(Έχουμε φτάσει κιόλας στο 38😱
Πάμε δύο μήνες μπροστά τώρα.)

Ο στρατηγός Κορονέλ εισήλθε στην αίθουσα του Κοινοβουλίου στο Μέγαρο. Ο πρίγκιπας τους είχε καλέσει σε μια έκτακτη συνάντηση για ένα θέμα που σκεφτόταν αρκετά τους τελευταίους μήνες και με τα στοιχεία στα χέρια του μπορούσε να το πραγματοποιήσει.

"Αγαπητοί λόρδοι, βουλευτές, στρατηγοί και διοικητικά στελέχοι της Λουκέρσια. Σας κάλεσα απόψε εδώ για να ζητήσω την στήριξη σας σε ένα φλέγον ζήτημα που μας απασχολεί εδώ και χρόνια, τολμώ να πω. Αξίζει η Λουκέρσια να βρίσκετε στην Ένωση;"

Ψύθιροι και βουητά ακούγονταν από κάθε μεριά της αίθουσας. Όλα τα πολιτικά πρόσωπα συζητούσαν για αυτήν την ερώτηση και αρκετοί ήθελαν να πάρουν τον λόγο.

"Πριν σας αφήσω να μιλήσετε, θέλω να ακούσετε και να σχολιάσετε το πλάνο μου. Καμιά απόφαση δεν θα παρθεί αν εσείς οι ίδιοι δεν το θέλετε και φυσικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας." Είπε και ο μεσήλικας Τζορτζ Όργουελ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σήκωσε το κεφάλι του σαν παγώνι, δείχνοντας το κύρος του.

Ο Χένρι ήθελε να τον καλοπιάσει για να λειτουργήσει το σχέδιο του. Το να φύγει η Λουκέρσια από την Ένωση και στην συνέχεια από την Ορτίλια θα του άνοιγε πολλούς δρόμους.

Τώρα που η οικονομία είναι και πάλι σταθερή, το μόνο που χρειάζεται είναι να σταματήσει η εκμετάλλευση και ο περιορισμός των άλλων χωρών προς αυτήν.

Πρώτος σήκωσε το χέρι του ένας άντρας στα κόκκινα έδρανα. Αυτοί ήταν οι βουλευτές που εκπροσωπούν τους εφοπλιστές και την βιομηχανίας όντας και εκείνοι.

"Με συγχωρείτε πρίγκιπα μα μια τέτοια απόφαση θα μας αφήσει εκτεθειμένους οικονομικά. Πως θα μπορέσουμε να καλύψουμε τα έσοδα, αν τα έξοδα μας είναι περισσότερα;"

"Γι' αυτό να μην ανησυχείτε. Ο Υπουργός Χέθγουορντ έχει φροντίσει να με ενημερώσει πως η κατάσταση μας είναι εκτός κινδύνου. Το μόνο πρόβλημα είναι ο εξωτερικός έλεγχος. Ξέρω πως έχετε επενδύσει πολλά στην Ορτίλια και πως αν βγούμε φοβάστε πως τα χρήματα από το κεφάλαιο σας ίσως να μην σας επιστραφούν, αλλά μην ξεχνάτε πως είμαι ακόμα ο διάδοχος της χώρας. Θα φροντίσω όλοι σας να αποζημιωθείτε."

Καινούργιοι ψύθιροι ξεκίνησαν. Τα νέα δεδομένα άλλαζαν την κατάσταση.

Πολλοί όμως φοβούνται πως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από όλο αυτό.

"Με συγχωρείτε πρίγκιπα, μα θεωρώ ηνία πράξη σας αυτή καθαρά προσωπική και όχι πολιτική. Θα αφήσετε μια χώρα στο έλεος του Θεού, επειδή έχετε προβλήματα με τον πατέρα σας και τους συνεργάτες του;"είπε ένας άντρας στα γαλάζια έδρανα, εκείνα των Υπουργών.

"Ξέρω πως οι σχέσεις με τον πατέρα μου είναι τεταμένες, μα αυτό είναι το όνειρο και επιθυμία του παππού μου. Οι περισσότεροι γνωρίζατε πόσο λογικός άνθρωπος ήταν. Αυτή η χώρα μπορεί να πετύχει πολλά μόνη της κύριοι. Το μόνο που ζητάω είναι τις ψήφους σας και την στήριξη σας."

"Η Εκκλησία το εγκρίνει; Ο Αρχιεπίσκοπος;"ρώτησε κάποιος άλλος.

"Αυτά είναι ψηλά γράμματα. Προς το παρόν χρειάζομαι την έγκριση σας και σας υπόσχομαι πως αυτή η χώρα θα γίνει πάλι όπως πριν χρόνια."

Το πλήθος διχάστικε. Αρκετοί ήταν αυτοί που υποστήριζαν τον πρίγκιπα και συμφωνούσαν μαζί του και αρκετοί που ήταν ακόμα με το μέρος τους πατέρα του.

Ο Χένρι ήξερε πως σε αυτήν την μάχη δεν θα έπρεπε να παίξει δίκαια.

Όταν μπορείς να αγοράσεις την υποστήριξη κάποιου, γιατί να τον παρακαλάς;

Μόλις η συνεδρίαση έλλειπε για ένα δεκαπεντάλεπτο, ο Χένρι φώναξε κοντά του έναν πολύ σημαντικό άντρα που μπορούσε να επιρρεάσει αρκετούς από τους πολιτικούς στην αίθουσα.

"Θέλω να τους μιλήσεις και να προσπαθήσεις να τους πείσεις. Θέλω να τους κάνεις να καταλάβουν πως το μεγαλύτερο εμπόδιο αυτήν την στιγμή δεν είμαι εγώ απλά ο πατέρας μου. Στην χειρότερη εξαγόρασε τους."είπε και ο λόρδος Γουίλμουρ έγνεψε θετικά.

"Οι περισσότεροι εδώ μου χρωστάνε χάρη για σοβαρά ζητήματα. Μείνετε ήσυχος Υψηλότατε, θα γίνουν όλα όπως θέλετε." Τον διαβεβαίωσε και ξεκίνησε να τελέσει το έργο του.

Στην άλλη μεριά της αίθουσας βρίσκονταν ο Στέφεν με τον Χέθγουορντ και κοίταζαν εξεταστικά τους άντρες. Κάνεις δεν εμπιστευόταν κανέναν εδώ και όσα καλά λόγια λέγονταν τα περισσότερα ήταν ανούσιες κολακίες και ψέματα.

Δεν υπάρχει ειλικρίνεια και συμπάθεια στην πολιτική.

"Από εχτές έχεις αυτό το ξινό ύφος. Θα έπρεπε να χαίρεσαι που η Αλέξα δεν άφησε τον φίλο σου να πεθάνει και που απλά κατανάλωσε υπνωτικό."

"Έχει γίνει πολύ σκληρή Στέφεν και εσύ δεν βοηθάς σε αυτό. Ο κόσμος θέλει μια πριγκίπισσα με ευγενική καρδιά, συμπονετική, κάποια που δεν θα φοβούνται. Παρότι η Αλέξα τα έχει και τα δύο, αρχίζει σιγά σιγά να αλλάζει."

"Αλλάζει προς το καλύτερο. Μια τέτοια βασίλισσα μπορεί εύκολα να την εκμεταλλευτεί ο λαός. Μην την υποτιμάς Έϊντεν. Η Αλέξα έχει καταλάβει πλέον την θέση της. Εξάλλου από όσα μου είχε πει για τον Γουίλμουρ κατάλαβα πως δεν θα τον εκτελούσε. Απλά ήθελε να εξασφαλίσει πως αυτό δεν θα συνέβαινε ξανά."Εξήγησε ο Στέφεν.

"Βλέπω τα ξαδέρφια έχουν ταιριάξει μια χαρά. Αν είσαι τυχερός ίσως γίνεις και το δεξί χέρι του βασιλιά."τον πείραξε ο Έϊντεν.

"Πόσο υπέροχο θα είναι να δίνω εντολές σε όλους αυτούς τους βλάκες. Πόσο μάλλον σε εσένα."απάντησε και γελάσανε.

[...]

Μετά από αρκετούς μήνες είχα επιτέλους γυρίσει στην πόλη, σαν πριγκίπισσα.

Έχω επισκεφτεί ένα ίδρυμα που συντηρεί φτωχές οικογένειες και άστεγους και βοηθούσα μαζί με τα κορίτσια στο μοίρασμα του φαγητού.

Η Άσλεϊ εδώ και δύο μήνες φαίνεται παράξενη. Αγχώνεται, έχει λιγούρες και προσπαθεί να κρύψει την εγκυμοσύνη της. Έχει φτάσει στον τρίτο μήνα και ευτυχώς δεν φαίνεται. Όσο για τον πατέρα του παιδιού, το συζήτησα με την Άσλεϊ και είπε πως δεν θέλει να ξέρει ποιανού είναι.

Στην αρχή με παραξένεψε, δεν είναι δίκαιο για το παιδί να μην ξέρει τον πατέρα του, όμως μου εξήγησε πως όποιος και να είναι, αυτό το παιδί θα είναι νόθο. Δεν θα έχει κανένα δικαίωμα και ίσως του μείνει και κακό όνομα. Μπορεί ο αδερφός του Χένρι, ο Λεό, να είναι και αυτός νόθος μα έχει καλύτερη μεταχείριση λόγο του πατέρα του. Άλλωστε ο Ραγιέν είναι ο πιο πλούσιος βασιλιάς στην Ένωση!

Καθώς έδινα τις σακούλες, άκουγα ευχές και καλούς χαρακτηρισμούς από όλους. Ήμουν πραγματικά ευγνώμων και τυχερή που μπορούσα να βοηθήσω.

Το να είσαι πριγκίπισσα ή βασίλισσα δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάθεσαι σε έναν θρόνο και να δίνεις εντολές. Σημαίνει πως γίνεσαι ένα με τον λαό σου. Μαζί αποτελείται ένα σώμα και εσύ είσαι η κεφαλή. Το σώμα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το κεφάλι, καθώς και με τα άκρα ή τις αισθήσεις.

Μια υγιείς κυριαρχία βασίζεται στην υποστήριξη μεταξύ του λαού και του κυβερνήτη.

Μια γριά κυρία ήρθε προς το μέρος μου και της έδωσα μια σακούλα χαμογελαστή.

"Ο Θεός να σας ευλογεί Βασίλισσα μου. Η ομορφιά σας και οι τρόποι σας είναι εντυπωσιακοί."είπε γλυκά.

"Σας ευχαριστώ πολύ."απάντησα.

"Είναι προφανές πως μέσα σας έχετε μια ζωή και σύντομα θα ακούσουμε τα ευχάριστα."συνέχισε και απογοητεύτικα, χωρίς όμως να το δείξω.

Τόσους μήνες προσπαθούμε με τον Χένρι και παρόλα αυτά δεν νιώθω καμιά αλλαγή. Αισθάνομαι σαν να τον έχω απογοητεύσει. Για να πετύχει η συμφωνία του χρειάζεται έναν διάδοχο και αν είναι αγόρι τόσο το καλύτερο. Όμως εγώ ακόμα να του το προσφέρω.

Η γυναίκα άγγιξε την κοιλιά μου και με τα μάτια της,ζαρομένα και ξεθωριασμένα από τον χρόνο με κοίταξε αισιόδοξη.

"Υπάρχει ένα παιδί εδώ. Ένας πρίγκιπας!"

"Δυστυχώς δεν είμαι έγκυος ακόμα. Αν ήταν θα το ήξερα."ειπα με παράπονο στην φωνή μου.

"Ήμουν μαία για σαράντα χρόνια. Εξασκούσα τις παλιές μεθόδους, πριν ανακαλύψουν τα μηχανήματα. Έχω δει χιλιάδες έγκυες γυναίκες. Ένα βλέμμα είναι αρκετό."

Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό το συναίσθημα χαράς. Κοίταξα τα κορίτσια που ήταν το ίδιο έκπληκτες και συνάμα χαρούμενες με εμένα.

Έβγαλα βιαστικά τα σκουλαρίκια μου και τα τοποθέτησα στα χέρια της κυρίας, η οποία με ευχαριστούσε συγκινημένη.

"Πώς είναι το όνομα σου;"την ρώτησα.

"Ζαΐρα Μολς βασίλισσα."απάντησε.

"Αν τα λεγόμενα σου είναι σωστά, κάτι για το οποίο δεν έχω καμία αμφιβολία, θα είσαι εκείνη που θα έχει την τιμή να με βοηθήσει στην γεννά."της υποσχέθηκα.

"Σας ευχαριστώ πολύ."δάκρυσε.

"Μοιράστε χρήματα σε όλους εδώ μαζί με το φαγητό."Έδωσα εντολή σε δύο από τους άντρες που με συνόδευαν.

Ο κόσμος είχε χαρεί πάρα πολύ. Χιλιάδες χέρια με ακουμπούσαν λέγοντας την χαρα τους για τα νέα και πως εύχονται το μωρό να είναι υγιές.

Όταν τελείωσαν οι υπόλοιπες παραλαβές, ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Λες όντως να έχω ένα παιδί;

Ακούμπησα την κοιλιά μου. Ένιωθα διαφορετικά σε σχέση με άλλες φορές.

"Η γυναίκα ήταν μαία και είπε πως έχω παιδί."επαναλάμβανα για να το πιστέψω.

"Πώς μπορείς να προβλέψεις κάτι τέτοιο με γυμνό μάτι;"είπε η Λάιλα.

"Έχει δίκιο η Λάιλα, Αλέξα. Ίσως έκανε λάθος, ίσως απλά να ήθελε τα χρήματα. Θα πάμε στον γιατρό και θα τα ξεκαθαρίσουμε όλα."είπε η Κιάνα καταφερνοντας να με επαναφέρουν στην πραγματικότητα.

"Ευτυχώς αλλιώς δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ όλο το βράδυ. Μήπως έπρεπε να κλείσουμε ραντεβού;"

"Είσαι η πριγκίπισσα της Λουκέρσια, μπορείς να πηγαίνεις οπότε θες."μου υπενθύμισε η Άσλεϊ.

Πριγκίπισσα της Λουκέρσια.

Δυστυχώς δεν είμαι μόνο αυτό. Είμαι πολλά πράγματα ακόμα. Απλά πρέπει να τα ανακαλύψω.

[...]

Όταν έκανα τον υπέρηχο, είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για το τι θα ακούσω. Δεν θέλω να πληρωθώ πάλι άρα έλεγα μέσα μου πως μπορεί η κυρία να έκανε και λάθος, παρότι δεν το πίστευα.

Η γυναίκα που μου έκανε την εξέταση σκούπισε το κρύο τζελ από την κοιλιά μου και με βοήθησε να σηκωθώ. Περιμέναμε με αγωνία την απάντηση της, αν και από το βλέμμα της μάλλον δεν θα είμαι.

"Τάξτε μου πριγκίπισσα. Είστε έγκυος τουλάχιστον δύο μήνες."είπε και από την χαρά μου την αγκάλιασα.

Η Κιάνα είχε βάλει τις παλάμες τις στο στόμα της βουρκωμένη και η Άσλεϊ αγκάλιαζε την Λάιλα τσιρίζοντας.

"Άκουσατε κορίτσια; Είμαι έγκυος! Θα κάνω παιδί!"τις αγκάλιασα κλαίγοντας.

Είμαι έγκυος! Επιτέλους, τα όνειρα μας με τον Χένρι θα πραγματοποιηθούν! Ο Θεός άκουσε τις προσευχές μου!

Θέλω να κλάψω, να φωνάξω, να χορέψω! Θέλω να αγκαλιάσω όποιον άνθρωπο συναντήσω, ακόμα και την Μπιάνκα!

Ευχαρίστησα και πλήρωσα παραπάνω την γιατρό για τις υπηρεσίες της και με τα κορίτσια γυρίσαμε πετώντας στο παλάτι.

"Γρήγορα, να το πούμε στον Χένρι!"ειπα καθώς ανεβαίναμε τρέχοντας την μεγάλη σκάλα.

Είμαι έγκυος... Έχω παιδί!

Στην διαδρομή προς το γραφείο συνάντησα πολλούς από τους εργαζόμενους του παλατιού που μας έβλεπαν και χαίρονταν. Θέλω να φωνάξω σε όλους τα καλά νέα, να ευτυχίσουν μαζί μου.

"Εϊ εϊ! Γιατί τρέχετε σαν τα παρδαλά κατσίκια;"με κράτησε από τον αγκώνα η μαντάμ Κατερίνα. Δίπλα της είχε την μικρή Εστέρ την οποία κρατούσε από το χέρι. Υποθέτω σε αυτές δεν έχω να κρύψω κάτι.

"Είμαι έγκυος μαντάμ! Θα κάνω έναν πρίγκιπα! Μέσα στην κοιλιά μου υπάρχει ο διάδοχος της Λουκέρσια!"της ειπα και εκείνη σοκαρισμένη κάλυψε το στόμα της.

"Έχεις παιδί στην κοιλιά σου;"με ρώτησε η Εστέρ.

Έσκυψα στο ύψος της και χαμογελαστή της απάντησα.

"Ναι μικρή μου έχω."της χαϊδεψα τις μπουκλίτσες.

"Το έφαγες;"ρώτησε τρομοκρατημένη και όλοι γελάσαμε.

"Όχι φυσικά! Εκεί μέσα δημιουργήθηκε."

Η μαντάμ με έπιασε από τον ώμο και με πήγε λίγο πιο πέρα. Άρχισε να μαζεύετε πολύς κόσμος ξαφνικά.

"Πρίγκιπας;! Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενη με έκανες! Δεν πρέπει να το μάθει κανείς ακομα, να μην σε πιάσει το κακό το μάτι."Με συμβούλεψε.

Τέλεια! Τώρα που θέλω να φωνάξω θα σωπάσω! 

"Πρέπει να μιλήσω στον Χένρι."της ειπα και πήγα να φύγω, αλλά με τράβηξε πάλι στην θέση μου.

"Κάτσε παιδί μου! Δεν είναι εδώ. Είναι στο Μέγαρο ακόμα και συζητάνε στο Κοινοβούλιο. Άκουσα πως ίσως πάρει μέχρι αργά το βράδυ."

"Αργά το βράδυ; Ξέρεις τι συζητάνε;"

"Προφανώς για το σχέδιο ανεξατητοποίησης. Ο λόρδος Γουίλμουρ με ενημέρωσε όταν ήρθε να πάρει καφέ από την κουζίνα. Όλα πάνε προς το καλύτερο και με τα νέα της εγκυμοσύνης ακόμα καλύτερα!"

Θα μπορούσαμε πια να απαλλαγούμε από τον Ραγιέν! Στην συνθήκη έγραφε ότι ο θρόνος της Λουκέρσια είναι δικός μας μόλις αυτός πεθάνει ή ο Χένρι αποκτήσει διάδοχο.

Αφού είμαι σίγουρη πως αυτός προσπάθησε να το εμποδίσει με την βοήθεια κάποιου, ακόμα δεν ξέρω ποιου, θέλω πολύ να δω την αντίδραση του όταν μάθει πόσο καρπερός είναι ο γιος του.

[...]

Όλοι οι άντρες αποχωρούσαν σιγά σιγά από την αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Κανένα αποτέλεσμα δεν ήταν ξεκάθαρο και η ψηφοφορία θα γινόταν αύριο. Ο Χένρι ήταν ταλαιπωρημένος. Γι' αυτόν τον λόγο ο Κορονέλ δίστασε να του μιλήσει, μα έπρεπε να το κάνει για την λαίδη Άσλεϊ.

Πλησίασε προς το μέρος του και του έπιασε φιλικά τον ώμο.

"Μεγάλη κούραση τα Κοινοβούλια, έτσι πρίγκιπα;"αστειεύτηκε.

"Και τι δεν θα έδινα για να μην ακούω όλους αυτούς τους φιλοχρήματους ανόητους για μια μέρα. Πες μου, με χρειάζεσαι κάτι;"τον ρώτησε.

"Θα ήθελα την άδεια σας πάνω σε ένα θέμα. Με όλον τον σεβασμό, θα ήθελα να καταλάβετε την θέση στην οποία βρισκόμαστε και να με βοηθήσετε."είπε και είχε πλέον την προσοχή του Χένρι.

"Τι συμβαίνει; Ακούγεται σοβαρό."

"Είναι. Νομίζω ξέρετε για την ξαφνική εξαφάνιση της λαίδης Άσλεϊ. Την βοήθησα να φύγει γιατί μου είπε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Ε και μέσω αυτής της εξαφάνισης ήρθαμε λίγο πιο κοντά. Αν εσείς το επιτρέπετε θα ήθελα να την αποκαταστήσω ώστε να μην την σχολιάζουν άσχημα στην Αυλή."

Ο Χένρι μπήκε σε σκέψεις. Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να πάρει την τελική του απάντηση και να δώσει την άδεια του σε αυτόν τον γάμο.

"Αν το επιτρέψει και η Αλέξα, κανένα πρόβλημα."

Ο Κορονέλ επαναπαύτικε. Η λαίδη Άσλεϊ και το μυστικό της ήταν ασφαλή. Η πριγκίπισσα είναι η καλύτερη της φίλη, είναι σίγουρο πως για τα καλό της θα δεχτεί τον γάμο.

Είχε συμφωνήσει με την Άσλεϊ πως αν δεχόταν ο πρίγκιπας θα παντρεύονταν όσο πιο σύντομα γινόταν ώστε να δικαιολογήσουν και την εγκυμοσύνη. Ποτέ δεν θα αποκάλυπταν την ταυτότητα του μωρού, ούτε θα μάθαιναν σε ποιόν ανήκει. Δεν υπήρχε λόγος άλλωστε.

Θα το αγαπούσε αυτό το μωρό, όπως θα ήθελα και η κόρη του να κάνει. Θα το μεγάλωνε σωστά και δεν θα το άφηνες στιγμή να νιώσει παραμελημένο. Ούτε και την λαίδη Άσλεϊ.

Ίσως με τον καιρό να κατάφερνε να την αγαπήσει περισσότερο και εκείνη το ίδιο. Ο χρόνος θα δείξει. Τώρα έπρεπε να την ενημερώσει για τις εξελίξεις.

Ο πρίγκιπας είχε είδη φύγει προς άγνωστη κατεύθυνση και τώρα έπρεπε να φύγει και εκείνος.

Η ζωή του θα άλλαζε ριζικά μετά από αυτήν την συνάντηση.

[...]

"Αυτά είναι τα σχέδια Υψηλότατε. Οι καλύτεροι αρχιτέκτονες θα δουλέψουν ώστε να βγει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπως επιθυμείτε."είπε ο Λεόν δείχνοντας τα σχέδια στον αδερφό του.

Ο Χένρι τα κοίταξε εξεταστικά. Είχε επενδύσει πολλά σε αυτό το οικοδόμημα. Ήθελε να αφήσει μια κληρονομιά ώστε το όνομα του να μην ξεχαστεί στους αιώνες. Και τι καλύτερο από την δημιουργία μιας εκκλησίας, ικανή να αφήσει ικανοποιημενο και το ίδιο τον Μητροπολίτη;

"Εσύ τι λες Στέφεν;"τον ρώτησε.

"Έχουμε αρχιτέκτονες, μερικούς ικανούς καλλιτέχνες και τα καλύτερα οικοδομικά υλικά στα βασίλεια. Πιστεύω είναι καιρός να ξεκινήσουμε."έδωσε το πράσινο φως και ο Χένρι δίπλωσε τα χαρτιά ικανοποιημενος.

Εκείνη την στιγμή στην αίθουσα μπήκε τρέχοντας η μικρή Εστέρ που έτρεξε αμέσως να κάτσει στα πόδια του θείου της.

"Αμάν πριγκίπισσα, θα χτυπήσετε!"έτρεχε από πίσω της η μαντάμ Κατερίνα και η Μπιάνκα.

Τα μάτια της κοίταξαν φευγαλέα τον Στέφεν, όπως και αυτός. Ο γάμος τους πλησίασε και η μικρή είχε είδη δεθεί αρκετά μαζί του. Αυτό ήταν κάτι που η ίδια προσευχόταν να μην γίνει.

"Έλα εδώ."είπε ο θείος της στην Εστέρ και την ακούμπησε πάνω του βγάζοντας ένα επιφώνημα.

Είχε μεγάλη αγάπη στην ανιψιά του. Ήταν η μεγάλη του αδυναμία και την είχε σαν δική του κόρη. Ήταν το πρώτο παιδί από τα αδέλφια του και ολόκληρη η οικογένεια γινόταν χαλί για χάρη της.

"Εγώ δεν έχει φιλί;"είπε και καλά θιγμένος ο Λεόν και έσκυψε προς το μέρος της. Εκείνη του έδωσε ένα μεγάλο φιλί και στην συνέχεια τον άφησε να την πάρει αγκαλιά.

"Θα αποκτήσω ξαδερφάκι πάλι;"ρώτησε κάποια στιγμή.

"Τι εννοείς γλυκιά μου;"ειπε η μητέρα της μπερδεμένη.

"Η Μάργκαρετ μου είπε πως μια γυναίκα όταν αγαπάει πολύ τον άντρα της έχει στην κοιλιά της ένα παιδάκι. Και η Κατερίνα μου είπε ότι η κοιλιά της θα μεγαλώσει πάρα πολύ, αλλά όχι επειδή έφαγε το παιδί, αλλά επειδή μπήκε μέσα."Εξήγησε με την αθωότητά της.

"Ποιανού θα μεγαλώσει η κοιλιά;"ρωτησε μετά ο Χένρι.

"Της Αλέξας."είπε και όλοι στο δωμάτιο εκτός από την μαντάμ έμειναν έκπληκτοι.

Ο Χένρι είχε κοκκαλώσει και μείνει με το στόμα ανοιχτό, όπως και ο Στέφεν. Η πιο έκπληκτη από όλους ήταν η Μπιάνκα που αδυνατούσε να πιστέψει πως η νύφη της τελικά τα κατάφερε.

"Τώρα ποιος θα παίζει μαζί μου;"μονολογούσε.

"Υψηλότατε νόμιζα πως το ξέρετε. Η γυναίκα σας είναι έγκυος."έκανε την ανήξερη η μαντάμ.

Το χαμόγελό του είχε φωτίσει όλο το παλάτι. Σχεδόν δάκρυσε όταν έμαθε τα νέα. Φίλισε την Εστέρ και δέχτηκε συγχαρητήρια από ταν αδέρφια του και τον Στέφεν.

Σε λίγα λεπτά όλο το παλάτι είχε μάθει τα χαρμόσυνα νέα και ήταν θέμα χρόνου να φτάσουν και στην Ορτίλια.

Ο Φρανκ και και ο λόρδος έτρεξαν να συγχαρούν την Αλέξα με βήμα φτερωτό.

"Τι χαρά, τι ευτυχία! Πριγκίπισσα να μας βγει γέρος και δυνατός ο ή και η διάδοχος!"της είπε κλαίγοντας ο λόρδος. "Και για ακόμα μια φορά συγνώμη. Για όλα"ψυθίρισε για να μην τους ακούσει ο Φρανκ.

"Δεν πειράζει καλέ μου λόρδε, δεν σου κρατώ κακία. Εγώ θα έπρεπε να ζητήσω συγνώμη που δεν σε πίστεψα και που σε πίεσα τόσο."του είπε εκείνη.

Σειρά είχε ο Φρανκ που έκανε σαν μικρό παιδί από την χαρά του.

"Θα παραλάβουμε και την επόμενη γενιά των Λούκερ, πολύ γουστάρω!"

Όλο το παλάτι είχε μπει σε κλίμα ευτυχίας. Η Ιζαμπέλ μόνο που δεν τραγουδούσε, ο Λουί ετοίμαζε ειδικό γεύμα μόνο για την πριγκίπισσα και ο Σάντρο με την οικογένεια του έστειλαν δώρο στην Αλέξα το τελευταίο του δημιούργημα με τους κήπους του παλατιού.

Τελευταίος ο Χένρι κατάφερε να βρει χρόνο για να επισκεφτεί την σύζυγο του και να χαρούν μαζί την ευλογία τους, με μια δικαιολογία. Οι πολιτικοί δεν λογαριάζουν από τέτοια νέα και μπορούν να βρουν χίλιες δυο προφάσεις για να σε αμφισβητήσουν.

"Σου το είπα ότι θα τα καταφέρουμε."της ψυθίρισε δακρύζοντας και κρατώντας την πιο σφικτά πάνω του.

"Δεν έπρεπε ποτέ να αμφιβάλλω."απάντησε πίσω και έσφιξε γερά το ρούχο του.

Καλέ θα γίνουμε γονείς!

Ετοιμάστε τα κουφέτα και τα μωρουδιακά κόσμε γιατί προβλέπετε μεγάλη χρονιά!

Στο επόμενο κεφάλαιο κάνουμε κάνουμε ένα τεράστιο άλμα χρόνου και με πολλές εκπλήξεις! Και επειδή το είχα ταξει:

•Κορονέλ Σίλβαν, Στρατηγός
Portrait by: Iain Glen

• Σάντρο ντι Μαριάννο Φιλιπέπι, καλλιτέχνης στην Αυλή του παλατιού.
Portrait by: Sebastian De Souza

👑Εσείς τι όνομα θα δίνατε στο παιδί αν ήταν αγόρι ή κορίτσι;

Αυτά από εμένα.

Τα λεμε ξανά σε επόμενο κεφάλαιο!❤