Previously on HTBAP:

•Η Αλέξα μαθαίνει την αλήθεια.

•Η γνωριμία με την μαντάμ Κατερίνα.

•Η Άσλεϊ σώζει την κατάσταση!

This time
.
.
.

Είχαμε σχεδόν τελειώσει την ξενάγηση στο παλάτι, μέχρι που ο λόρδος Γουίλμουρ θυμήθηκε ότι έπρεπε να μας δείξει άλλη μια αίθουσα.

Ομολογώ ότι όλη αυτή η περιπλάνηση και στα 100 δωμάτια του παλατιού με έχει κάνει να θέλω να ξεκινήσω ξανά γυμναστήριο! Περίμενα πως και πως να κάτσω απλά σε έναν αναπαυτικό καναπέ και να τεντώθηκε τα ποδαράκια μου.

Ο λόρδος έφτασε μπροστά από μία ξύλινη πόρτα και με ένα ενθουσιώδες βλέμμα μου έγνεψε να την ανοίξω. Απορώ πως αυτός ο άνθρωπος είναι πάντα τόσο κεφάτος, παρά το μεγάλο της ηλικίας του.

Όταν άνοιξα την πόρτα, μπροστά μου υπήρχε ένα τεράστιο δωμάτιο στις αποχρώσεις του ροζ και του άσπρου! Ένα μεγάλο, διπλό κρεβάτι με φούξια σεντόνια υπήρχε στο κέντρο του δωματίου και διάφορα έπιπλα και ένας καναπές διακοσμημένα παντού.

"Κυρίες μου σας παρουσιάζω το πριγκιπικό διαμέρισμα που με πολύ κόπο και συγκέντρωση διακόσμησα ολομόναχος!"είπε περήφανα ο λόρδος κρατώντας με τα χέρια του τις άκρες από το σακάκι του.

"Διακοσμήσετε μόνος σας όλο αυτό;"ειπα εντυπωσιασμένη κάνοντας βόλτες μέσα στον χώρο.

"Εμ βασικά στο βάψιμο και στα έπιπλα βοήθησε το συνεργείο, όμως εγώ σκέφτηκα το πως θα μπουν τα πάντα."

Το δωμάτιο ήταν απίστευτο. Ακόμα και η Άσλεϊ είχε μείνει άφωνη! Με κοίταξε συνωμοτικά και με φόρα τρέξαμε και πέσαμε στο μαλακό κρεβάτι.

"Αχ αυτή είναι ζωή!"είπε καθώς κυλιόταν στα σκεπάσματα. 

Το κρεβάτι είναι απλά θεϊκό! Πρώτη φορά νιώθω ότι μπορώ να μείνω σε ένα μέρος για πάντα και να μην με νοιάζει τίποτα άλλο!

"Δηλώνω ερωτευμένη με το κρεβάτι!"ειπα απολαμβάνοντας αυτό το θεϊκό δώρο.

"Δεν θα έλεγα το ίδιο και για το κρεβάτι!" Είπε κάποιος.

Σηκώθηκα για να δω τον άγνωστο άντρα να κάθετε με τα χέρια πίσω από την πλάτη και να φορά ένα κοστούμι, όχι τόσο επίσημο όσο αυτό του λόρδου, όμως δεν θα το έλεγες και φτηνό.

"Πριγκίπισσα να σας συστήσω τον κύριο Φρανκ Ντε Λούκα. Δουλεύει στο παλάτι εδώ και αρκετά χρόνια και θα είναι ο προσωπικός σας μπάτλερ."μου τον σύστησε ο λόρδος και τέντωσα το χέρι μου για χειραψία.

"Χάρηκα είμαι η Αλέξα."ειπα και μου ανταπέδωσε την χειραψία με ένα ζεστό χαμόγελο.

"Χαίρομαι πολύ που σας ξαναβλέπω πριγκίπισσα. Σας χάσαμε τα τελευταία 22 χρόνια, ελπίζω να καταφέρουμε να αναπληρώσουμε τα κενά."είπε φιλικά και του έγνεψα.

Ο πρώτος καλοσυνάτος άνθρωπος που γνωρίζω μετά τον λόρδο! Φαίνεται πως με συμπαθεί αρκετά και θα με βοηθήσει να προσαρμοστώ.

"Καλύτερα να πάμε της δεσποινίς Άσλεϊ στο διαμέρισμα της να ετοιμαστεί για την γιορτή, τι λέτε και εσείς;"ρώτησε απευθυνόμενος στην Άσλεϊ.

"Εμ ναι γιατί όχι. Ποια γιορτή;"ρώτησε κάπως αμήχανα.

"Μα την γιορτή για το καλωσόρισμα φυσικά, δεν σας ενημέρωσε η μαντάμ Κατερίνα;"

"Όχι ακριβώς."απάντησα

"Τότε να σας ενημερώσω ότι σε δύο ώρες θα πρέπει να παρευρεθείτε στην σάλα του χορού μαζί με τις Κυρίες των Τιμών σας. Είναι όλες στα δωμάτια τους και ετοιμάζονται, οπότε θα τις γνωρίσετε αργότερα. Τα φορέματα σας βρίσκονται στην ντουλάπα και όλα τα κοσμήματα και τα καλλυντικά στο μπουντουάρ σας. Καλή τύχη και τα λέμε σε λίγο."είπε και τράβηξε την Άσλεϊ κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

Είχα μείνει μόνη στο τεράστιο δωμάτιο μου και έπρεπε να ετοιμαστώ για την γιορτή, όμως δεν είχα ιδέα τι να κάνω. Βασικά δεν είχα ιδέα που είναι η ντουλάπα, μιας και τίποτα εδώ δεν θύμιζε ένα συνηθισμένο δωμάτιο.

Εντόπισα μια άσπρη πόρτα και κατευθύνθηκα προς τα εκεί με την ελπίδα να βρω κάτι. Όταν την άνοιξα, ένα τεράστιο δωμάτιο με πολλά ρούχα, φορέματα και παπούτσια εμφανίστηκε και με άφησε με το στόμα ανοιχτό.

Περπατούσα στο τεράστιο χώρο αγγίζοντας τα πανάκριβα μετάξια και τις κορδέλες, πράγματα που δεν είχα ξαναδεί όσο ζούσα στην γειτονιά μου. Είναι όλα τόσο όμορφα! Δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω!

Είχα φτάσει στο τέλος του δωματίου και την προσοχή μου τράβηξε ένα κίτρινο φόρεμα, με τούλι γεμάτο γκλίτερ και μερικές χρυσές λεπτομέρειες στο πάνω μέρος. Τα μανίκια του ήταν σχετικά μακριά, θα έφταναν πάνω κάτω στον αγκώνα μου και έχοντας εντυπωσιαστεί αρκετά, το έβγαλα για να το δοκιμάσω.

Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου στο να το φορέσω, ίσα ίσα νομίζω ότι πρέπει να πάρω και κάποια κιλά και τελικά μου πήγενε πάρα πολύ! Τα μανίκια όντως έφταναν μέχρι τον αγκώνα και οι ώμοι του ρούχου άνοιγαν, αφήνοντας σε κοινή θέα τους δικούς μου. Βρήκα και ασορτί πέδιλα με ψηλό τακούνι τα οποία, όμως, καλύπτονταν από το μάκρος του φορέματος.

Γύρισα στο δωμάτιο μου και άνοιξα την μπιζουτιέρα που βρισκόταν πάνω στο μπουντουάρ. Βρήκα ένα σετ με σκουλαρίκια - πέρλες και αυτό ήταν το μοναδικό κόσμημα που φόρεσα πριν έρθει μια υπηρέτρια για να με ειδοποιήσει να κατέβω.

Με οδήγησε προς την μεγάλη σκάλα όπου με περίμενε η Άσλεϊ, η οποία φορούσε μια ροζ τουαλέτα με χοντρές τιράντες και ένα πανέμορφο διαμαντένιο ροζ κολιέ.

"Ουαου! Είσαι σωστή πριγκίπισσα!"είπε μόλις με είδε.

"Και εσύ είσαι εκθαμβωτική!"της απάντησα και ο λόρδος Γουίλμουρ εμφανίστηκε από το βάθος.

"Πριγκίπισσα είστε χάρμα οφθαλμών! Όχι ότι η κυρία σας πάει πίσω! Λοιπόν τι λέτε; Πάμε να γνωρίσετε την υπόλοιπη συνοδεία σας;"είπε και έτεινε το μπράτσο του προς το μέρος μου. Κατεβήκαμε την σκάλα πιασμένοι αγκαζέ και μπροστά μας βρέθηκαν δύο κοπέλες, η μία με σκουρόχρωμο και η άλλη με ανοιχτόχρωμο δέρμα. Είναι και οι δύο πανέμορφες και το ανάστημα τους θυμίζει αυτό μιας πριγκίπισσας.

Ξαφνικά γέμισα αμφιβολίες για το αν πραγματικά έκανα καλά που έμεινα. Μήπως δεν κάνω για μια τέτοια ζωή; Μήπως δεν καταφέρω να προσαρμοστώ εύκολα;

Οι δύο κοπέλες,μόλις κατάλαβαν την παρουσία μας, χαμογέλασαν και έκαναν μια βαθιά υπόκλιση. Ο κύριος Ντε Λούκα και η μαντάμ Κατερίνα έκαναν το ίδιο.

"Πριγκίπισσα να σας συστήσω της πριγκίπισσα Κιάνα των Νήσων Φίτζου..."είπε η μαντάμ Κατερίνα δείχνοντας το σκουρόχρωμο κορίτσι "...Και την πριγκίπισσα Λάιλα της Ναρσίσιας."είπε για το ανοιχτόχρωμο.

Οι δύο κοπέλες σηκώθηκαν από την υπόκλιση και η Λάιλα με περιεργάστικε έντονα. Η Κιάνα, ήταν λίγο πιο διακριτική και απλώς κοίταζε ευθεία προς τα εμένα με ένα μαζεμένο χαμόγελο.

"Χαίρομαι που σας γνωρίζω μιλαίδη! Επιτρέψτε μου να σας καλωσορίσω στην πριγκιπική σας ζωή και ελπίζω να φανώ αντάξια ως Κυρία των Τιμών σας."μίλησε πρώτη η Κιάνα και της χαμογέλασα.

"Η τιμή είναι δικιά μου πριγκίπισσα Κιάνα. Νομίζω ότι δεν θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα σχετικά με τις υπηρεσίες σου, αν κρίνω από αυτό που βλέπω."προσπάθησα να απαντήσω όσο πιο επίσημα μπορούσα και η Κιάνα μου υποκλίθηκε χαμογελώντας ως απάντηση.

"Γεια εξοχοτάτη! Είμαι η Λάιλα και είμαι πραγματικά πολύ ενθουσιασμένη που θα μένω μαζί σου σε αυτό το σουπεροφανταστικό παλάτι και..."είπε χωρίς να πάρει ανάσα, μέχρι που η Κιάνα την έπιασε από τους ώμους λέγοντας της να αναπνεύσει.

Και ναι αυτή νομίζω ήταν η πιο περίεργη συνάντηση που είχα σήμερα. Και τα δύο κορίτσια φαίνονται πολύ συμπαθητικά, η κάθε μία με τον δικό της τρόπο! Αφού τις σύστησα και στην Άσλεϊ, ο κύριος Ντε Λούκα μας οδήγησε ως την αίθουσα των Πορτρετων όπου θα γινόταν ο χορός. Δεν είχα τόσο άγχος όσο πριν, μπορώ να πω πως άρχισα να συνηθίζω το κλίμα εδώ! 

Όταν η ψηλή και επιχρυσωμένη πόρτα άνοιξε και φάνηκε η τεράστια αίθουσα με το γυαλιστερό πάτωμα και τους αμέτρητους καλεσμένους, η μάτια μου εστίασε στο πιο όμορφο άτομο που έχω δει ποτέ στην ζωή μου!