"This is a good output, Xia."

I flashed a shy smile at my teacher because of her compliment. My effort is worth it. My classmates clapped their hands on me until I reached my seat.

After that, the class continued. Nakikinig lang ako at hinayaan ang iba kong kaklase na sumagot. If walang makakuha ng tamang sagot, saka lang ako magtataas ng kamay. Nakakapagod dahil tatlong magkasunod na subject ang dinaan ko bago ang tanghalian. Pakiramdam ko tuyong-tuyo ang utak ko. Hindi na masanay ang katawan ko. Gutom na ako.

"Goodbye, class."

Sinimulan ko ng mag-ayos ng gamit. Ang dami ko palang nailabas. Kahit mga hindi kailangan ay nailabas ko kanina.

"Goodbye lang talaga ni Ma'am ang pinakamasayang paalam sa lahat eh."

Dire-diretso na akong lumabas sa classroom nang hindi man lang nagpapa-alam sa kanila. Hindi naman ako ang unang lumabas kaya bakit pa ako magpapa-alam? Gutom na kaya ako!

"What's on rush?"

"Blake!" Napahawak ako sa dibdib ko nang bigla na lang umakbay sa akin si Blake. Parang ano eh. "Gutom na ako kaya i-alis mo 'yang kamay mo na 'yan." He just laugh and continue walking. I let him on what he's doing. I'm too hungry to even care.

"Libre na lang kita." He said, pulling me. Nagpatianod na lang ako since alam kong hindi niya ako titigilan. "Just wait there." Umupo na lang ako sa harapan ni Lola na nakataas lang ang kilay sa amin. Wala pa si Reese na hindi ko naman alam kung nasaan.

"Si Reese?" Tanong ko.

"And'on, bumibili." Simpleng saad niya. Wow, hindi man lang nag-talkshit kay Reese, bago 'yun ah.

"Lola, oh." Napatingin ako sa bagong dating. Si Reese na may malawak na ngiti. I wonder where he'd been because of his smile. "Damihan mo ang kain mo. Payatot ka na, eh."

"Bobo ka." Reese held his chest as if he's hurt of what Lola said but he still laugh. "Hindi ko mauubos 'yan, Reese, wala akong gana." Halata ngang walang gana si Lola dahil pinaglalaruan niya lang ito.

"Sige na. Pilitin mo na. Sayang 'yung pinangbili ko d'yan." Pinilit pa rin ni Reese si Lola kaya wala ng nagawa ang babae kundi kunin ito at sinimulang kainin.

"Here." Napakunot ang noo ko sa dami ng inilapag ni Blake. Hindi naman literal na madami pero hindi naman ata kasya 'yan sa tiyan ko. Gutom ako pero hindi pa naman ako bibitayin. "Kulang pa?"

"Ang dami-dami kaya niyan, paano ko mauubos?" Tanong ko.

"Worry no more dahil nandito na ang anak ni Maximore!" Napatingin ako sa pinanggalingan ng nagsalita. Si Fiona habang malawak na nakangiti. May hawak pa itong porfolio. "Hindi mo maubos ang iyong pagkain? Problem solve! Wala akong baon ngayon."

"Fiona, god!" Kasunod niya si Harry na nakakunot lang ang noo, nai-stress na sa pinaggagawa ni Fiona. "Fion---,"

"Doon ka. 'Wag kang lumapit sa akin." Tinuro niya pa ang bakanteng upuan saka tumabi sa tabi ko kung saan uupo sana si Blake. "Ay, sorry, Blakey-baby, nauna ako. Doon ka na lang sa tabi ni...sino ka nga?" Umirap pa siya kay Harry na noon ay wala ng choice kundi ang maupo sa tinurong upuan ni Fiona. Gan'on din naman si Blake. "So, narinig ko na hindi mo kayang ubusin ang binili sa'yo ni Blakey-baby? Pahingi na lang ako."

"Uh...sure. Ikaw, Lola? Gusto mo 'din?" Parang ang weird ng lamesa kapag hindi nagsasalita si Lola. Umiling lang ito saka muling nag-focus sa pagkain. "Sige..."

"Anyare, 'teh?" Bulong sa akin ni Fiona, malamang ay nagtataka na rin sa inaakto ni Lola. Baka naman may problema lang siya.

"Hindi ko alam. Ganyan ko na siya naabutan eh." I shrugged it off. If she wants us to know of what's going on, she's going to tell it. Maybe it's a personal problem. I don't want to interfere not because I don't care but because I know my boundaries.

"Nung nakaraan ka pa ganyan. Ngiti ka naman. Tingnan mo, mas maganda na ako sa'yo." Fiona flip her hair. Lola smirk and shook his head as if she saw something amusing. "Char lang. Hindi mo naman talaga ako matatalo kung pagandahan lang, 'no! Kung sa english-an, uwi na tayo."

Mabuti na lang at nand'on si Fiona 'nung lunch time kasi for sure, lalamunin lang kami ng katahimikan. Lalamunin ko din mag-isa 'yung pa-buffet ni Blake.

Maaga ding nagpaalam sila Blake dahil may gagawin pa daw sila kaya wala na akong nagawa kundi ang tumambay na lang sa libary para tanggalin ang bagot.

Naghanap na lang ako ng kung ano-anong libro pero wala akong makitang kahit ano na nakapukaw sa atensyon ko. Gusto ko munang lumayo sa mga libro na may kaugnayan sa academics kahit ngayon lang. Nauumay na ako.

"Naghahanap ka ng libro na hindi gawa ng DepEd 'no? Bulok kasi mga gawa ng DepEd, eh." Nagulat ako dahil bigla-bigla na lang sumulpot si Fiona sa tabi ko. Humagikgik pa ito. "Meron akong aklat na malamang ay e-enjoy-in mo." She flashed a naughty smirk before sitting down. Umupo din ako at sumandal sa bookshelf.

"Anong libro?" I asked.

"Death Note."

"Fiona! Hindi ka talaga makausap ng matino." Binulong ko lang 'yun kasi baka palabasin kami. "Seryoso." Saad ko.

"Ito na, hindi ka mabiro." May kinuha pa ito sa loob ng bag niya.

"Bakit dala mo bag mo? Magka-cut ka?" Tanong ko sa kanya. Tiningnan niya naman ako saka inosenteng ngumiti. "Ano 'to?" Tanong ko nang i-abot niya sa akin ang isang paper back book na color black.

"Aklat, obvious ba?" She rolled her eyes on me. Sinukbit niya na ang bag niya at handa ng umalis. Tinago ko na lang ang aklat sa bag ko saka sumunod sa kanya. "Ahhh!!"

"Fiona!"

Napahawak ako sa dibdib nang bigla na lang sumigaw at tumakbo si Fiona. Hinabol siya ni Harry na akala mo'y naglalaro lang silang dalawa. Naririnig ko pa ang pagtawag ni Harry sa pangalan ni Fiona pero hindi ko na lang masyadong pinansin.

Nagsimula ko ng tahakin ang daan patungo sa classroom namin. I only have half an hour before the bell rings. May oras pa ako para basahin ang binigay ni Fiona. Sana naman ay makakatanggal ng katamaran 'yun.

"Hoy, wala daw si Ma'am mamaya. Pero may iniwan siyang worksheet." The class Vice President announced.

"Shit na worksheet. Sino ba nagpauso niyan? Papaulanan ko ng halik sa bumbunan." Reklamo ng isa sa amin.

"Kaya nga. Kung sino man ang nagpauso niyan, makakain sana ng bulok na tite." Kasunod 'nun ay tawanan ng mga kaklase ko. Tumawa din ako habang nakakunot ang noo dahil hindi man lang sinensor ang salita niya. That's bold!

"Bastos ng bunganga mo, Dela Cruz."

"Hoy, virgin pa 'tong bunganga ko 'no, kapal mo."

Napailing na lang ako sa katarantaduhan nila. Nilabas ko ang binigay sa akin ni Fiona na paper back book. Ang creepy naman neto. Baka hindi ako patulugin. Hell University?

"Hoy, ano 'yan, mamsh?" Napatingin ako sa kaklase kong bigla na lang tumabi sa akin. "Hala, nagwawattpad ka, Xia? Hell University?" Tumawa pa ito na animo'y may content ito na nakakatawa. "Goodluck, beh. Sana makatulog ka. Sana hindi sumakit ang ulo mo."

"Hindi naman siguro." I shrugged it off. Dahil sa sinabi niya, lalo tuloy akong na-curious sa content. She smirked and leave me.

Sinimulan ko na itong basahin habang meron pang labin-limang minutong natitira. Ayos din naman pala ang mga binabasa ni Fiona, eh. I wonder where she buys these kind of books.

I stopped reading when the bell rang. Nakakainis! Nasa Chapter Ten na ako eh! Hindi pa naman ako mapakali kapag hindi nafe-fed up ang curiosity ko.

"Ito na ang mga work-shit. Grabe ang kapal! Ang kapal ng mukha 'nung mga manghihingi ng sagot mamaya, 'no?" The class President gave all the worksheet on our classmates.

"Pamilya tayo, di'ba?" Aqua, one of our classmate said. Napuno muli ng tawa ang buong room.

"Ampon ka lang, beh. Asyumera ka." Other one joked. Alam ko namang sa huli, magkokopyahan lang din silang lahat.

Silence filled the room when all of us started to answer it as fast as we can so we can enjoy our free-time. And as expected, may nakikita akong nagpapasahan ng papel ng palihim. I just shook my head.

This is the reason why most of students doesn't want to attend school anymore. If you have low grades, they will say that you learned nothing but when you get high grades, they will praise you as if you're the most intelligent student in class. Little did they know, those who failed work hard for them to get those grades and some of students who have high grades, cheats. I don't generalize but it happens in reality.

Some children doesn't want to go in school because it's not about learning and educating, it's all about competition. They think that they just need a high grades just for their parents to say that they are smart. They strive for high grades even though it means to done dirty works.

Why do school need to put highest rank and lowest rank if they don't mean to put competition? Can't they just let the students study without thinking of the grades they will get? For the recognition they will acquire?

Pero napapaisip din ako minsan. Baka ito ang paraan nila para pagbutihin pa ng mga mag-aaral ang kanilang pag-aaral. Na baka gusto lang nilang parangalan ang mga estudyanteng nagsikap para maabot 'yun. After all, hindi naman lahat ng nasa itaas ay nandaya. At ang iba namang nasa baba ay hindi talaga nagsikap.

Dahil sa kapal ng worksheet, isang oras bago namin ito natapos. Ang hirap kaya mag-compute at mag-convert! Bukod sa Mapeh, isa pa 'tong TLE sa subject na feeling major.

"Hay, natapos 'din." Napabuntong hininga ako at sinandal ang likod sa sndalan. Mukhang sa bahay ko na lang tatapusin ang binabasa ko dahil alam kong tuloy-tuloy na subject na 'to.

Tama nga ako. Sunod-sunod ang subject namin. At ang masakit pa, sunod-sunod din ang quiz. Kaya tuloy para akong lantang gulay habang palabas sa school.

"How's my girl's day?" Hindi ko na magawang magulat nang bigla na namang umakbay sa akin si Blake at hinila ako palapit sa kanya kaya magkasabay na kaming naglalakad. "You look tired." He pinched my cheeks that's why I hit his arm. "My baby is tired. Do you want to eat?"

"No. I need to go home. Why? Do you want to?" I asked him. I can stay for atleast fifteen minutes if he wants.

"No. You need to rest. Baka magkasakit ka na naman." He ruffles my hair. Pagkalabas namin sa gate, tinanggal niya agad ang braso niya na nasa balikat ko. "Malapit na ang monthsarry natin."

Oh, crap. I almost forget that. Buti na lang pinaalala niya.

"Okay? So, what's your plan?" I asked him. He smiled nervously and it made me nervous too! What is his plan? "Anong nasa isip mo?"

"Since I already met your family, well, except your father, I want you to meet mine, too."