Επ παιδιά τι κάνετε; Τρίξι εδώ! Θα ήθελα να σας ενημερώσω να ρίξετε μια ματιά στα μαυρισμένο γράμματα στο τέλος του βιβλίου γιατί έμαθα ότι είναι πολύ σημαντικά και έτσι. Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας και τώρα... Πίσω στην ανάγνωση!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ένα ακόμα συμβούλιο είχε εκτελεστεί και αυτήν την φορά ήξερα τον λόγο.

Ο Χένρι θα έκανε επίσκεψη στις στρατιωτικές βάσεις για να τον ξεναγήσουν και να επιβλέψει τον στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας, πράγμα που σημαίνει πως θα έλειπε για δύο - τρεις μέρες. Αυτή θα ήταν μια καλή ευκαιρία για την Μπιάνκα να θελήσει να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση εναντίων μου έτσι δεν πρέπει να χάσω καθόλου χρόνο.

Η πόρτα του διαμερίσματος χτύπησε και όταν έδωσα το παράγγελμα να περάσει αυτός που χτυπούσε, ο στρατηγός Κορονέλ εισήλθε.

"Πριγκίπισσα. Ζητήσατε να με δείτε;"

"Μάλιστα στρατηγέ. Θα ήθελα την βοήθεια σας σχετικά με την πριγκίπισσα Μπιάνκα. Πριν μερικές μέρες με απείλησε και θέλω να την διώξω από το παλάτι."

"Η πριγκίπισσα είναι η αδερφή του πρίγκιπα και μέλος την δυναστείας. Χωρίς αποδείξεις δεν μπορείτε να την κατηγορήσετε για τίποτα. Όμως θα κάνω ότι μπορώ για να σας βοηθήσω."είπε.

"Ωραία. Όσον αφορά την επίσκεψη του Χένρι, θέλω να τον προσέχετε συνεχώς. Μπορεί ο προδότης ανάμεσα μας να μην θέλει μόνο τα λεφτά μας αλλά και τις ζωές μας."τον προειδοποίησα.

"Μείνετε ήσυχη, όλα θα γίνουν όπως τα θέλετε."Με καθησύχασε και έφυγε από το δωμάτιο υποκλινόμενος.

Σειρά τώρα είχε η συζήτηση με τον Υπουργό Χέθγουορντ, τον υπουργό οικονομίας. Ήταν ένας σχετικά νέος άντρας, όχι πάνω από 35 και αρκετά ομιλητικός. Ίσως να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε καλύτερα σε σχέση με κάποιους άλλους.

Ακολουθώντας τις οδηγίες του Φρανκ για το που θα τον βρω, ξεκίνησα προς το γραφείο του στην άλλη πλευρά το παλατιού. Το παλάτι χωρίζετε σε δύο μέροι, εκεί που ζει η βασιλικη οικογένεια και που γίνονται όλες οι συναθροίσεις και οι εκδηλώσεις και στο Δικαστικό Μέγαρο, εκεί που έχουν τα γραφεία τους οι Υπουργοί, οι στρατιωτικοί και ο δικαστής της χώρας. Στο μέγαρο υπάρχει και το Ανώτατο Δικαστήριο της Λουκέρσια, εκεί όπου δικάζονται τα πιο σοβαρά και αποτρόπαια εγκλήματα, μακριά απ'τα φώτα της δημοσιότητας.

Ο δικαστής έπειτα από την όλη διαδικασία της δικής συγκεντρώνει τα μέλη του δικαστηρίου και μαζί με τον βασιλιά, ο οποίος βρίσκετε στα πάνω πατώματα ακούγοντας και βλέποντας τα πάντα από τον εξώστη, βγάζουν την τελική τους απόφαση.

Η θανατική ποινή δεν ίσχυε πότε εδώ σε σχέση με άλλες περιοχές, όπως το βασίλειο του Παγωμένου Βράχου.

Χτύπησα την πόρτα του γραφείου και μόλις άκουσα την έγκριση πέρασα μέσα.

Ο Χέθγουορντ βρισκόταν καθιστός στην καρέκλα του γραφείου του, συμπληρώνοντας κάποια έγγραφα και χωρίς να έχει αντιληφθεί την παρουσία μου. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και το πρώτο μπόι.

Μόλις σήκωσε τα μάτια του από την δουλειά του, η οποία φαινόταν αρκετά σημαντική αν κρίνω από τις εκφράσεις του, υποκλίθηκε και ήρθε κοντά μου.

Ήταν αρκετά όμορφος μπορώ να πω και σίγουρα πολύ νέος γι' αυτήν την θέση. Οι περισσότεροι εδώ ήταν άνω τον 40 και με χρόνια εμπειρίας. Ο Κορονέλ μου μίλησε με τα καλύτερα λόγια για εκείνον.

"Απολογούμαι που δεν σας κατάλαβα νωρίτερα. Βλέπετε ασχολούμαι με ένα αρκετά επείγον ζήτημα σχετικά με το χρηματηστηριο της χώρας και με έχει κουράσει αρκετά."

Πράγματι η κούραση φαινόταν στα μάτια του. Επίσης φαινόταν σαν να είχε μέρες να κοιμηθεί και το μούσι στο πρόσωπο του ήταν αρκετά ατημέλητο.

"Δεν πειράζει άλλωστε γι' αυτό ήρθα να σας μιλήσω."

"Δεν χρειάζεται ο πληθυντικός σε εμένα, πιστεύω είμαι αρκετά νέος ακόμα."αστειεύτηκε.

"Είναι θέμα αρχών. Οι γονείς... Οι θετοί μου γονείς μου έμαθαν τα βασικά. Εδώ απλά τα εξασκώ και διευρύνω τις γνώσεις μου."

Δεν μιλούσαμε για λίγο. Ήταν σαν ο καθένας να προσπαθούσε να βρει τον κατάλληλο τρόπο να ξεκινήσει μια συζήτηση. Τα μάτια του Χέθγουορντ δεν είχαν φύγει από πάνω μου και αισθανόμουν αρκετά αμήχανα. Συνήθως αυτό δεν συνέβαινε όταν μιλούσα με κάποιον σαν τον λόρδο, δεν ξέρω γιατί γίνετε τώρα.

Τελικά εκείνος έσπασε πρώτος την σιωπή μιλώντας.

"Ξέρω πως είστε μια αρκετά γενναία, έξυπνη και θαρραλέα γυναίκα που πήρε τα μυαλά του πρίγκιπα μας και όλων μόλις έφτασε στο παλάτι. Όμως τώρα θέλετε να βρίσκεστε κάτω από κάθε πέτρα, έτσι δεν είναι Υψηλοτάτη;"

"Ακριβώς. Αυτό το κάστρο από εδώ και πέρα θα είναι το σπίτι μου. Αν δεν ξέρεις τι συμβαίνει μέσα στο ίδιο σου το σπίτι τότε είσαι ανάξιος να το κρατήσεις."απάντησα διπλωματικά αν και κατάλαβα σε πιο θέμα αναφέρεται.

Προφανώς κατάλαβε πως ήρθα να ζητήσω την υποστήριξη του. Θα πρέπει να μίλησε με τον Κορονέλ.

"Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα μεταξύ μας."

"Είναι νωρίς για να του πούμε αυτό υπουργέ. Ειδικά όταν εσείς γνωρίζατε την αλήθεια τόσο καιρό και σωπαίνατε."

"Δεν καταλαβαίνω;"ειπε μπερδεμένος.

"Μην μου πείτε πως τώρα ξαφνικά διαπιστώσατε πως η Λουκέρσια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ή ότι κάποιος μας κλέβει! Τοτε είστε φανερά τυφλός να διαφυλάξετε το δικό σας σπίτι, στην προκυμένη περίπτωση την δουλειά που σας ανατέθηκε, άρα ανάξιος."απάντησα διπλωματικά και από την έκφραση του κατάλαβα πως τον είχα στριμώξει. Είχε καταλάβει πως γνώριζα, παρόλο που ήθελα απλά να ψαρέψω πληροφορίες και δεν τον έπαιρνε να μου πάει κόντρα.

"Όπως είπατε είμαι μια πολύ έξυπνη γυναίκα και δεν δέχομαι κανένας να με κοροϊδεύει μπροστά στο πρόσωπο μου. Αλήθεια, αφού γνωρίζατε για τα προβλήματα γιατί δεν μιλήσατε πιο νωρίς;"

Το πρόσωπο του ήρθε πιο κοντά στο δικό μου. Σχεδόν ψυθιριστά μου απάντησε, σαν να μην ήθελε να τον ακούσει κάποιος.

"Σε αυτό το παλάτι μάθατε πολλά πράγματα σε λίγο χρόνο. Αυτά που μαθαίνει κάποιος σε μια ολόκληρη ζωή εσείς τα είδατε σε μια μέρα. Πιστεύω καταλαβαίνετε πως για κάθε τι υπάρχει μια δίκαιη αιτία. Η συμβουλή μου, για το δικό σας καλό, είναι να μείνετε μακριά από αυτό το θέμα."απάντησε και γυρίζοντας την πλάτη του πήγε προς το γραφείο του.

Η στάση του με εκνεύρισε. Ήταν σαν τον Χένρι την πρώτη φορά που το μίλησα για πολιτική! Τόσο προληπτικός, τόσο απαθής!

Όλοι έχουν πάντα μια συμβουλή για εμένα!

"Νομίζω δεν καταλάβατε πόσο σοβαρά παίρνω την κατάσταση! Δεν κάνω πίσω! Και αν δεν με βοηθήσετε εσείς θα μάθω με άλλον τρόπο που δεν θα σας αρέσει!"

Ο άντρας γύρισε και με σχεδόν ειρωνικό τρόπο μου είπε:

"Σαν;"

"Θα μάθουν όλοι πως ενώ γνωρίζατε δεν κάνατε τίποτα. Άραγε πως θα σχολιάσουν τα πρωτοσέλιδα το γεγονός ότι τόσο καιρό το παλάτι τους έκρυβε την αλήθεια και πως οι άνθρωποι που επέλεξαν να τους κρατούν ασφαλείς και να τους βοηθούν δεν το κάνουν;"τον απείλησα και το πρόσωπο του σκοτείνιασε.

Πρώτη φορά στην ζωή μου κάνω κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν ήμουν τόσο... κακία σε κάποιον άλλον, πόσο μάλλον να χρειαστεί να απειλήσω κάποιον. Αυτό το παλάτι σε αλλάζει σιγά σιγά. Μπαίνεις σαν ένα αθώο και αγνό κορίτσι γεμάτο όνειρα και καταλήγεις να κάνεις πράξει που ούτε καν φανταζόσουν για να επιβιώσεις.

Ο Χέθγουορντ γέλασε. Ήξερε πως άνετα θα μπορούσα να χαλάσω την φήμη του και την καριέρα του. Δεν περίμενε πως κάποια σαν εμένα θα έφτανε σε αυτό το σημείο. Ούτε και εγώ πίστευα πως μπορούσα.

"Η οικογένεια μου για χρόνια ασχολούνταν με την πολιτική, ο παππούς μου και ο πατέρας μου ήταν οι πιο αξιόλογοι Υπουργοί που είχε ποτέ η Λουκέρσια. Βρίσκομαι σε αυτό το παλάτι από 19 χρονών και σε αυτήν την θέση από τα 22 μου. Ποτέ κανείς δεν έχει φτάσει στο σημείο να μας απειλήσει γιατί ποτέ μας δεν κάναμε κάποιο παραστράτημα."

"Ίσως θα ήταν καλύτερα να συνεχίσει αυτή η παράδοση. Αν δεχτείτε να με βοηθήσετε σας υπόσχομαι πως μαζί θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τη χώρα! Έχω πολλά σχέδια, σχέδια που μπορούν να σας κάνουν να φτάσετε σε επίπεδο καλύτερο και από των προγόνων σας μαζί! Το μόνο που ζητάω είναι την εμπιστοσύνη σας."

Σκεφτόταν την πρόταση μου και ταυτόχρονα έξυνε τις τρίχες στο πρόσωπο του. Ελπίζω να πάρει την σωστή απόφαση, δεν θέλω με τίποτα να εκτελέσω την απειλή μου.

Στο τέλος ξεφύσιξε κατεβάζοντας το κεφάλι και με τα καστανογάλανα μάτια του να με κοιτάζουν σοβαρά μου έδωσε η τελική του απάντηση.

"Από την πρώτη στιγμή που σας είδα κατάλαβα πως εσείς και ο πρίγκιπας είστε ότι καλύτερο είδε η Λουκέρσια. Είμαι στην διάθεση σας!"

Είχα χαρεί τόσο! Δεν ξέρω πως μας μου βγήκε ασυναίσθητα να τον αγκαλιάσω και αυτό ακριβώς έκανα! Είχε ξαφνιαστεί τόσο που δεν κουνήθηκε, παρά μόνο έμεινε άγαλμα να περιμένει να τον αφήσω.

Μόλις κατάλαβα την βλακεία μου έσπευσα να δικαιολογηθώ και αυτός γελώντας μου απάντησε πως δεν χρειάζεται.

"Οι παλιές συνήθειες δεν ξεχνιούνται! Θα σας δώσω λεπτομερή περιγραφή για το τι συμβαίνει και θα σας αφήσω να σκεφτείτε μια λύση, αν και δεν νομίζω να την βρείτε. Εδώ εγώ προσπαθώ τόσους μήνες και δεν βρήκα τίποτα."

"Μην είστε τόσο σίγουρος. Μερικοί έχουμε και χαρίσματα. Θα σας ενημερώσω εγώ όταν βρω κάτι, μέχρι τότε συνεχίστε την δουλειά σας."του είπα και ήμουν έτοιμη να ανοίξω την πόρτα, όταν στο μυαλό μου ήρθε κάτι.

"Κύριε υπουργέ θα μπορούσα να σας ρωτήσω κάτι εμπιστευτικό;"

"Ότι θέλετε υψηλότατη."

"Μπορείτε να μου πείτε τι ξέρετε για την πριγκίπισσα Μπιάνκα;"

[...]

Η Κορίν ήταν πολύ απασχολημένη στην βιβλιοθήκη. Πάρα τις τόσες ασχολίες που μπορούσες να κάνεις στο παλάτι, εκείνη λάτρευε να βρίσκετε εκεί χαμένη στις μαγικές σελίδες των βιβλίων σε κόσμους εντελώς διαφορετικούς από τον δικό της!

Που την έκανες που την έβρισκες, πάντα με ένα βιβλίο στα χέρια. Γι'αυτο άλλωστε ήταν και ικανή καθηγήτρια για την οποιαδήποτε πριγκίπισσα, λόγο των γνώσεων της και την ανατροφή που έλαβε από την μητέρα της, η οποία ήταν σαφώς πιο αυστηρή από την ίδια.

Για ακόμα ένα μεσημέρι η Κορίν βρισκόταν στην βιβλιοθήκη διαβάζοντας, όταν την πόρτα της χτύπησε η Κιάνα.

Ήταν περίεργη να δει τι την ήθελε, παρόλο που δεν γνωρίζονταν πολύ πέρα από τα μαθήματα χορού που έκαναν για τον γάμο, η πριγκίπισσα Κιάνα ένιωσε ασφαλής να συζητήσει μαζί της ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα. 

"Πες μου τι ήταν αυτό το τόσο σοβαρό που ήθελες να μου πεις;"ξεκίνησε η Κορίν.

Αν και με δυσκολία, μιας και κάτι τέτοιο ήταν εντελώς καινούργιο για εκείνη, η Κιάνα ξεκίνησε.

"Εδώ και καιρό ανησυχώ πολύ για την Άσλεϊ. Έχει ερωτευτεί τον Αλεξάντερ και παρόλο που δεν το παραδέχεται ξέρω ότι βλέπονται και μάλιστα ανταλλάζουν και γράμματα μέσα στο παλάτι! Προσπάθησα να της εξηγήσω πως μια τέτοια σχέση είναι πολύ επικίνδυνη και για τους δύο, ειδικά για εκείνη. Δεν τον γνωρίζει τόσο καλά όσο εμείς και ξέρεις πως είναι ο Αλεξάντερ με τις γυναίκες! Φοβάμε μην την πληγώσει ή το χειρότερο μην μάθει τίποτα η γυναίκα του."της εξομολογήθηκε και η Κορίν την άκουγε με προσοχή.

"Πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως η καλύτερη λύση είναι να μιλήσουμε στην Αλέξα. Είναι χρονιά φίλες θα ξέρει τι να κάνει."πρότεινε.

"Νομίζεις δεν το σκέφτηκα; Αλλά η Αλέξα είναι απασχολημένη με τα κρατικά θέματα και δεν θέλω να την απασχολήσω κι άλλο."

"Ωραία τότε να μιλήσουμε στον πατέρα μου. Αυτός ξέρει παραπάνω για θέματα αγάπης και σίγουρα θα μας βρει μια λύση!"

[...]

"Δεν έχω ιδέα τι να κάνουμε!"απάντησε ο Φρανκ ντε Λούκα μόλις τα κορίτσια του εξήγησαν την κατάσταση.

"Τι εννοείς δεν έχεις ιδέα μπαμπά; Εσύ δεν υποτίθεται ήσουν "Ο μεγάλος εραστής;"

"Ναι μόνο που εγώ έκανα τα ίδια πράγματα που πιθανόν να κάνουν τώρα οι δύο τους! Ωχ Θεέ μου τι σκάνδαλο!"έλεγε απελπισμένος και τα κορίτσια κοιταχτηκαν μεταξύ τους απογοητευμένα.

Πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Άσλεϊ όταν αυτές οι ίδιες δεν είχαν ιδέα από έρωτα;

"Εκτός αν!"τα μάτια του Φρανκ φώτισαν και αμέσως το μυαλό του άρχιζε να σκαρφίζετε διάφορα σενάρια. "Ξέρω σίγουρα που θα τους βρούμε. Στο μόνο μέρος στο παλάτι που δεν υπάρχει κίνδυνος να τους δει κανείς!"μονολογούσε και συνεχάρη τον εαυτό του για την θύμιση αυτής της λεπτομέρειας.

Οι δύο κοπέλες απλά τον ακολούθησαν προς τα εκεί που ήθελε να πάει μην έχοντας κάτι να χάσουν. Σε αυτήν την περίπτωση έπρεπε να δράσουν άμεσα και χωρίς πολλές ερωτήσεις.

[...]

Η Άσλεϊ καθόταν ολομόναχη στο μαρμάρινο πεζούλι που είχε το σιντριβάνι του κήπου.

Σκεφτόταν πως η ζωή της έγινε τοσο περίεργη από την μία στιγμή στην άλλη. Φυσικά και δεν παραπονιώταν για το παλάτι στο κάτω κάτω ήταν εδώ για την φίλη της και μόνο αυτό είχε σημασία. Αυτό που την απασχολούσε ήταν τα αισθήματα της για τον Αλεξάντερ.

Ήταν πολύ ερωτευμένη μαζί του και δεν ήξερε πως να το χειριστεί. Και εκείνος φαινόταν να έχει τα ίδια συναισθήματα με εκείνη αλλά στην μέση υπήρχε η σύζυγός του. Δεν ήθελε να κάνει σε κάποια αυτό που δεν θα ήθελε να της κάνουν.

Όμως τα συναισθήματα της πάντα κέρδιζαν την ηθική της. Σκεφτόταν πόσο τυχερή είναι η Αλέξα που κατάφερε να βρει τον σύντροφό της σχεδόν αμέσως. Με εκείνη άραγε τι θα γινόταν;

Μια αντανάκλαση φάνηκε στο νερό κάνοντας την να κοιτάξει τον μελαχρινό άντρα που ήταν μπροστά της. Ήταν ο πρίγκιπας Χάουαρντ, πράγμα εντελώς παράξενο μιας και δεν κυκλοφορούσε συχνά στο παλάτι.

"Δεν χρειάζεται να σηκωθείς. Απλά σε είδα να κάθεσαι μόνη και ήθελα να δω αν είσαι καλά."είπε αμήχανα και η Άσλεϊ του χαμογέλασε καθησυχαστικά.

"Πολύ ευγενικό από μέρους σου, σε ευχαριστώ."απάντησε και συνέχισε να κοιτάει αδιάφορα το νερό που έπεφτε.

"Λοιπόν... Είσαι καλά;"

"Ειλικρινά; Δεν έχω ιδέα! Παίζει να είμαι και πιο μπερδεμένη από ποτέ!"

"Θα ήθελες να το συζητήσεις;"

"Καλύτερα όχι. Είμαι καταθλιπτικιά από μόνη μου, μην γίνεις και εσύ."απάντησε και άρχισε να γελάει. Το ίδιο έκανε και ο Χάουαρντ που αν και παρέμενε σφιγμένος ήθελε να βοηθήσει.

Όταν σταμάτησαν τα γέλια, έμειναν για λίγο σιωπηλοί κοιτάζοντας ο καθένας και από μια διαφορετική κατεύθυνση.

"Άσλεϊ σωστά;"ρώτησε.

"Ορίστε;"απάντησε αφηρημένη καθώς ήταν.

"Λέω εσύ δεν είσαι η Άσλεϊ; Η κοπέλα που ήρθε από την πόλη μαζί με την πριγκίπισσα;"

"Ναι εγώ είμαι. Και εσείς είστε ο πρίγκιπας Χάουαρντ της Βαστίλης."

"Θα προτιμούσα να μην υπάρχει πληθυντικός. Αρχικά ήμαστε πάνω κάτω στην ίδια ηλικία και μου θυμίζει απίστευτα πολύ τον πατέρα μου."

"Τι πάει να πει αυτό;"

"Ότι δεν έχω μεγαλώσει ακόμα."συμπλήρωσε κάνοντας την Άσλεϊ να γελάσει με την ψυχή της.

Είχε ξεχάσει σχεδόν τον λόγο που βρισκόταν σε εκείνο το πεζούλι και άρχισε να νιώθει και πάλι ο εαυτός της.Τότε πρόσεξε πως ο πρίγκιπας κρατούσε ένα βιβλίο στο χέρι του.

"Άμλετ. Καθόλου μελαγχολικό."σχολίασε.

"Βρίσκεις;"

"Αμέ! Σε πια σελίδα είσαι;"

"Εκεί που ο Κλαύδιος στέλνει στην Αγγλία τον Άμλετ και μαζί τους Ρόζεγκραντζ και Γκιλντεστέρν, με εντολή να τον σκοτώσουν. Εσύ;"

"Εγώ έχω τελειώσει το βιβλίο και τώρα διαβάζω "Τα τρία τύφλα ποντίκια".

"Θα σε πείραζε να το ξαναδιαβάσεις; Ξέρω ένα πολύ καλό και ήσυχο μέρος για διάβασμα και δεν θα ήθελα να σε αφήσω μόνη στην κατάσταση σου."

"Καθόλου. Πάμε!"απάντησε και σηκώθηκε ακολουθώντας τον πρίγκιπα.

[...]

Ο Φρανκ εντόπισε δύο φιγούρες μέσα απ'τις φυλλωσιές να κάθονται στο κιόσκι. Τελικά το μέρος χρησιμοποιούνταν ακόμα για τα παράνομα ζευγαράκια. Πόσοι άραγε να ήταν εδώ πριν από αυτόν;

"Σας το είπα ότι θα βρίσκονταν εδώ! Να τον ακούτε τον ακμαιότατο Φρανκ όταν μιλάει!"

"Θα πας εσύ ή εγώ;"τον αγνόησαν τα κορίτσια.

"Γιατί να μην πάει ο πατέρας μου;"ρώτησε η Κορίν και ο Φρανκ γύρισε γρήγορα το κεφάλι του.

"Γιατί ο πατέρας δεν ασχολείται με κοριτσο - καταστάσεις! Θα πάτε και θα κάνετε το καθήκον σας!"

Οι δύο κοπέλες, αναστενάζοντας, κατευθύνθηκαν προς το κιόσκι, έτοιμες να ξεσκεπάσουν την Άσλεϊ, μα η εικόνα που αντίκρισαν ήταν πέρα από αυτό που φαντάζοταν.

"Λάιλα;!"είπαν ταυτόχρονα και έκπληκτες βλέποντας την νεαρή Λάιλα να έχει κυριολεκτικά κολλήσει το πρόσωπο της με εκείνο του Νίκολας φιλώντας τον.

Έντρομη πετάχτηκε προς τα πίσω ουρλιάζοντας και προσπαθώντας να βρει τις ανάσες τις.

"Πάτε καλά; Τι κάνετε εσείς οι δύο εδω; Τι κάνουν αυτές εδώ;"ρώτησε πρώτα αυτές και ύστερα τον Νίκολας που φαινόταν το ίδιο αν όχι περισσότερο μπερδεμένος από αυτήν.

"Που να ξέρω εγώ γλυκιά μου;"

"Εσείς τι κάνετε εδώ;! Και που στο καλό είναι η Άσλεϊ και..."πήγε να πει η Κορίν και η Κιάνα την πρόλαβε.

"Μην το πεις σε σκότωσα!"

"Που να ξέρω εγώ που είναι η Άσλεϊ; Εδώ πάντως δεν είναι! Δεν ξέρω καν αν θα μπορούσε να βρει το μέρος, απορώ πώς το βρήκατε εσείς!"

Καταλαβαίνοντας τι βλακεία είχαν κάνει, η Κιάνα έπιασε την Κορίν από τον καρπό και τραβώντας την έφυγαν απο εκεί αφήνοντας τους να συνεχίσουν την δουλειά τους.

Ο Φρανκ που περίμενε στην άκρη και είδε τα κορίτσια να έρχονται, πλησίασε έτοιμος να μάθει τις εξελίξεις.

"Τι έγινε, την ξεμπροστιάσατε;"ρώτησε με έναν μικρό ενθουσιασμό στην φωνή.

Εκείνες, αφού κοιταχτηκαν μεταξύ τους, τον αγριοκοίταξαν και τον έσπρωξαν μακριά.

Ίσως και το μεγαλύτερο κεφάλαιο που έχω γράψει σε αυτό το βιβλίο! Νιώθω πολύ proud!

Τι κάνετε καμάρια μου; Ελπίζω να είστε όλοι καλά! Ένα ακόμα κεφάλαιο έφτασε στο τέλος του και με τις εξελίξεις να τρέχουν. Γνωρίσαμε (επιτέλους!) τον πρίγκιπα Χάουαρντ αλλά και τον αρκετά γοητευτικό Υπουργό Χέθγουορντ. Και για να καταλάβετε πόσο γοητευτικός είναι τον φαντάζομαι έτσι:

• Έϊντεν Χέθγουορντ, Υπουργός Οικονομικών της Λουκέρσια.
Portrait by: Leonardo Dicaprio

Μόνο εμένα μου φάνηκε σαν να την έπεσε λίγο στην Αλέξα; Και μόλις τώρα έβαλα σε όλους σας φυτιλιές και θα αρχίσετε να τον μισείτε επειδή είστε Helexa shippers!😂

Σε άλλα νέα τώρα. Παίρνω μέρος στην παρουσίαση βιβλίου της fuegomary με αυτό το βιβλίο και χάρις όλα αυτά που θα γράψω θα μάθετε και περισσότερα για το βιβλίο! Θα ήθελα όμως να μου πείτε και εσείς την γνώμη σας για αυτό για να μπορέσω να την συμπεριλάβω στην παρουσίαση. Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να γνωρίζω την άποψη σας γι'αυτο.

Και για να να μην το ξεχάσω (πάλι) ένα μεγάλο ευχαριστώ στην -lovieta για το νέο cover του βιβλίου!

Αυτά από εμένα!

Τα λέμε σε επόμενο κεφάλαιο!❤