[[Zawgyi]]

နန္းေတာ္ရိွခန္းမအတြင္း၌အေရ႔ွအေနာက္
ထပ္ခါတလဲေလ်ွာက္ေနေသာဘုရင္
Huan Hu Tongမ်က္ႏွာတြင္စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈမ်ားက
အထင္းသားေပၚလ်က္ရိွသည္။
Datongႏွင့္Mingdiစစ္ေရးေဆြးေနြးသည္အားေနွာက္ယွက္သူအေၾကာင္းစစ္သူႀကီးစံုစမ္းတင္ျပလာမည္ကိုေစာင့္ေမ်ွာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ၿခိမ္းေျခာက္မႈအားထုတ္ျပန္ေၾကျငာခ်ိန္တြင္
အသံ၏ေနာက္တြင္လိုက္ပါေနေသာအေငြ့
အသက္မ်ားသည္တံုးကနဲေသေစႏိုင္သည္
အထိျပင္းထန္လြန္းလွသည္။
ျပန္စဉ္းစားလိုက္တိုင္းHuan Hu Tongလည္းမတတ္ႏိုင္ပဲေခါင္းအစေျခအဆံုးတုန္ယင္လာမိသည္။
Datongဧကရာဇ္ႏွင့္အတိုက္အခံလုပ္ရဲသူ
သည္စိတ္လြတ္ေနေသာသူသာျဖစ္ႏိုင္သည္

Xiangတိုင္းျပည္တုန္းကလည္းဘယ္သူမွဘာအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ဆိုတာမသိလိုက္ရပဲအျမစ္မက်န္ေပ်ာက္သြားခဲ့သည္ကေခါင္းထဲ
ေရာက္လာခ်ိန္တြင္Huan Hu Tongမ်က္ႏွာျဖဴေရာ္လာသည္
အစကတည္းကDatongႏွင့္ဘာလို႔မ်ားရင္ဆိုင္ေတြ့ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတာလဲဟုေနာင္တရရင္းေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနေတာ့သည္
ထိုစဥ္တြင္ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာသၫ့္မိန္းမပ်ိဳYu
ေရာက္ေနပါသည္ဆိုေသာအသံေၾကာင့္
မ်က္ႏွာသည္တဖန္ႃပံုးၿဖီးလာျပန္သည္

"အရွင္မင္းႀကီး"

မိုးမခပင္ႏွယ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွေသာခႏၶာကိုယ္ေလးအားၫြတ္တြားလိုက္သၫ့္အခါေတာက္ေျပာင္ေနေသာအနက္ေရာင္ဆံေကသာထက္မွာေတာ့တန္ဖိုးႀကီးလွသၫ့္ဆံထိုးအသြယ္သြယ္ကရႈပ္ေထြးလ်က္တည္ရိွေနတာကိုျမင္ေနရသည္။
ေခါင္းထက္မွေက်ာက္သံပႂတၲမားမ်ားသည္အလင္းႏွင့္ေရာင္ျပန္ဟပ္လ်က္ေရာင္စံုအလင္းတန္းမ်ားအသြင္ျဖာက်ေနသည္။

"Yu Er..အနားတိုးပါဦး"

စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္ရန္အတြက္
အႏွစ္သက္ဆံုးကိုယ္လုပ္ေတာ္အား
ရင္ခြင္တြင္းထၫ့္ထားလိုက္သည္

ေမာင္းမေတာ္ေတြထဲတြင္မိန္းမပ်ိဳYuသည္
အလွပဆံုးေသာသူျဖစ္ၿပီး
လူမေရာက္ခင္အေဝးကပင္ဘဝင္ခိုက္ေစေသာေမႊးရနံ႔သင္းပ်ံ႔ေမႊးႀကိဳင္သူလည္းျဖစ္သည္။
သူမ၏ေသးသြယ္က်စ္လစ္ေသာခႏၶာကိုယ္ေလးသည္Huan Hu Tongလက္တြင္း၌အံ့ဝင္ခြင္ၾကႏိုင္လွသည္
ခႏၶာကိုယ္ေလးသည္သၾကားမ်ွင္ေလးလိုႏူးညံ့
ၿပီးရင္သားေလးေတြသည္ေပါက္စီတံုးေလး
ေတြကဲ့သို႔တင္းတင္းရင္းရင္းေလးႏွင့္လံုးဝန္းေနသည္။
အႏွီရင္သားေလးေတြသည္အေတြးႏွင့္ပင္သူ႔အားအငမ္းမရလ်ွာသပ္ေစႏိုင္သည္။
သြယ္လွေသာေျခတံေလးေတြသည္ခ်စ္တင္းေနွာသၫ့္အခါတိုင္းထင္မွတ္ထားသလိုမေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနပဲခါးထက္သန္မာစြာခ်ိတ္တဲြထားေလ့ရိွသည္။
အသံေလးကလည္းတမ်ိဳးတည္ၿငိမ္ၿပီးဆဲြေဆာင္မႈရိွသည္
နီရဲၿပီးပူေနြးစိုစြတ္သၫ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြက
လာနမ္းလွၫ့္ပါလို႔ဖိတ္ေခၚေနသလိုပင္။
မိန္းမပ်ိဳYuႏွင့္သူမ၏စဲြမ်က္ဖြယ္ေကာင္းေသာကိုယ္လံုးေလးအေၾကာင္းေတြးလိုက္သည္ႏွင့္
ဘုရင္Huan Hu Tongသည္ဘာကိုမွအဆီအေငၚတၫ့္တၫ့္မစဥ္းစားမဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေတာ့။
အခုလိုလူေရ႔ွေမွာက္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့Huan Hu Tongထိုႏွင္းဆီေသြးေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးအား
အငမ္းမရပင္သားရဲတစ္ေကာင္လို
နမ္းလိုက္သည္

"အာ...အရွင္မင္းႀကီး..ျဖည္းျဖည္း"

ညည္းသံေလးသည္Huan Hu Tongအားပို႔လို႔ပင္စိတ္လႈပ္ရွားေစၿပီး
ႏူးညံ့က်စ္လစ္ေနေသာရင္သားေလးေတြကိုစိတ္မရွည္စြာပင္ဆုပ္နယ္ေနေတာ့သည္
ကိုယ္လုပ္ေတာ္အေပၚတြင္အငမ္းမရပင္ျဖစ္ေနေသာမင္းႀကီးသည္ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ရိွေနဆဲအျဖစ္ကိုေမ့ကာမိန္းမပ်ိဳYuဝတ္ရံုအားအတင္းပင္ဆဲြၿဖဲေတာ့သည္
ႏူးညံျဖဴေဖြးလွသၫ့္ကိုယ္လံုးေလးေပၚလာၿပီး
တင္းမာေနသၫ့္အရာအားေစလိုရာသို႔
သြားေစလိုက္သည္

"အရွင္မင္းႀကီး..အရမ္းအက်ီစားသန္တာပဲ"

ခပ္ႏဲြ႔ႏဲြ့ဟန္ျဖင့္သူမ၏စကားေလးမ်ားသည္Huan Hu Tongစိတ္ႏွလံုးအားျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ရာကိုပင္အခ်ိန္မေပးပဲႏွဲ႔လ်က္ရိွသည္
လစ္ဟာဆဲကိုယ္လံုးေလးကိုအရွင္မင္းႀကီးအၾကာႀကီးၾကၫ့္ေစရန္အတြက္မေသမသပ္ျဖစ္ေနေသာဝတ္ရံုကိုတမင္ျဖည္းၫွင္းစြာဝတ္လ်က္ရိွသည္

"Yu Er..အရမ္းဆဲြေဆာင္မႈရိွတယ္."

"ဟြန႔္..အျခားကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြကိုလည္း
အဲ့လိုေျပာမွာသိသားပဲ...ဒီလိုစကားမ်ိဳးေတြနဲ႔
ေတာ့မေပ်ာ္ရႊင္ပါဘူး"

ကေလးတစ္ေယာက္လိုပင္ႏႈတ္ခမ္းဆူကာစိတ္
ေကာက္ေနဟန္ျပင္လိုက္သည္
တကိုယ္လံုးအားလည္းအသားခ်င္းထိေနဖို႔ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္Huan Hu Tongကိုယ္လံုးကိုမွီတြယ္လ်က္ရိွသည္

"အိုင္းယား.Yu Er..မင္းကိုအႏွစ္သက္ဆံုးပါလို႔
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျပာရမတံုး"

စိတ္ဆိုးေနေသာကိုယ္လုပ္ေတာ္ေလးစိတ္ေျပဖို႔ရာHuan Hu Tongေခ်ာ့ရင္းအလုပ္မ်ားေတာ့သည္
ရင္ခြင္တြင္းတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားရင္းရင္သားေလးကိုလည္းႏိွပ္ႏွယ္ေနရာမွတဖန္စိတ္ဆႏၵေတြထႂကြလာျပန္သည္

"ဟြန႔္..ဘယ္လိုလုပ္ယံုၾကည္ႏိုင္မွာလဲ..
အရွင္မင္းႀကီးဆီမွာမေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ကိုယ္လုပ္
ေတာ္အေခ်ာအလွေတြအမ်ားႀကီးရိွေနတာကို
အျခားသူေတြကိုလဲအဲ့လိုပဲေျပာတယ္လို႔
ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲ"

"Yu Er..ဘာလို႔မယံုရတာတုန္း"

အသံနည္းနည္းမာလာသျဖင့္မိန္းမပ်ိဳYuအျမန္ပင္ႃပံုးကာ

"ဟုတ္ပါၿပီ..ဒီအတိုင္းစမိတာပါ..
အႏွစ္သက္ဆံုးဆိုတာသိပါတယ္..အဲ့ဒါေၾကာင့္
လည္းေတာင္းဆိုသမ်ွဆႏၵအကုန္လံုး
ျဖၫ့္ဆည္းေပးတာပဲမဟုတ္ဘူးလား"

"မွန္တာေပါ့"

"ဒါဆိုေနာက္ဆံုးေတာင္းခဲ့တဲ့ဆႏၵေကာ..
အရွင္မင္းႀကီးမျဖၫ့္ဆည္းေပးေသးဘူးေလ"

Huan Hu Tongစကားထပ္ထြက္မလာပဲၿငိမ္သက္သြားၿပီး
အေမာက္ေထာင္ေနခဲ့ေသာအရာေတာင္တဖန္ျပန္လည္ၿငိမ္က်သြားသည္
မိန္းမပ်ိဳYuစကားအားဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲသူ႔မွာအေျဖမရိွ

"Yu Er..
အဲ့ဒါကမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာသိတယ္မလား"

မ်က္ႏွာအိုသည္တစ္ခါတည္းေခ်ာင္ခ်သြားသည္။အေစာနကတဏွာရာဂမီးေတာက္ေနေသာစိတ္သည္အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ေလထဲပူေပါင္းေလးမ်ားႏွယ္ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္၏
ျဖားေယာင္ေသြးေဆာင္သၫ့္အႃပံုးကိုတံဆိပ္ႏိွပ္ထားေသာမိန္းမပ်ိဳYuလည္းစိတ္ပ်က္သြားဟန္ျဖင့္ေခါင္းငိုက္စိုက္ၾကကာမ်က္ရည္မ်ားတဲြခိုလာေတာ့သည္

"ဒါဆိုျဖၫ့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုတာညာတာေပါ့
Xiang Yuစိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္မိပါတယ္"

တသိမ့္သိမ့္ရိႈက္ငိုရင္းပင္Huan Hu Tong
ေရ႔ွ၌သနားစဖြယ္အသြင္ေဖာ္ျပေနသည္

"Yu Er...မင္းဘာလိုလိုငါေပးႏိုင္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့...အခုက.....
ဧကရာဇ္Jing Zongကတကယ္ပင္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ပုဂၢိုလ္....
အဲ့ဘုရင္ကိုေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္မိၿပီး
မင္းတို႔တိုင္းျပည္လိုေပ်ာက္ကြယ္သြားတာမ်ိဳး
အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး"

ထိုဧကရာဇ္အေၾကာင္းေတြးလိုက္မိရံုႏွင့္တင္ၾကက္သီးေမႊးၫွင္းမ်ားထလာသည္
အမ်ိဳးသမီးYuသည္အျမစ္ပ်က္ေခ်မႈန္းျခင္းခံလိုက္ရေသာXiangတိုင္းျပည္၏မင္းသမီး,Xiang Wen၏အစ္မေတာ္ျဖစ္သည္
Xiangတိုင္းျပည္မွMingdiသို႔ခ်ီးက်ူးဂုဏ္ျပဳသၫ့္အေနအျဖစ္ဆးလက္ေဆာင္ပဏွာဆက္သခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္
Xiangတိုင္းျပည္ဘုရင္ရည္ရြယ္ခ်က္သည္သူ၏သမီးေတာ္မ်ားကိုတိုင္းျပည္အသီးသီးကိုေစလႊတ္၍
ထိုတိုင္းျပည္မ်ားမွဘုရင္မ်ားအားဆဲြေဆာင္ကာလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ေစျခင္းျဖစ္သည္
မိန္းမပ်ိဳYuသည္ယခုလက္ရိွေနထိုင္လ်က္ရိွေသာစည္းစိမ္အာဏာမ်ားအရလႊမ္းမိုးျခင္း၌ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီဟုဆိုႏိုင္သည္
Huan Hu Tongဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ၏ေနာက္
ကြယ္မွသူသည္မိန္းမပ်ိဳYuဟုဆိုရင္မမွားႏိုင္ေပ
သူမ၏ဆဲြေဆာင္မႈတြင္က်ရႈံးသြားသူHuan Hu Tongသည္မိဖုရားကိုနယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးခဲ့သည္
အိမ္ေရ႔ွစံႏွင့္ဝန္ႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ကပါကန႔္ကြက္ခဲ့တာကိုပင္မိန္းမပ်ိဳYuစိတ္အလိုမက်ျဖစ္မည္စိုးရိမ္ကာျငင္းပယ္ခဲ့သည္
Huan Hu Tongသည္တိုင္းျပည္၏ရာထူးအျမင့္ဆံုးေနရာတြင္ရပ္တည္ေနေပမဲ့လည္းDatongအားအလြန္ေၾကာက္ရြံ႔ေသာသူျဖစ္သည္
Huan Hu Tongသည္ပင္ကိုယ္ကတည္းကသတၲိေၾကာင္လွေသာသူျဖစ္ကာဘုရင္ျဖစ္ထိုက္ေသာ
အရည္အခ်င္းတစ္ခုမွမပိုင္ဆိုင္ထားသူလည္းျဖစ္သည္
ကိုယ့္တစ္ဘို႔တည္းသာၾကၫ့္တတ္ၿပီးအခ်ိန္တိုင္းကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြနဲ႔ေပ်ာ္ပါး
ေနတတ္သည္

အစကDatongစစ္ေၾကာ္ျငာခ်ိန္တြင္အက်ိဳးမရိွေသာစစ္ပဲြအားျပန္လည္
တိုက္ခိုက္ရန္ဆႏၵမရိွခဲ့ေပမဲ့ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာျဖင့္မိန္းမပ်ိဳYu၏နားခ်မႈေၾကာင့္သာလက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္
သူမစိတ္သေဘာက်ျဖၫ့္ဆည္းေပးၿပီးေနာက္နန္းေဆာင္အိပ္ရာတြင္ရမၫ့္ဆုလာဒ္မ်ားသာလ်ွင္အႏွီဘုရင္စိတ္ထဲ၌ရိွ၏
မိန္းမပ်ိဳYu၏ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္Xiangႏိုင္ငံမွလူမ်ားအစားDatongျဖင့္တိုက္ကာလက္စားေခ်မည္ဆိုေသာစိတ္ႏွင့္ကိုယ္ႏိုင္ငံအားဒုကၡခံေစခဲ့သည္
သို႔ေသာ္ျငားလည္းသူကိုယ္တိုင္မွာေတာ့ေရ႔ွမထြက္ ေနာက္ကြယ္ကသာၫႊန္ၾကားေနျခင္းသာရိွသည္
Datongဧကရာဇ္ဦးေခါင္း
ကိုယူေဆာင္လာမည္ကိုႂကြေးေၾကာ္ခဲ့ေပမဲ့လည္းမဆံုးႏိုင္ေသာစစ္ပဲြႏွင့္အက်အရႈံး
ေတြေၾကာင့္ေပးထားေသာကတိကိုHuan Hu Tongေနာင္တရခ်င္လာခဲ့သည္
ကတိေပးတဲ့အတိုင္းမယူလာခဲ့လ်ွင္မိန္းမပ်ိဳYu
စိတ္မခ်မ္းေႁမ့မည္အားႀကိဳသိေနခဲ့သည္
ျဖစ္သင့္သၫ့္အတိုင္းပင္ကိုယ္သတၲိနည္းေသာစိတ္သဘ္ခ်ိဳသာေသာစကားလံုးမ်ားအေပၚအႏိုင္ရသြားေတာ့သည္
လူအမ်ားဖိန႔္ဖိန႔္တုန္သြားေစႏိုင္ေသာဧကရာဇ္ႏွင့္ေတြ့ဆံုၿပီးခ်ိန္တြင္သူ၏ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေလးကိုစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေခ်ာ့ဖို႔သာရိွေတာ့သည္ဟုႀကံရြယ္ၿပီးသားျဖစ္သည္
ဘုရင္Huan Hu Tongသည္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလြန္စြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာသူျဖစ္ၿပီးဘုရင္ဟူေသာေနရာအားအရာအားလံုးထက္ႏွစ္သက္ေသာသူလည္းျဖစ္သည္
Datongဧကရာဇ္ေခါင္းအားျဖတ္ယူလာမည္ဟုမဆင္မျခင္ႂကြေးေၾကာ္ခဲ့သူသည္ေနာက္ဆံုးတြင္ထိုဧကရာဇ္ထံမွၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းကိုသာခံလိုက္ရသည္
ၿခိမ္းေျခာက္ရံုသက္သက္ေတာင္ဟုတ္မယ္မထင္ သတိေပးေနတာလားေတာင္ထင္ရသည္
မိန္းမပ်ိဳYuအားေနာက္ထပ္လက္ေဆာင္တစ္မ်ိဳးသာကမ္းလွမ္းေတာ့မည္ဟုHuan Hu Tongဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသြားၿပီ

"Yu Er..ဒီတစ္ခုကေတာ့တကယ္မလုပ္ေပး
ႏိုင္တာပါ...Shu Chengကိုလည္းထူးဆန္းတဲ့ရန္သူေတြ
ဖမ္းေခၚသြားတယ္..Yan Liနဲ႔Yan Yiကေတာ့
အဲ့ကိစၥကိုစံုစမ္းေနၾကတယ္"

ေျပာရင္းႏွင့္Shu Chengအတြက္စိုးရိမ္စိတ္အတန္ငယ္ဝင္လာသလိုေဒါသထြက္ေနေသာဧကရာဇ္အသြင္ကိုျမင္ေယာင္မိၿပီးဝင္ေလးလာျပန္သည္
ေရ႔ွဆက္ၿပီးေထာက္ျပလမ္းၫႊန္မၫ့္သူShu Chengမရိွေသာအခ်ိန္တြင္ဧကရာဇ္Jing Zongမွအျမစ္ပ်က္လာေရာက္ေခ်မႈန္းႏိုင္သည္ဟုေတြးမိေတာ့ၾကက္သီးမ်ားထလာေတာ့သည္
Huan Hu Tongသည္သူရဲေဘာေၾကာင္သူျဖစ္ၿပီးဘာစြမ္းေဆာင္ရည္မ်ွမရိွေၾကာင္းကိုသိေသာမိန္းမပ်ိဳYuသည္ဒီလိုဒီပံုအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ဤကဲ့သို႔ရလဒ္ရလာသည္အားအံ့ၾသမေနေတာ့
Mingdiတိုင္းျပည္သံုးလေက်ာ္ၾကာစစ္ဒဏ္ခံႏိုင္ခဲ့သည္မွာလည္းအိမ္ေရ႔ွစံHuan Shu Chengတစ္ၪီးတည္း၏စြမ္းေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္သာျဖစ္သည္
အေခ်ာအလွႏွင့္သာယာမႈမ်ားအေပၚစိတ္မယိုင္တတ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္မိန္းမပ်ိဳYuအေနႏွင့္အေဝးကသတိထားေနရသူလည္းျဖစ္သည္
ဘုရင္အေပၚအေတာ္ပင္စိတ္ပ်က္ေနၿပီျဖစ္ေပမဲ့လည္းၾကားရေသာသတင္းအတြက္ဝမ္းနည္းဟန္သာေဆာင္ကာ

"အိမ္ေရ႔ွစံကိုရန္သူေတြေခၚသြားတယ္..အို..
ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး

"Shu Chengကငါ့ကိုကာကြယ္ခဲ့တာ"

"သိပါၿပီ..တကိုယ္ေကာင္းဆန္စြာေတာင္းဆိုမိတဲ့
အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္...အရွင္မင္းႀကီး"

Huan Hu Tongသည္အႏွစ္သက္ဆံုးေမာင္းမေတာ္၏ပုခံုးအားႏွစ္သိမ့္သၫ့္အေနျဖင့္ပုတ္ကာေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး

"Yu Erနားလည္တယ္ဆိုရပါၿပီ"

••••••

လႈပ္ရွားေနေသာရထားလံုးအတြင္း..

Lu Cangေမ့ေမ်ာေနဆဲျဖစ္သည္

Huan Shu Chengကေတာ့ခ်ည္ေနွာင္
ထားေသာႀကိဳးေတြၾကားမွလြတ္ေျမာက္ေနသည္မွာၾကာၿပီျဖစ္သည္
အေျခအေနအားဖမ္းစားမိၿပီးရန္သူစခန္းသို႔
မေရာက္ခင္လွည္းအတြင္းမွထြက္ေျပးဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္
ရန္သူ႔စခန္းသို႔ေရာက္မွဆိုလ်ွင္ပိုၿပီးဒုကၡမ်ားေပလိမ့္မည္

ေမ့ေမ်ာေနဆဲသူ၏အသက္ရႉသံအားနား
ေထာင္ရင္းHuan Shu Chengစိုးရိမ္စျပဳလာသည္
အေျခအေနအားစစ္ေဆးၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ကံေကာင္းေထာက္မစြာအဆိပ္မိမေနခဲ့။
သန္မာေသာျမင္းတစ္ေကာင္ကိုပင္ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္အိပ္ေပ်ာ္ေစႏိုင္သၫ့္ေမ့ေဆးသည္ရွပ္ထိမိတာကိုေတာင္လူ႔ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္၍သက္ေရာက္သၫ့္အက်ိဳးဆက္မွာမေသးလွ။
Shu Chengေဒါသစိတ္ႏွင့္အံတင္းတင္းက်ိတ္ထားမိသည္
အမွန္တကယ္ေတာ့လက္ေထာက္စစ္သူႀကီးရန္သူေနာက္ပါသြားတာျမင္လိုက္ၿပီး
Shu Chengကိုယ္တိုင္ရန္သူ႔ထံအသာတၾကည္အဖမ္းခံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္
ဘာေၾကာင့္မ်ားက်ိဳးေၾကာင္းမဆင္ျခင္ပဲျပဳမူမိသလဲ
ဆိုတာကိုယ့္ကိုယ္ကိုပင္အံၾသမိသည္
အခ်ိန္ကာလအတိုမ်ွသာေတြ့ဆံုဖူးေသာသူအတြက္ဖခမည္းေတာ္၏လံုႃခံုေရးကိုအထိခိုက္ခံၿပီးမစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲလုပ္တာမ်ိဳးသည္သူ႔ပင္ကိုယ္စရိုက္ဟုတ္မေနခဲ့။
ဤကဲ့သို႔ျပဳမႈျခင္းသည္ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္လည္းျဖစ္သည္
ရႈပ္ေထြးေနေသာခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္အေတြးမ်ားကိုေဘးခ်ရင္းလြတ္ေျမာက္ရန္လမ္းကိုရွာေဖြရန္အာရံုစိုက္လိုက္သည္
ေမ့ေမ်ာေနေသာသူအားအတူသယ္ေဆာင္သြားဖို႔ရာကထြက္ေျပးမၫ့္လမ္းတြင္အဟန႔္အတားျဖစ္လာႏိုင္သည္
Shu Chengသည္ဘယ္လိုပင္သန္မာတဲ့သူျဖစ္ေစကာမူအရြယ္တူေယာက္်ားတစ္ေယာက္အားသယ္ယူကာသြားဖို႔ကေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလုပ္ႏိုင္ပါ့မလားသံသယဝင္မိသည္
ျပင္းထန္ပံုေပၚသၫ့္ေမ့ေဆးအရိွန္ေၾကာင့္လည္းဘယ္ခ်ိန္ျပန္ႏိုးလာပါ့မလားကမေသခ်ာလွ။
လက္ေထာက္စစ္သူႀကီးဆိုသူကတစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ေမ့ေမ်ာေနႏိုင္သည္
သယ္သြားဖို႔ရန္ကမျဖစ္ႏိုင္သလိုထားပစ္ခဲ့ဖို႔ၾကျပန္ေတာ့လည္းShu Chengတြန႔္ဆုတ္ေနမိသည္
အႀကံအစည္ကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ရာအသံုးဝင္တာမ်ားရိွေလမလား
Shu Chengပတ္ဝန္းက်င္အားအကဲခတ္လိုက္သည္
ထိုဘက္အာရံုစိုက္ေနသၫ့္အတြက္ေဘးမွာလွဲေနေသာသူလႈပ္ရမ္းလာသည္အားသတိမထား
မိလိုက္။
ရီေဝေနေသာမ်က္လံုးအစံုႏွင့္ဆံုမိေတာ့မွ
Shu Chengအံ့ဩသင့္သြားေတာ့သည္
မ်က္လံုးမပြင့္တပြင့္ႏွင့္ၾကၫ့္ေနရင္းမွအေျခအေနအားသေဘာေပါက္နားလည္သြားသၫ့္ပံုႏွင့္Shu Cheng
ဘဝတြင္ေတြ့ဖူးသမ်ွထဲအခ်ိဳသာဆံုးအရိုးသား
ဆံုးလို႔ေျပာႏိုင္သၫ့္အႃပံုးတစ္ခုကထိုသူႏႈတ္ခမ္းထက္ျဖစ္တည္လာသည္

"မင္းဘာမွမျဖစ္ဘူးပဲ...ေတာ္ေသးတယ္"

ထိုျမည္တမ္းသံတိုးတိုးေလးထြက္လာတာနဲ႔အတူသူ႔ပံုမွာစိတ္သက္ရာရသာသၫ့္ပံုေပၚသည္
တကယ္ပင္စိုးရိမ္ေနသၫ့္ပံုေၾကာင့္Shu Chengတကိုယ္လံုးေတာင့္တင္းသြားသည္
တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔အထင္မွားကာေျပာေနမွန္းသိေပမဲ့လည္းႏွလံုးသားကတစ္ခ်က္ခုန္သြားေသးသည္
ထိုအႃပံုးသည္အျခားတစ္ေယာက္အတြက္ဆိုတာေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္
မနာလိုမႈေတြသည္Shu Chengရင္တြင္း၌ျဖစ္တည္လာေတာ့သည္
အသိျပန္ဝင္လာေသာသူသည္ခပ္မတ္မတ္ထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသၫ့္အတြက္Shu Chengအံ့ၾသနပန္းျဖစ္သြားသည္
ခႏၶာကိုယ္အားတံေတာင္ျဖင့္မႏိုင့္တႏိုင္ထိန္းထားရင္းလွဲတစ္ဝက္ထိုင္တစ္ဝက္အသြင့္ျဖင့္ပတ္ဝန္းက်င္အားစူးစမ္းလ်က္ရိွသည္
Lu Cangေနာက္ထပ္ဘာလိုတံုျပန္မလဲေဆာင့္ေနရသူShu Chengမွာအသက္ပင္ေအာင့္ထားမိသည္

"အခုဘယ္မွာလဲ"

လႈပ္ရမ္းေနပံုအရရထားလံုးအတြင္းရိွေနသည္မွာေသခ်ာေပမဲ့လည္းLu Cangေမးခြန္းထုတ္မိ၏။
စိတ္ထဲရိွေသာအရာကိုမ်ားမ်ားမေတြးပဲထုတ္ေျပာတတ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္လည္းပါမည္။
ထိုအျခင္းအရာသည္Jingအတြက္ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာအမူအက်င့္ျဖစ္သလိုေနာက္ေျပာင္ေသာအခါတြင္လည္းထိုအရာအားအသံုးခ်ေလ့ရိွသည္
မထင္မွတ္ထားပဲShu Chengမ်က္လံုးထဲမွာထိုအမူအက်င့္သည္ခ်စ္စရာေကာင္းေနျပန္သည္

"ငါတို႔အဖမ္းခံထားရတာ..ဘယ္ေနရာလဲေတာ့မသိေပမဲ့ရန္သူစခန္းကိုသြားေနတာျဖစ္မယ္"

Jingဆီကေလွာင္ေျပာင္သၫ့္အသံလာမည္ထင္ထားေပမဲ့
ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေသာမရင္းႏွီးသၫ့္အသံေၾကာင့္တစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ရိွေနမွန္း
Lu Cangအခုမွသာသေဘာေပါက္သြားသည္
စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြသည္ရင္တြင္းေအာက္ေျခမျွပၫ့္လ်ံတတ္လာကာစူးရဲေသာမ်က္ဝန္းထက္ေနရာယူကုန္ေတာ့သည္။
လုပ္ႀကံသူေတြဝင္ေရာက္လာၿပီးJingေကာ
ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ...

မတ္မတ္ထိုင္ရန္ႀကံရြယ္လိုက္ေပမဲ့လိႈင္းထတတ္လာေသာထံုက်င္မႈမ်ားေၾကာင့္အကူအညီမဲ့စြာေသာအသြင္ျဖင့္ၾကမ္းျပင္သို႔ယိုင္က်သြားသည္
ရထားလံုးၾကမ္းျပင္ႏွင့္ေခါင္းမရိုက္မိခ်ိန္တြင္Shu Chengျမန္ဆန္လွေသာအလ်ွင္ျဖင့္ကာကြယ္လိုက္သည္
ရင္ခြင္အတြင္း၌မွီတြယ္သၫ့္အေနအထား
ျဖစ္သြားၿပီးမ်က္လံုးခ်င္းစံု၍မ်က္ႏွာခ်င္းထိလုမတတ္ျဖစ္သြားသည္
အနီးစပ္ဆံုးအေနအထားႏွင့္ထိုသူ႔မ်က္ႏွာအားၾကၫ့္မိေတာ့မွJingႏွင့္ယွဥ္ႏိုင္သၫ့္ေခ်ာေမာလွပမႈအားရိွေနသည္ကိုLu Cangျမင္သည္
သို႔ေပမဲ့လည္းနတ္မ်ားဖန္ဆင္းထားေသာပစ္မ်ိဳးမဲ့အလွပိုင္ရွင္Jingသည္အျခားသူမ်ားလိုက္မမွီႏိုင္ေသာေနရာတြင္ရပ္တည္လ်က္ရိွသည္
ေဖာ္ရႊင္မႈကင္းၿပီးခ်ဥ္းကပ္ရန္ခက္ခဲေသာJingကဲ့သို႔မဟုတ္ပဲတစ္မ်ိဳးသဘာဝဆန္ေသာအလွရိွသည္
မ်က္စိက်ိန္းေလာက္ေအာင္ေတာက္ပေသာေနေရာင္ျခည္ျဖစ္ေပမဲ့Jingကေတာ့မ်က္လံုးအစံုကိုကန္းသြားေစႏိုင္သည္
Jingဖက္ထားေလ့ရိွေသာရွက္စရာေကာင္းသၫ့္အေနအထားျဖစ္တာေၾကာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး
နီရဲလာကာေဘးဘက္သို႔အျမန္မ်က္ႏွာလႊဲေတာ့သည္
ထိုခ်စ္စရာေကာင္းေသာအမႈအရာသည္သိပ္မသိသာေပမဲ့Shu Chengကေတာ့ၾကၫ့္မဝႏိုင္ေတာ့
ရွက္ေသြးပိုေနေသာကိုယ္လုပ္ေတာ္အေျမာက္အမ်ားအားေတြ့ဖူးေပမဲ့လည္းအႏွီရွက္ေနေသာ
အမ်ိဳးသားသည္ပို၍ပင္ဆဲြေဆာင္မႈရိွလွသည္
ထို႔အျပင္ဤသို႔ေသာအမူအရာသည္စေတြ့ကတည္းကသူအၾကၫ့္မလႊဲႏိုင္ျဖစ္ေနခဲ့ေသာLu Cangဆီမွလာျခင္းလည္းျဖစ္သည္
ရွင္းျပရန္ခက္ခဲေသာခံစားခ်က္မ်ားဝင္ေရာက္ေနမႈႏွင့္အတူႏႈတ္ခမ္းထက္အႃပံုးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သည္အခုအခ်ိန္ထိတင္က်န္ေနဆဲျဖစ္သည္
Lu Cangလည္းအတြင္းအားသံုးၿပီးခႏၶာကိုယ္ကိုခ်ယ္လွယ္ရန္ႀကံရြယ္ေနေသာဘာမွန္းမသိသၫ့္ေမ့ေဆးအရိွန္အားတြန္းလွန္ရန္ႀကိဳးပမ္းလိုက္သည္
အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာပင္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့ကာလဲေလ်ာင္းေနသၫ့္အသြင္မွရုန္းထြက္ႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္
မင္းသမီးတစ္ပါးလိုအျခားသူရင္ခြင္တြင္းလဲ
ေလ်ာင္းေနတာJingသာျမင္လ်ွင္ငရဲဂိတ္မ်ားပြင့္လာၿပီး
ႏွစ္ေယာက္လံုးအသက္တိုသြားႏိုင္သည္။မိမိ၏ေပ်ာ့ညံ့မႈေၾကာင့္မိမိေကာအျခားသူေကာပါဤျပႆနာအက်ပ္အတည္းတြင္းက်ဆင္းရသည္ဟုေတြးရင္းLuCangကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္ရႈတ္ခ်လို႔ပင္မဆံုးႏိုင္။
ShuChengအျမင္မွာေတာ့ျပင္းထန္ေသာေမ့ေဆးအရိွန္မွအခုလိုအခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းႏွင့္ႏိုးလာတာကပင္အံ့ၾသသေဘာက်ဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။ထိုမွအျပင္က်န္ရိွေနေသာေဆးအရိွန္အားအတြင္းအားသံုး၍ဖယ္ထုတ္ႏိုင္ျခင္းကအႏွီၾကၫ့္ေကာင္းေသာသူတြင္လူအမ်ားႃဖံုေလာက္ေသာစြမ္းရည္မ်ားရိွသည္ဟုသက္ေသျပေနသည္။ခံစားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာမေပၚလြင္ပဲတည္ၾကည္ေနသၫ့္မ်က္ႏွာထားအရသိုင္းပညာအဆင့္အတန္းျမင့္သူျဖစ္ေၾကာင္းခန႔္မွန္းရႏိုင္သည္
အျပစ္ကင္းေသာအႃပံုးႏွင့္ရွက္သြားသၫ့္အသြင္ကေတာ့ခၽြင္းခ်က္....
လက္ေထာက္စစ္သူႀကီးဆိုေသာရာထူးသည္အဆင္တန္ဆာအေနျဖင့္သာရိွေနသၫ့္ပံုမေပၚေနခဲ့။

"ဘယ္လိုေနလဲ"

ေဖာ္ေရြပ်ူငွာေသာအႃပံုးျဖင့္Lu Cangထိုင္ႏိုင္ရင္Shu Cheng
ကူညီေပးလိုက္သည္

"ေကာင္းပါတယ္...ေက်းဇူးပါ"

ဆုပ္ကိုင္ထားသၫ့္Shu Chengလက္ေတြကိုအျမန္တြန္းဖယ္ကာအကူအညီေပးသည္အေက်းဇူးတင္သၫ့္အေနႏွင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာသည္
ထိုအခ်ိန္၌ရင္တြင္းျဖစ္တည္လာသၫ့္စိတ္ထိခိုက္မႈေတြေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပင္အံၾသမိသြားသည္

"သူတို႔စခန္းကိုေရာက္မယ္ဆိုရင္ပိုအက်ိဳးယုတ္ႏိုင္တယ္... သူတို႔တိုက္ခိုက္တဲ့ပံုစံေတြအ
ရလည္းအသက္အႏၲရာယ္ကိုဒုကၡေပးႏိုင္တယ္..အျမန္ထြက္ေျပးရင္ပိုေကာင္း
မယ္"

မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔ရင္းအေတြးယာဥ္ေက်ာထဲLu Cangေမ်ာပါသြားျပန္သည္
အကယ္၍အႏွီေခ်ာေမာေသာသူထြက္ေျပးၾကရန္မေျပာရင္ေတာင္Jingရိွရာသို႔အျမန္ျပန္ေရာက္ေအာင္Lu Cangအေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားမည္ျဖစ္သည္
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္Jingဘာမ်ားျဖစ္ေနၿပီလည္းစိုးရိမ္ပူပန္မိသည္။
Jingေဘးကင္းသည္ဆိုတာကိုသိရဖို႔လိုအပ္သည္
စစ္ေျပၿငိမ္းရန္ေဆြးေနြးပဲြအားတင္ျပေသာကိုယ့္ကိုယ္ကိုLu Cangအျပစ္တင္မိသည္
Jingတစ္ခုခုသာျဖစ္မည္ဆိုလ်ွင္ဘယ္ေတာ့မွကိုယ့္ကိုယ္ကိုခြင့္လႊတ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။
ယခုအခ်ိန္တြင္Lu Cang၏ပထမဆံုးၪီးစားေပးသည္Jingႏွင့္ျပန္ဆံုဖို႔ရန္သာျဖစ္သည္။

"ငါ့အေျခအေနအရာကိုယ္ေဖာ့ၿပီးသြားဖို႔ေတာ့
အဆင္ေျပတယ္.ခင္မ်ားေရာ.."

ထိုသူသည္သိုင္းမတတ္ေသာသူမဟုတ္ေၾကာင္းကိုတနည္းနည္းျဖင့္Lu Cangသိေပမဲ့ဘယ္ပံုဘယ္မ်ွကၽြမ္းက်င္မွန္းေတာ့မမွန္းဆတတ္ေပ။

"ငါလည္းအဆင္ေျပပါတယ္လို႔ထင္တာပဲ..ဒါေပမဲ့ရန္သူေတြ
ကလည္းအေတာ္ကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္..ထြက္ေျပးရင္သတိထားမိသြားမွာပဲ..
လံုလံုႃခံုျခဳံလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ကအစီအစဉ္ေတာ့ဆဲြရမယ္.."

"ဘာလို႔လဲ..သတိထားမိသြားရင္လည္းသူတို႔ကိုေဝးေဝးဆဲြေခၚလာလို႔ရတာပဲ..
ရန္သူေတြကလည္းအမ်ားႀကီးမဟုတ္ေတာ့မလိုက္ႏိုင္တဲ့သူေတြကေနာက္မွာက်န္ခဲ့မွာပဲ
အေရအတြက္အရေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီဆိုေတာ့အဲဒါဆိုရင္ငါတို႔ၾကၫ့္ရမွာအေရအတြက္
မဟုတ္ဘဲအသန္မာဆံုးသူကိုျဖစ္သြားၿပီ..သူ႔ကိုႏိုင္ေအာင္တိုက္ၿပီးလြတ္ေျမာက္ႏိုင္တာပဲ"

အိမ္ေရ႔ွစံHuan Shu Chengကိုယ္တိုင္သည္အႀကံေပးဆိုေသာရာထူးႏွင့္မေရမတြက္ႏိုင္ေသာစစ္ေရးဗ်ူဟာမ်ားမွာေအာင္ႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္တာေၾကာင့္ယံုၾကည္မႈရိွလြန္းသူျဖစ္ေပမဲ့လည္းထိုအမ်ိဳးသား၏ကြက္တိက်ေသာေျဖာင့္တန္းလွသၫ့္နည္းလမ္းအားအလြန္ပင္သေဘာက်မိသည္
Huan Shu Chengသည္လြတ္ေျမာက္ဖို႔ရာမ်ိဳးစံုႀကံဆေတြးေတာေနပမဲ့ဘယ္ဟာမွလက္ေထာက္စစ္သူႀကီးေျပာတာေလာက္ေတာ့ထိေရာက္မွဴမရိွဘူး။

"ေကာင္းၿပီ....ကိုယ္ေဖာ့ပညာအေပၚယံုၾကည္မႈရိွတဲ့ပံုပဲ"

ကံတရား၏စီမံေပးမႈေၾကာင့္ေတြ့ခဲ့ရေသာလက္တဲြေဖာ္ႏွင့္မဆံုခင္ကလင္းယုန္လို႔နာမည္ႀကီးခဲ့သၫ့္ဓားျမ
ေခါင္းေဆာင္Lu Cangပဲေလ။
ထုတ္ေဖာ္ၿပီးႂကြားျပေျပာျပေနစရာမွလိုတာ။

"လႈပ္ရွားရေအာင္"

ထိုလူစိမ္းနဲ႔စကားေျပာရင္းအခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္ေတာ့သၫ့္အတြက္Lu Cangစိတ္မရွည္စြာပင္ေျပာလိုက္သည္။
ျမန္ႏိုင္သေလာက္ျမန္ျမန္Jingဆီျပန္ခ်င္လွၿပီ
အဆမတန္ခုန္ေနေသာရင္ဘတ္ၿငိမ္က်သြားေစရန္Jingအဆင္ေျပရဲ့လားဆိုတာသိဖို႔လိုအပ္သည္။

"ခဏ...ငါမ်ွားေခၚသြားမယ္..အရင္ဆံုးထြက္သြား
ၿပီးငါ့ဆီအားလံုးအာရံုေရာက္ေနတုန္းအျမန္
ထြက္ေျပး..."

သူ၏အရည္အခ်င္းအားLu Cangျမင္ေအာင္ျပႏိုင္သၫ့္အစီအစဉ္အားေရးဆဲြေနသည္။
တမဟုတ္ခ်င္းမွာပဲLu Cangေဒါသမ်ားျမင့္တတ္လာကာအႏွီလူစိမ္းကိုေဒါသတႀကီးၾကၫ့္လိုက္သည္
မ်က္ဆံမ်ားျပဴးက်ယ္လာၿပီးဓားၿမွောင္မ်ားပစ္ခြင္းေတာ့မည္Lu Cangအသြင္ကShu Chengအတြက္ေတာ့ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းလွသည္

"ငါ့ကိုဘာမ်ားထင္ေနတာလဲ"

ေအးစက္လွေသာအသံသည္Shu Chengအျမင္တြင္ခ်စ္စရာေကာင္းေပမဲ့လည္းလက္
ေထာက္စစ္သူႀကီးျဖစ္သည္ဆိုေသာအသိအားျပန္ဝင္လာေစသည္

"ခြင့္လႊတ္ပါ...ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးတိုင္းမ်ွားေခၚေနၾကဆိုေတာ့သတိလြတ္ေျပာမိသြားတာပါ.."

မွားယြင္းခ်က္အားShu Chengအလ်ွင္အျမန္ပင္ဖံုးဖိႏိုင္သြားသည္
အမွန္တကယ္တမ္းေတာ့မွားယြင္းခ်က္မဟုတ္အခုမွေတြ့ဖူးေသာသူအေပၚစိတ္ပူလြန္းေနသၫ့္သူ၏ဇေဝွဇဝါခံစားခ်က္မ်ားသာျဖစ္သည္

"ထားလိုက္ေတာ့..အတူထြက္သြားၾကမယ္..ဘယ္သူမွလည္းေရ႔ွထြက္စရာမလိုသလို
ဘယ္သူမွလည္းေနာက္က်န္ခဲ့စရာမလိုဘူး"

အႀကံအစည္ကိုသေဘာတူၿပီးသည္ႏွင့္ဘယ္အရပ္ကိုၪီးတည္သြားရမလဲဆိုတာေရြးခ်ယ္ဖို႔ပတ္ဝန္းက်င္အားအကဲခတ္လိုက္ၾကသည္။
နယ္ခံသားShuChengကိုယ္တိုင္ဤေနရာေတြႏွင့္မရင္းႏွီးသၫ့္ပံုအရလူအေရာက္အေပါက္နည္းေသာအျခားအရပ္ေဒသတစ္ခုျဖစ္ႏိုင္သည္
ေနာက္ဆံုးေတာ့Lu Cangဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္းအေနာက္စူးစူးသို႔သြားရန္ျပင္လိုက္ၾကသည္
အခ်ိန္မျဖဳန္းေတာ့ဘဲအစီအစဉ္အတိုင္းရထားလံုးအတြင္းမွထြက္ကာပ်ံသန္းေတာ့သည္
ရန္သူေတြလည္းပ်ံသန္းသြားသၫ့္အရိပ္ႏွစ္ခုကိုၾကၫ့္ရင္းရုတ္တရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္လန႔္ျဖန႔္သြားၾကသည္။

"လိုက္ဖမ္းၾက"

ေခါင္းေဆာင္၏အသံေၾကာင့္ေတြေဝေနၾကသူမ်ားအသိျပန္ဝင္လာကာအရိပ္မည္းႏွစ္ခုေျပးသြားရာေနာက္လိုက္သြားၾကေတာ့သည္
Lu Cangအႀကံအတိုင္းသိုင္းမကၽြမ္းသူမ်ားေနာက္မွာက်န္ခဲ့ၿပီးLu Cangနဲ႔Shu Chengအားဖမ္းခဲ့သူမ်ားျဖစ္သၫ့္အနက္ေရာင္ဝတ္ဆင္ထားသူငါးေယာက္သာလ်ွင္
လိုက္ပါလာေတာ့သည္

နာရီဝက္ခန႔္ၾကာသၫ့္အခါထိုသူငါးေယာက္မွလဲြ၍က်န္တဲ့သူမ်ားႏွင့္ေဝးကာအေတာ္ပင္
ခရီးေပါက္ေနၿပီျဖစ္သည္
အားေတြအကုန္မခံေတာ့ဘဲထိုသူေတြအားတိုက္ခိုက္ရန္အကြက္အကြင္းေကာင္းသၫ့္ေနရာေရာက္တဲ့အခါLu Cangအားအခ်က္ျပလိုက္သည္
ႏွစ္ေယာက္စလံုးရပ္တန႔္ကာေျမေပၚသို႔ေပါ့ပါးစြာဆင္းၿပီးတိုက္ခိုက္ရန္အသင့္ျပင္လိုက္ၾကသည္
ေဘးနားမွာရိွေနေသာသစ္ကိုင္းအားဓားသဖြယ္အသံုးျပဳရန္ေကာက္ယူလိုက္သည္။
ဓားသမားျဖစ္တာေၾကာင့္လက္ႏွင့္တိုက္တာကLu Cangကၽြမ္းက်င္ေသာအရာမဟုတ္။
Shu Chengကေတာ့ႏွစ္ခုလံုးမွာကၽြမ္းက်င္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ဘာနဲ႔ပဲတိုက္လာတိုက္လာအဆင္ေျပသည္

ၾကာၾကာပင္မေစာင့္လိုက္ရပဲရန္သူေတြလည္းေရာက္လာၿပီးေဘးမွပတ္ပတ္လည္ဝန္းရံၾကသည္
တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီအားစမ္းစစ္ရင္းမည္သူႏွင့္အရင္တိုက္ခိုက္ရမလဲShu Chengႀကံရြယ္ေနတုန္းမွာသူ႔ေဘးမွလူ၏ဘာမ်ွမစဥ္းစားအတင္းတိုးဝင္မႈေၾကာင့္လြန္စြာထိတ္လန႔္သြားသည္
ရန္သူအေရအတြက္နည္းသြားၿပီျဖစ္ေပမဲ့လည္းLu Cang၏က်ိဳးေၾကာင္းမဆင္ျခင္ေသာလုပ္ရပ္ေၾကာင့္Shu Chengမ်က္ေမွာင္က်ဳတ္မိသြားသည္
သိုင္းပညာအဆင့္အတန္းမွာအထင္အရွားကြာဟလွတာျဖစ္ေပမဲ့ငါးေယာက္ဝိုင္းဖဲြ႔တိုက္ကြက္ေၾကာင့္Lu Cangနဲ႔Shu Chengတို႔အေတာ္ၾကာတဲ့အထိအခတ္ေတြ့ေနေသးသည္
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့လိုက္ဖမ္းသူမ်ားအားအႏိုင္ပိုင္းႏိုင္သြားသည္။
ေနာက္ထပ္ျပန္လိုက္လာလ်ွင္ေမာပန္းစြာထြက္ေျပးရၪီးမွာစိုးရိမ္ၿပီးထိုသူတို႔၏ေျခေထာက္မ်ားအားျပင္းထန္ေသာဒဏ္ရာေျပးကာခ်န္ထားခဲ့သည္
ထို႔ေနာက္u Cangႏွင့္Shu Chengတို႔အေနာက္ဘက္အားဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္
ႏွစ္ေယာက္အတူတိုက္ပဲြဝင္ခဲ့စဥ္ကလြန္စြာတဲြဖက္ညီေၾကာင္းသေဘာေပါက္နားလည္သြားေသာShu Chengသည္လက္ေထာက္စစ္သူႀကီးထံနက္နဲစြာရစ္တြယ္မိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္းသတိထား
မိသြားၿပီျဖစ္သည္

•••••••

အခ်ိန္အေတာ္အၾကာ...

တိတ္ဆိတ္စြာပင္ျမန္ႏိုင္သမ်ျွမန္ေအာင္ခရီးႏွင္လာေပမဲ့လည္းၪီးတည္ခ်က္ကဘယ္မွာမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္
ရထားလံုးအတြင္းသတိေမ့ေနေသာအခ်ိန္မွာေန့ဝက္ခန႔္ရိွေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္စစ္ေရးေဆြးေနြးရာေနရာႏွင့္အေတာ္ေဝးခဲ့ၿပီဆိုေသာအသိကLu Cangအားေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေစသည္

"ဆရာ..ရန္သူေတြလည္းလိုက္မလာေတာ့ပါဘူး
အရိွန္ေလ်ာ့ရင္ေကာင္းမယ္"

Shu Chengသည္Lu Cangနာမည္ကိုမသိတာမလို႔ဘယ္လိုေခၚရမလဲမသိျဖစ္ေနသည္
ေဘးမွာေျပာေနသည္အားLu Cangမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမိသည္
Jingအဆင္ေျပမေျပသိရဖို႔ရာအတြက္အျမန္ျပန္ေရာက္ဖို႔လို၍အခ်ိန္ဆဲြေနျခင္းသည္စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္စရာအရာတစ္ခုကိုLu Cangထင္မိသည္

"ဆရာ...ရန္သူေတြလည္းမရိွေတာ့ပါဘူး..
ခဏ.."

ရင္တြင္းမွစိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈမ်ားကိုမျမင္ႏိုင္ေအာင္ဖံုးဖိရင္း Lu Cangအာရံုစိုက္လာရန္ေနာက္တစ္ခြန္းဆိုမိသည္
ေယာက်္ားပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကလွစ္လ်ူရႈတာခံရျခင္းသည္Shu Chengဘဝတြင္ပထမဆံုးျဖစ္သည္

"ေနဝင္ေတာ့မယ္..အလ်င္မလိုဘူးဆိုရင္ေတာထဲမွာပဲလမ္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္"
ျဖတ္ေျပာလိုက္ေသာLu Cangစကားသံသည္စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနသည္ကိုမဖံုးႏိုင္ဘဲတင္းမာလ်က္ရိွသည္

"အျမန္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ေဝးပံုနဲ႔ဆိုရင္ေနမဝင္ေသးခင္အမွီေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး"

စိတ္ဆက္ေနေသာLu Cangႏွင့္ယွဥ္လ်ွင္Shu Chengသည္လြန္စြာစိတ္ရွည္သည္းခံလွသည္

အာ့...

စိတ္ထဲတြင္Jingသာရိွေန၍အတူခရီးသြားေဖာ္သည္သူ႔နည္းတူအက်ပ္အတည္းအားရင္ဆိုင္ေနရသူျဖစ္ေၾကာင္းထၫ့္မတြက္မိသည္ကိုLu Cangသတိရသြားေတာ့သည္

"ေတာင္းပန္ပါတယ္...ရိုင္းျပမိပါတယ္"

Shu Chengအေျဖျပန္မေျဖဘဲအခ်ိဳသာဆံုးအႃပံုးကိုႃပံုးျပလိုက္တာေၾကာင့္Lu Cangပင္က်က္ေသေသသြားသည္
တစ္စံုတစ္ေယာက္အားဆဲြေဆာင္ႏိုင္ရန္သူ၏အႃပံုးအားအသံုးျပဳသည္မွာShu Chengအတြက္ေတာ့ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္သည္
ပံုမွန္ဆိုလ်ွင္လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အၾကၫ့္မ်ားတြင္အရည္ေပ်ာ္သြားေလ့ရိွသည္
သို႔ေပမဲ့အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိအတူရိွေနခဲ့တာေတာင္ထိုလူသားသည္Shu Cheng၏မက္ေမာစရာအခ်က္မ်ားအားသတိမျပဳမိခဲ့။

"အာ...Mingdiစစ္ေရးအႀကံေပးမလား....
ေနာက္က်မွမိတ္ဆက္စကားဆိုမိပါတယ္"

Jingသာစိတ္ထဲရိွေနေသာLu Cangသည္ေဘးတြင္ေနာက္တစ္ေယာက္ပါလာတာကိုေမ့ေနခဲ့၏
ေသခ်ာၾကၫ့္မိလိုက္ေတာ့မွMingdiမွာငယ္ရြယ္ေခ်ာေမာေသာအႀကံေပးျဖစ္ေနခဲ့သည္
စစ္ေရးေဆြးေနြးစဥ္အခါကၾကၫ့္မိေန၍Jingဆီမွၿခိမ္းေျခာက္စကားေတာင္ရလိုက္ေသးသည္
ယခုေလာေလာဆယ္ေတာ့အႏွီက်က္သေရရိွလွေသာအႀကံေပးႏွင့္Lu Cangအတူရိွေနသည္
ရုတ္ခ်င္းပင္Jing၏ၿခိမ္းေျခာက္စကားမ်ားကအေတြးထဲပံုရိပ္ထင္လာသည္

ဤႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာသူအားၾကၫ့္မိတာကိုပင္ေဒါသထြက္ေနေသာJingသည္တစ္ေန့လံုးအတူရိွေနတာကိုသိလ်ွင္ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ
ျပင္းျပစြာစိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖစ္ေနမၫ့္Jingအသြင္အားျမင္ေယာင္မိေတာ့ခါးသက္စြာႃပံုးမိျပန္သည္
ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့သတိျပဳမိသြားၿပီျဖစ္ေသာလက္ေထာက္စစ္သူႀကီးေၾကာင့္ Shu Chengေပ်ာ္ရမလို မေက်မနပ္ပဲျဖစ္ရမလိုျဖစ္ေနသည္။
ပထမဆံုးအႀကိမ္ခံစားမိသည္ျဖစ္ေသာမေရရာမေသခ်ာသၫ့္ခံစားခ်က္မ်ားကိုေဘးခ်ရင္းေဖာ္ေရြစြာႃပံုျပလိုက္သည္

"Huan Shu Chengပါ..ဆရာအမည္ကိုေကာ
ေပးသိႏိုင္မလား"

"Lu Cang"

"ဆရာLu...မိတ္ေဆျြဖစ္ခြင့္ရတာဝမ္းေျမာက္
မိပါတယ္"

ထိုသူသည္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာစိတ္ေနစိတ္ထားရိွေၾကာင္းLu Cangသတိထားမိသည္
တစ္ခ်ိန္လံုးလွစ္လႉရႈကာမိတ္ပင္မဆက္ေသာLu Cang၏ရိုင္းျပမႈေတြကိုအႃပံုးႏွင့္သာျပန္တံု႔ျပန္ခဲ့သည္
သူ၏အႃပံုးေတြသည္စိတ္တထင့္ထင့္ျဖစ္ေနေသာLu Cangအားတည္ၿငိမ္ေစၿပီးႃခံုငံုေျပာရလ်ွင္ယဥ္ေက်းပ်ူငွာေသာသူဟုဆိုႏိုင္သည္

"ဆရာHuan"

"Shu Chengလို႔ပဲေခၚလို႔ရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမထားပါဘူး"

Lu Cangႏွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးခ်င္ေသာShu Chengအဖို႔နာမည္ေခၚျခင္းသည္သင့္ေတာ္ေသာနည္းလမ္းျဖစ္သည္
ထိုစကားနဲ႔အတူနာမည္ေခၚခိုင္းဖူးခဲ့သၫ့္တင္စားစရာစကားမရိွသည္ထိလွပေသာသူ
ဧကရာဇ္ကေခါင္းထဲေပၚလာျပန္သည္
ထိုအခ်ိန္တုန္းကအျဖစ္အပ်က္ေတြသည္Lu Cangအားစိတ္ဒဏ္ရာေပးခဲ့တာေၾကာင့္သံသယမ်ားသည္သိသာလွစြာမ်က္ဝန္းထက္ေပၚလာၿပီးမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔မိသြားသည္

"ငါတို႔ကတဖက္တည္းကမဟုတ္ေပမဲ့တေလွ
တည္းစီးေနတဲ့သူအခ်င္းခ်င္းကူညီသင့္တယ္
လို႔ထင္တယ္..တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္သံသယျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"

ခ်ိဳသာတဲ့စကားေတြနဲ႔ႏူးညံ့ေအာင္လုပ္ျခင္းသည္
Shu Chengကၽြမ္းက်င္သၫ့္အရာတစ္ခုလည္းျဖစ္သည္
Lu Cangကဲ့သို႔တဲ့တိုးေျပာတတ္သူမ်ားကိုလက္ခံလာေအာင္ေျပာရသည္မွာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ့မဆိုႏိုင္။
သူ၏အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ပင္Lu Cangမ်က္ႏွာထက္အေၾကာမ်ားေလ်ာ့က်သြားသည္ကိုShu Chengျမင္ေနရသည္

"ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္..မယံုၾကည္လို႔မဟုတ္ပါဘူး
ဆရာHuanလိုႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုနာမည္
တပ္ေခၚတာမသင့္ဘူးထင္လို႔ပါ"

ဆန္းဆန္းျပားျပားစကားေတြေျပာေနမိေသာကိုယ္ကိုယ့္ကိုအားစိတ္တြင္းမွာေတာ့ခ်ီးမြမ္းေနမိသည္
Jingအတင္းသင္ေစေသာပ်င္းစရာေကာင္းသၫ့္ယဥ္ေက်းမႈဆိုရာစာေပတို႔သည္အခုလိုအသံုးဝင္လာမယ္လို႔မထင္ထားခဲ့
Jingအားၿပီးရင္ေက်းဇူးတင္ရမည္...Jingဆီျပန္သြားႏိုင္ရင္ေပါ့
စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားသည္ၪီးေခါင္းတြင္းတစိစိကိုကိုက္လ်က္ဝပ္တြားကာတဖန္ျပန္ဝင္လာေတာ့သည္

"မဟုတ္ပါဘူး...အဲ့လိုခ်ီးက်ူးေနဖို႔မလိုပါဘူး..
တကယ္ေလးစားစရာေကာင္းတာကဆရာLuပါ..ဒီလိုငယ္ရြယ္တဲ့အသက္အရြယ္မွာလက္ေထာက္စစ္သူႀကီးအရာေရာက္ေနတာကပိုလို႔ပင္မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းပါတယ္"
သူ၏ေဖ်ာင္းဖ်စကားမ်ားအရာမဝင္သၫ့္အတြက္Shu Chengအေတာ္ပင္စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္လာသည္
မလိုအပ္ပဲခံစားခ်က္ေတြအားထုတ္ျပျခင္းသည္အားနည္းခ်က္အားထုတ္ေဖာ္ျခင္းလို႔သင္ၾကားခဲ့ရသူShu Chengမ်က္ႏွာထက္အႃပံုးကေတာ့ေပ်ာက္မသြားပဲတည္ရိွေနသည္။
ဤရာထူးအားဘယ္လိုရသၫ့္အေၾကာင္းတပ္အပ္သိေသာ Lu Cangသည္အႀကံေပး၏ခ်ီးမြမ္းစကားေၾကာင့္မသိမသာရွက္ေသြးျဖာသြားေသးသည္
ဂရုတစိုက္ၾကၫ့္ေနသူျဖစ္တဲ့အတြက္ထိုအမူအရာအားသတိျပဳမိသြားသူShu Cheng၌သိခ်င္စိတ္မ်ားပိုမ်ားလာကာဘာမွန္းမသိေသာခံစားခ်က္တစ္ခုကလည္းေပၚေပါက္လာျပန္သည္

"မခံယူဝံ့ပါဘူး..မခံယူဝံ့ပါဘူး...ဆရာHuan.ဒီေနရာကMingdiအပိုင္ျဖစ္ေနတာေတာင္အကၽြမ္းတဝင္မရိွဘူးလား"

"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေတာေတြေတာင္ေတြထဲသိပ္သြားေလ့မရိွဘူး"

အိမ္ေရ႔ွစံကေတာ့ထဲဘာသြားလုပ္ေနရမွာလဲ....Shu Chengသည္ခရီးထြက္တာထက္စစ္ေရးဗ်ူဟာမ်ားထိုင္ဖတ္ေနရတာကိုသေဘာက်ႏွစ္သက္သူျဖစ္သည္

"ဒါေပမဲ့ဆရာLuကိုDatongစခန္းေရာက္ေအာင္ေဘးကင္းစြာပို႔ေဆာင္ေပးမွာပါ"

"ဆရာHuan..ကၽြန္ေတာ္တို႔ကကူကယ္ရာမဲ့အေျခအေနအတူတူပဲေလ..ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္မွာလဲ..
စခန္းကိုလိုက္ပို႔ဖို႔မလိုပါဘူး...ကိုယ္တိုင္သြားႏိုင္ပါတယ္"

အသံုးမဝင္ေသာသူေပ်ာ့ညံ့ေသာသူလို႔ဆက္ဆံခံရတာJingတစ္ေယာက္ႏွင့္တင္စိတ္မနည္းထိန္းေနရေသာLu Cangသည္ေနာက္တစ္ေယာက္ကပါထိုသိုျပဳမူလာ၍သည္းမခံႏိုင္ေတာ့။
စိတ္ေကာင္းေစတနာအားသေဘာမေတြ့ပံုေပၚ ေသာLu Cangေၾကာင့္ေနာက္ထပ္လက္ခံႏိုင္ေလာက္သၫ့္အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြအေျပးအလႊားတင္ျပလာသည္။

"ဆရာLu..အထင္မွားျပန္ၿပီ
Datongနဲ႔Mingdiေဆြးေနြးပဲြအလယ္မွာဒီအျဖစ္အပ်က္
ျဖစ္ခဲ့တာေလ...လုပ္ႀကံတာကMingdiဘက္
ကလို႔Datongထင္သြားမွာကစိုးရိမ္ရတယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္မလို႔Datongစခန္းခ်ရာဘက္
အတူလိုက္ပါသြားရင္အေျခအေနမွန္ကိုရွင္းျပႏိုင္တယ္ေလ"


"မွန္ပါတယ္...တလဲြယူမိတဲ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ဆရာHuan"

ဆိုလာေသာအေၾကာင္းျပခ်က္အားသေဘာေပါက္ေပမဲ့အႏွီႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာအႀကံေပးႏွင့္အတူျပန္ဖို႔ရာကိုတြန႔္ဆုတ္ေနမိသည္
Jing၏သဝန္တိုတတ္ေသာသေဘာသဘာဝအားသိေနသၫ့္အတြက္အတူျပန္လာလ်ွင္မည္သို႔တံု႔ျပန္လာမည္အားLu Cangေတြးေတာင္မေတြးခ်င္။
မနာလိုဝန္တိုမႈမ်ားႏွင့္ေလာင္ၿမိဳက္ေနမၫ့္အသြင္အားေခါင္းတြင္းမွထုတ္ၿပီးတျဖည္းျဖည္းမည္းေမွာင္လာေသာေကာင္းကင္ယံေၾကာင့္သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္
မၾကာခင္တြင္ညအခါေရာက္လာမည္ျဖစ္ၿပီးေကာင္းကင္တျပင္လံုးသည္ပိန္းပိန္းေမွာင္သြားေပလိမ့္မည္
အေမွာင္ထုတြင္းခရီးဆက္ရာမွတစ္ခ်က္မွားလ်ွင္အသက္ေပ်ာက္ႏိုင္တာဖို႔ရပ္နားဖို႔ရန္သာဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္
ေတာထဲေရာက္ေနသည္ဆိုေသာအေၾကာင္းအရာကLu Cangကိုေျခာက္လွန႔္ျခင္းမျပဳႏိုင္ေပမဲ့
Jingမရိွဘဲညအားျဖတ္သန္းရသလိုJingဘယ္ပံုဘယ္မ်ားအဆင္ေျပမလားမသိရေသးျခင္းသည္
Lu Cangအားေသာကေဝေစသည္။

ေကာင္းကင္သည္မည္းေမွာင္ေန၍ၾကယ္ပင္မရိွ
ျပင္းထန္စြာတိတ္ခတ္လိုက္ေသာေလအဟုန္ကလည္းမုန္တိုင္းလာေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္းႀကိဳေျပာေနသေယာင္ရိွသည္။
Shu Chengသည္ေဘးမွေျပာင္းလဲေနေသာ
Lu Cangအမူအရာမ်ားကိုသတိထားမိေပမဲ့အသံမျပဳပဲဂရုတစိုက္သာဆက္ၾကၫ့္ေနမိသည္

ကံေကာင္းေထာက္မစြာပင္မည္းေမွာင္ေနေသာသစ္ေတာအတြင္း၌အရိပ္ရသၫ့္သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္တြင္နားခိုစရာအေခါင္းေပါက္ႀကီးတစ္ခုအားေတြ့ရိွခဲ့သည္
ေလထန္ရာတစ္ေလ်ွာက္သစ္ပင္အခ်ိန္မေရြးလဲၿပိဳႏိုင္အခ်ိန္အခါတြင္မိုးစိုၿပီးေနတာထက္စာလ်င္သင့္ေတာ္လွသည္

ထိုရာသီဥတုမ်ိဳးတြင္အခ်ိန္တိုင္းဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္လာႀကိဳတတ္သၫ့္Jingအား
ေတြးမိျပန္သည္
သက္ဆိုင္သၫ့္အေၾကာင္းအရာမ်ားအလိုက္ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚေနေသာမ်က္ႏွာအမူအရာမ်ားကိုLu Cangေက်ေက်နပ္နပ္ပင္မွတ္မိေနေသးသည္

စကားေျပာမျပတ္ဘူးဆိုရင္စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ရပ္ေစာင့္ေနသၫ့္မ်က္ႏွာ
အႀကံအစည္တစ္ခုခုရိွၿပီဆိုရင္ေပ်ာ္ျမဴးေနတတ္သၫ့္မ်က္ႏွာ
စစ္သားေတြကိုေလ့က်င့္ေပးခ်ိန္ဆိုရင္အေၾကာင္းျပခ်က္မရိွေဒါသထြက္ေနသၫ့္မ်က္ႏွာ

"လာႀကိဳတာပဲေက်းဇူးတင္ရမွာ..အေအးမိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ'

သူအေရးမစိုက္မိတန္ဖိုးမထားမိေသာခ်ိဳသာလွေပမဲ့ရိုးရွင္းလွသၫ့္စကားသံမ်ားကိုျပန္လည္ၾကားေယာင္မိခ်ိန္တြင္ႏွလံုးထက္၌ဒုတ္ကနဲျမည္သြားသည္
ခ်စ္ျခင္းေမတၲာမ်ားကိုလက္ခံရရိွခဲ့ေပမဲ့အၿမဲတေစလက္ခံရေကာင္းမွန္းမသိတတ္ခဲ့။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ထံုးစံအတိုင္းလာႀကိဳဖို႔ကိုLu Cangေမ်ာ္လင့္ေတာင္းတေနမိသည္
ဘယ္ေတာ့မွမေက်မနပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ကတိေပးထားမည္

မဟုတ္ဘူး.......
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့Jingလိုက္ေခၚစရာမလိုဘဲအေရာက္ျပန္သြားမည္

"ဆရာLu”

အတိတ္ကိုျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ေနေသာLu Cangအားျပန္ဆဲြေခၚေနရသည္အားShu Chengလည္းပင္ပန္းလာသည္
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္တဝဲလည္ေနေသာLu Cangသည္ေဖာ္ေရြပ်ဳငွာေသာMingdiအႀကံေပးေဘးတြင္ရိွေနတာအားေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္

"ဟုတ္ကဲ့?"

"သက္ျပင္းေတြဆက္တိုက္ခ်ေနတာဆိုေတာ့စိုးရိမ္စရာရိွလို႔လား"

တမူထူးကဲေသာေမးခြန္းမ်ားေၾကာင့္ေဘးတြင္ထိုင္ေနေသာသူသည္သူတစ္ပါးအားလြန္စြာအာရံုစိုက္တတ္သူျဖစ္ေၾကာင္းLi Cangသတိျပဳမိသည္
အေသးစိတ္ကိုပင္လိုက္အာရံုစိုက္ေနေသာShu Chengသည္မိုးေမွာင္ေနလို႔သာLu Cang၏အရွက္ရဖြယ္ေမ်ွာ္ေတာ္ေရာင္မ်က္ႏွာထားအားမျမင္တာေတာ္ေသးသည္

"ေထြေထြထူးထူး မရိွပါဘူး..စခန္းကိုအျမန္ေရာက္ခ်င္တာသာရိွတယ္"

ခံစားခ်က္မ်ားအားမဖံုးဖိႏိုင္ေသာLu Cang၏အားနည္းခ်က္သည္Shu Chengအားခ်စ္စိတ္ဝင္ေစၿပီးကာကြယ္ေပးခ်င္ေနမိသည္။
ထို႔အျပင္Lu Cangအေတြးမ်ားအေဝးနယ္လြန္ေနလ်ွင္လည္းသဝန္တိုလာသလိုစိတ္မေက်မနပ္လည္းျဖစ္ခဲ့သည္
တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ဒုတိယလူမျဖစ္ဖူးခဲ့ေသာShu Chengသည္ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့Lu Cangအာရံုစိုက္မူမ်ားသူ႔ဘက္ပါလာေအာင္သာႀကိဳးပမ္းေနရသည္။
တစ္ဖက္တြင္လည္းLu Cangသည္စကားေျပာဖို႔ရာစိတ္အားထက္သန္လွသည္မရိွ။
ဤကဲ့သို႔အခ်င္းအရာသည္Shu Chengအားစိန္ေခၚမႈတစ္ခုလိုခံစားေစၿပီးထိုလူသား၏အာရံုစိုက္မႈရရိွရန္တျပားမ်ွမေလ်ာ့ပဲႀကိဳးစားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသည္။

"သိၿပီ"

စကားလမ္းစမဆံုးခ်င္ေသာShu Chengသည္ေနာက္ထပ္ေခါင္းစဥ္တစ္ခုရွာေဖြလာျပန္သည္

"ေတာထဲေရာက္ေနတာေတာင္ဘာမျွဖစ္ပံုမေပၚဘူး..အရင္တုန္းကအေလ့အက်င့္ရိွတာလား"

ျဖစ္ႏိုင္လ်ွင္တိတ္တိတ္ေလးေနကာJingအေၾကာင္းပဲစဥ္းစားခ်င္သည္
သို႔ေပမဲ့လည္းေထာက္ထားသက္ၫွာေသာအားျဖင့္Shu Cheng၏အေရမရအဖတ္မရစကားဝိုင္းထဲဝင္ေျပာေပးေနရသည္

“အင္း..ငယ္ရြယ္စဥ္ကညီအစ္ကိုေတြနဲ႔အမဲလိုက္ထြက္ေလ့ရိွတယ္..တစ္ခါတစ္ေလေတာထဲမွာရက္ၾကာသြားတာမ်ိဳးလည္းရိွတယ္"

ယခင္ဓားျမေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္မ်ားကိုသတိရမိသြားခ်ိန္တြင္ရင္တြင္းမွစိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားလည္းသက္သာလာသည္။
ပထမကေတာ့Shu Cheng၏အခ်ိန္ျဖဳန္းေသာစကားဝိုင္းအားဓားျမျဖစ္ခဲ့သၫ့္အေၾကာင္းထုတ္မေျပာပဲညီအစ္ကိုေတြအေၾကာင္းအမဲလိုက္သၫ့္အေၾကာင္းသာေျပာမည္ဟုရည္ရြယ္ခဲ့သည္
သို႔ေပမဲ့လည္းညီအစ္ကိုေတြႏွင့္အတူရိွခဲ့စဥ္တုန္းကစြန႔္စားခန္းမ်ားသည္စိတ္အသြင္ရုပ္ပံုထင္လာၿပီးျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့သည္
တစ္ပါးသူအားထိခိုက္နစ္နာေအာင္လုပ္ခဲ့ပံုမ်ားကိုေျပာျပရင္းရယ္ေမာမိသည္
ကဖ်က္ယဖ်က္လုပ္လြန္းၿပီးေခါင္းမာတတ္ေသာအက်င့္စရိုက္မ်ားအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့လည္းအေဝးအားေတြေတြႀကီးေငးေနမိသည္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္မသိလိုက္ပါပဲညီအစ္ကိုေတြအေပၚထားေသာ ရိုးသားမႈ သစၥာရိွမႈ ကာကြယ္ေပးမႈေတြကိုေဖာ္ျပထားၿပီးသားျဖစ္သြား၏။
Shu Chengမွာေတာ့Lu Cang၏ညို႔ယူဖမ္းစားျခင္းကိုခံယူေနရသလိုLu Cang၏အမူအရာမ်ား၌က်ရႈံးလ်က္ရိွသည္

Shu Chengလည္းအျပန္အလွန္အေနႏွင့္ကေလးဘဝကိုစြန႔္စားခန္းမ်ားကိုေျပာျပသည္။
နန္းေတာ္၌စူးစမ္းရွာေဖျြခင္းစသျဖင့္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္Lu Cangစိတ္ဝင္စားမႈရႏိုင္ရန္ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရိွသည္။
မိုးေသာက္ခ်ိန္အထိစကားဆက္ခဲ့ၾကၿပီးLu Cangထံမွလိုခ်င္ေသာအာရံုစိုက္မႈရရိွShu Chengေက်နပ္ေနသလိုစိတ္အေနွာက္အယွက္ေပးလွေသာShu ChengအားLu Cangေက်းဇူးတင္လ်က္ရိွသည္

အလင္းေရာင္ေလးေရာက္လာသည္ႏွင့္မေန့ကမုန္တိုင္းေၾကာင့္မိုးတဖဲြဖဲြက်ေနဆဲကိုပင္အာရံုမထားဘဲLu Cangမွခရီးျပန္လည္စတင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းအတင္းအက်ပ္တိုက္တြန္းေနသည္။

လြယ္ကူလွေသာခရီးေတာ့ဟုတ္မေနခဲ့

ကံမေကာင္းစြာျဖင့္အနားယူေနခ်ိန္အတြင္းဇဲြပနဲေကာင္းေသာရန္သူမ်ားကလည္း
အမွီလိုက္လာၾကသည္
ေနာက္တစ္ဖန္ျပင္းထန္လွေသာတိုက္ပဲြတစ္ခုျဖစ္ပြားၿပီးအေရအတြက္ပိုမ်ားေပမဲ့အတူတဲြတိုက္တာျဖစ္ေသာေၾကာင့္တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္လႊားႏိုင္မႈလမ္းစရွာေဖြႏိုင္ခဲ့သည္
အမွန္တကယ္တမ္းShu Chengေရ႔ွထြက္သည္မွာမ်ားေပမဲ့Lu Cangအေစာ္ကားခံရသလိုမခံစားမိေစရန္အေမ်ွာ္ျမင္ရိွရိွသိုသိုသိပ္သိပ္ႏွင့္ၿပီးေျမာက္ေစခဲ့သည္
Lu Cangစရိုက္အားShu Chengအခုဆိုအေတာ္ပင္နားလည္ေနၿပီျဖစ္သည္။
သူ၏စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းအားႏိွမ့္ခ်ဆက္ဆံသည္ကိုအလြန္စိတ္ဘဝင္မေတြ့ေသာသူမ်ားထဲမွတစ္ေယာက္အပါအဝင္လည္းျဖစ္သည္
အတိုေျပာရလ်ွင္Lu Cangသည္သူ၏ပံုရိပ္ႏွင့္ဂုဏ္သတင္းအားအေလးထားတတ္သူျဖစ္သည္

ေအာင္ျမင္မႈသည္အေတာ္ပင္ေစ်းႀကီးလွသည္ဟုဆိုႏိုင္သည္
ရိွသမ်ွအားအင္ထုတ္သံုးကာအျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္ၾကရင္းေနာက္ဆံုးေသာရန္သူလက္ခ်က္ေၾကာင့္Lu Cangေျခေထာက္ဒဏ္ရာရသြားေတာ့သည္
တစ္ညလံုးလည္းအသင့္အေနအထားႏွင့္ေစာင့္က်ပ္ေနရသည္ျဖစ္၍အားအင္ခ်ိနဲ႔ေနခဲ့သည္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာတစ္ညလံုးလည္းစကားေတြေျပာခဲ့ၾကၿပီးအခုတြင္လည္းႃခံုခိုတိုက္ခိုက္မႈခံထားရကာေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့အားနည္းေသာသူအခ်င္းခ်င္းေဖးမရင္းခရီးဆက္ရံုသာတတ္ႏိုင္ေတာ့သည္
ဤအေျခအနားအားအသံုးခ်ကာLu Cangႏွင့္နီးကပ္ခြင့္ရမည္ျဖစ္၍Shu Chengစိတ္တြင္းတြင္အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနေတာ့သည္
Jingရိွအျမန္ဆံုးျပန္ေရာက္ခ်င္ေနေသာLu Cangမွာသတိမျပဳမိေပမဲ့Shu Chengတစ္ေယာက္
အခြင့္ေကာင္းယူကာLu Cangခါးကိုတင္းက်ပ္စြာသိုင္းဖက္ထားလိုက္သည္
Lu Cangကိုယ္ႏွင့္အထိအေတြအားအလြန္ပင္ေက်နပ္ႏွစ္သက္လ်က္လည္းရိွသည္
ေခါင္းမာစြာပင္အျမန္ခရီးႏွင္လာေပမဲ့စခန္းခ်ရာသို႔ေရာက္ရိွခ်ိန္တြင္ေန့လည္ခင္းမ်ွပင္ရိွၿပီ
မ်က္စိေရ႔ွတြင္ျမင္ေနရေသာစစ္စခန္းေၾကာင့္ဘယ္ကေနမွန္းမသိေပၚလာတဲ့နစ္ျမဳပ္ေနဆဲခံစားခ်က္မ်ားကိုShu Chengမနည္းပင္ဖံုးဖိလိုက္ရသည္
ဘယ္အရာကိုမွမေၾကာက္တတ္သူShu Chengအဖို႔ေၾကာက္ရြံ႔ေနသၫ့္ခံစားခ်က္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္
သူ႔ေဘးတြင္ရိွေသာခန႔္ညားသည့္လက္ေထာက္စစ္သူႀကီးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ဆိုလ်ွင္ပိုမွန္မည္
တစ္ရက္အတူရိွေနခဲ့ၿပီးေနာက္ထိုလူသားအေပၚခံစားခ်က္အခ်ိဳ႕လည္းျဖစ္တည္လာခဲ့သည္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေရ႔ွဆက္ဖို႔ရန္သာႀကံရြယ္ေနေသာLu Cangအားၾကၫ့္ရင္းသက္ျပင္းခ်မိသြားသည္။

နီးကပ္လာခ်ိန္တြင္အေစာင့္ရဲမက္မ်ားသည္သံသယႏွင့္အသင့္ျပင္ေနေပမဲ့လက္ေထာက္စစ္သူႀကီးအားေတြ့ျမင္သြားခ်ိန္တြင္စိတ္ေအးလက္သာျဖစ္သြားၾကၿပီး

"သခင္Luျပန္လာၿပီ....အရွင္မင္းႀကီးကိုအျမန္
သတင္းပို႔ၾက"

Lu Cangနဲ႔Shu Chengျပန္ေရာက္လာမႈအားမ်က္ျမင္ေတြ့ေသာရဲမက္ေတြ၏စိတ္လႈပ္ရွားစြာေအာ္ေခၚမႈၿပီးေနာက္အျခားရဲမက္မ်ားသည္လည္းဝမ္းပမ္းတသာနဲ႔ေအာ္ဟစ္ၾကေတာ့သည္

Lu Cangျပန္ေရာက္လာသည္အားအလြန္အမင္းေပ်ာ္ျမဴးေနၾကေသာရဲမက္ေတြ
ကိုၾကၫ့္ကာShu Chengအံဩသင့္မိသည္
ရဲမက္မ်ားကိုယ္၌ကအသိအမွတ္ျပဳပံုအရစစ္ေရးအုပ္ခ်ဳပ္သူဟူေသာရာထူးဂုဏ္ပုဒ္သည္အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္တန္ရာမရိွဟုမွတ္ယူလိုက္သည္
ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကေပမဲ့လည္းဘယ္သူမွလာၿပီးမကူညီၾကပဲတစ္စံုတစ္ရာေၾကာက္ေနသလိုLu Cangနားမကပ္ရဲျဖစ္ေနၾကသည္

ေအာ္သံမ်ားအရအေျခအေနကိုLu Cangသေဘာေပါက္သြားသည္
Jingသည္အႏၲရာယ္ကင္းသည္ ထို႔ေနာက္အေၾကာင္းမရိွအေၾကာင္းရွာအစြမ္းကုန္ေဒါသထြက္ေနၿပီး
Jingရဲ့ေဒါသေတြေၾကာင့္ရဲမက္ေတြလည္းအေတာ္ဒုကၡမ်ားေနပံုေပၚသည္
စိတ္သက္သာရသၫ့္အေနျဖင့္ခပ္ဟဟရယ္မိၿပီးတင္းထားေသာစိတ္လည္းေျပေလ်ာက်သြားေတာ့သည္။
အနည္းငယ္သာက်န္ေတာ့သၫ့္အသိစိတ္အား
မၿပိဳလဲေအာင္ထိန္းကာသူရိွရာသို႔ဦးတည္လာ
ေနသၫ့္Jingအားလွမ္းၾကၫ့္လိုက္သည္
အေနာက္တြင္လည္းMu Yueႏွင့္Ding Pengလိုက္ပါလာသည္

Shu Chengထိန္းထားသည္ၾကားမွရုန္းထြက္ကာစိတ္သက္သာရေသာအႃပံုးႏွင့္Jingရင္ခြင္တြင္းလဲၿပိဳက်သြားေတာ့သည္

•••••••

[[Unicode]]

နန်းတော်ရှိခန်းမအတွင်း၌အရှေ့အနောက်
ထပ်ခါတလဲလျှောက်နေသောဘုရင်
Huan Hu Tongမျက်နှာတွင်စိုးရိမ်ကြောင့်ကျမှုများက
အထင်းသားပေါ်လျက်ရှိသည်။
Datongနှင့်Mingdiစစ်ရေးဆွေးနွေးသည်အားနှောက်ယှက်သူအကြောင်းစစ်သူကြီးစုံစမ်းတင်ပြလာမည်ကိုစောင့်မျှော်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ခြိမ်းခြောက်မှုအားထုတ်ပြန်ကြေငြာချိန်တွင်
အသံ၏နောက်တွင်လိုက်ပါနေသောအငွေ့
အသက်များသည်တုံးကနဲသေစေနိုင်သည်
အထိပြင်းထန်လွန်းလှသည်။
ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်းHuan Hu Tongလည်းမတတ်နိုင်ပဲခေါင်းအစခြေအဆုံးတုန်ယင်လာမိသည်။
Datongဧကရာဇ်နှင့်အတိုက်အခံလုပ်ရဲသူ
သည်စိတ်လွတ်နေသောသူသာဖြစ်နိုင်သည်

Xiangတိုင်းပြည်တုန်းကလည်းဘယ်သူမှဘာအကြောင်းကြောင်းကြောင့်ဆိုတာမသိလိုက်ရပဲအမြစ်မကျန်ပျောက်သွားခဲ့သည်ကခေါင်းထဲ
ရောက်လာချိန်တွင်Huan Hu Tongမျက်နှာဖြူရော်လာသည်
အစကတည်းကDatongနှင့်ဘာလို့များရင်ဆိုင်တွေ့ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတာလဲဟုနောင်တရရင်းခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေတော့သည်
ထိုစဥ်တွင်ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသည့်မိန်းမပျိုYu
ရောက်နေပါသည်ဆိုသောအသံကြောင့်
မျက်နှာသည်တဖန်ပြုံးဖြီးလာပြန်သည်

"အရှင်မင်းကြီး"

မိုးမခပင်နှယ်ပျော့ပျောင်းလှသောခန္ဓာကိုယ်လေးအားညွတ်တွားလိုက်သည့်အခါတောက်ပြောင်နေသောအနက်ရောင်ဆံကေသာထက်မှာတော့တန်ဖိုးကြီးလှသည့်ဆံထိုးအသွယ်သွယ်ကရှုပ်ထွေးလျက်တည်ရှိနေတာကိုမြင်နေရသည်။
ခေါင်းထက်မှကျောက်သံပတ္တမြားများသည်အလင်းနှင့်ရောင်ပြန်ဟပ်လျက်ရောင်စုံအလင်းတန်းများအသွင်ဖြာကျနေသည်။

"Yu Er..အနားတိုးပါဦး"

စိတ်ပင်ပန်းမှုတွေဖြေဖျောက်နိုင်ရန်အတွက်
အနှစ်သက်ဆုံးကိုယ်လုပ်တော်အား
ရင်ခွင်တွင်းထည့်ထားလိုက်သည်

မောင်းမတော်တွေထဲတွင်မိန်းမပျိုYuသည်
အလှပဆုံးသောသူဖြစ်ပြီး
လူမရောက်ခင်အဝေးကပင်ဘဝင်ခိုက်စေသောမွှေးရနံ့သင်းပျံ့မွှေးကြိုင်သူလည်းဖြစ်သည်။
သူမ၏သေးသွယ်ကျစ်လစ်သောခန္ဓာကိုယ်လေးသည်Huan Hu Tongလက်တွင်း၌အံ့ဝင်ခွင်ကြနိုင်လှသည်
ခန္ဓာကိုယ်လေးသည်သကြားမျှင်လေးလိုနူးညံ့
ပြီးရင်သားလေးတွေသည်ပေါက်စီတုံးလေး
တွေကဲ့သို့တင်းတင်းရင်းရင်းလေးနှင့်လုံးဝန်းနေသည်။
အနှီရင်သားလေးတွေသည်အတွေးနှင့်ပင်သူ့အားအငမ်းမရလျှာသပ်စေနိုင်သည်။
သွယ်လှသောခြေတံလေးတွေသည်ချစ်တင်းနှောသည့်အခါတိုင်းထင်မှတ်ထားသလိုမပျော့ပျောင်းနေပဲခါးထက်သန်မာစွာချိတ်တွဲထားလေ့ရှိသည်။
အသံလေးကလည်းတမျိုးတည်ငြိမ်ပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိသည်
နီရဲပြီးပူနွေးစိုစွတ်သည့်နှုတ်ခမ်းတွေက
လာနမ်းလှည့်ပါလို့ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပင်။
မိန်းမပျိုYuနှင့်သူမ၏စွဲမျက်ဖွယ်ကောင်းသောကိုယ်လုံးလေးအကြောင်းတွေးလိုက်သည်နှင့်
ဘုရင်Huan Hu Tongသည်ဘာကိုမှအဆီအငေါ်တည့်တည့်မစဥ်းစားမဆုံးဖြတ်နိုင်တော့။
အခုလိုလူရှေ့မှောက်ရောက်လာချိန်မှာတော့Huan Hu Tongထိုနှင်းဆီသွေးရောင်နှုတ်ခမ်းလေးအား
အငမ်းမရပင်သားရဲတစ်ကောင်လို
နမ်းလိုက်သည်

"အာ...အရှင်မင်းကြီး..ဖြည်းဖြည်း"

ညည်းသံလေးသည်Huan Hu Tongအားပို့လို့ပင်စိတ်လှုပ်ရှားစေပြီး
နူးညံ့ကျစ်လစ်နေသောရင်သားလေးတွေကိုစိတ်မရှည်စွာပင်ဆုပ်နယ်နေတော့သည်
ကိုယ်လုပ်တော်အပေါ်တွင်အငမ်းမရပင်ဖြစ်နေသောမင်းကြီးသည်ရာဇပလ္လင်ပေါ်တွင်ရှိနေဆဲအဖြစ်ကိုမေ့ကာမိန်းမပျိုYuဝတ်ရုံအားအတင်းပင်ဆွဲဖြဲတော့သည်
နူးညံဖြူဖွေးလှသည့်ကိုယ်လုံးလေးပေါ်လာပြီး
တင်းမာနေသည့်အရာအားစေလိုရာသို့
သွားစေလိုက်သည်

"အရှင်မင်းကြီး..အရမ်းအကျီစားသန်တာပဲ"

ခပ်နွဲ့နွဲ့ဟန်ဖြင့်သူမ၏စကားလေးများသည်Huan Hu Tongစိတ်နှလုံးအားပြန်လည်တည်ဆောက်ဖို့ရာကိုပင်အချိန်မပေးပဲနှဲ့လျက်ရှိသည်
လစ်ဟာဆဲကိုယ်လုံးလေးကိုအရှင်မင်းကြီးအကြာကြီးကြည့်စေရန်အတွက်မသေမသပ်ဖြစ်နေသောဝတ်ရုံကိုတမင်ဖြည်းညှင်းစွာဝတ်လျက်ရှိသည်

"Yu Er..အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်."

"ဟွန့်..အခြားကိုယ်လုပ်တော်တွေကိုလည်း
အဲ့လိုပြောမှာသိသားပဲ...ဒီလိုစကားမျိုးတွေနဲ့
တော့မပျော်ရွှင်ပါဘူး"

ကလေးတစ်ယောက်လိုပင်နှုတ်ခမ်းဆူကာစိတ်
ကောက်နေဟန်ပြင်လိုက်သည်
တကိုယ်လုံးအားလည်းအသားချင်းထိနေဖို့ရန်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်Huan Hu Tongကိုယ်လုံးကိုမှီတွယ်လျက်ရှိသည်

"အိုင်းယား.Yu Er..မင်းကိုအနှစ်သက်ဆုံးပါလို့
ဘယ်နှစ်ကြိမ်ပြောရမတုံး"

စိတ်ဆိုးနေသောကိုယ်လုပ်တော်လေးစိတ်ပြေဖို့ရာHuan Hu Tongချော့ရင်းအလုပ်များတော့သည်
ရင်ခွင်တွင်းတင်းကျပ်စွာဖက်ထားရင်းရင်သားလေးကိုလည်းနှိပ်နှယ်နေရာမှတဖန်စိတ်ဆန္ဒတွေထကြွလာပြန်သည်

"ဟွန့်..ဘယ်လိုလုပ်ယုံကြည်နိုင်မှာလဲ..
အရှင်မင်းကြီးဆီမှာမရေမတွက်နိုင်တဲ့ကိုယ်လုပ်
တော်အချောအလှတွေအများကြီးရှိနေတာကို
အခြားသူတွေကိုလဲအဲ့လိုပဲပြောတယ်လို့
ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲ"

"Yu Er..ဘာလို့မယုံရတာတုန်း"

အသံနည်းနည်းမာလာသဖြင့်မိန်းမပျိုYuအမြန်ပင်ပြုံးကာ

"ဟုတ်ပါပြီ..ဒီအတိုင်းစမိတာပါ..
အနှစ်သက်ဆုံးဆိုတာသိပါတယ်..အဲ့ဒါကြောင့်
လည်းတောင်းဆိုသမျှဆန္ဒအကုန်လုံး
ဖြည့်ဆည်းပေးတာပဲမဟုတ်ဘူးလား"

"မှန်တာပေါ့"

"ဒါဆိုနောက်ဆုံးတောင်းခဲ့တဲ့ဆန္ဒကော..
အရှင်မင်းကြီးမဖြည့်ဆည်းပေးသေးဘူးလေ"

Huan Hu Tongစကားထပ်ထွက်မလာပဲငြိမ်သက်သွားပြီး
အမောက်ထောင်နေခဲ့သောအရာတောင်တဖန်ပြန်လည်ငြိမ်ကျသွားသည်
မိန်းမပျိုYuစကားအားဘယ်လိုပြန်ဖြေရမလဲသူ့မှာအဖြေမရှိ

"Yu Er..
အဲ့ဒါကမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာသိတယ်မလား"

မျက်နှာအိုသည်တစ်ခါတည်းချောင်ချသွားသည်။အစောနကတဏှာရာဂမီးတောက်နေသောစိတ်သည်အခုအချိန်မှာတော့လေထဲပူပေါင်းလေးများနှယ်ပျောက်ကွယ်ကုန်၏
ဖြားယောင်သွေးဆောင်သည့်အပြုံးကိုတံဆိပ်နှိပ်ထားသောမိန်းမပျိုYuလည်းစိတ်ပျက်သွားဟန်ဖြင့်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကြကာမျက်ရည်များတွဲခိုလာတော့သည်

"ဒါဆိုဖြည့်ဆည်းပေးမယ်ဆိုတာညာတာပေါ့
Xiang Yuစိတ်မချမ်းမသာဖြစ်မိပါတယ်"

တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုရင်းပင်Huan Hu Tong
ရှေ့၌သနားစဖွယ်အသွင်ဖော်ပြနေသည်

"Yu Er...မင်းဘာလိုလိုငါပေးနိုင်ပါတယ်
ဒါပေမဲ့...အခုက.....
ဧကရာဇ်Jing Zongကတကယ်ပင်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်....
အဲ့ဘုရင်ကိုဒေါသထွက်အောင်လုပ်မိပြီး
မင်းတို့တိုင်းပြည်လိုပျောက်ကွယ်သွားတာမျိုး
အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး"

ထိုဧကရာဇ်အကြောင်းတွေးလိုက်မိရုံနှင့်တင်ကြက်သီးမွှေးညှင်းများထလာသည်
အမျိုးသမီးYuသည်အမြစ်ပျက်ချေမှုန်းခြင်းခံလိုက်ရသောXiangတိုင်းပြည်၏မင်းသမီး,Xiang Wen၏အစ်မတော်ဖြစ်သည်
Xiangတိုင်းပြည်မှMingdiသို့ချီးကျူးဂုဏ်ပြုသည့်အနေအဖြစ်ဆးလက်ဆောင်ပဏှာဆက်သခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်
Xiangတိုင်းပြည်ဘုရင်ရည်ရွယ်ချက်သည်သူ၏သမီးတော်များကိုတိုင်းပြည်အသီးသီးကိုစေလွှတ်၍
ထိုတိုင်းပြည်များမှဘုရင်များအားဆွဲဆောင်ကာလွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်စေခြင်းဖြစ်သည်
မိန်းမပျိုYuသည်ယခုလက်ရှိနေထိုင်လျက်ရှိသောစည်းစိမ်အာဏာများအရလွှမ်းမိုးခြင်း၌အောင်မြင်ခဲ့ပြီဟုဆိုနိုင်သည်
Huan Hu Tongဆုံးဖြတ်ချက်တွေ၏နောက်
ကွယ်မှသူသည်မိန်းမပျိုYuဟုဆိုရင်မမှားနိုင်ပေ
သူမ၏ဆွဲဆောင်မှုတွင်ကျရှုံးသွားသူHuan Hu Tongသည်မိဖုရားကိုနယ်နှင်ဒဏ်ပေးခဲ့သည်
အိမ်ရှေ့စံနှင့်ဝန်ကြီးများကိုယ်တိုင်ကပါကန့်ကွက်ခဲ့တာကိုပင်မိန်းမပျိုYuစိတ်အလိုမကျဖြစ်မည်စိုးရိမ်ကာငြင်းပယ်ခဲ့သည်
Huan Hu Tongသည်တိုင်းပြည်၏ရာထူးအမြင့်ဆုံးနေရာတွင်ရပ်တည်နေပေမဲ့လည်းDatongအားအလွန်ကြောက်ရွံ့သောသူဖြစ်သည်
Huan Hu Tongသည်ပင်ကိုယ်ကတည်းကသတ္တိကြောင်လှသောသူဖြစ်ကာဘုရင်ဖြစ်ထိုက်သော
အရည်အချင်းတစ်ခုမှမပိုင်ဆိုင်ထားသူလည်းဖြစ်သည်
ကိုယ့်တစ်ဘို့တည်းသာကြည့်တတ်ပြီးအချိန်တိုင်းကိုယ်လုပ်တော်တွေနဲ့ပျော်ပါး
နေတတ်သည်

အစကDatongစစ်ကြော်ငြာချိန်တွင်အကျိုးမရှိသောစစ်ပွဲအားပြန်လည်
တိုက်ခိုက်ရန်ဆန္ဒမရှိခဲ့ပေမဲ့ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာဖြင့်မိန်းမပျိုYu၏နားချမှုကြောင့်သာလက်ခံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်
သူမစိတ်သဘောကျဖြည့်ဆည်းပေးပြီးနောက်နန်းဆောင်အိပ်ရာတွင်ရမည့်ဆုလာဒ်များသာလျှင်အနှီဘုရင်စိတ်ထဲ၌ရှိ၏
မိန်းမပျိုYu၏ဆွေတော်မျိုးတော်Xiangနိုင်ငံမှလူများအစားDatongဖြင့်တိုက်ကာလက်စားချေမည်ဆိုသောစိတ်နှင့်ကိုယ်နိုင်ငံအားဒုက္ခခံစေခဲ့သည်
သို့သော်ငြားလည်းသူကိုယ်တိုင်မှာတော့ရှေ့မထွက် နောက်ကွယ်ကသာညွှန်ကြားနေခြင်းသာရှိသည်
Datongဧကရာဇ်ဦးခေါင်း
ကိုယူဆောင်လာမည်ကိုကြွေးကြော်ခဲ့ပေမဲ့လည်းမဆုံးနိုင်သောစစ်ပွဲနှင့်အကျအရှုံး
တွေကြောင့်ပေးထားသောကတိကိုHuan Hu Tongနောင်တရချင်လာခဲ့သည်
ကတိပေးတဲ့အတိုင်းမယူလာခဲ့လျှင်မိန်းမပျိုYu
စိတ်မချမ်းမြေ့မည်အားကြိုသိနေခဲ့သည်
ဖြစ်သင့်သည့်အတိုင်းပင်ကိုယ်သတ္တိနည်းသောစိတ်သဘ်ချိုသာသောစကားလုံးများအပေါ်အနိုင်ရသွားတော့သည်
လူအများဖိန့်ဖိန့်တုန်သွားစေနိုင်သောဧကရာဇ်နှင့်တွေ့ဆုံပြီးချိန်တွင်သူ၏ကိုယ်လုပ်တော်လေးကိုစိတ်ကျေနပ်အောင်ချော့ဖို့သာရှိတော့သည်ဟုကြံရွယ်ပြီးသားဖြစ်သည်
ဘုရင်Huan Hu Tongသည်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလွန်စွာချစ်မြတ်နိုးသောသူဖြစ်ပြီးဘုရင်ဟူသောနေရာအားအရာအားလုံးထက်နှစ်သက်သောသူလည်းဖြစ်သည်
Datongဧကရာဇ်ခေါင်းအားဖြတ်ယူလာမည်ဟုမဆင်မခြင်ကြွေးကြော်ခဲ့သူသည်နောက်ဆုံးတွင်ထိုဧကရာဇ်ထံမှခြိမ်းခြောက်ခြင်းကိုသာခံလိုက်ရသည်
ခြိမ်းခြောက်ရုံသက်သက်တောင်ဟုတ်မယ်မထင် သတိပေးနေတာလားတောင်ထင်ရသည်
မိန်းမပျိုYuအားနောက်ထပ်လက်ဆောင်တစ်မျိုးသာကမ်းလှမ်းတော့မည်ဟုHuan Hu Tongဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီးသွားပြီ

"Yu Er..ဒီတစ်ခုကတော့တကယ်မလုပ်ပေး
နိုင်တာပါ...Shu Chengကိုလည်းထူးဆန်းတဲ့ရန်သူတွေ
ဖမ်းခေါ်သွားတယ်..Yan Liနဲ့Yan Yiကတော့
အဲ့ကိစ္စကိုစုံစမ်းနေကြတယ်"

ပြောရင်းနှင့်Shu Chengအတွက်စိုးရိမ်စိတ်အတန်ငယ်ဝင်လာသလိုဒေါသထွက်နေသောဧကရာဇ်အသွင်ကိုမြင်ယောင်မိပြီးဝင်လေးလာပြန်သည်
ရှေ့ဆက်ပြီးထောက်ပြလမ်းညွှန်မည့်သူShu Chengမရှိသောအချိန်တွင်ဧကရာဇ်Jing Zongမှအမြစ်ပျက်လာရောက်ချေမှုန်းနိုင်သည်ဟုတွေးမိတော့ကြက်သီးများထလာတော့သည်
Huan Hu Tongသည်သူရဲဘောကြောင်သူဖြစ်ပြီးဘာစွမ်းဆောင်ရည်မျှမရှိကြောင်းကိုသိသောမိန်းမပျိုYuသည်ဒီလိုဒီပုံအခြေအနေမျိုးတွင်ဤကဲ့သို့ရလဒ်ရလာသည်အားအံ့သြမနေတော့
Mingdiတိုင်းပြည်သုံးလကျော်ကြာစစ်ဒဏ်ခံနိုင်ခဲ့သည်မှာလည်းအိမ်ရှေ့စံHuan Shu Chengတစ်ဦးတည်း၏စွမ်းဆောင်မှုများကြောင့်သာဖြစ်သည်
အချောအလှနှင့်သာယာမှုများအပေါ်စိတ်မယိုင်တတ်သူဖြစ်တာကြောင့်မိန်းမပျိုYuအနေနှင့်အဝေးကသတိထားနေရသူလည်းဖြစ်သည်
ဘုရင်အပေါ်အတော်ပင်စိတ်ပျက်နေပြီဖြစ်ပေမဲ့လည်းကြားရသောသတင်းအတွက်ဝမ်းနည်းဟန်သာဆောင်ကာ

"အိမ်ရှေ့စံကိုရန်သူတွေခေါ်သွားတယ်..အို..
ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး

"Shu Chengကငါ့ကိုကာကွယ်ခဲ့တာ"

"သိပါပြီ..တကိုယ်ကောင်းဆန်စွာတောင်းဆိုမိတဲ့
အတွက်တောင်းပန်ပါတယ်...အရှင်မင်းကြီး"

Huan Hu Tongသည်အနှစ်သက်ဆုံးမောင်းမတော်၏ပုခုံးအားနှစ်သိမ့်သည့်အနေဖြင့်ပုတ်ကာခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး

"Yu Erနားလည်တယ်ဆိုရပါပြီ"

••••••

လှုပ်ရှားနေသောရထားလုံးအတွင်း..

Lu Cangမေ့မျောနေဆဲဖြစ်သည်

Huan Shu Chengကတော့ချည်နှောင်
ထားသောကြိုးတွေကြားမှလွတ်မြောက်နေသည်မှာကြာပြီဖြစ်သည်
အခြေအနေအားဖမ်းစားမိပြီးရန်သူစခန်းသို့
မရောက်ခင်လှည်းအတွင်းမှထွက်ပြေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
ရန်သူ့စခန်းသို့ရောက်မှဆိုလျှင်ပိုပြီးဒုက္ခများပေလိမ့်မည်

မေ့မျောနေဆဲသူ၏အသက်ရှူသံအားနား
ထောင်ရင်းHuan Shu Chengစိုးရိမ်စပြုလာသည်
အခြေအနေအားစစ်ဆေးကြည့်လိုက်တော့ကံကောင်းထောက်မစွာအဆိပ်မိမနေခဲ့။
သန်မာသောမြင်းတစ်ကောင်ကိုပင်နှစ်ရက်ဆက်တိုက်အိပ်ပျော်စေနိုင်သည့်မေ့ဆေးသည်ရှပ်ထိမိတာကိုတောင်လူ့ခန္ဓာကိုယ်ဖြစ်၍သက်ရောက်သည့်အကျိုးဆက်မှာမသေးလှ။
Shu Chengဒေါသစိတ်နှင့်အံတင်းတင်းကျိတ်ထားမိသည်
အမှန်တကယ်တော့လက်ထောက်စစ်သူကြီးရန်သူနောက်ပါသွားတာမြင်လိုက်ပြီး
Shu Chengကိုယ်တိုင်ရန်သူ့ထံအသာတကြည်အဖမ်းခံလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်
ဘာကြောင့်များကျိုးကြောင်းမဆင်ခြင်ပဲပြုမူမိသလဲ
ဆိုတာကိုယ့်ကိုယ်ကိုပင်အံသြမိသည်
အချိန်ကာလအတိုမျှသာတွေ့ဆုံဖူးသောသူအတွက်ဖခမည်းတော်၏လုံခြုံရေးကိုအထိခိုက်ခံပြီးမစဥ်းစားမဆင်ခြင်ပဲလုပ်တာမျိုးသည်သူ့ပင်ကိုယ်စရိုက်ဟုတ်မနေခဲ့။
ဤကဲ့သို့ပြုမှုခြင်းသည်ဒါပထမဆုံးအကြိမ်လည်းဖြစ်သည်
ရှုပ်ထွေးနေသောခံစားချက်များနှင့်အတွေးများကိုဘေးချရင်းလွတ်မြောက်ရန်လမ်းကိုရှာဖွေရန်အာရုံစိုက်လိုက်သည်
မေ့မျောနေသောသူအားအတူသယ်ဆောင်သွားဖို့ရာကထွက်ပြေးမည့်လမ်းတွင်အဟန့်အတားဖြစ်လာနိုင်သည်
Shu Chengသည်ဘယ်လိုပင်သန်မာတဲ့သူဖြစ်စေကာမူအရွယ်တူယောက်ျားတစ်ယောက်အားသယ်ယူကာသွားဖို့ကတော့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလုပ်နိုင်ပါ့မလားသံသယဝင်မိသည်
ပြင်းထန်ပုံပေါ်သည့်မေ့ဆေးအရှိန်ကြောင့်လည်းဘယ်ချိန်ပြန်နိုးလာပါ့မလားကမသေချာလှ။
လက်ထောက်စစ်သူကြီးဆိုသူကတစ်ပတ်လောက်တောင်မေ့မျောနေနိုင်သည်
သယ်သွားဖို့ရန်ကမဖြစ်နိုင်သလိုထားပစ်ခဲ့ဖို့ကြပြန်တော့လည်းShu Chengတွန့်ဆုတ်နေမိသည်
အကြံအစည်ကိုအကောင်အထည်ဖော်ဖို့ရာအသုံးဝင်တာများရှိလေမလား
Shu Chengပတ်ဝန်းကျင်အားအကဲခတ်လိုက်သည်
ထိုဘက်အာရုံစိုက်နေသည့်အတွက်ဘေးမှာလှဲနေသောသူလှုပ်ရမ်းလာသည်အားသတိမထား
မိလိုက်။
ရီဝေနေသောမျက်လုံးအစုံနှင့်ဆုံမိတော့မှ
Shu Chengအံ့ဩသင့်သွားတော့သည်
မျက်လုံးမပွင့်တပွင့်နှင့်ကြည့်နေရင်းမှအခြေအနေအားသဘောပေါက်နားလည်သွားသည့်ပုံနှင့်Shu Cheng
ဘဝတွင်တွေ့ဖူးသမျှထဲအချိုသာဆုံးအရိုးသား
ဆုံးလို့ပြောနိုင်သည့်အပြုံးတစ်ခုကထိုသူနှုတ်ခမ်းထက်ဖြစ်တည်လာသည်

"မင်းဘာမှမဖြစ်ဘူးပဲ...တော်သေးတယ်"

ထိုမြည်တမ်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတာနဲ့အတူသူ့ပုံမှာစိတ်သက်ရာရသာသည့်ပုံပေါ်သည်
တကယ်ပင်စိုးရိမ်နေသည့်ပုံကြောင့်Shu Chengတကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွားသည်
တစ်ယောက်ယောက်နဲ့အထင်မှားကာပြောနေမှန်းသိပေမဲ့လည်းနှလုံးသားကတစ်ချက်ခုန်သွားသေးသည်
ထိုအပြုံးသည်အခြားတစ်ယောက်အတွက်ဆိုတာတွေးမိလိုက်သည်နှင့်
မနာလိုမှုတွေသည်Shu Chengရင်တွင်း၌ဖြစ်တည်လာတော့သည်
အသိပြန်ဝင်လာသောသူသည်ခပ်မတ်မတ်ထိုင်ဖို့ကြိုးစားနေသည့်အတွက်Shu Chengအံ့သြနပန်းဖြစ်သွားသည်
ခန္ဓာကိုယ်အားတံတောင်ဖြင့်မနိုင့်တနိုင်ထိန်းထားရင်းလှဲတစ်ဝက်ထိုင်တစ်ဝက်အသွင့်ဖြင့်ပတ်ဝန်းကျင်အားစူးစမ်းလျက်ရှိသည်
Lu Cangနောက်ထပ်ဘာလိုတုံပြန်မလဲဆောင့်နေရသူShu Chengမှာအသက်ပင်အောင့်ထားမိသည်

"အခုဘယ်မှာလဲ"

လှုပ်ရမ်းနေပုံအရရထားလုံးအတွင်းရှိနေသည်မှာသေချာပေမဲ့လည်းLu Cangမေးခွန်းထုတ်မိ၏။
စိတ်ထဲရှိသောအရာကိုများများမတွေးပဲထုတ်ပြောတတ်သူဖြစ်တာကြောင့်လည်းပါမည်။
ထိုအခြင်းအရာသည်Jingအတွက်နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသောအမူအကျင့်ဖြစ်သလိုနောက်ပြောင်သောအခါတွင်လည်းထိုအရာအားအသုံးချလေ့ရှိသည်
မထင်မှတ်ထားပဲShu Chengမျက်လုံးထဲမှာထိုအမူအကျင့်သည်ချစ်စရာကောင်းနေပြန်သည်

"ငါတို့အဖမ်းခံထားရတာ..ဘယ်နေရာလဲတော့မသိပေမဲ့ရန်သူစခန်းကိုသွားနေတာဖြစ်မယ်"

Jingဆီကလှောင်ပြောင်သည့်အသံလာမည်ထင်ထားပေမဲ့
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသောမရင်းနှီးသည့်အသံကြောင့်တစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ရှိနေမှန်း
Lu Cangအခုမှသာသဘောပေါက်သွားသည်
စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေသည်ရင်တွင်းအောက်ခြေမှပြည့်လျံတတ်လာကာစူးရဲသောမျက်ဝန်းထက်နေရာယူကုန်တော့သည်။
လုပ်ကြံသူတွေဝင်ရောက်လာပြီးJingကော
ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ...

မတ်မတ်ထိုင်ရန်ကြံရွယ်လိုက်ပေမဲ့လှိုင်းထတတ်လာသောထုံကျင်မှုများကြောင့်အကူအညီမဲ့စွာသောအသွင်ဖြင့်ကြမ်းပြင်သို့ယိုင်ကျသွားသည်
ရထားလုံးကြမ်းပြင်နှင့်ခေါင်းမရိုက်မိချိန်တွင်Shu Chengမြန်ဆန်လှသောအလျှင်ဖြင့်ကာကွယ်လိုက်သည်
ရင်ခွင်အတွင်း၌မှီတွယ်သည့်အနေအထား
ဖြစ်သွားပြီးမျက်လုံးချင်းစုံ၍မျက်နှာချင်းထိလုမတတ်ဖြစ်သွားသည်
အနီးစပ်ဆုံးအနေအထားနှင့်ထိုသူ့မျက်နှာအားကြည့်မိတော့မှJingနှင့်ယှဥ်နိုင်သည့်ချောမောလှပမှုအားရှိနေသည်ကိုLu Cangမြင်သည်
သို့ပေမဲ့လည်းနတ်များဖန်ဆင်းထားသောပစ်မျိုးမဲ့အလှပိုင်ရှင်Jingသည်အခြားသူများလိုက်မမှီနိုင်သောနေရာတွင်ရပ်တည်လျက်ရှိသည်
ဖော်ရွှင်မှုကင်းပြီးချဥ်းကပ်ရန်ခက်ခဲသောJingကဲ့သို့မဟုတ်ပဲတစ်မျိုးသဘာဝဆန်သောအလှရှိသည်
မျက်စိကျိန်းလောက်အောင်တောက်ပသောနေရောင်ခြည်ဖြစ်ပေမဲ့Jingကတော့မျက်လုံးအစုံကိုကန်းသွားစေနိုင်သည်
Jingဖက်ထားလေ့ရှိသောရှက်စရာကောင်းသည့်အနေအထားဖြစ်တာကြောင့်မျက်နှာတစ်ခုလုံး
နီရဲလာကာဘေးဘက်သို့အမြန်မျက်နှာလွှဲတော့သည်
ထိုချစ်စရာကောင်းသောအမှုအရာသည်သိပ်မသိသာပေမဲ့Shu Chengကတော့ကြည့်မဝနိုင်တော့
ရှက်သွေးပိုနေသောကိုယ်လုပ်တော်အမြောက်အများအားတွေ့ဖူးပေမဲ့လည်းအနှီရှက်နေသော
အမျိုးသားသည်ပို၍ပင်ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်
ထို့အပြင်ဤသို့သောအမူအရာသည်စတွေ့ကတည်းကသူအကြည့်မလွှဲနိုင်ဖြစ်နေခဲ့သောLu Cangဆီမှလာခြင်းလည်းဖြစ်သည်
ရှင်းပြရန်ခက်ခဲသောခံစားချက်များဝင်ရောက်နေမှုနှင့်အတူနှုတ်ခမ်းထက်အပြုံးဖျော့ဖျော့သည်အခုအချိန်ထိတင်ကျန်နေဆဲဖြစ်သည်
Lu Cangလည်းအတွင်းအားသုံးပြီးခန္ဓာကိုယ်ကိုချယ်လှယ်ရန်ကြံရွယ်နေသောဘာမှန်းမသိသည့်မေ့ဆေးအရှိန်အားတွန်းလှန်ရန်ကြိုးပမ်းလိုက်သည်
အချိန်တိုအတွင်းမှာပင်မျှော်လင့်ချက်မဲ့ကာလဲလျောင်းနေသည့်အသွင်မှရုန်းထွက်နိုင်ပြီဖြစ်သည်
မင်းသမီးတစ်ပါးလိုအခြားသူရင်ခွင်တွင်းလဲ
လျောင်းနေတာJingသာမြင်လျှင်ငရဲဂိတ်များပွင့်လာပြီး
နှစ်ယောက်လုံးအသက်တိုသွားနိုင်သည်။မိမိ၏ပျော့ညံ့မှုကြောင့်မိမိကောအခြားသူကောပါဤပြဿနာအကျပ်အတည်းတွင်းကျဆင်းရသည်ဟုတွေးရင်းLuCangကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်တင်ရှုတ်ချလို့ပင်မဆုံးနိုင်။
ShuChengအမြင်မှာတော့ပြင်းထန်သောမေ့ဆေးအရှိန်မှအခုလိုအချိန်ခဏလေးအတွင်းနှင့်နိုးလာတာကပင်အံ့သြသဘောကျဖွယ်ရာကောင်းလှသည်။ထိုမှအပြင်ကျန်ရှိနေသောဆေးအရှိန်အားအတွင်းအားသုံး၍ဖယ်ထုတ်နိုင်ခြင်းကအနှီကြည့်ကောင်းသောသူတွင်လူအများဖြုံလောက်သောစွမ်းရည်များရှိသည်ဟုသက်သေပြနေသည်။ခံစားချက်တစ်စုံတစ်ရာမပေါ်လွင်ပဲတည်ကြည်နေသည့်မျက်နှာထားအရသိုင်းပညာအဆင့်အတန်းမြင့်သူဖြစ်ကြောင်းခန့်မှန်းရနိုင်သည်
အပြစ်ကင်းသောအပြုံးနှင့်ရှက်သွားသည့်အသွင်ကတော့ချွင်းချက်....
လက်ထောက်စစ်သူကြီးဆိုသောရာထူးသည်အဆင်တန်ဆာအနေဖြင့်သာရှိနေသည့်ပုံမပေါ်နေခဲ့။

"ဘယ်လိုနေလဲ"

ဖော်ရွေပျူငှာသောအပြုံးဖြင့်Lu Cangထိုင်နိုင်ရင်Shu Cheng
ကူညီပေးလိုက်သည်

"ကောင်းပါတယ်...ကျေးဇူးပါ"

ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်Shu Chengလက်တွေကိုအမြန်တွန်းဖယ်ကာအကူအညီပေးသည်အကျေးဇူးတင်သည့်အနေနှင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလာသည်
ထိုအချိန်၌ရင်တွင်းဖြစ်တည်လာသည့်စိတ်ထိခိုက်မှုတွေကြောင့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပင်အံသြမိသွားသည်

"သူတို့စခန်းကိုရောက်မယ်ဆိုရင်ပိုအကျိုးယုတ်နိုင်တယ်... သူတို့တိုက်ခိုက်တဲ့ပုံစံတွေအ
ရလည်းအသက်အန္တရာယ်ကိုဒုက္ခပေးနိုင်တယ်..အမြန်ထွက်ပြေးရင်ပိုကောင်း
မယ်"

မျက်မှောင်ကျုံ့ရင်းအတွေးယာဥ်ကျောထဲLu Cangမျောပါသွားပြန်သည်
အကယ်၍အနှီချောမောသောသူထွက်ပြေးကြရန်မပြောရင်တောင်Jingရှိရာသို့အမြန်ပြန်ရောက်အောင်Lu Cangအကောင်းဆုံးကြိုးစားမည်ဖြစ်သည်
ကြောက်မက်ဖွယ်ရာချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်မှုကြောင့်Jingဘာများဖြစ်နေပြီလည်းစိုးရိမ်ပူပန်မိသည်။
Jingဘေးကင်းသည်ဆိုတာကိုသိရဖို့လိုအပ်သည်
စစ်ပြေငြိမ်းရန်ဆွေးနွေးပွဲအားတင်ပြသောကိုယ့်ကိုယ်ကိုLu Cangအပြစ်တင်မိသည်
Jingတစ်ခုခုသာဖြစ်မည်ဆိုလျှင်ဘယ်တော့မှကိုယ့်ကိုယ်ကိုခွင့်လွှတ်နိုင်မည်မဟုတ်။
ယခုအချိန်တွင်Lu Cang၏ပထမဆုံးဦးစားပေးသည်Jingနှင့်ပြန်ဆုံဖို့ရန်သာဖြစ်သည်။

"ငါ့အခြေအနေအရာကိုယ်ဖော့ပြီးသွားဖို့တော့
အဆင်ပြေတယ်.ခင်များရော.."

ထိုသူသည်သိုင်းမတတ်သောသူမဟုတ်ကြောင်းကိုတနည်းနည်းဖြင့်Lu Cangသိပေမဲ့ဘယ်ပုံဘယ်မျှကျွမ်းကျင်မှန်းတော့မမှန်းဆတတ်ပေ။

"ငါလည်းအဆင်ပြေပါတယ်လို့ထင်တာပဲ..ဒါပေမဲ့ရန်သူတွေ
ကလည်းအတော်ကျွမ်းကျင်ကြတယ်..ထွက်ပြေးရင်သတိထားမိသွားမှာပဲ..
လုံလုံခြုံခြုံလွတ်မြောက်နိုင်ဖို့ကအစီအစဉ်တော့ဆွဲရမယ်.."

"ဘာလို့လဲ..သတိထားမိသွားရင်လည်းသူတို့ကိုဝေးဝေးဆွဲခေါ်လာလို့ရတာပဲ..
ရန်သူတွေကလည်းအများကြီးမဟုတ်တော့မလိုက်နိုင်တဲ့သူတွေကနောက်မှာကျန်ခဲ့မှာပဲ
အရေအတွက်အရလျော့ချလိုက်ပြီဆိုတော့အဲဒါဆိုရင်ငါတို့ကြည့်ရမှာအရေအတွက်
မဟုတ်ဘဲအသန်မာဆုံးသူကိုဖြစ်သွားပြီ..သူ့ကိုနိုင်အောင်တိုက်ပြီးလွတ်မြောက်နိုင်တာပဲ"

အိမ်ရှေ့စံHuan Shu Chengကိုယ်တိုင်သည်အကြံပေးဆိုသောရာထူးနှင့်မရေမတွက်နိုင်သောစစ်ရေးဗျူဟာများမှာအောင်နိုင်ခဲ့သူဖြစ်တာကြောင့်ယုံကြည်မှုရှိလွန်းသူဖြစ်ပေမဲ့လည်းထိုအမျိုးသား၏ကွက်တိကျသောဖြောင့်တန်းလှသည့်နည်းလမ်းအားအလွန်ပင်သဘောကျမိသည်
Huan Shu Chengသည်လွတ်မြောက်ဖို့ရာမျိုးစုံကြံဆတွေးတောနေပမဲ့ဘယ်ဟာမှလက်ထောက်စစ်သူကြီးပြောတာလောက်တော့ထိရောက်မှူမရှိဘူး။

"ကောင်းပြီ....ကိုယ်ဖော့ပညာအပေါ်ယုံကြည်မှုရှိတဲ့ပုံပဲ"

ကံတရား၏စီမံပေးမှုကြောင့်တွေ့ခဲ့ရသောလက်တွဲဖော်နှင့်မဆုံခင်ကလင်းယုန်လို့နာမည်ကြီးခဲ့သည့်ဓားမြ
ခေါင်းဆောင်Lu Cangပဲလေ။
ထုတ်ဖော်ပြီးကြွားပြပြောပြနေစရာမှလိုတာ။

"လှုပ်ရှားရအောင်"

ထိုလူစိမ်းနဲ့စကားပြောရင်းအချိန်မဖြုန်းချင်တော့သည့်အတွက်Lu Cangစိတ်မရှည်စွာပင်ပြောလိုက်သည်။
မြန်နိုင်သလောက်မြန်မြန်Jingဆီပြန်ချင်လှပြီ
အဆမတန်ခုန်နေသောရင်ဘတ်ငြိမ်ကျသွားစေရန်Jingအဆင်ပြေရဲ့လားဆိုတာသိဖို့လိုအပ်သည်။

"ခဏ...ငါမျှားခေါ်သွားမယ်..အရင်ဆုံးထွက်သွား
ပြီးငါ့ဆီအားလုံးအာရုံရောက်နေတုန်းအမြန်
ထွက်ပြေး..."

သူ၏အရည်အချင်းအားLu Cangမြင်အောင်ပြနိုင်သည့်အစီအစဉ်အားရေးဆွဲနေသည်။
တမဟုတ်ချင်းမှာပဲLu Cangဒေါသများမြင့်တတ်လာကာအနှီလူစိမ်းကိုဒေါသတကြီးကြည့်လိုက်သည်
မျက်ဆံများပြူးကျယ်လာပြီးဓားမြှောင်များပစ်ခွင်းတော့မည်Lu Cangအသွင်ကShu Chengအတွက်တော့နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှသည်

"ငါ့ကိုဘာများထင်နေတာလဲ"

အေးစက်လှသောအသံသည်Shu Chengအမြင်တွင်ချစ်စရာကောင်းပေမဲ့လည်းလက်
ထောက်စစ်သူကြီးဖြစ်သည်ဆိုသောအသိအားပြန်ဝင်လာစေသည်

"ခွင့်လွှတ်ပါ...ဒီလိုကိစ္စမျိုးတိုင်းမျှားခေါ်နေကြဆိုတော့သတိလွတ်ပြောမိသွားတာပါ.."

မှားယွင်းချက်အားShu Chengအလျှင်အမြန်ပင်ဖုံးဖိနိုင်သွားသည်
အမှန်တကယ်တမ်းတော့မှားယွင်းချက်မဟုတ်အခုမှတွေ့ဖူးသောသူအပေါ်စိတ်ပူလွန်းနေသည့်သူ၏ဇဝှေဇဝါခံစားချက်များသာဖြစ်သည်

"ထားလိုက်တော့..အတူထွက်သွားကြမယ်..ဘယ်သူမှလည်းရှေ့ထွက်စရာမလိုသလို
ဘယ်သူမှလည်းနောက်ကျန်ခဲ့စရာမလိုဘူး"

အကြံအစည်ကိုသဘောတူပြီးသည်နှင့်ဘယ်အရပ်ကိုဦးတည်သွားရမလဲဆိုတာရွေးချယ်ဖို့ပတ်ဝန်းကျင်အားအကဲခတ်လိုက်ကြသည်။
နယ်ခံသားShuChengကိုယ်တိုင်ဤနေရာတွေနှင့်မရင်းနှီးသည့်ပုံအရလူအရောက်အပေါက်နည်းသောအခြားအရပ်ဒေသတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်
နောက်ဆုံးတော့Lu Cangဆုံးဖြတ်ချက်အတိုင်းအနောက်စူးစူးသို့သွားရန်ပြင်လိုက်ကြသည်
အချိန်မဖြုန်းတော့ဘဲအစီအစဉ်အတိုင်းရထားလုံးအတွင်းမှထွက်ကာပျံသန်းတော့သည်
ရန်သူတွေလည်းပျံသန်းသွားသည့်အရိပ်နှစ်ခုကိုကြည့်ရင်းရုတ်တရက်ဖြစ်တာကြောင့်လန့်ဖြန့်သွားကြသည်။

"လိုက်ဖမ်းကြ"

ခေါင်းဆောင်၏အသံကြောင့်တွေဝေနေကြသူများအသိပြန်ဝင်လာကာအရိပ်မည်းနှစ်ခုပြေးသွားရာနောက်လိုက်သွားကြတော့သည်
Lu Cangအကြံအတိုင်းသိုင်းမကျွမ်းသူများနောက်မှာကျန်ခဲ့ပြီးLu Cangနဲ့Shu Chengအားဖမ်းခဲ့သူများဖြစ်သည့်အနက်ရောင်ဝတ်ဆင်ထားသူငါးယောက်သာလျှင်
လိုက်ပါလာတော့သည်

နာရီဝက်ခန့်ကြာသည့်အခါထိုသူငါးယောက်မှလွဲ၍ကျန်တဲ့သူများနှင့်ဝေးကာအတော်ပင်
ခရီးပေါက်နေပြီဖြစ်သည်
အားတွေအကုန်မခံတော့ဘဲထိုသူတွေအားတိုက်ခိုက်ရန်အကွက်အကွင်းကောင်းသည့်နေရာရောက်တဲ့အခါLu Cangအားအချက်ပြလိုက်သည်
နှစ်ယောက်စလုံးရပ်တန့်ကာမြေပေါ်သို့ပေါ့ပါးစွာဆင်းပြီးတိုက်ခိုက်ရန်အသင့်ပြင်လိုက်ကြသည်
ဘေးနားမှာရှိနေသောသစ်ကိုင်းအားဓားသဖွယ်အသုံးပြုရန်ကောက်ယူလိုက်သည်။
ဓားသမားဖြစ်တာကြောင့်လက်နှင့်တိုက်တာကLu Cangကျွမ်းကျင်သောအရာမဟုတ်။
Shu Chengကတော့နှစ်ခုလုံးမှာကျွမ်းကျင်သူဖြစ်တာကြောင့်ဘာနဲ့ပဲတိုက်လာတိုက်လာအဆင်ပြေသည်

ကြာကြာပင်မစောင့်လိုက်ရပဲရန်သူတွေလည်းရောက်လာပြီးဘေးမှပတ်ပတ်လည်ဝန်းရံကြသည်
တစ်ယောက်ချင်းဆီအားစမ်းစစ်ရင်းမည်သူနှင့်အရင်တိုက်ခိုက်ရမလဲShu Chengကြံရွယ်နေတုန်းမှာသူ့ဘေးမှလူ၏ဘာမျှမစဥ်းစားအတင်းတိုးဝင်မှုကြောင့်လွန်စွာထိတ်လန့်သွားသည်
ရန်သူအရေအတွက်နည်းသွားပြီဖြစ်ပေမဲ့လည်းLu Cang၏ကျိုးကြောင်းမဆင်ခြင်သောလုပ်ရပ်ကြောင့်Shu Chengမျက်မှောင်ကျုတ်မိသွားသည်
သိုင်းပညာအဆင့်အတန်းမှာအထင်အရှားကွာဟလှတာဖြစ်ပေမဲ့ငါးယောက်ဝိုင်းဖွဲ့တိုက်ကွက်ကြောင့်Lu Cangနဲ့Shu Chengတို့အတော်ကြာတဲ့အထိအခတ်တွေ့နေသေးသည်
နောက်ဆုံးမှာတော့လိုက်ဖမ်းသူများအားအနိုင်ပိုင်းနိုင်သွားသည်။
နောက်ထပ်ပြန်လိုက်လာလျှင်မောပန်းစွာထွက်ပြေးရဦးမှာစိုးရိမ်ပြီးထိုသူတို့၏ခြေထောက်များအားပြင်းထန်သောဒဏ်ရာပြေးကာချန်ထားခဲ့သည်
ထို့နောက်u Cangနှင့်Shu Chengတို့အနောက်ဘက်အားဆက်လက်ထွက်ခွာခဲ့ကြသည်
နှစ်ယောက်အတူတိုက်ပွဲဝင်ခဲ့စဥ်ကလွန်စွာတွဲဖက်ညီကြောင်းသဘောပေါက်နားလည်သွားသောShu Chengသည်လက်ထောက်စစ်သူကြီးထံနက်နဲစွာရစ်တွယ်မိနေပြီဖြစ်ကြောင်းလည်းသတိထား
မိသွားပြီဖြစ်သည်

•••••••

အချိန်အတော်အကြာ...

တိတ်ဆိတ်စွာပင်မြန်နိုင်သမျှမြန်အောင်ခရီးနှင်လာပေမဲ့လည်းဦးတည်ချက်ကဘယ်မှာမှန်းမသိဖြစ်နေသည်
ရထားလုံးအတွင်းသတိမေ့နေသောအချိန်မှာနေ့ဝက်ခန့်ရှိနေပြီဖြစ်တာကြောင့်စစ်ရေးဆွေးနွေးရာနေရာနှင့်အတော်ဝေးခဲ့ပြီဆိုသောအသိကLu Cangအားနေမထိထိုင်မသာဖြစ်စေသည်

"ဆရာ..ရန်သူတွေလည်းလိုက်မလာတော့ပါဘူး
အရှိန်လျော့ရင်ကောင်းမယ်"

Shu Chengသည်Lu Cangနာမည်ကိုမသိတာမလို့ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲမသိဖြစ်နေသည်
ဘေးမှာပြောနေသည်အားLu Cangမသိချင်ယောင်ဆောင်နေမိသည်
Jingအဆင်ပြေမပြေသိရဖို့ရာအတွက်အမြန်ပြန်ရောက်ဖို့လို၍အချိန်ဆွဲနေခြင်းသည်စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်စရာအရာတစ်ခုကိုLu Cangထင်မိသည်

"ဆရာ...ရန်သူတွေလည်းမရှိတော့ပါဘူး..
ခဏ.."

ရင်တွင်းမှစိုးရိမ်ကြောင့်ကျမှုများကိုမမြင်နိုင်အောင်ဖုံးဖိရင်း Lu Cangအာရုံစိုက်လာရန်နောက်တစ်ခွန်းဆိုမိသည်
ယောကျ်ားပဲဖြစ်ဖြစ် မိန်းမပဲဖြစ်ဖြစ် တစ်စုံတစ်ယောက်ကလှစ်လျူရှုတာခံရခြင်းသည်Shu Chengဘဝတွင်ပထမဆုံးဖြစ်သည်

"နေဝင်တော့မယ်..အလျင်မလိုဘူးဆိုရင်တောထဲမှာပဲလမ်းပျောက်သွားလိမ့်မယ်"
ဖြတ်ပြောလိုက်သောLu Cangစကားသံသည်စိတ်အလိုမကျဖြစ်နေသည်ကိုမဖုံးနိုင်ဘဲတင်းမာလျက်ရှိသည်

"အမြန်သွားမယ်ဆိုရင်တောင် ဒီလောက်ဝေးပုံနဲ့ဆိုရင်နေမဝင်သေးခင်အမှီရောက်မှာမဟုတ်ဘူး"

စိတ်ဆက်နေသောLu Cangနှင့်ယှဥ်လျှင်Shu Chengသည်လွန်စွာစိတ်ရှည်သည်းခံလှသည်

အာ့...

စိတ်ထဲတွင်Jingသာရှိနေ၍အတူခရီးသွားဖော်သည်သူ့နည်းတူအကျပ်အတည်းအားရင်ဆိုင်နေရသူဖြစ်ကြောင်းထည့်မတွက်မိသည်ကိုLu Cangသတိရသွားတော့သည်

"တောင်းပန်ပါတယ်...ရိုင်းပြမိပါတယ်"

Shu Chengအဖြေပြန်မဖြေဘဲအချိုသာဆုံးအပြုံးကိုပြုံးပြလိုက်တာကြောင့်Lu Cangပင်ကျက်သေသေသွားသည်
တစ်စုံတစ်ယောက်အားဆွဲဆောင်နိုင်ရန်သူ၏အပြုံးအားအသုံးပြုသည်မှာShu Chengအတွက်တော့ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်
ပုံမှန်ဆိုလျှင်လူတော်တော်များများ အကြည့်များတွင်အရည်ပျော်သွားလေ့ရှိသည်
သို့ပေမဲ့အချိန်အတော်ကြာသည်အထိအတူရှိနေခဲ့တာတောင်ထိုလူသားသည်Shu Cheng၏မက်မောစရာအချက်များအားသတိမပြုမိခဲ့။

"အာ...Mingdiစစ်ရေးအကြံပေးမလား....
နောက်ကျမှမိတ်ဆက်စကားဆိုမိပါတယ်"

Jingသာစိတ်ထဲရှိနေသောLu Cangသည်ဘေးတွင်နောက်တစ်ယောက်ပါလာတာကိုမေ့နေခဲ့၏
သေချာကြည့်မိလိုက်တော့မှMingdiမှာငယ်ရွယ်ချောမောသောအကြံပေးဖြစ်နေခဲ့သည်
စစ်ရေးဆွေးနွေးစဥ်အခါကကြည့်မိနေ၍Jingဆီမှခြိမ်းခြောက်စကားတောင်ရလိုက်သေးသည်
ယခုလောလောဆယ်တော့အနှီကျက်သရေရှိလှသောအကြံပေးနှင့်Lu Cangအတူရှိနေသည်
ရုတ်ချင်းပင်Jing၏ခြိမ်းခြောက်စကားများကအတွေးထဲပုံရိပ်ထင်လာသည်

ဤနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသောသူအားကြည့်မိတာကိုပင်ဒေါသထွက်နေသောJingသည်တစ်နေ့လုံးအတူရှိနေတာကိုသိလျှင်ဘယ်လိုများနေမလဲ
ပြင်းပြစွာစိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြစ်နေမည့်Jingအသွင်အားမြင်ယောင်မိတော့ခါးသက်စွာပြုံးမိပြန်သည်
နောက်ဆုံးတွင်တော့သတိပြုမိသွားပြီဖြစ်သောလက်ထောက်စစ်သူကြီးကြောင့် Shu Chengပျော်ရမလို မကျေမနပ်ပဲဖြစ်ရမလိုဖြစ်နေသည်။
ပထမဆုံးအကြိမ်ခံစားမိသည်ဖြစ်သောမရေရာမသေချာသည့်ခံစားချက်များကိုဘေးချရင်းဖော်ရွေစွာပြုံပြလိုက်သည်

"Huan Shu Chengပါ..ဆရာအမည်ကိုကော
ပေးသိနိုင်မလား"

"Lu Cang"

"ဆရာLu...မိတ်ဆွေဖြစ်ခွင့်ရတာဝမ်းမြောက်
မိပါတယ်"

ထိုသူသည်နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းသောစိတ်နေစိတ်ထားရှိကြောင်းLu Cangသတိထားမိသည်
တစ်ချိန်လုံးလှစ်လှူရှုကာမိတ်ပင်မဆက်သောLu Cang၏ရိုင်းပြမှုတွေကိုအပြုံးနှင့်သာပြန်တုံ့ပြန်ခဲ့သည်
သူ၏အပြုံးတွေသည်စိတ်တထင့်ထင့်ဖြစ်နေသောLu Cangအားတည်ငြိမ်စေပြီးခြုံငုံပြောရလျှင်ယဥ်ကျေးပျူငှာသောသူဟုဆိုနိုင်သည်

"ဆရာHuan"

"Shu Chengလို့ပဲခေါ်လို့ရပါတယ်..ကျွန်တော်စိတ်ထဲမထားပါဘူး"

Lu Cangနှင့်ခင်မင်ရင်းနှီးချင်သောShu Chengအဖို့နာမည်ခေါ်ခြင်းသည်သင့်တော်သောနည်းလမ်းဖြစ်သည်
ထိုစကားနဲ့အတူနာမည်ခေါ်ခိုင်းဖူးခဲ့သည့်တင်စားစရာစကားမရှိသည်ထိလှပသောသူ
ဧကရာဇ်ကခေါင်းထဲပေါ်လာပြန်သည်
ထိုအချိန်တုန်းကအဖြစ်အပျက်တွေသည်Lu Cangအားစိတ်ဒဏ်ရာပေးခဲ့တာကြောင့်သံသယများသည်သိသာလှစွာမျက်ဝန်းထက်ပေါ်လာပြီးမျက်မှောင်ကျုံ့မိသွားသည်

"ငါတို့ကတဖက်တည်းကမဟုတ်ပေမဲ့တလှေ
တည်းစီးနေတဲ့သူအချင်းချင်းကူညီသင့်တယ်
လို့ထင်တယ်..တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်သံသယဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်လုပ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"

ချိုသာတဲ့စကားတွေနဲ့နူးညံ့အောင်လုပ်ခြင်းသည်
Shu Chengကျွမ်းကျင်သည့်အရာတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်
Lu Cangကဲ့သို့တဲ့တိုးပြောတတ်သူများကိုလက်ခံလာအောင်ပြောရသည်မှာမဖြစ်နိုင်ဘူးလို့တော့မဆိုနိုင်။
သူ၏အကြောင်းပြချက်နှင့်ပင်Lu Cangမျက်နှာထက်အကြောများလျော့ကျသွားသည်ကိုShu Chengမြင်နေရသည်

"ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်..မယုံကြည်လို့မဟုတ်ပါဘူး
ဆရာHuanလိုကြီးကျယ်မြင့်မြတ်တဲ့လူတစ်ယောက်ကိုနာမည်
တပ်ခေါ်တာမသင့်ဘူးထင်လို့ပါ"

ဆန်းဆန်းပြားပြားစကားတွေပြောနေမိသောကိုယ်ကိုယ့်ကိုအားစိတ်တွင်းမှာတော့ချီးမွမ်းနေမိသည်
Jingအတင်းသင်စေသောပျင်းစရာကောင်းသည့်ယဥ်ကျေးမှုဆိုရာစာပေတို့သည်အခုလိုအသုံးဝင်လာမယ်လို့မထင်ထားခဲ့
Jingအားပြီးရင်ကျေးဇူးတင်ရမည်...Jingဆီပြန်သွားနိုင်ရင်ပေါ့
စိုးရိမ်ပူပန်မှုများသည်ဦးခေါင်းတွင်းတစိစိကိုကိုက်လျက်ဝပ်တွားကာတဖန်ပြန်ဝင်လာတော့သည်

"မဟုတ်ပါဘူး...အဲ့လိုချီးကျူးနေဖို့မလိုပါဘူး..
တကယ်လေးစားစရာကောင်းတာကဆရာLuပါ..ဒီလိုငယ်ရွယ်တဲ့အသက်အရွယ်မှာလက်ထောက်စစ်သူကြီးအရာရောက်နေတာကပိုလို့ပင်မှတ်သားဖွယ်ကောင်းပါတယ်"
သူ၏ဖျောင်းဖျစကားများအရာမဝင်သည့်အတွက်Shu Chengအတော်ပင်စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်လာသည်
မလိုအပ်ပဲခံစားချက်တွေအားထုတ်ပြခြင်းသည်အားနည်းချက်အားထုတ်ဖော်ခြင်းလို့သင်ကြားခဲ့ရသူShu Chengမျက်နှာထက်အပြုံးကတော့ပျောက်မသွားပဲတည်ရှိနေသည်။
ဤရာထူးအားဘယ်လိုရသည့်အကြောင်းတပ်အပ်သိသော Lu Cangသည်အကြံပေး၏ချီးမွမ်းစကားကြောင့်မသိမသာရှက်သွေးဖြာသွားသေးသည်
ဂရုတစိုက်ကြည့်နေသူဖြစ်တဲ့အတွက်ထိုအမူအရာအားသတိပြုမိသွားသူShu Cheng၌သိချင်စိတ်များပိုများလာကာဘာမှန်းမသိသောခံစားချက်တစ်ခုကလည်းပေါ်ပေါက်လာပြန်သည်

"မခံယူဝံ့ပါဘူး..မခံယူဝံ့ပါဘူး...ဆရာHuan.ဒီနေရာကMingdiအပိုင်ဖြစ်နေတာတောင်အကျွမ်းတဝင်မရှိဘူးလား"

"အမှန်တိုင်းပြောရရင်တောတွေတောင်တွေထဲသိပ်သွားလေ့မရှိဘူး"

အိမ်ရှေ့စံကတော့ထဲဘာသွားလုပ်နေရမှာလဲ....Shu Chengသည်ခရီးထွက်တာထက်စစ်ရေးဗျူဟာများထိုင်ဖတ်နေရတာကိုသဘောကျနှစ်သက်သူဖြစ်သည်

"ဒါပေမဲ့ဆရာLuကိုDatongစခန်းရောက်အောင်ဘေးကင်းစွာပို့ဆောင်ပေးမှာပါ"

"ဆရာHuan..ကျွန်တော်တို့ကကူကယ်ရာမဲ့အခြေအနေအတူတူပဲလေ..ဘာလို့အဲ့လိုလုပ်မှာလဲ..
စခန်းကိုလိုက်ပို့ဖို့မလိုပါဘူး...ကိုယ်တိုင်သွားနိုင်ပါတယ်"

အသုံးမဝင်သောသူပျော့ညံ့သောသူလို့ဆက်ဆံခံရတာJingတစ်ယောက်နှင့်တင်စိတ်မနည်းထိန်းနေရသောLu Cangသည်နောက်တစ်ယောက်ကပါထိုသိုပြုမူလာ၍သည်းမခံနိုင်တော့။
စိတ်ကောင်းစေတနာအားသဘောမတွေ့ပုံပေါ် သောLu Cangကြောင့်နောက်ထပ်လက်ခံနိုင်လောက်သည့်အကြောင်းပြချက်တွေအပြေးအလွှားတင်ပြလာသည်။

"ဆရာLu..အထင်မှားပြန်ပြီ
Datongနဲ့Mingdiဆွေးနွေးပွဲအလယ်မှာဒီအဖြစ်အပျက်
ဖြစ်ခဲ့တာလေ...လုပ်ကြံတာကMingdiဘက်
ကလို့Datongထင်သွားမှာကစိုးရိမ်ရတယ်
အဲ့ဒါကြောင့်မလို့Datongစခန်းချရာဘက်
အတူလိုက်ပါသွားရင်အခြေအနေမှန်ကိုရှင်းပြနိုင်တယ်လေ"


"မှန်ပါတယ်...တလွဲယူမိတဲ့အတွက်တောင်းပန်ပါတယ်..ဆရာHuan"

ဆိုလာသောအကြောင်းပြချက်အားသဘောပေါက်ပေမဲ့အနှီနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသောအကြံပေးနှင့်အတူပြန်ဖို့ရာကိုတွန့်ဆုတ်နေမိသည်
Jing၏သဝန်တိုတတ်သောသဘောသဘာဝအားသိနေသည့်အတွက်အတူပြန်လာလျှင်မည်သို့တုံ့ပြန်လာမည်အားLu Cangတွေးတောင်မတွေးချင်။
မနာလိုဝန်တိုမှုများနှင့်လောင်မြိုက်နေမည့်အသွင်အားခေါင်းတွင်းမှထုတ်ပြီးတဖြည်းဖြည်းမည်းမှောင်လာသောကောင်းကင်ယံကြောင့်သက်ပြင်းချလိုက်သည်
မကြာခင်တွင်ညအခါရောက်လာမည်ဖြစ်ပြီးကောင်းကင်တပြင်လုံးသည်ပိန်းပိန်းမှောင်သွားပေလိမ့်မည်
အမှောင်ထုတွင်းခရီးဆက်ရာမှတစ်ချက်မှားလျှင်အသက်ပျောက်နိုင်တာဖို့ရပ်နားဖို့ရန်သာဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်
တောထဲရောက်နေသည်ဆိုသောအကြောင်းအရာကLu Cangကိုခြောက်လှန့်ခြင်းမပြုနိုင်ပေမဲ့
Jingမရှိဘဲညအားဖြတ်သန်းရသလိုJingဘယ်ပုံဘယ်များအဆင်ပြေမလားမသိရသေးခြင်းသည်
Lu Cangအားသောကဝေစေသည်။

ကောင်းကင်သည်မည်းမှောင်နေ၍ကြယ်ပင်မရှိ
ပြင်းထန်စွာတိတ်ခတ်လိုက်သောလေအဟုန်ကလည်းမုန်တိုင်းလာတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းကြိုပြောနေသယောင်ရှိသည်။
Shu Chengသည်ဘေးမှပြောင်းလဲနေသော
Lu Cangအမူအရာများကိုသတိထားမိပေမဲ့အသံမပြုပဲဂရုတစိုက်သာဆက်ကြည့်နေမိသည်

ကံကောင်းထောက်မစွာပင်မည်းမှောင်နေသောသစ်တောအတွင်း၌အရိပ်ရသည့်သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်တွင်နားခိုစရာအခေါင်းပေါက်ကြီးတစ်ခုအားတွေ့ရှိခဲ့သည်
လေထန်ရာတစ်လျှောက်သစ်ပင်အချိန်မရွေးလဲပြိုနိုင်အချိန်အခါတွင်မိုးစိုပြီးနေတာထက်စာလျင်သင့်တော်လှသည်

ထိုရာသီဥတုမျိုးတွင်အချိန်တိုင်းဘယ်နေရာရောက်ရောက်လာကြိုတတ်သည့်Jingအား
တွေးမိပြန်သည်
သက်ဆိုင်သည့်အကြောင်းအရာများအလိုက်ပြောင်းလဲဖြစ်ပေါ်နေသောမျက်နှာအမူအရာများကိုLu Cangကျေကျေနပ်နပ်ပင်မှတ်မိနေသေးသည်

စကားပြောမပြတ်ဘူးဆိုရင်စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနဲ့ရပ်စောင့်နေသည့်မျက်နှာ
အကြံအစည်တစ်ခုခုရှိပြီဆိုရင်ပျော်မြူးနေတတ်သည့်မျက်နှာ
စစ်သားတွေကိုလေ့ကျင့်ပေးချိန်ဆိုရင်အကြောင်းပြချက်မရှိဒေါသထွက်နေသည့်မျက်နှာ

"လာကြိုတာပဲကျေးဇူးတင်ရမှာ..အအေးမိရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ'

သူအရေးမစိုက်မိတန်ဖိုးမထားမိသောချိုသာလှပေမဲ့ရိုးရှင်းလှသည့်စကားသံများကိုပြန်လည်ကြားယောင်မိချိန်တွင်နှလုံးထက်၌ဒုတ်ကနဲမြည်သွားသည်
ချစ်ခြင်းမေတ္တာများကိုလက်ခံရရှိခဲ့ပေမဲ့အမြဲတစေလက်ခံရကောင်းမှန်းမသိတတ်ခဲ့။
အခုအချိန်မှာတော့ထုံးစံအတိုင်းလာကြိုဖို့ကိုLu Cangမျော်လင့်တောင်းတနေမိသည်
ဘယ်တော့မှမကျေမနပ်မဖြစ်တော့ပါဘူးလို့ကတိပေးထားမည်

မဟုတ်ဘူး.......
အခုအချိန်မှာတော့Jingလိုက်ခေါ်စရာမလိုဘဲအရောက်ပြန်သွားမည်

"ဆရာLu”

အတိတ်ကိုပြန်ပြောင်းအောက်မေ့နေသောLu Cangအားပြန်ဆွဲခေါ်နေရသည်အားShu Chengလည်းပင်ပန်းလာသည်
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်တဝဲလည်နေသောLu Cangသည်ဖော်ရွေပျုငှာသောMingdiအကြံပေးဘေးတွင်ရှိနေတာအားမေ့လျော့နေခဲ့သည်

"ဟုတ်ကဲ့?"

"သက်ပြင်းတွေဆက်တိုက်ချနေတာဆိုတော့စိုးရိမ်စရာရှိလို့လား"

တမူထူးကဲသောမေးခွန်းများကြောင့်ဘေးတွင်ထိုင်နေသောသူသည်သူတစ်ပါးအားလွန်စွာအာရုံစိုက်တတ်သူဖြစ်ကြောင်းLi Cangသတိပြုမိသည်
အသေးစိတ်ကိုပင်လိုက်အာရုံစိုက်နေသောShu Chengသည်မိုးမှောင်နေလို့သာLu Cang၏အရှက်ရဖွယ်မျှော်တော်ရောင်မျက်နှာထားအားမမြင်တာတော်သေးသည်

"ထွေထွေထူးထူး မရှိပါဘူး..စခန်းကိုအမြန်ရောက်ချင်တာသာရှိတယ်"

ခံစားချက်များအားမဖုံးဖိနိုင်သောLu Cang၏အားနည်းချက်သည်Shu Chengအားချစ်စိတ်ဝင်စေပြီးကာကွယ်ပေးချင်နေမိသည်။
ထို့အပြင်Lu Cangအတွေးများအဝေးနယ်လွန်နေလျှင်လည်းသဝန်တိုလာသလိုစိတ်မကျေမနပ်လည်းဖြစ်ခဲ့သည်
တစ်စုံတစ်ယောက်၏ဒုတိယလူမဖြစ်ဖူးခဲ့သောShu Chengသည်ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့Lu Cangအာရုံစိုက်မူများသူ့ဘက်ပါလာအောင်သာကြိုးပမ်းနေရသည်။
တစ်ဖက်တွင်လည်းLu Cangသည်စကားပြောဖို့ရာစိတ်အားထက်သန်လှသည်မရှိ။
ဤကဲ့သို့အချင်းအရာသည်Shu Chengအားစိန်ခေါ်မှုတစ်ခုလိုခံစားစေပြီးထိုလူသား၏အာရုံစိုက်မှုရရှိရန်တပြားမျှမလျော့ပဲကြိုးစားဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေသည်။

"သိပြီ"

စကားလမ်းစမဆုံးချင်သောShu Chengသည်နောက်ထပ်ခေါင်းစဥ်တစ်ခုရှာဖွေလာပြန်သည်

"တောထဲရောက်နေတာတောင်ဘာမှဖြစ်ပုံမပေါ်ဘူး..အရင်တုန်းကအလေ့အကျင့်ရှိတာလား"

ဖြစ်နိုင်လျှင်တိတ်တိတ်လေးနေကာJingအကြောင်းပဲစဥ်းစားချင်သည်
သို့ပေမဲ့လည်းထောက်ထားသက်ညှာသောအားဖြင့်Shu Cheng၏အရေမရအဖတ်မရစကားဝိုင်းထဲဝင်ပြောပေးနေရသည်

“အင်း..ငယ်ရွယ်စဥ်ကညီအစ်ကိုတွေနဲ့အမဲလိုက်ထွက်လေ့ရှိတယ်..တစ်ခါတစ်လေတောထဲမှာရက်ကြာသွားတာမျိုးလည်းရှိတယ်"

ယခင်ဓားမြခေါင်းဆောင်ဖြစ်ခဲ့ချိန်များကိုသတိရမိသွားချိန်တွင်ရင်တွင်းမှစိုးရိမ်ပူပန်မှုများလည်းသက်သာလာသည်။
ပထမကတော့Shu Cheng၏အချိန်ဖြုန်းသောစကားဝိုင်းအားဓားမြဖြစ်ခဲ့သည့်အကြောင်းထုတ်မပြောပဲညီအစ်ကိုတွေအကြောင်းအမဲလိုက်သည့်အကြောင်းသာပြောမည်ဟုရည်ရွယ်ခဲ့သည်
သို့ပေမဲ့လည်းညီအစ်ကိုတွေနှင့်အတူရှိခဲ့စဥ်တုန်းကစွန့်စားခန်းများသည်စိတ်အသွင်ရုပ်ပုံထင်လာပြီးပြန်ပြောင်းပြောပြခဲ့သည်
တစ်ပါးသူအားထိခိုက်နစ်နာအောင်လုပ်ခဲ့ပုံများကိုပြောပြရင်းရယ်မောမိသည်
ကဖျက်ယဖျက်လုပ်လွန်းပြီးခေါင်းမာတတ်သောအကျင့်စရိုက်များအကြောင်းပြောပြတော့လည်းအဝေးအားတွေတွေကြီးငေးနေမိသည်
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင်မသိလိုက်ပါပဲညီအစ်ကိုတွေအပေါ်ထားသော ရိုးသားမှု သစ္စာရှိမှု ကာကွယ်ပေးမှုတွေကိုဖော်ပြထားပြီးသားဖြစ်သွား၏။
Shu Chengမှာတော့Lu Cang၏ညို့ယူဖမ်းစားခြင်းကိုခံယူနေရသလိုLu Cang၏အမူအရာများ၌ကျရှုံးလျက်ရှိသည်

Shu Chengလည်းအပြန်အလှန်အနေနှင့်ကလေးဘဝကိုစွန့်စားခန်းများကိုပြောပြသည်။
နန်းတော်၌စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းစသဖြင့်သောအကြောင်းအရာများနှင့်Lu Cangစိတ်ဝင်စားမှုရနိုင်ရန်ကြိုးပမ်းလျက်ရှိသည်။
မိုးသောက်ချိန်အထိစကားဆက်ခဲ့ကြပြီးLu Cangထံမှလိုချင်သောအာရုံစိုက်မှုရရှိShu Chengကျေနပ်နေသလိုစိတ်အနှောက်အယှက်ပေးလှသောShu ChengအားLu Cangကျေးဇူးတင်လျက်ရှိသည်

အလင်းရောင်လေးရောက်လာသည်နှင့်မနေ့ကမုန်တိုင်းကြောင့်မိုးတဖွဲဖွဲကျနေဆဲကိုပင်အာရုံမထားဘဲLu Cangမှခရီးပြန်လည်စတင်မည်ဖြစ်ကြောင်းအတင်းအကျပ်တိုက်တွန်းနေသည်။

လွယ်ကူလှသောခရီးတော့ဟုတ်မနေခဲ့

ကံမကောင်းစွာဖြင့်အနားယူနေချိန်အတွင်းဇွဲပနဲကောင်းသောရန်သူများကလည်း
အမှီလိုက်လာကြသည်
နောက်တစ်ဖန်ပြင်းထန်လှသောတိုက်ပွဲတစ်ခုဖြစ်ပွားပြီးအရေအတွက်ပိုများပေမဲ့အတူတွဲတိုက်တာဖြစ်သောကြောင့်တဖြည်းဖြည်းနှင့်အောင်မြင်စွာကျော်လွှားနိုင်မှုလမ်းစရှာဖွေနိုင်ခဲ့သည်
အမှန်တကယ်တမ်းShu Chengရှေ့ထွက်သည်မှာများပေမဲ့Lu Cangအစော်ကားခံရသလိုမခံစားမိစေရန်အမျှော်မြင်ရှိရှိသိုသိုသိပ်သိပ်နှင့်ပြီးမြောက်စေခဲ့သည်
Lu Cangစရိုက်အားShu Chengအခုဆိုအတော်ပင်နားလည်နေပြီဖြစ်သည်။
သူ၏စွမ်းဆောင်နိုင်စွမ်းအားနှိမ့်ချဆက်ဆံသည်ကိုအလွန်စိတ်ဘဝင်မတွေ့သောသူများထဲမှတစ်ယောက်အပါအဝင်လည်းဖြစ်သည်
အတိုပြောရလျှင်Lu Cangသည်သူ၏ပုံရိပ်နှင့်ဂုဏ်သတင်းအားအလေးထားတတ်သူဖြစ်သည်

အောင်မြင်မှုသည်အတော်ပင်စျေးကြီးလှသည်ဟုဆိုနိုင်သည်
ရှိသမျှအားအင်ထုတ်သုံးကာအပြင်းအထန်တိုက်ခိုက်ကြရင်းနောက်ဆုံးသောရန်သူလက်ချက်ကြောင့်Lu Cangခြေထောက်ဒဏ်ရာရသွားတော့သည်
တစ်ညလုံးလည်းအသင့်အနေအထားနှင့်စောင့်ကျပ်နေရသည်ဖြစ်၍အားအင်ချိနဲ့နေခဲ့သည်
ပျော်ရွှင်စွာတစ်ညလုံးလည်းစကားတွေပြောခဲ့ကြပြီးအခုတွင်လည်းခြုံခိုတိုက်ခိုက်မှုခံထားရကာနောက်ဆုံးတွင်တော့အားနည်းသောသူအချင်းချင်းဖေးမရင်းခရီးဆက်ရုံသာတတ်နိုင်တော့သည်
ဤအခြေအနားအားအသုံးချကာLu Cangနှင့်နီးကပ်ခွင့်ရမည်ဖြစ်၍Shu Chengစိတ်တွင်းတွင်အပျော်ကြီးပျော်နေတော့သည်
Jingရှိအမြန်ဆုံးပြန်ရောက်ချင်နေသောLu Cangမှာသတိမပြုမိပေမဲ့Shu Chengတစ်ယောက်
အခွင့်ကောင်းယူကာLu Cangခါးကိုတင်းကျပ်စွာသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်
Lu Cangကိုယ်နှင့်အထိအတွေအားအလွန်ပင်ကျေနပ်နှစ်သက်လျက်လည်းရှိသည်
ခေါင်းမာစွာပင်အမြန်ခရီးနှင်လာပေမဲ့စခန်းချရာသို့ရောက်ရှိချိန်တွင်နေ့လည်ခင်းမျှပင်ရှိပြီ
မျက်စိရှေ့တွင်မြင်နေရသောစစ်စခန်းကြောင့်ဘယ်ကနေမှန်းမသိပေါ်လာတဲ့နစ်မြုပ်နေဆဲခံစားချက်များကိုShu Chengမနည်းပင်ဖုံးဖိလိုက်ရသည်
ဘယ်အရာကိုမှမကြောက်တတ်သူShu Chengအဖို့ကြောက်ရွံ့နေသည့်ခံစားချက်တော့မဖြစ်နိုင်
သူ့ဘေးတွင်ရှိသောခန့်ညားသည့်လက်ထောက်စစ်သူကြီးနှင့်စပ်လျဥ်း၍ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်
တစ်ရက်အတူရှိနေခဲ့ပြီးနောက်ထိုလူသားအပေါ်ခံစားချက်အချို့လည်းဖြစ်တည်လာခဲ့သည်
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ရှေ့ဆက်ဖို့ရန်သာကြံရွယ်နေသောLu Cangအားကြည့်ရင်းသက်ပြင်းချမိသွားသည်။

နီးကပ်လာချိန်တွင်အစောင့်ရဲမက်များသည်သံသယနှင့်အသင့်ပြင်နေပေမဲ့လက်ထောက်စစ်သူကြီးအားတွေ့မြင်သွားချိန်တွင်စိတ်အေးလက်သာဖြစ်သွားကြပြီး

"သခင်Luပြန်လာပြီ....အရှင်မင်းကြီးကိုအမြန်
သတင်းပို့ကြ"

Lu Cangနဲ့Shu Chengပြန်ရောက်လာမှုအားမျက်မြင်တွေ့သောရဲမက်တွေ၏စိတ်လှုပ်ရှားစွာအော်ခေါ်မှုပြီးနောက်အခြားရဲမက်များသည်လည်းဝမ်းပမ်းတသာနဲ့အော်ဟစ်ကြတော့သည်

Lu Cangပြန်ရောက်လာသည်အားအလွန်အမင်းပျော်မြူးနေကြသောရဲမက်တွေ
ကိုကြည့်ကာShu Chengအံဩသင့်မိသည်
ရဲမက်များကိုယ်၌ကအသိအမှတ်ပြုပုံအရစစ်ရေးအုပ်ချုပ်သူဟူသောရာထူးဂုဏ်ပုဒ်သည်အကြောင်းမဲ့ဖြစ်တန်ရာမရှိဟုမှတ်ယူလိုက်သည်
ပျော်မြူးနေကြပေမဲ့လည်းဘယ်သူမှလာပြီးမကူညီကြပဲတစ်စုံတစ်ရာကြောက်နေသလိုLu Cangနားမကပ်ရဲဖြစ်နေကြသည်

အော်သံများအရအခြေအနေကိုLu Cangသဘောပေါက်သွားသည်
Jingသည်အန္တရာယ်ကင်းသည် ထို့နောက်အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာအစွမ်းကုန်ဒေါသထွက်နေပြီး
Jingရဲ့ဒေါသတွေကြောင့်ရဲမက်တွေလည်းအတော်ဒုက္ခများနေပုံပေါ်သည်
စိတ်သက်သာရသည့်အနေဖြင့်ခပ်ဟဟရယ်မိပြီးတင်းထားသောစိတ်လည်းပြေလျောကျသွားတော့သည်။
အနည်းငယ်သာကျန်တော့သည့်အသိစိတ်အား
မပြိုလဲအောင်ထိန်းကာသူရှိရာသို့ဦးတည်လာ
နေသည့်Jingအားလှမ်းကြည့်လိုက်သည်
အနောက်တွင်လည်းMu Yueနှင့်Ding Pengလိုက်ပါလာသည်

Shu Chengထိန်းထားသည်ကြားမှရုန်းထွက်ကာစိတ်သက်သာရသောအပြုံးနှင့်Jingရင်ခွင်တွင်းလဲပြိုကျသွားတော့သည်

•••••••