်လုံးတွင်စိတ်တွင်း၌Jingသာရှိခဲ့သည်။Jingဘေးကင်းဖို့ရန်အတွက်စိတ်ပူနေခဲ့သည်။Jingအားလွမ်းနေခဲ့သည်။
အခုလိုအပေါစားဆန်ဆန်စွတ်စွဲချက်များကြောင့်တွေးလေတွေးလေဒေါသများလောင်မြိုက်လာလေဖြစ်လာသည်။
Jingကတော့မုန်းတီးဖွယ်ကောင်းသောစကားအားပြောမိလိုက်ခြင်းအပေါ်လိပ်ပြာမသန့်သလိုတောင်မဖြစ်။ ရယ်တော့မယောင်မျက်နှာထားနှင့်အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာသူ့အားကြည့်လျက်ရှိသည်။
ဒေါသများအထွက်အထိပ်ရောက်လာပြီးအိပ်ရာတွင်းမှထွက်ကာတဲအပြင်သို့ထွက်ရန်ပြင်သည်။
ထိုမှသာခန္ဓာကိုယ်တွင်အဝတ်မဝတ်ထားသည်အားသဘောပေါက်သွားတော့သည်။
ဒေါသတွေရောအရှက်တရားတွေရောပေါင်းကာမျက်နှာတစ်ခုလုံးနီမြန်းလာပြီးအမြန်အိပ်ရာလွှမ်းအားဆွဲခြုံလိုက်သည်။ အနှောင့်အယှက်ပေးလှသောJingသည်အိပ်ယာလွှမ်း၏အစွန်းတစ်ဖက်အားဆွဲကိုင်ထားကာကိုယ်ကိုအပြည့်မဖုံးလွှမ်းနိုင်အောင်ဟန့်တားနေသည်
ကောက်ကျစ်စဥ်းလဲသောအပြုံးတို့ကမျက်နှာထက်ဖြစ်တည်နေတာမလို့Lu Cangလည်းနောက်တစ်ကြိမ်ထက်ပေါက်ကွဲဖို့ရန်အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။
ဓားမြဗိုလ်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောအမူအကျင့်အတိုင်းဆဲဆိုသံများထွက်မလာခင်အားနဲ့တစ်ချက်ဆွဲလိုက်တာကြောင့်ယိုင်ကျသွားသည်။
ဘေးမှလှမ်းထိန်းပေးသောJingအကူအညီနှင့်အိပ်ရာပေါ်သို့ရောက်ရှိသွားသည်
ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်အားအသုံးချကာအပေါ်မှာမလှုပ်နိုင်အောင်တတ်ခွနေတာကြောင့်

"မင်း!!"

Jingဘယ်လိုဘယ်ပုံဆော့ကစားနေခြင်းအားလိုက်နာဖို့ရန်လွန်စွာဒေါသထွက်နေသောLu Cangလည်းကြိုးစားပြီးတွန်းဖယ်ရင်း

"ငါသတိပေးတယ်နော်..ဖယ်စမ်းပါ"

Jingစကားတစ်ခွန်းမှမဆိုဘဲLu Cangလက်တွေကိုပူးကာခေါင်းအထက်၌ထားလိုက်သည်
ထိုပုံစံကြောင့်Lu Cangအသွင်ကညို့ဓာတ်ပျင်းကာဆွဲဆောင်နေသည့်ဟန်ပေါ်နေသည်
အချစ်ရည်တွေရွန်းလဲ့နေသောမျက်ဝန်းတစ်စုံနှင့်ကြည့်နေသောJingသည်စိတ်တိုလျက်ဆဲဆိုအော်ဟစ်နေသောLu Cangနှုတ်ခမ်းလေးအားအသံပိတ်စေလိုက်သည်
သူ၏ကာကွယ်မှုများသည်အသုံးမဝင်သောဆန့်ကျင်မှူဖြစ်သည်အားသိပေမဲ့လည်းLu Cangမတတ်သာ။
အဓိပ္ပာယ်မရှိစွာငြင်းဆိုမှုများသည်Jingအားပိုစိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်ဆိုတာလည်းသူသိသည်။
ကြုံဆုံခဲ့သောဖြစ်ရပ်များအရလည်း Jingသည်သူ့ထက်သာလွန်သူဖြစ်ကြောင်းသက်သေပြလျက်ရှိပြီးရုန်းကန်လေလေမီးတောက်တွင်းဆီထည့်ပေးလေလေသာရှိသည်။
သို့ပေမဲ့လည်းဂုဏ်သိက္ခာကျဆင်းစေသောစကားများအားLu Cangအလျော့မပေးလိုက်နိုင်။

"အွန်း....."

ဆဲဆိုသံတွေသည်ညည်းငြူသံသာသာအဖြစ်ပြောင်းကုန်ကာJingဆန္ဒတွေအားလှုံဆော်လျက်ရှိသည်။
သန်မာသောဘယ်လက်သည်Lu Cangလက်ကောက်ဝတ်အားထိန်းချုပ်ကိုင်ထားပြီးကျန်လက်မှာစိတ်တိုင်းကျနယ်ချဲ့နေသည်။
ပိုးသားသဖွယ်ပျော့ပျောင်းသောဆံနွယ်များမှလည်တိုင်တစ်လျှောက်ထို့နောက်ထောင်မတ်နေသောအဖုလေးတွေဆီအရောက်သွားလိုက်သည်
နောက်ဆုံးဦးတည်ရာကတော့နူးညံ့ပေမဲ့ပူနွေးနေသည့်Lu Cangခြေထောက်ကြားမှအရာလေးဆီသို့ဖြစ်သည်
ကျွမ်းကျင်သောလက်ချောင်းများကြောင့်တစ်ချက်နှစ်ချက်မျှသာပွတ်ဆွဲရုံLu Cangအရာလေးထောင်မတ်လာတော့သည်
ညာလက်တစ်ဖက်တည်းနှင့်ကြီးထွားနေဆဲဖြစ်သောLu Cangအရာအားနှိပ်နှယ်ပေးလျက်ရှိသည်။
ထိပ်အဝိုင်းအားလက်မဖြင့်ကျီစယ်နေရင်းကိုယ်ထည်ကိုရုတ်တရက်ဆွဲညစ်လိုက်သောJingလုပ်ရပ်ကြောင့်Lu Cangတွန့်လိမ်ပြီးရုန်းကန်လာသည်
Lu Cangမျက်နှာတစ်ပြင်လုံးသည်မင်္ဂလာဆောင်မည့်သတို့သမီးဝတ်ဆင်ထားသောအနီရောင်ပိုးသားဝတ်ရုံနှယ်နီမြန်းနေသည်
အသက်ရှူဖို့ရန်အခုမှအလွှတ်ပေးသောJingကြောင့်ပါးစပ်ပြန်မစိနိုင်ပဲဟောဟဲလှိုက်နေတော့သည်။

"မင်း...မင်း...ဖယ်ပေး"

အသက်ပြင်းပြစွာရူရင်းငြင်းဆိုချက်အားပီသစေရန်အသက်လုပြောလာသည်။
Jingသည်အိပ်ရာထဲတွင်ထိုသို့အမူအရာပြုမူတိုင်းနှစ်သက်လှသူဖြစ်သည်
အသက်ပြင်းပြစွာရူပြီးမျက်ရည်ကြည်များတွဲခိုနေသောမျက်ဝန်းများ ၊ဖူးရောင်နေသောနှုတ်ခမ်းအစုံ၊ သွေးဆောင်နေဟန်ကိုယ်နေဟန်ထား၊လည်တိုင်အထိပါစိုစွတ်စေသည့်ပါးစပ်မှစီးကျနေတတ်သောငွေမျှင်တန်းများ သည်Jingနှစ်သက်သောအရာများလည်းဖြစ်သည်
ထိုအခြင်းအရာအားသိသူဖြစ်ပေမဲယခုအခါမှာတော့ဂရုမထားနိုင်ပဲစိတ်ကြွအောင်လုပ်ပေးလျက်ရှိသည်
နောက်ထပ်စကားမဆိုနိုင်သေးခင်မှာတင်နှုတ်ခမ်းတွေသည်ထပ်မံသိမ်းပိုက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်
ပူထွေးသောလျှာဖျားကဒေါသထွက်နေသူအားချိုးနှိမ်ဖို့ရာကျွမ်းကျင်စွာလှုပ်ရှားနေပြီးညာဘက်လက်သည်အခြားတစ်နေရာသို့စတင်နယ်ချဲ့နေပြီဖြစ်သည်
နူးညံလုံးဝန်းလှသောအတုံးလေးနှစ်ခုကြားရှိတုန်ယင်နေသောအဝကိုခပ်ဖွဖွလေး
ပွတ်ဆွဲပေးလာသည်။
ရုတ်တရက်ထိတွေ့မှုကြောင့်Lu Cangကိုယ်လေးတွန့်လိမ်သွားသည်။
ပိုင်ရှင်အားတည်ငြိမ်အောင်ချော့မြူနေသလိုအဝင်ဝကိုလည်းတဖြည်းဖြည်းလှု့ဆော်လျက်ရှိသည်။
ချစ်ရသူခန္ဓာကိုယ်ကိုအားစိုက်မလုပ်လို၍လက်ချောင်းတစ်ချောင်းထည့်ကာဖြည်းဖြည်း
မှန်မှန်လေးလှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်။
လက်အတော်အများဝင်ရောက်နေချိန်တွင်ညည်းသံတွေအားLu Cangမထိန်းချုပ်နိုင်တော့
သွယ်လျှသလိုရှည်မျောသောလက်ခလယ်သည်Lu Cang၏အထိမခံနိုင်သောနေရာအားအလွယ်ပင်ရှာဖွေတွေ့ရှိသွားသည်
သာယာမှုအပေးဆုံးနေရာလေးအားခဏခဏ
လှုံ့ဆော်နေသောလက်ချောင်းများကြောင့်
တကိုယ်လုံးအားများဆုတ်ယုတ်သွားသလိုပင်ခံစားလိုက်ရသည်။
လိမ္မာပါးနပ်သောJingအဖို့အပြုအမူသေးသေးလေးပင်သူ့မျက်စိအောက်ကလွတ်သွားတယ်ဆိုတာမရှိ။
Lu Cangရုန်းကန်မှုတွေရပ်တန့်သွားသည့်အတွက်အနမ်းတွေမှလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး
ရမ္မက်ခိုးဝေနေသောLu Cangမျက်ဝန်းတွေကိုစိုက်ကြည့်လာသည်။
ပြုံးလိုက်သောအပြုံးတစ်ချက်တွင်ကောင်းကင်ယံထက်ကြယ်များပင်မယှဥ်နိုင်ညိုးငှယ်ကြကုန်၏။

"Xiao Cang..သံသယဝင်တာမဟုတ်ပါဘူး..မင်းကငါအယုံကြည်ဆုံးသူလေ
ငါမယုံတာကအခြားတစ်ယောက်ကိုပါ..သူမင်းကိုထိမထိဆိုတာငါသေချာသိရမှဖြစ်မယ်"

"မဖြစ်နိုင်တာတွေပြောနေပြန်ပြီ..မင်းကလွဲပြီးငါ့ကိုဘယ်သူကများ
စိတ်ဝင်စားမှာလဲ"

နုံအလှသောစကားများကြောင့်Jingခပ်တိုးတိုးရယ်မိသည်။
ကိုယ်ဟာအရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့သူဆိုတာLu Cangဘယ်တော့မှများသိမှာလဲ။
ထိုသို့ကောင်းကွက်များကိုLu Cangကိုပေးသိမှာမဟုတ်ဘူး ဒါတွေဟာJingတစ်ယောက်တည်းသာသိသောအရာတွေဖြစ်သည်။

Lu Cangရှိရာသို့တဖြည်းဖြည်းတိုးလာပြီးနှုတ်ခမ်းအစုံအားနူးညံ့စွာထပ်တူကျစေလိုက်သည်

အမ်း...နူးညံ့ပြီးချိုမြန်လှတဲ့နှုတ်ခမ်းလေး..

ပိုမိုနက်နက်နဲနဲနမ်းရင်းနှင့်Lu Cangနှုတ်ခမ်းမှချိုမြိန်မှုတွေကိုစားသုံးနေသည်
လှို့ဝှက်စွာဖြစ်တည်လာသောအပြုံးတစ်ခုနှင့်အတူစစ်ဆေးမှုကိစ္စရပ်အားဆက်လက်လုပ်ဆောင်နေပြီဖြစ်သည်။
Lu Cangအဆင်ပြေပြေလှဲနိုင်ရေးအတွက်Jingကိုယ်ကိုကြွပေးချိန်တွင်အခွင့်ကောင်းယူကာခါး၌ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုLu Cangချိတ်တွယ်လိုက်သည်
အောက်ဘက်ရှိလုံးဝန်းနေသောတင်ဆုံနှစ်ဖက်အားညင်သာသည်လည်းမဟုတ်သလိုကျမ်းတမ်းသည်လည်းမဟုတ်သောနည်းဖြင့်ဆုပ်နယ်နေသည်
တစ်ဖက်တစ်ချက်ကိုက်ရာများပေးပြီးအလုံးနှစ်ခုအားထွေးပွေ့ရန်အောက်သို့ဆက်ဆင်းသွားသည်။
အဖုသေးသေးလေးတွေအားပြင်းတစ်ခါနူးညံ့တစ်လှည့်ဆုပ်ယူစားသုံးနေသည်မှာ
ဘေးနားပတ်လည်အညိုကွင်းများထသွားသည့်အထိပင်။
ပူထွေးနေသောခံတွင်းနဲ့လျှာ၏ကျွမ်းကျင်စွာလှုပ်ရှားမှုနှင့်အတူဝင်ပေါက်အားဆော့ကစားနေသောလက်ချောင်းများထည့်ပေါင်းလိုက်သည့်အခါLu Cangမတတ်နိုင်ပဲကျယ်လောင်စွာသည်းငြူမိတော့သည်။
အောက်ကလူထံမှထွက်ပေါ်လာသည့်ရင်ဖိုမောဟိုက်နေသောအသံကြောင့်နှုတ်ခမ်းများရှိရာသို့တဖန်ဦးမော့လာသည်
ထိုစဥ်မှာပဲတင်းမာနေသောအရာအားတုန်ယင်နေသည့်ဝင်ပေါက်အတွင်းသို့တဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်ကာသာယာမှုကိုစတင်ရှာဖွေတော့သည်
ခါးကိုလည်းဂရုတစိုက်ဖြင့်အပေါ်အောက်ရွေ့လျားလျက်ရှိသည်။
Lu Cangကျန်းမာဖို့ရာကအဓိကဖြစ်ကြောင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတိပေးနေရသည်။
စိတ်ဆန္ဒတွေမြင့်မားနေသော်လည်းLu Cangခန္ဓာကိုယ်အားဝန်မပိစေလို၍တမင်ပင်ထိန်းထားနေခြင်းဖြစ်သည်။

ခရီးဝေးမှာပြန်လာကာမောပန်းနေသည့်Lu Cangကြောင့်တစ်ကြိမ်တည်းပြီးရုံသာJingဆက်ဆံခဲ့သည်
ပြီးမြောက်သောအခါတွင်လည်းသန့်ရှင်းဖို့လွယ်ကူရန်အတွက်အပြင်မှာပဲပြီးစေလိုက်သည်
မည်သည့်အခါမှမကျေနပ်နိုင်သောအာသာရမ္မက်များသည်အခုအခါတွင်တော့ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင်ရောက်လျက်ရှိသည်။
ယနေ့သည်Xiao Cangပြန်လာသောနေ့ဖြစ်၍အလုံးစုံပြန်ကောင်းဖို့ကတော့စောင့်ရဦးမည်
ထုံးစံအတိုင်းလိုပင်ပူပြင်းလှသောဆက်ဆံမှု၏လက်ကျန်ခြေရာများအားဘေးနားရှိပိုးပုဝါသုံး၍သန့်စင်ပေးလိုက်သည်။
ထို့နောက်နှစ်ကိုယ်အတူတကွအချစ်ပွဲရလဒ်အရမောကြီးပန်းကြီးအသက်လုရူနေဆဲဖြစ်သောLu Cangကိုယ်အားထွေးပွေ့လိုက်သည်

"Cang..ပြောတာနားထောင်ပါ..နောက်တစ်ခါဒီလိုအရမ်းမဲ့မလုပ်ပါနဲ့...ကြားလား"

အသက်ရူနှုန်းအားပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတော့စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးလှသောသူအားပြန်လည်တိုက်ခိုက်လာသည်။

"ငါလည်းအဲ့လိုပဲပြောရမယ်"

"နေပါဦးသခင်Lu...ကျွန်တော်မျိုးကဘယ်တုန်းကများမစဉ်းစားပဲလုပ်ဖူးလို့လဲ"

"တောင်းပန်ပါတယ်..အရှင်မင်းကြီး..အရှင်မင်းကြီးလိုပြီးပြည့်စုံတဲ့သူကဘယ်လိုများမစဉ်းစားဘဲလုပ်မှာတဲ့လဲ"

"အင်း...တော်တော်အပြောကောင်းနေပါလား..အကျွန်ုပ်ချစ်ရတဲ့သခင်Luကိုဘာများဆုချီးမြင့်ရမလဲ"

"လျှောက်တင်ပါသည်..အရှင်မင်းကြီး..
ကျွန်တော်မျိုးလိုနိမ့်ကျတဲ့သူကအရှင်မင်းကြီးကျန်းကျန်းမာမာနဲ့တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ်နေတာကို
မြင်ရတာကိုပဲဝမ်းမြောက်ဂုဏ်ယူလှပါပြီ"

"မင်း"

သွင်မတူတမူထူးသည့်စနောက်ခြင်းအသစ်ကိုJingနှစ်သက်ပေမဲ့လည်းတစ်ခါတစ်ရံတော့Lu Cangအားစာပေလေ့လာစေခဲ့ခြင်းအားနောင်တရမိသည်။
ရုံးတော်ကျင့်ဝတ်ထုံးတမ်းတွေနှင့်ပတ်သတ်တာတွေသင်ပေးခဲ့သင့်သည်

ဥာဏ်ကောင်းသောသူအသံတိတ်ကျသွား၍Lu Cangတိုးညှင်းစွာရယ်မိသည်။
Jingမှသဘောကျသည့်အနေနှင့်ခေါင်းအားဖွဖွပဲပုတ်သွားသည်။
Jingအိပ်ရာမှထမည်ပြင်ချိန်တွင်Lu Cangလှမ်းဆွဲထားကာ

"မသွားနဲ့...ဒီမှာနေပါဦး..ငါ...ငါလွမ်းနေတုန်းပဲ"

ရှက်သွေးဖြာနေသောမျက်နှာလေးသည်အလွန်ပင်ချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်
တွေ့ရခဲလှသောLu Cangအပြုအမူများသည်Jingတန်ဖိုးထားရသည့်ရတနာများဖြစ်သည်။

ချစ်စရာကောင်းလှတဲ့တောင်းဆိုမှုလေးကိုဘယ်လိုလုပ်လက်မခံပဲနေနိုင်မှာလဲ...

"ဘာဖြစ်လို့လဲ...အနားယူသင့်တယ်လေ..အားပြန်မပြည့်သေးဘူး"

စိုးရိမ်ပူပန်သောစကားများပြောနေသလိုလူလည်းဘေးနားမှာထိုင်ရင်းကာကွယ်ပေးသည့်ရင်ခွင်တွင်း
ဆွဲသွင်းလိုက်သည်

"ဒါပေမဲ့...မင်းကိုရှိနေစေချင်တယ်"

တစ်ရက်လေးကွဲကွာရတာတောင်ဆေးခါးတွေပြည့်နေသလိုနာကျင်လှသောနှလုံးသားကြောင့်Jing၏ကျောက်သားသဖွယ်ဖြူဖွေးသောကိုယ်အားတင်းကျပ်စွာပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်
ပြန်လာရာလမ်းတစ်လျှောက်သည်အလွန်ပင်ကြာရှည်လွန်းသည်ဟုထင်မိပြီးလွမ်းခဲ့ရသည်အား
တွေးလိုက်ချိန်တွင်ငိုတောင်ငိုချင်လာသည်

ထို့နောက်အသိတစ်ခုသည်Lu Cangအားလာထိခတ်တော့သည်

တစ်ရက်လေးခွဲရတာကိုတောင်Lu Cangဒီလိုခံစားရတာ။တစ်နှစ်ပျောက်တုန်းက
ဆိုJingဘယ်လောက်တောင်ခံစားလိုက်လေမလဲ

သူမရှိသည့်တစ်နှစ်ကိုJingဘယ်လိုရင်ဆိုင်ခဲ့သလဲ။
ဘာမှမှတ်မိသောသူကတော့ဘာမှမခံစားရပေမဲ့Jingကတော့ကွဲကွာခဲ့ရသည့်အခံလည်းရှိတာကြောင့်ကြီးစွာသောစိတ်ဆင်းရဲမှုတွေခံစားခဲ့ရမှာပဲ။
ထို့အပြင်ဘယ်လောက်တောင်ကြာနေပါစေLu Cangအားဇွဲမလျော့ပဲဆက်လက်ရှာဖွေခဲ့သည်။
အမှန်တကယ်ပင်Lu Cangချစ်ကျွမ်းဝင်သွားသောအနှီယောကျ်ားသည်ကြံခိုင်သန်မာ၍မှတ်သားစရာကောင်းသည်။
သူကတော့အတိတ်အားပြန်သတိရသွားချိန်တွင်Jingဆီမှချစ်ခြင်းမေတ္တာအားတောင်းတနေခဲ့သည်။
Jingအားတွေ့ချင်သည်
ဖက်ထားချင်ပြီးနွေးထွေးမှုအားရယူချင်သည်
Darongကိုပစ်ကာလိုက်လာခဲ့သည်အားပြန်တွေးမိတော့တကိုယ်လုံးတသိမ့်သိမ့်တုန်လာသည်။
ပိုမိုတင်းကျပ်စွာဖက်လာကာနောင်တရသည့်အကြောင်းများတိုးညှင်းစွာပြောနေသောLu Cangကြောင့်Jingပင်ဝေခွဲမရဖြစ်သွားသည်
ဒီအချိန်မှာတော့Jingပေးခဲ့သည်များအပေါ်တန်ဖိုးထားရကောင်းမှန်းနားလည်နေပြီဖြစ်သည်
မနေ့ညကကိုယ်ုကိုယ်ကိုပေးခဲ့သောကတိဖြစ်သည့်Jingထံမှချစ်ခြင်းတရားတွေကိုရောJing၏ဖြစ်တည်မှုအလုံးစုံကိုရောလက်ခံပါမည်ဆိုသောကတိအားသတိပြန်ရလာသည်။
Jingဘယ်လိုခံစားရမလဲနားလည်သွားချိန်တွင်အနှီသြဇာအာဏာအကြီးမားဆုံး၊ချောမောအလှပဆုံးယောက်ျားသားအပေါ်ချစ်ခင်တွယ်တာမှုတွေသည်လည်းအလွန့်အလွန်တိုးပွားလာခဲ့သည်။
အားအပြင်းနှင့်လှိုင်းထန်တတ်လာသောဝမ်းနည်းမှူတွေကြောင့်တားဆီးမရသောမျက်ရည်တွေသည်Jingရင်ဘတ်ဆီသို့တစ်ပေါက်ချင်းကျဆငလာတော့သည်

Lu Cangမျက်နှာလေးအားအနီးကပ်ဆွဲကာလှပသောအခန်းငယ်များနှင့်သီးခြတည်ရှိနေသည့်မျက်ဝန်းအစုံအားစူးစိုက်ကြည့်ရင်း

"ဘာဖြစ်တာလဲ..ဘယ်နေရာကအဆင်မပြေလို့လဲ"

ဤကဲ့သို့အခြေအနေမျိုးတွင်ရင်ထဲမှခံစားချက်တွေအားထုတ်ဖော်ပြောရန်
သင့်တော်သောစကားရှာမရဖြစ်နေသည်။ခံစားချက်များ၏အနက်အနည်းအားလုံလုံလောက်လောက်ဖော်ပြနေနိုင်မည့်စကားလုံးဆိုတာမရှိ။
ထိုနည်းသာအကောင်းဆုံးဖြစ်မည်တွေးရင်းတောက်ပရွန်းစိုနေသောမျက်ဝန်းများနှင့်ကြည့်လိုက်သည်။

အဖြေအစားအနမ်းတစ်ခုကိုသာJingရရှိ၏။

အချိုမြိန်ဆုံးသောအနမ်း..Lu Cangရင်ထဲမှအချစ်တွေနှင့်ကျေးဇူးတရားတွေအပြည့်ပါသောအနမ်း..
Lu Cangမှစပေးသောရမ္မက်မပါသည့်အချစ်ထုံလွှမ်းသောအနမ်းများသည်လည်းတန်ဖိုးရှိသောရတနာမျာဖြစ်သည်
အတိတ်ကိုပြန်လည်သတိရပြီးနောက်Lu Cangသည်အရင်လိုခံစားချက်များကိုမသိမ်းထားတော့ဘဲထုတ်ပြောဖို့ရန်ပိုပြီးသတ္တိရှိလာခဲ့သည်
ထိုသို့သောအခြင်းအရာများအားJingပိုလို့နှစ်သက်သည်မှာသံသယဝင်စရာပင်မလို။
ဧကရာဇ်အပေါ်ရိုင်းနိုင်သမျှရိုင်းစိုင်းနိုင်သူသည်ဒီကမ္ဘာမြေတွင်Lu Cangတစ်ယောက်တည်းသာရှိသည်

Lu Cang၏နူးညံလှသောဆံပင်တွေဆီလက်ချောင်းများထိုးသွင်းလျက်အခြားလက်မှလည်းချောမွေ့သောကျောပြင်အားပုတ်ပေးရင်းအနမ်းတွေအားနက်နဲစေလိုက်သည်
တပ်မက်ခြင်းရမ္မက်ခိုးဝေမနေပဲစင်ကြယ်သောချစ်ခြင်းများသာသီးသန့်ဖြစ်တည်သည်။
တခဏလေးအတွင်းမှာအချိန်သည်လည်းအဓိပ္ပာယ်ရှိမနေတော့။တဲခေါင်မိုးထက်သာယာနာပျော်ဖွယ်တေးသံစဥ်နှယ်တဖွဲဖွဲကျနေသောမိုးစက်များကဲ့သို့တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားသည်
ထက်များပျောက်ကွယ်သွားလေမလားစိုးရိမ်ခြင်းမရှိတော့သောLu Cangသည်
jingအားတင်းကျပ်စွာထွေးပွေ့လာသည်။
လွန်စွာပင်ပန်းနေတာကြောင့်ပဲလားလွန်စွာမြင့်တတ်လာသောချစ်ခင်တွယ်တာမှုများကြောင့်ပဲလားတော့မသိ။Lu Cangသည်ချမ်းသာသုခနှင့်ပြည့်စုံသောအိမ်မက်ကမ္ဘာသို့တဖန်ပြန်လည်ရောက်သွားသည်။

ချစ်ရဆုံးသောသူရင်ခွင်တွင်းကိုယ်ရောစိတ်ပါအနားယူသွားတော့သည်။

••••••