Θυμάστε που σας είχα πει οτι δεν πρόκειται ποτέ να πάω στο σχολείο με το σχολικό; Ε λοιπόν πήγα, γιατί το σύμπαν αποφάσισε πως δεν έχω περάσει αρκετά αυτές τις μέρες και ήθελε να με τιμωρήσει κι άλλο.

Εχτές το πλάσμα με IQ μικρότερο και από μούσμουλου (aka Πάρης) μου έβαλε "καταλάθος", όπως λέει, τρικλοποδιά καθώς του έφερνα νερό, (για να μη λέτε ότι δεν είμαι και ευγενική) και έπεσα κάτω, με αποτέλεσμα το πόδι μου να γυρίσει πιο πολύ και από το κεφάλι του κοριτσιού στον εξορκιστή.

Οπότε δεν μπορούσα περπατήσω μέχρι το σχολείο αλλά ούτε και να με πάει η μαμά μου με τον Πολύδωρο, το αυτοκίνητό μας (απλά μην...μη ρωτάτε), γιατί έπρεπε να πάει εκτάκτως στην δουλειά.

Να μαι λοιπον, ανάμεσα σε όλα τα creepy παιδιά του σχολείου και συγκεκριμένα δίπλα στον λεγόμενο φαγάνα να προσπαθώ να αποφύγω την προσφορά για ένα λαχταριστό, κατά την γνώμη του, σάντουιτς με γαρίδες, κολοκύθια, μαγιονέζα και πίκλες...Ew boy, you need Jesaas.

"Εειι Δάφνη" άκουσα την φωνή της Μαρίας απο το κλαμπ τεχνολογίας και γύρισα να την κοιτάξω ."Σύμφωνα με την έρευνα μου και τις στατιστικές μου στο μέλλον το iPhone 15 θα είναι πιο μεγάλο και από οθόνη υπολογιστή!Τέλειο;"

"Δάφνη άστην να μιλάει και συγκεντρώσου σε αύτο που έχω να σου πω εγω. Εχω το πιο παλιό πόμολο στον κόσμο. Τιμή θανάτου μόνο για σένα στα εκατό ευρώ.Δεν την χάνεις αυτήν την ευκαιρία!" προσπάθησε να με πείσει ο Γιάννης από την λέσχη αντίκας.

"Μα τι καλύτερο από το λαχταριστό σαντουιτσάκι μου;"ακούστηκε η φωνή του φαγάνα και μου ρθε να κάνω εμετό.

ΑΑΑΑΑΑΑΑ! (Χτυπιέται σαν χταπόδι που έχει ξεβραστεί στην παραλία και δεν μπορεί να μπει μέσα γιατι είναι ανάπηρο και...οκευ παρασύρθηκα, σταματάω)

Αν δεν φύγω απο εδώ εγκαίρως νομίζω πως θα κλειστώ από μόνη μου σε ενα ψυχιατρείο.

Δεν είνα κανένας με τα λογικά του εδώ μέσα!

Σηκώθηκα αποφασιστικά προσπαθώντας να περάσω ανάμεσα από όλα τα παράξενα παιδιά και να φτάσω στην θέση του ηλικιωμένου οδηγού.

"Συγγνώμη αλλά μήπως γίνεται να ανοίξετε την πόρτα; Θα ήθελα να κατέβω" τον παρακάλεσα όταν κατάφερα να φτάσω δίπλα του.

"Μα θα αργήσεις παιδί μου αν πας με τα πόδια τώρα" μου είπε και συνέχισε να οδηγάει.

"Απλά ανοίξτε μου" είπα ενώ ήμουν ήδη στην πόρτα του σχολικού περιμένοντας.

"Οπως νομίζεις" είπε και σταμάτησε. Πάτησε ένα κουμπί και οι πόρτες άνοιξαν.

Κατέβηκα σιγά σιγά τα σκαλιά και ξεφύσιξα από ανακούφιση.

Αααχ επιτέλους. Δεν θα άντεχα ούτε λεπτό παραπάνω εκεί μέσα με όλους αυτούς τους τρελούς.

Αρχισα να περπατάω κουτσαίνοντας. Οντως θα αργούσα αλλα δεν πειράζει. Ούτως ή άλλως ποιος θέλει να δει την ξινή μούρη του καθηγητή των αρχαίων πρωινιάτικα;

Επειτα από ένα εικοσάλεπτο είχα φτάσει και προχωρούσα στην αυλή κατευθυνόμενη προς ένα μπαγκάκι κάτω από τον μεγάλο πλάτανο που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στο σχολείο μας.

Εβγαλα τα ακουστικά μου από την τσάντα, όμως πριν προλάβω καν να τα τοποθετήσω στα αυτιά μου ακούστηκε μια φωνή και κάποιος άρχισε να προχωράει προς το μέρος μου.

"Παγωτίνι! "

Οχι πάλι αυτός Θεέ μου..Μη μου το κάνεις αυτό. Υπόσχομαι στις κρέπες με μερέντα πως δεν θα κάνω τίποτα κακό από εδώ και πέρα.

"Μη πλησιάζεις. Δεν έχω και πολύ καλή διάθεση για κουβέντα" του είπα ελπίζοντας να με ακούσει.

"Δεν με νοιάζει έχω εγώ"με αγνόησε και στάθηκε μπροστά μου.

"Τι θες ρε Πάρη;" τον ρώτησα και έβαλα τα ακουστικά ξανά μέσα στην τσάντα.

Bye bye πανέμορφα ισπανικά τραγουδάκια.

"Βλέπω άκουσες την συμβουλή μου. Ωραία ρούχα" κούνησε το κεφάλι του με θαυμασμό και με χειροκρότησε απαλά.

Σήμερα το πρωί είπα να δοκιμάσω τα ρούχα που μου είχε κάνει δώρο η θεία μου πέρυσι τα χριστούγεννα και να αφήσω στην άκρη τις άνετες φορμίτσες μου. Φόρεσα λοιπόν ένα ψιλόμεσο εφαρμοστό τζιν και ένα ζαχαρί πουλοβεράκι με τα άσπρα all star μου.

"Ευχαριστώ" του είπα ντροπαλά και ένιωσα τα μάγουλα μου να παίρνουν ένα κόκκινο χρώμα.

Μη δείξεις ότι ντρέπεσαι, μη δείξεις ότι ντρέπεσαι!

"Γιατί είσαι έξω; Νόμιζα πως τόσο φυτό που είσαι δεν χάνεις μάθημα για μάθημα"με ειρωνεύτηκε.

Aaand back to reality. Of course.

"Δεν ειμαι φυτό επειδή βγάζω καλούς βαθμούς ξέρεις" σταύρωσα τα χέρια μου στο στήθος και έσφιξα τα χείλη μου.

"Καλά ντε μη θυμώνεις. Είσαι πολύ ευέξαπτη. Να το προσέξεις αυτό παγωτίνι" και καλά με συμβούλεψε και γέλασε ελαφρά.

Μου φαίνεται πως κάποιος μπερδεύει τον εαυτό του με άλλους εδώ πέρα.

"Απλά άσε με στην ησυχία μου κουφιοκέφαλη μαϊμού" μουρμούρισα το τελευταίο ελπίζοντας πως θα περάσει απαρατήρητο.

"Το άκουσα αυτό ξέρεις"

"Δάφνη; "

"Μ'ακούς; Σου μιλάω;"

Πω πω ώρες ώρες γίνεται πραγματικά σπαστικός. Ψέματα. Πάντα είναι σπαστικός.

"Θα σκάσεις επιτέλους; Δεν βλέπεις ποιος περνάει; Ασε με να τον θαυμάσω με την ησυχία μου! " του ψιθυροφώναξα δείχνοντας του τον Αχιλλέα.

Πώς και είναι έξω εν ώρα μαθήματος;

Εσύ πώς είσαι δηλαδή; 

Αλλο η δική μου περίπτωση.

"Σιγά τον γκόμενο" είπε περιφρονητικά και γύρισε το βλέμμα του πάλι σε μένα.

"Δεν θα ασχοληθώ με το σχόλιο σου αυτή τη στιγμη" τον αγνόησα και συνέχισα να κοιτάω τον Αχιλλέα που πήγαινε προς την Άννα η οποία κατά τύχη ήταν και αυτή εξω.

Δεν είχαν χωρίσει αφού;  

Καλέ αυτοί αγκαλιάζονται.

ΑΑΑΑ! ΚΑΛΕ ΑΥΤΟΙ ΦΙΛΙΟΥΝΤΑΙ!

"Πάρη δες!" τον χτύπησα στον ώμο και γύρισε προς το μέρος τους.

"Χα, δεν άντεξε μακριά από απο τον κώλο της" είπε και σήκωσε το φρύδι του.

"Πώς μπορείς να το λες αυτό; Ο Αχιλλέας δεν είναι τέτοιος τύπος!" είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Μπορεί να μην μιλούσαμε αλλά πιστεύω πως δεν είναι από αυτούς που θέλουν μόνο αυτό..

"Μην είσαι τόσο σίγουρη μικρή" με συμβούλεψε νευριασμένα και έφυγε με γρήγορα βήματα.

Μα καλά τι έπαθε τώρα; Εγώ θα έπρεπε να είμαι θυμωμένη και εκνευρισμένη. Οχι αυτός.

Μωρέ λες να του αρέσει η Αννα και να ζηλεύει; Αλλά όχι, αυτός δεν είναι από τα αγόρια που θέλουν μια συγκεκριμένη κοπέλα. Αυτός έχει κάθε μέρα και διαφορετική.

Εγώ τι θα κάνω τώρα όμως; Πάνω που είχα και γω μια ευκαιρία πήγαν και τα ξανάφτιαξαν. Σιγά μη γυρίσει να με κοιτάξει. Ειδικά τώρα.

Αν πριν νόμιζα ότι δεν χρειάζομαι τις συμβουλές του ξεροκέφαλου, τώρα έχω αλλάξει γνώμη. Τις χρειάζομαι και μάλιστα γρήγορα!

____________________________________

Hello helloo. 👋

Ο Αχιλλέας και η Αννα τα ξανάφτιαξαν; 😱

Ο Πάρης νευριάζει χωρίς λόγο; 😏😏 ή μήπως όχι;

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και συγγνώμη αν είναι λίγο μικρούλι αλλά δεν είχα παρά πολύ έμπνευση σήμερα.

Vote ⭐ and comment 💬.

Byee. ❤❤