"Xia Quiroz, ikaw pa rin talaga ang pinakamagaling gumawa ng plates. I wonder what your secret is."

I laughed with my classmates because of what our professor said. Magagaling din naman gumawa ng plates ang mga ka-block ko. Hindi ko naman masyadong sinseryoso ang ginagawa kong plates.

I'm a college student now at the University State of Santo Thomas. I take Architecture because why not? Tiya Myrna told me so I tried. And I somehow love it.

"Hindi naman masyado, prof." I shyly said.

"Sus, pabibo ka, Xia. Hindi pa daw 'yan nilagyan ng effort sir 'no? Echos ka." Ginger said followed by my classmate's laughter. Sanay na ako sa ganyan niya.

She's my friend since Senior High and when she learned that I am taking Architecture in college, she hanged out with me. We're on the same strand which is GAS. I really don't know what strand I will take so I just go with that and look at me now, I am on the Architecture Department.

"Malapit na Semestral break, ah. Magpapahanda ka ba, Xia?" Ginger said while we're here at the cafeteria, having our quick snack.

"Ha? Sine-celebrate ba ang dalawang linggong SemBreak?" I asked in sarcasm.

"Aba! Kaka-umay kaya kapag puro lang plates ang kaharap mo 'no! Dapat mag-unwind din tayo." She said and the others agreed. Well, it's not that big deal for me. "Sige. Ako na sasagot sa inyo. Sa second day ng SemBreak, okay? Hahanap din tayo pogi."

"Ay bet. Libre na, may pogi pa. G na agad." Riz agreed again. "Pop Up?"

"Oo. Kahit saan basta may pogi."

"Talandi ka talaga."

I just shook my head because of them. It somehow remind me of my high school friends. After I left Nueva Ecija, I didn't hear anything from them. Nami-miss ko rin naman ang kaingayan nila. Kung may contact nga lang ako sa kanila, baka kinausap ko na sila pero wala. I think, Fiona changed her phone number because I can't contact it anymore. I don't have Lola's number because they are just sharing in Reese's.

After that 'quick' lunch, but I can't consider that quick because we are late, we enter our Literature subject with shy faces. This is not the first time that I am late, though. Minsan na rin akong na-late dahil nadumihan 'yung plate na pinagpuyatan ko. I remembered it again! That really frustrated me. For a first year college, this is so tiring. Minsan nga, gusto ko na lang matulog maghapon. Mabuti na lang talaga at malapit na ang sembreak. Makakapagpahinga na rin ako. Two weeks is not bad, though.

Days passed and everything turned well. I always get Uno on our plate. Hindi naman ako nag-iisang nakakakuha ng uno. Pansin kong marami ang mahal ang ginagawa nila. Mahal nila ang course na kinuha nila. Ako, natutunan ko na din itong mahalin.

"See you guys! Hoy, ha? Kapag hindi kayo pumunta 'dun talaga, alam na thizzz." Ginger reminded us again about those unwind-thingy they are getting into. I actually don't wanna go but I feel bad for her though. It's not bad to atleast try this once, right? And one more thing, I just turned eighteen last month. "Xia, ha? Knows ko na mga galawan mo. Minsan lang 'to, sabihin mo kay Mader Maneng." I laughed with what she called on my tita.

"I won't promise anything but I will try to. Just don't expect." I said and waved at them when they're already in the jeepney. Nasa iba kasi ang bahay ko. It's not far neither near.

Nag-focus na lang ako sa cellphone ko. I am not doing anything here in my phone, I just want to make my self busy so that no one will talk to me. I even put earphones. But someone caught my attention. He's walking in fast pace. Hindi ko masyadong nakita ang mukha pero nakita kong nakasuot ito ng itim na Levis shirt. His hair is fixed. His posture remind me of someone. But that is so impossible. Baka masyado ko lang siyang namiss.

Iniling ko na lang ang ulo. It's been years since I choose to leave him. Every single day, I will always think how is he. Is he good? Kumain na ba siya? Some simple questions about him. It still pained me whenever I remember his face when I left him. He's so in pain.

Mabilis ding lumipas ang araw at sa wakas, sem break na!

"Bakasyon na! Panahon na para magdilig!"

"Gaga, ang bastos ng bunganga mo. Itigil mo 'yan. Ikalma mo ang pempem mo."

I laughed at them. Nakasakay kami ngayon sa van daw ni Ginger, na alam naman naming sa kuya niya, papuntang Pop Up. Medyo malayo kasi dito sa amin 'yun kaya kelangan pa naming sumakay. Mabuti na lang at may sasakyan sila Ginger.

"Duh! Walang kwenta ang bakasyon kapag hindi tayo nag-enjoy. May guwapo daw 'dun sabi ng kaibigan ko. Englishero nga lang pero keri 'yan!" Patuloy lang sila sa pagdadaldalan habang ako naman ay inabala ang sarili sa likod ng sasakyan.

Naisipan kong i-stalk ang account ni Blake. After all those years, hindi niya pa rin naman ako ina-unfriend pero 'yung mga pictures namin ay wala na. Ngayon ko lang 'yun nalaman dahil hindi ko naman inabala ang sarili ko dati na alamin. He seems happy now.

Napatigil ako sa pag-scroll nang makita ang picture niyang may toga. This is his graduation on Senior High. He's smiling wide and I can't help but to smile too. He made it. Nakita ko rin ang graduation picture niya 'nung Junior High. Mukhang nagtake nga siya ng summer. Malamang ay nasa second year college na siya ngayon. Nag-stop kasi ako ng one year dahil hindi ko pa kaya. My mental health is not yet stable.

"Huy, nginingiti mo d'yan?" Agad kong naitago ang cellphone ko nang bulagain ako ni Riz na nasa tabi ko. "Bakit mo tinatago? Yummy ba 'yan?"

"Anong yummy-yummy d'yan sa likod? Care to share?"

"Heh! Bahala ka sa buhay mo." Riz rolled her eyes on Ginger. "Sino nga 'yan, Iya? Hindi ko nakita. Patingin naman."

"It's my privacy, duh!" I keep my phone on my bag to stop myself from stalking him.

"Nye nye, it's my privacy, duh!" She mocked my words.

Puro ingay lang namin ang maririnig sa loob ng van. Ilang minuto pa ay nakarating na din kami sa Pop Up na sinasabi nila. Akala ko magarang club, parang covered court lang din pala. But in all fairness, this place is so lively. Malapit lang sa ADMU kaya pala sinasabi nila na englishero ang madalas pumunta.

Seriously, I don't like wild places. Nakakarindi pero ngayon lang naman. There's nothing wrong if I stepped out on my comfort zone for a while. And, I think it's fun here.

"Let's gooo!!" Ginger hold my hand before pulling me inside. Agad naman akong nahilo dahil sa dami ng tao. Bilib din ako sa mga 'to dahil nakahanap pa ng pwesto. "Order na ako, ha?"

"'Wag redhorse please lang, ilayo niyo ako kay Satanas." Hindi na lang ako nagsalita dahil wala naman akong alam sa alak. "'Wag niyong papainumin si Xia, ha? Baka mamaya kung anong kagagahan ang gawin niyan."

"Grabe, sis, oo na. 'Wag kang uminom, ha? Pagagalitan kami ni Mader Maneng."

"As if." I scratch my leg. Nakasuot lang ako ngayon ng black tube saka brown leather skirt. Buti na lang nagdala ako ng jacket kasi hindi ako komportable sa lugar na 'to. And malamig pa.

May naglapag ng bucket ng San Mig sa lamesa namin. Ang dami naman niyan.

"Kaya niyo ubusin 'yan? Baka mablack out kayo, ah! Iiwan ko talaga kayo dito." They just laugh at me as if I say something funny.

Nagsimula na silang uminom. Nate-tempt din akong subukan kaso amoy pa lang, parang isusuka ko na lahat. Paano ba nila ako napasama sa ganito?

Hours passed and when I looked at my phone, it's already nine in the evening. Maaga pa naman pero namumula na ang mukha ng mga kasamahan ko. Lasing na ata sila.

"Huy, umayos nga kayo! Hindi ako marunong mag-drive! Magco-commute talaga ako."

"Ha? Hatdog. Xia, ang ingay mo naman, eh." Riz says with her half-asleep voice. "Luya! Bumalik ka dito! Higad ka!" I massaged my forehead when they left me here.

Inimis ko muna 'yung lamesa namin para hanapin 'yung dalawa. Sinama ba nila ako para paglinisin? Nakakainis. After cleaning their mess, I started to look for them. Saang kamay ng lalaki ko naman hahanapin ang dalawang 'yun?

"Hi, Xia! Nandito ako!" I looked at the one who called my name. My forehead creased when I saw Ginger laughing with a guy. Agad akong lumapit dito.

"Hi, uh, sorry, lasing ang kaibigan ko. Ahm, akin na." Hinila ko na patayo si Ginger na noon ay nakanguso lang. Hinampas ko tuloy sa bibig.

"Ouch!"

"Tara na. Nasa'n si Riz? Nakita mo ba?" I asked her. Maybe she knows.

"Ah, yeah. She's over theeeree!! With the Atenean guy. Wait---I need to pee." I let her go.

Agad kong pinuntahan si Ginger at nakita ko itong nakakandong sa hita ng isang lalaki. Nanlaki ang mata ko nang makitang hahalikan niya ito!

"Hi, excuse me, excuse me. Ginger!" Hinila ko na siya kaya napatingin sa akin 'yung lalaki, marahil ay nagtataka kung sino ako. "Hi, uh, sorry, ligaw na aso, hehe, oo. Kaibigan ko, lasing na." I chuckled a bit before pulling her with me. "Pinagmayabang niyo pa na mataas ang alcohol tolerance niyo eh mas mababa pa pala sa grades niyo."

"Grabe ka naman." Suminok pa ito saka tumawa.

Saan ko naman hahanapin ngayon si Riz? Mga walanghiyang nilalang na ito! Dinadamay pa ako sa kamiserablihan nila.

"Ayun si Riz, oh!" She pointed someone. Si Riz nga ito na nakaakap isang lalaki. Napakamot na naman ako ng ulo dahil sa kahihiyang natatanggap.

"Riz, tara na. Sino ba kasing nagsabing maglasing kayo, eh. Hindi ako makakapag-drive! Hindi ako marunong!" Muli ko na namang hinila si Riz sa lalaki. "Hi, sorry, lasing kasi----,"

What the heck?

I feel like everything stopped when familiar brown eyes met mine. Shock enveloped both of us as we stared at each other.

He's here.

Blake's here!

"Xia..."

"Sorry. Riz, tara na."

After years of missing him, he's finally here!